ไ้ม้บรรทัดของเรา ทำไมเวลาคนเรารู้สึกว่าของมีตำหนิ เรามักจะมองแต่จุดนั้นนะ ทั้ง ๆ ที่มันมีสิ่งดี ๆ อีกเยอะแต่เราไม่มอง เราเลือกที่จะมองข้ามมันไปแล้วเพ่งเล็งแต่จุดเสีย ถูกหรือผิด ? ........................................................................................................... วันที่รถเราโดนชนท้ายอย่างแรงจนยับเยิน ก่อนเอาเข้าอู่ซ่อม ก็ทำใจแล้วว่าไม่ว่ายังไงรถชนท้าย ซ่อมมายังไงก็ไม่มีทางเหมือนเดิม ใจก็คิดแต่จะขายทิ้งให้รู้แล้วรู้แรดไป บ่นกับใครต่อใคร ว่าจะขาย ๆ จนเพื่อนคนนึงบอกว่า ไม่ลองขับดูก่อนหละ เผื่อซ่อมมาแล้วมันไม่เป็นอะไรมาก ดีกว่าเป็นหนี้เพิ่มนะ เหมือนมีคนเตือนสติ แต่ไอ้เพื่อนคนเดิมมันพูดต่อได้อย่างน่าฟังว่า มันเชื่อว่าเราจะต้องขาย เพราะมันบอกว่า ถ้ารู้สึกไม่ดีกับรถเสียแล้ว แม้ว่ามันจะไม่เป็นอะไร แต่เราก็จะรู้สึกว่ามันเป็น มันเป็นแน่ ๆ และสาเหตุมาจากการที่รถโดนชนนั่นเอง เพราะใจเราคิดไปก่อนแล้วว่ามันจะไม่ดี แค่เสียงกริ๊ก นิดเดียว...ขาย เราคิดถูกหรือผิด? ............................................................................................. เรื่องจุดดำบนกระดาษขาวแผ่นใหญ่ หรือเรื่องจุดขาวบนกระดานดำ เรื่องนี้เป็นการยกตัวอย่างอภิมหาอมตะนิรันดร์กาล สำหรับการมองในสิ่งที่เป็นจุดเล็กหรือข้อตำหนิได้อย่างเด่นชัด เขาพูดถูกหรือผิด ? .............................................................................................. เมื่อหลายเดือนก่อน ได้กล้อง mini dv ไว้ถ่าย vdo เป็นเครื่องลดราคามาเครื่องหนึ่ง เป็นเครื่องเก่าค้างสต๊อก พอเปิดลองเครื่องก็เห็นเป็นปกติดี ถ่ายสวย ถูกและคุ้มดี อยู่ไปไม่นานก็เห็นที่หน้าจอเป็นจุดเหมือนกับ hot pixel มันจะกระพริบแดงเหมือนกับว่าจุดนั้นมันเสีย หน้าจอออกจะใหญ่ ถ่ายออกมาชัดเจนหมด แต่ทุกครั้งที่เห็นจุดกระพริบนี้ มันหงุดหงิดหัวใจ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่สังเกตุ ก็ไม่เป็นไรนี่นา แต่พอเห็นครั้งแรก หลังจากนั้นทุกครั้งที่มองหน้าจอ ไอ้จุดนี้ก็จะเป็นจุดแรกที่เรามองตลอด ทำไมหนอ เรามองถูกหรือผิด ? ............................................................................................. Seabiscuit เป็นม้าตัวเล็กบางทีคนอื่นดูว่ามันพิการ ใคร ๆ ดูต่างก็ว่ามันไม่มีทางวิ่งได้เร็วกว่าม้าแข่งปกติ และยิ่งถ้าไปแข่งกับม้าแข่งพันธุ์ดี ยิ่งยากที่จะชนะได้ ใครจะกล้าเอาไปแข่ง มีแต่เจ้าของม้าที่เชื่อว่ามันมีดีมากกว่าตัวเล็ก จ๊อกกี๊ของมันเป็นนักมวยตาเสียไปข้างหนึ่ง อยู่ในช่วงตกอับ ใคร ๆ ก็มองข้าม นักมวยพิการตาบอด ใครจะให้ขึ้นชก หมดหนทางไป พอได้มาขี่ Seabiscuit เค้ากลับทำได้ดี เป็นเหมือนจ๊อกกี๊และม้าที่รู้ใจกัน ม้าที่ถูกมองว่ามีตำหนิจากรูปพรรณภายนอก คนที่ถูกมองว่าหมดหนทาง เมื่อได้รู้ว่ามีตำหนิ นั่นคือสิ่งที่ม้าและคนคู่นี้ถูกตัดสินใจคนภายนอก คนเหล่านั้นมองถูกหรือผิด? ................................................................................................. มีจุดอยู่สองจุด . . ถ้าเราจะลากเส้นตรงจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง ให้ตรงที่สุด เราคงต้องใช้ไม้บรรทัดช่วย แต่ถ้าไม้บรรทัดอันนั้นมันคดอยู่โดยที่เราไม่รู้หละ เส้นนั้นจะเป็นเส้นตรงได้จริงมั้ย เวลาที่เราจะตัดสินอะไรสักอย่างโดยไม่ได้ อยู่ภายใต้กรอบหรือกติกาที่กำหนดไว้อย่างชัดเจน อาศัยเพียงความรู้สึกส่วนบุคคลมาตัดสิน มันเหมือนเราเอาไม้บรรทัดซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันคดหรือมันตรง มาลากเส้นจากจุดหนึ่งไปอีกจุดหนึ่ง เมื่อลากเสร็จแล้วเราก็คิดว่ามันคือเส้นตรง ในขณะเดียวกันถ้าให้อีกคนมาตัดสินว่า เส้นที่เราลากเป็นเส้นตรงหรือไม่ แล้วเค้าก็เอาไม้บรรทัดของเขามาลาก เพื่อพิสูจน์ว่าเส้นตรงของเราตรงจริงหรือไม่ ถ้าเส้นออกมาไม่ทับกันพอดี แสดงว่าไม้บรรทัดของเขาตรงกว่าของเรา ? หรือไม่บรรทัดของเราตรงแล้วของเขาคด? แล้วเส้นของใครคือเส้นตรง? .................................................................................... บางครั้งความบกพร่องจากสิ่งที่เราเห็น หรือจากประสบการณ์การเรียนรู้ที่ผ่านมา ก็สร้างความรู้สึกที่ไม่ดีให้เกิดขึ้นได้ ก่อนที่จะได้รับรู้ความจริง บ่อยครั้งที่เรามักจะใช้ไม้บรรทัดของเรา ไปตัดสินใครต่อใครว่าถูกหรือผิด โดยที่เราเองก็ไม่รู้ว่าไม้บรรทัดของเราคดหรือตรงแค่ไหน ไม้บรรทัดของคนเราตรงได้ไม่เหมือนกันนี่นา ต่อไปนี้เราจะใช้ไม้บรรทัดของเรากับคำตอบว่า ชอบ หรือ ไม่ชอบ ถูกหรือผิด อยู่ที่ใช้ไม้บรรทัดของใคร   Create Date : 28 พฤศจิกายน 2549 21 comments Last Update : 28 พฤศจิกายน 2549 17:55:23 น. Counter : 626 Pageviews. Share Tweet

