ช่วงนี้โรค tag กำลังระบาด ลุกลามไปเร็วซะยิ่งกว่าไข้หวัดนกซะอีก มองไปบล็อกไหนก็มีแต่คนโดน tag ไอ้เราก็คิดว่าคงไม่โดนหรอกมั้ง??? จะมีใครมา tag เราล่ะ(แต่ก็แอบคิดว่าความลับเรามีความลับอะไรบ้างน้า...) นิ่งนอนใจอยู่ได้ไม่กี่วัน เปิดบล็อกมาอีกที พี่โน๊ต(1981) ดั๊นทิ้งข้อความไว้ว่า พี่ tag บ๊วยแล้วนะจ๊ะ และเมล์จากพี่โซดาอีกด้วย (น่าน...พร้อมใจกัน tag)

เค้าว่ากันว่า การ tag คือการบอกเรื่องราวความลับ 5 ข้อของเราที่ยังไม่มีใครเคยรู้ และปล่อยทายาทการ tag ต่อไปอีก 5 คน

มาลองนึกดูแล้วมันต้องมีบ้างแหละนะ(เยอะด้วย) ไอ้ความลับที่ยังไม่มีใครรู้ แค่ 5 ข้อเอง โอ้ย...เดะๆ

ข้อ 1. ติดผ้าห่มมากๆ
ตอนเด็กๆ ติดผ้าห่มมากๆ จะเรียกมันว่า “หยุกหยุย” เพราะห่มไปห่มมามันก็เป็นขนหยุยๆ เลยเรียกมันว่าอย่างนั้น พ่อบอกว่าติดมากขนาดที่ว่าไปไหนต้องเอามันไปด้วยไม่งั้นจะงอแงนอนไม่หลับ หยุกหยุยผืนแรก ใช้มาตั้งแต่เล็กๆ พ่อบอกว่าเป็นผ้าห่มแบบโบราณ ที่มันเป็นสีเทาๆ ห่มไปห่มมามันก็สึกหรอไปตามกาลเวลา มาถึงหยุกหยุยผืนสอง ใช้ช่วงประถม คราวนี้เป็นผ้าพีทีไอ สีครีมๆ มีลายสีน้ำตาล ห่มไปห่มมามันก็หดลงหดลง มาถึงผืนล่าสุด ไม่ใช่หยุกหยุยแล้ว แต่เป็นผ้าแพรธรรมดาสีเหลือง ห่มมาตั้งแต่มัธยมจนถึงปัจจุบัน และจะมีวิธีการห่มผ้าแบบเฉพาะตัว คือเราจะรู้ว่าด้านไหนมันต้องอยู่ตรงไหน ตอนเด็กๆ พ่อพาเข้านอนห่มผ้าให้เราก็ต้องจับมันห่มให้ถูกด้าน ผิดด้านไม่ได้นะ มันจะนอนไม่หลับ ถ้าเป็นตอนเด็กๆ จะห่มผ้าแบบเปิดปลายเท้าแต่เดี๋ยวนี้จะห่อตัวอยู่ในผ้าห่ม อบอุ่นดี

ข้อ 2. ตบตูดก่อนนอน
สืบเนื่องมาจากเรื่องการห่มผ้า อย่างที่บอกว่าตอนเด็กๆ พ่อจะพาเข้านอนห่มผ้าให้ จากนั้นก็ต้องกล่อมด้วยการ “ตบตูด” ไปเรื่อยๆ จนกว่าเราจะหลับ ถ้าเรายังไม่หลับแล้วพ่อหยุดเมื่อไหร่ ก็จะงอแงขึ้นมาเมื่อนั้น เป็นอย่างนี้ไปจนกระทั่งขึ้นป.4 อาการนี้ก็ค่อยๆ หายไปเอง

ข้อ 3. ติดนมจากเต้าขนาดหนัก
ตอน 8 เดือน ไปอยู่กับย่าเพราะพ่อกับแม่ทำงานไม่มีเวลาเลี้ยง ตอนเช้าพ่อจะพาไปส่งที่บ้านคุณย่าแล้วมารับตอนเย็น ตอนนั้นแม่เลี้ยงด้วยนมจากเต้า เราก็ติดนมจากเต้ามากๆ พอไปอยู่กับคุณย่า ถึงเวลากินนมคุณย่าป้อนนมขวดให้ ก็รู้ดีอีกว่ามันไม่ใช่ของแท้ ก็ร้องไห้งอแงไม่กินซะงั้น แต่ด้วยความชาญฉลาดของคุณย่า หลอกต้มคุณหลานอย่างอิชั้นจนเปื่อย ด้วยการให้อิชั้นกินนมคุณย่าทั้งๆ ที่มันไม่มีนมนั่นแหละ แล้วคุณย่าก็หยดนมอยู่ข้างบน น้ำนมก็จะไหลจากเต้าลงสู่จุดที่อิชั้นกำลังกินอย่างดูดดื่ม เป็นไงคะคุณย่าอิชั้น เปรี้ยวมั่กๆ ถึงว่าสิ โตมามันไม่ฉลาดก็เพราะอย่างงี้ โดนหลอกมาตั้งแต่แบเบาะ ไอ้บ๊วยเอ๊ย

