Bloggang.com : อันติกา : ลืม...ซวย...เซ็ง

ลืม...ซวย...เซ็ง

ลืม

อาการ "ลืม" เป็นกันได้ทุกเพศทุกวัย ไม่ต้องเป็นอัลไซเมอร์ ไม่ต้องรอให้ถึงวัยชรา เป็นได้โดยไม่ต้องพึ่งพาผู้อื่น ที่สำคัญไม่มีใครในโลกนี้ที่ไม่เคยลืม

เหตุเกิดที่ศูนย์อาหาร ณ มหา'ลัยแห่งหนึ่ง
ขณะที่อิ่มหนำกับอาหารดีแล้ว อาการขยัน(ที่ไม่ได้มีบ่อยๆ) ก็บังเกิดเราจึงหยิบการบ้านขึ้นมาทำ(ทำหรือลอกยะ) จะทำการบ้านได้ก็ต้องพึ่งพาอุปกรณ์ จึงหยิบกระเป๋าโดเรมอนมารื้อค้นสิ่งที่จำเป็นต้องใช้ เมื่อได้แล้วเราก็ลงมือทำๆๆ การบ้าน เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจ(ลอกยิ๊กๆ) ก็จรลีออกจากศูนย์อาหารโดยไม่เหลียวหลังมามองสิ่งที่หลงเหลืออยู่

..........................................................................

ซวย

ความ "ซวย" เป็นสิ่งที่ไม่มีใครอยากให้มากล้ำกลาย ความซวยอาจจะไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ แต่ถ้าลองได้ซวยแล้ว เหมือนมันมีอาถรรพ์ทำให้ซวยไปเรื่อยๆ แต่ก็นั่นเอง ไม่มีใครที่ไม่เคยซวย

เหตุเกิดที่ห้องคอมพิวเตอร์ ณ มหา'ลัยแห่งเดิม
เมื่อนั่งทำงานไปสักพักก็ถึงเวลาการเซฟ เลยล้วงกระเป๋าโดเรมอนจะหยิบ flash drive มาเซฟงาน แต่ว่ากระเป๋ามัน...มันไม่อยู่แล้ว ไปไหนเนี่ย นึกๆๆๆๆ อ้อ...นึกออกแล้ว สงสัยลืมไว้ที่ศูนย์อาหารแน่ๆ ไม่ได้การแล้ว ต้องรีบไปก่อนที่จะมีใครมาฉวยไปซะก่อน แต่ว่าในที่สุด ในที่สุดมันก็ไม่อยู่รอช้านนน...

..........................................................................

เซ็ง

อาการ "เซ็ง" เป็นอาการที่มักจะเกิดกับวัยรุ่น(สันนิษฐานจากคำว่า วัยรุ่นเซ็ง) อาการนี้เป็นได้บ่อยแต่จะหายเร็วถ้ารีบหาอะไรทำแก้เซ็ง

เหตุเกิดใต้ตึก 57 ณ มหา'ลัยแห่งเดิมนั่นแหละ
เมื่อกระเป๋าดินสอโดเรมอนหายไป ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำใจ เหตุผลที่เรียกว่ากระเป๋าโดเรมอนเพราะมันบรรจุ Everything ทุกสิ่งอย่างไว้ในนั้น เดี๋ยวจะไม่เชื่อว่ามันมีทุกสิ่งที่จำเป็นจริงๆ ดังนั้นขอสาธยาย อ้อ!!! ลืมบอกไปค่ะว่ากระเป๋าใบไม่ใหญ่มาก ที่จริงมันคือกระเป๋าเครื่องเขียนธรรมดาแหละค่ะ

1. อุปกรณ์เครื่องเขียน
>>>ดินสอกดสุดที่รัก
>>>ยางลบแท่ง
>>>ปากกาอีก 4-5 แท่ง
>>>ไม้บรรทัดเหล็กอันจิ๋ว
>>>แม๊กจิ๋ว(เพิ่งซื้อมาได้ 20 วันเอง)