เป็นข้อความที่ดีมากเลยคะ   โดย: ดอยปุย 28 พฤศจิกายน 2549 19:52:36 น.

ไม้บรรทัดแต่ละคนไม่เหมือนกันจริงๆ นะคะ บางคนตรงสำหรับเรา บางคนไม่เหมือนเรา เราก็จะว่าเบี้ยว นานาจิตตัง อยู่ที่ใจคนแหละค่ะ   โดย: jengly 28 พฤศจิกายน 2549 19:54:50 น.

วันนี้ง่วงนะ แต่ก้ออดไม่ได้ ขอแป็บละกัน เดี๋ยวไปงีบต่อ แล้วค่อยตื่นเมื่อดึก ...เขียนได้แจ่มจันทร์สมุนไพรไปเลยคุณโต้ง... แล้วรถชนเมื่อไหร่? เป็นอะไรมั๊ย? นอกจากรถต้องซ่อม? เป็นห่วงเหมือนกันนะเพื่อนเรา ... ไม้บรรทัดอาจจะตรง แต่สายตาเรามันเอียง ไอ้ที่ตรงเลยเฉไฉ ไอ้ที่เบี้ยวบูดกับตรงเป๊ะ! ... very thanks! To me, You are perfect. ...   โดย: ดาวทะเล 28 พฤศจิกายน 2549 22:07:12 น.