ข้อ 4. เคยเล่นซนจนหัวแตกมาแล้ว
เหตุเกิดเมื่อตอนอนุบาล ประมาณว่าเล่นกันกับพี่ผู้ชายข้างบ้านแล้วแย่งของอะไรกันก็ไม่รู้อยู่ตรงขั้นบันได พอเค้าปล่อยมือ ไอ้เราก็ถลาลงมาหัวฟาดพื้นสิคะ ผลก็คือหัวแตก แม่ตกใจมากพาไปคลีนิคหมอปรีชาในหมู่บ้าน หมอบอกต้องเย็บ ที่นี่ไม่มีเครื่องมือให้ไปอนามัย ตอนเย็บแม่บอกไม่ร้องสักแอะ แม่บอกให้ร้องเพราะแม่เห็นเราเกร็งตัว แม่ก็บอกเจ็บก็ร้องสิลูก เราก็ไม่ร้อง จนเย็บเสร็จก็ไม่ร้อง แม่ว่าฉีดยาชามันคงจะชาๆ ไม่รู้สึกเจ็บ แต่ทำม้ายยยทำไม...ยิ่งโตมันยิ่งสำออยนะ เลิกเล่นซนไปพักนึง เพราะแม่ห้าม แผลหายก็มาเล่นต่อเหมือนเดิม


ข้อ 5. ชุดไทยวันลอยกระทง
แม่เคยเป็นครูสอนตัดเสื้อตั้งแต่บ๊วยยังไม่เกิด พอเลิกสอนก็ตัดชุดไทยไว้ให้เช่า เวลาใกล้จะลอยกระทงที ก็จะมีคนมาเช่าชุดเต็มไปหมด แม่เล่าว่า เราเห็นแม่ตัดชุด ก็เลยบอกแม่ว่าจะใส่บ้างได้มั้ย แม่ก็ถามอยากใส่เหรอ เราก็ว่าอยากใส่ จากนั้นทุกวันลอยกระทงแม่ก็จะตัดชุดไทยให้ใส่ไปลอยกระทง ตั้งแต่อนุบาล 2 ไปจนถึง ป.5 ถ้าจำไม่ผิด ใส่ไปลอยกระทงเฉยๆ เท่านั้นแหละ ไม่ได้ไปประกวดที่ไหน เวลาไปลอยกระทงคนก็จะมองเราก็ยิ้ม...ชอบใจ มีประกวดอยู่แค่ปีเดียวเท่านั้นตอนอยู่ ป.2 เป็นงานของหมู่บ้าน ได้รางวัลชมเชย จนขึ้นมัธยมจนถึงตอนนี้ ก็ไม่ได้ใส่ชุดไทยอีกเลย (ถ้าได้กลับไปบ้านต่างจังหวัดจะไปรือค้นรูปเก่าๆ แล้วเอามาให้ดูนะคะ) พอปีที่แล้ว(พ.ย. 49) เพื่อนชวนให้ประกวดนางนพมาศของมหา’ลัย จะดีเหรอเพื่อน-ดี เอาเหอะ -อ่ะ...ก็ได้(ที่จริงก็อยากนะนั่น) ไม่ได้อยากประกวดแต่อยากใส่ชุดไทยได้แต่งหน้าแต่งตัวทำผมสวยๆ(ที่ไปเป็นลีดฯ ก็เหตุผลเดียวกัน) โอเคประกวดก็ประกวด เตรียมคิดชุดกับพี่สาวเรียบร้อยว่าจะเป็นแบบไหนยังไง สรุปว่า ทางมหา’ลัยเค้างดจัดการประกวดเนื่องจากภาคเหนือประสบปัญหาน้ำท่วม แป่ว...แห้วซะงั้น

ครบ 5 ข้อแล้ว แหม...แต่มันยังไม่หมดเรื่องแฉตัวเองเลยนะเนี่ย??? ไม่เป็นไร วันนี้เอาแค่พอหอมปากหอมคอก็แล้วกันค่ะ เป็นไงคะลับพอมั้ยเอ่ย

มาถึงการปล่อยทายาท อันนี้มันยากซะยิ่งกว่าตอนนึกความลับซะอีก เพราะมองไปทางไหนก็มีแต่คนโดน tag แล้วจะไป tag ใครต่อล่ะเนี่ย ยังมีผู้บริสุทธิ์หลงเหลือหลุดรอดมาให้เราปล่อยทายาทอีกหรือ เอาก็เอา ลองหากันดูสักตั้ง

ผลจากการเลือกหาทายาท เนื่องจากสมกชิกบล็อกแก๊งค์ที่รู้จัก โดน tag กันไปทั่วหน้า ไม่เหลือรอดแม้แต่รายเดียว ข้าพเจ้าเลยไม่มีเหยื่อให้ tag จึงขอข้ามไป tag เพื่อนๆ ตัวเองละกันนะคะ ดังนี้

1. pikky~~poy
2. soma_pooh
3. may_maaza
4. Noom_Banna
5. tip(doremon)

ขอให้สนุกสนานกับการ tag นะคะ

Create Date : 23 มกราคม 2550
Last Update : 6 มกราคม 2553 12:54:05 น.		6 comments
Counter : 425 Pageviews.
Share Tweet