เป็นหนังดีที่ขอดูแค่ครั้งเดียวละกันนะครับ
เพราะไม่ค่อยประโลมโลกสักเท่าไรนัก

เหมือนจะเคยคุยถึงหนังเรื่องนี้ ที่ิ blog ของคุณ Chanpanakrit แล้วล่ะ

เราซื้อ เพราะเสียงลือเสียงเล่าอ้าง ว่าเป็นหนังดีสำหรับครอบครัว
ก็คิดว่าจะเกี่ยวกับดนตรี ...แต่ไม่ใช่เลย
นั่งดูคนเดียว ..อย่างเหงาๆ จนจบเรื่อง
น้ำตาซึม...บรรยายกาศคล้ายๆ บ้านเรา
มีช่วงเวลานึง ที่เราเกิดไม่อยากคุยกับคนที่บ้าน
ไม่อยากบอกปัญหา เพราะกลัวว่าแต่ละคนจะเครียด เก็บเอาไว้คิดเองคนเดียว
แต่เมื่อพูดออกมาแล้ว ...ทางแก้ปัญหา ก็มาทันที

สำหรับเรา มองประเด็นที่แต่ละคน ไม่พูดถึงความคิดของตัวเอง
มากกว่า อีโก้ของพ่อ นะคะ
และก็มีความเห็นว่า ..เป็นหนังดี สำหรับครอบครัว จริงๆ

หนังเรื่องนี้ฉากจบสวยงามมากครับ

อิ่มกำลังดี

เหมือนกำลังยืนมมองพระอาทิตย์ขึ้นเลย



ทุกคนนั่งทานข้าวกันพร้อมหน้าที่โต๊ะอาหาร...แต่ดันไม่คุยกัน