ลงท้ายได้ดีมาก คิดว่าไม่ใช่ไม่บรรทัดซะแล้ว เป็นมีด เพราะ...บาด   โดย: ZAZaSassY 28 พฤศจิกายน 2549 22:08:30 น.

เป็นเรื่องที่สุดยอดมากเลยค่ะ ได้ข้อคิดดีๆ เพื่อจะได้หันมามองตัวเอง และเตือนตัวเอง ก่อนตัดสินใจ   โดย: she will be loved (She will be loved ) 29 พฤศจิกายน 2549 10:31:44 น.

อย่าทิ้งกันไปไหนนะ ตอนนี้เรามีคุณโต้ง เป็นเพื่อนที่คุยได้ทุกเรื่องเหลืออยู่คนเดียวแล้ว   โดย: ดาวทะเล 29 พฤศจิกายน 2549 10:59:25 น.

ฉันชอบสีเทา... ดูได้จากตู้เสื้อผ้า เสื้อยืด เสื้อกล้าม ลามมาถึงกระเป๋า สีเทาทั้งนั้น สีขาว....ชอบซื้อ แต่ไม่ชอบใส่ เพราะมันเลอะง่าย สีดำ....ก็มี แต่ไม่ชอบใส่ เพราะทำให้ดูหมอง สีเทานี่แหละ....สีกลาง ไม่หมอง ไม่สกปรกง่าย บางคน...ทิ้งตัวเองให้อยู่บน "โลกของความสุดโต่ง" มีดี กับ เลว....ขาว กับ ดำ เท่านั้น ลองทำชีวิตให้อยู่ในสีเทาๆดูบ้าง ไม่มีอะไร...จะถูกไปซะทุกอย่าง และก็ไม่มีอะไรจะผิด จนหาข้อดีของมันไม่ได้ มาตราฐานของเรา อาจไม่เหมือนใคร แต่เราก็ไม่ทำร้ายใครนี่นา   โดย: MaFiA's WiFE 29 พฤศจิกายน 2549 13:10:10 น.

อืม ท่านพี่ ครั้งนี้ท่านได้ให้มุมมองที่น่าคิดมาก แต่น้องมองไปในเรื่องของมุมมองนะเนี่ย หลายๆอย่างที่หล่อหลอมกันเป็นมนุษย์ 1 คน ทำให้มนุษย์แตกต่างกันอย่างที่สุด แม้คนที่ โตมาจากท้องแม่เดียวกัน หรือคนที่ว่าคล้ายกัน ก็ทำได้แค่เพียงคล้าย ทัศนคติกับมุมมองต่างๆ ก็ไม่เหมือนกันอยู่ดี เหมือนเรื่องที่ใครๆว่าผิด แต่เมื่อดูกันให้ลึกๆ ก็อาจจะเข้าใจในเหตุผลที่ มันเป็น แล้วเรารู้ได้ไงว่าผิด มันอาจไม่ผิดใน สายตาใครๆอีกหลายๆคนก็ได้ เหมือนอะไรรู้ป่ะคะ เหมือนในกระทู้ในบอร์ดต่างๆไง เรื่องเนี้ยะ ถ้ามี คนว่าผิด ใครๆก็จะมาบอกว่าผิด คือ ถ้าใครบอกว่า ไม่ผิด มันผู้นั้นก็จะผิดและโดนรุมไปโดยปริยาย สังคมสมัยนี้ นายว่าขี้ข้าพลอย เอาสถานะทางสังคม มาเป็นตัวกำหนดซะเป็นส่วนมาก คนหมู่มากเฮกันไป ทางไหนก็ไปกันหมด น้องไม่อยากยุ่งเรื่องชาวบ้าน เพราะงี้ ขี้เกียจโดนขี้ขว้างหลังคาบ้าน เอ่อ เม้นท์ไปเม้นท์มาชักมึน อ่ะ เอาเป็นว่า ท่านพี่อ่านแล้ว ก็โอเค ถ้าไม่เข้าใจไม่ต้องถาม เพราะน้องก็ชักเง็งอ่ะ เงี้ยะ เม้นท์ยาวๆทีไร หัวเรื่องนึง ท้ายเรื่องนึง เวรกำ   โดย: นางฟ้าสอบตก 29 พฤศจิกายน 2549 13:26:05 น.