2. ของเสริมสวย
>>>แป้งพัฟ
>>>ลิป 2 แท่ง
>>>ดินสอเขียนคิ้ว
>>>ยาอุทัย
>>>หวี+กระจก

3. สมุดโน๊ตสารพัดประโยชน์
>>>จดทุกสิ่งที่ขวางหน้าไว้ในนั้น ดีนะที่วันนั้นใส่ไปเล่มเดียว ปกติจะใส่ไว้ 2 เล่ม ไม่รู้นึกยังไงถึงเอาออก

4. Flash Drive
>>>flash drive ของ kington 1 GB ซื้อมายังไม่ถึง 3 เดือนดีก็มีอันต้องพลากจากกันไปซะแล้ว

รวมมูลค่าสินทรัพย์ทั้งสินเป็นเงินกว่าสองพันบาท

คนใจร้าย ใครเอาไปขอให้วายวอดเอย สาธุ

สาธุ

..........................................................................

เพราะลืม...เลยซวย...ทำให้เซ็ง

Create Date : 30 สิงหาคม 2549

Last Update : 31 สิงหาคม 2549 11:29:20 น.

13 comments

Counter : 391 Pageviews.

อาการแบบนี้...ขอยืนยันได้ว่าเกิดกับทุกคน แต่มากน้อยไม่เท่ากัน 5555

โดย: สายลมอิสระ (สายลมอิสระ

) วันที่: 30 สิงหาคม 2549 เวลา:23:10:04 น.

นี่คืออาการทั่วไปของศิลปินละมั๊ง
ศิลปินมักมีจิตใจจดจ่ออยู่กับจินตนาการมากกว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

โดย: รายารีย์

วันที่: 30 สิงหาคม 2549 เวลา:23:24:47 น.

ไม่เป็นไรนะจ๊ะเพื่อนบ๊วย ไอ้อาการลืมเนี้ยมันเป็นกันไปได้ทุกคน ยังไงต่อไปก็พยายามนะ ปอยเชื่อว่าเพื่อนบ๊วยเก่ง เป็นหญิงแกร่งทำใจได้อย่างรวดเร็วจนไม่น่าเชื่อ เพราะฉะนั้นสู้ ๆ นะจ๊ะ

โดย: นู๋ปอย IP: 203.170.161.250 วันที่: 31 สิงหาคม 2549 เวลา:13:12:51 น.

ถือว่าฟากเคราะห์แล้วกันนะน้องรัก

^^"

โดย: p_jung IP: 61.47.68.50 วันที่: 31 สิงหาคม 2549 เวลา:20:51:03 น.

อ่านะ เรื่องเปนยังงี้นี่เอง ทำจัยหนอ ได้อย่างเสียอย่าง อาจจะได้อะไรดีๆคืนมาก็ได้ โฮะๆๆๆ

โดย: Barrettez_Ton IP: 124.121.31.61 วันที่: 31 สิงหาคม 2549 เวลา:21:12:22 น.

จะลืมอะไรก็ลืมไป แต่อย่าลืมใจดวงนี้เป็นพอ 555

โดย: กุ๊กไก่ (kaijunk

) วันที่: 2 กันยายน 2549 เวลา:16:59:14 น.

บ๊วยเป็นโรคเดียวกะเราเลยอ่ะ "โรคขี้ลืม" ลืมได้ทุกสิ่งทุกอย่าง จนคนรอบๆข้างคงคิดว่าเราเป็นอัลไซเมอร์ แต่ทำไงได้อ่ะ เรามันผู้ชายขี้ลืม ไม่ใช่ไม่ใส่ใจ แต่มันคือ "คนขี้ลืม"

โดย: mayadogg IP: 202.29.54.64 วันที่: 2 กันยายน 2549 เวลา:17:43:28 น.