เรื่องบางเรื่องก้อต้องปล่อยๆไปซะบ้าง อะไรที่เคยมองเห็นก็มองผ่าน เดี๋ยวก็ลืม ดีไม่ดีอยู่ที่ใจ ใครจะว่าไงว่าเราว่าดีมันก็ดี แต่ถ้าเราว่าไม่ดี ใตยก็ไม่ดี โอ้ เม้นท์อันที่ 2 ก็ยังไม่ตรงใจแฮะ เอาเฮอะ ยอมแพ้ ยกธง ปล. อย่าเอาเรื่องยากมาถกจิ ขมองน้อยนิดคิดไม่ทัน   โดย: นางฟ้าสอบตก 29 พฤศจิกายน 2549 13:30:52 น.

ไปทำงานให้สนุกสนานบานตะไทล่ะ คนอื่นเค๊าขึ้นเหนือ ตานี่ลงภูเก็ต ไม่เอาอะไรมากนะ เอาทรายใส่ถุง ณ องศากะฟิลิบดา เดียวกัน มากำนัล แค่นั้นก้อชื่นใจแล้ว ... ขอให้ปลอดภัยกลับมาไวไว ...   โดย: ดาวทะเล 1 ธันวาคม 2549 9:43:02 น.

ดีจังค่ะ มาตรฐาน กับไม้บรรทัด มุมมอง ทัศนคติ ของแต่ละคนย่อมไม่มีทางเหมือนกัน   โดย: mirage~miracle 3 ธันวาคม 2549 11:03:18 น.

มาเยี่ยมบ่ายวันจันทร์ค่ะ   โดย: mirage~miracle 4 ธันวาคม 2549 14:24:08 น.

อิอิ .. แอบขำ คุณนางฟ้าสอบตก .. น่ารักจัง ................... แมงป่อง ก็มองว่า เป็นเรื่องของมุมมองเช่นกันจ้า.. ตาชั่ง เครื่องเดียวกัน .. ดูหน้าปัดสองข้าง ยังไม่เท่ากันเล้ย .. นับประสาอะไรเนอะ ......................... น้ำครึ่งแก้ว .. บางคนก็มองว่า มีน้ำเหลือตั้งครึ่งแก้ว อีกคน ..กลับมองว่า น้ำเหลือแค่ครึ่งแก้ว .. อ่ะนะ .. ก็ว่ากันไป .... ......................................... ... มองโลกในแง่ดีไว้ .. ไม่เสียหายเนอะ .. แมงป่องว่า   โดย: แมงป่องไร้พิษ 4 ธันวาคม 2549 20:52:03 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ หลังจากที่ไม่เคยพบเจอกันใน Pantip มานานเกือบ 10 ปี ไม่รู้ว่ายังจำชื่อ login นี้ได้รึเปล่าคะ   โดย: Susie 5 ธันวาคม 2549 21:22:42 น.

สุขสันต์วันพ่อค่ะ ..   โดย: แมงป่องไร้พิษ 6 ธันวาคม 2549 0:01:05 น.

กลับมาแล้วค่า ได้มาอ่านเรื่อง มุมมอง ที่คุณเขียนไว้ รู้สึกดีจัง เรื่องกล้องเราก็เคยนะ ตอนซื้อกล้องมาใหม่ๆ เห่อมาก ทำนั่นทำนี่ เช็ดแม้กระทั่งกระจกสะท้อนภาพ แล้วบังเอิญน้ำยาไปเลอะฟองน้ำข้างๆ สีดำออกมาเปื้อนกระจก เลยพยายามเช็ดๆๆ พอเช็ด ปรากฎว่าเกิดเป็นรอยข่วน แม้ไม่มีผลกับภาพ แต่เวลามองผ่านช่องมองภาพ จะเห็นเป็นรอยขีดเล็กๆ แรกๆก็ใจคอห่อเหี่ยวเพราะ ว่ากล้องใหม่มากๆ ตั้งใจซื้อเป็นตัวแรกในชีวิตทำให้มองรอยนั้นตลอด แต่เวลาอยู่กับกล้องไปนานๆ ก็ไม่เคยสนใจขีดเล็กๆนั้นอีกเลย กลับตั้งใจอยู่กับการถ่ายภาพ และวัตถุข้างหน้าแทน   โดย: ขอโทษทีบ้านนี้ไม่มีนางเอก 7 ธันวาคม 2549 14:27:27 น.

อืม...อ่านแล้วต้องใช้ความคิดสำรวจความรู้สึกของตัวเอง... ปกติไม่รู้เป็นยังไง...เป็นคนที่ช่างเลือก ทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิตจะต้องเลือกเสมอ... แน่นอนตอนเลือก...เราต้องคิดว่าสิ่งที่เลือกดีที่สุดอยู่แล้ว... แต่ไม่รู้เป็นยังไง...สิ่งที่เราเลือกบ่อยครั้งมากที่เป็นของมีตำหนิ...!! บ่อยขนาดที่ หลัง ๆ เวลาเลือกอะไรก็แล้วแต่ (ไม่ใช่แค่สิ่งของ...รวมทั้งการตัดสินใจ"ทำ"อะไรบางอย่าง)...ต้องเผื่อใจไว้เลยว่า... "ต้องเลือกพลาดอีกแล้ว(ตรู)"... แต่เป็นคนที่รักทุกสิ่งที่เป็นของตัวเอง... เพราะฉะนั้น...อะไรที่เป็นสิ่งที่เลือกแล้ว...ถึงแม้ว่าตอนหลังจะพบว่ามันมีตำหนิ หรือไม่ดีอย่างที่ตั้งใจ... ก็ยังรักอยู่เสมอ... เหมือนเคยซื้อโทรศัพท์มาเครื่องหนึ่ง...ตอนซื้อก็เลือกแล้วว่าโอ.เค.กับความต้องการของเราที่สุด... พอซื้อมา...ดันมีปัญหากับหน้าจอ...เสียก่อนเพื่อนซะงั้น... ทุกวันนี้เปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่แล้ว...แต่ก็ยังเก็บไอ้เครื่องที่หน้าจอพังไว้อยู่... ไม่รู้จะเก็บไว้ทำไม...เหอ ๆ ส่วนเรื่องใช้ไม้บรรทัดของใครวัด... บอกได้เลยว่า...ส่วนตัวต้องใช้ไม้บรรทัดของตัวเองแน่นอน... เพราะจะใช้วัดเรื่องที่เกี่ยวกับตัวเองเท่านั้น...ตรงในสายตาคนอื่นรึเปล่าไม่รู้... รู้แต่ว่า"ตรงใจ"ตัวเองก็พอ 555+ ส่วนถ้าคนอื่น...อยากขอยืมไม้บรรทัดของเราไปวัด...ก็ต้องพิจารณากันเป็นเรื่อง ๆ ไป... แบบว่า...กลัวเอาไปวัดแล้วหาว่าไม้บรรทัดเราไม่ตรงอ่ะ...เหอ ๆ "ถูกหรือผิด...อยู่ที่มุมมองของแต่ละคน..." บ่นยาวไปแล้ว...ไปล่ะ..บาย.   โดย: All bread 10 ธันวาคม 2549 12:26:22 น.

เราเคยมีรูปถ่ายคู่กันด้วยเหรอ อยากได้จังเลยอ้ะ ปล. เรียกเราพี่อีกแล้ว ตกลงใครเป็นพี่กันแน่ฮะพี่??   โดย: Susie 11 ธันวาคม 2549 1:50:33 น.

แวะเข้ามาหาค่ะ คิดถึงนะจ้า   โดย: opleee 16 ธันวาคม 2549 15:55:20 น.

มาส่งยิ้มวันหยุดให้ค่ะ   โดย: ZAZaSassY 17 ธันวาคม 2549 13:43:46 น.

หวัดดีค่ะ   โดย: mirage~miracle 17 ธันวาคม 2549 13:49:20 น.