เคยมีคนบอกกับเราว่า
ชีวิตเราเหมือนกับขวดโหล
แล้วอะไรๆที่สำคัญก็เปรียบเหมือนหินก้อนใหญ่
ในขณะที่เรื่องเล็กเรื่องน้อย - - ก็เปรียบกับกรวดทรายก้อนเล็กๆ

ถ้าเราหยิบจับเอากรวดทรายลงใส่ในขวดโหลก่อน
เราก็จะมีเนื้อที่ไม่พอใส่หินก้อนใหญ่

แต่ถ้าเราทำอะไรๆที่สำคัญก่อน
มันจะมีช่องว่างที่เหลือพอสำหรับกรวดก้อนเล็กๆเอง

**ขอบคุณสำหรับ comment ที่ให้ไว้ที่ blog นะคะ**

ความฝันอย่างหนึ่งของผมคือการทำตัวตามสบาย

4 ทุ่มจะมาคุยด้วย ขอเคลียร์งานนี้ดดดดดนึงงงงงงงงงงงง

ดีจังเลยนะคะ
ที่จดจำความฝันได้เสมอ
ไม่ว่าจะหล่นตกหกหล่นที่ไหนบ้าง

ส่วนตัวเองจะไม่ค่อยจะได้หรอกค่ะ
บางฝันเองก็เป็นได้แค่ความฝันจริงๆ

เค้าว่ากันว่า

มีโลกอยู่สองใบ

ใบนึงคือ โลกของความจริง..เอาไว้ใช้ชีวิต ถูลู่ถูกังตามแต่ถนัด

อีกใบคือ โลกของความฝัน .. ที่เอาไว้พักหัวใจเวลาเหนื่อยจากโลกใบแรก แต่อยู่นานไม่ได้ เพราะเข็มนาฬิกาในโลกของความจริงมันหมุนอยู่ตลอดเวลา

เก็บสะสมฝันเหรอคะ....ไอ้ขี้หมาเองก้อมีฝันอยู่เต็มหัวใจ ถึงผ่านโลกของความจริงงี่เง่ามาได้แบบลุยเดี่ยวตั้งแต่เล็กแต่น้อย .. ไอ้ขี้หมามีความสุขอยู่แต่กะโลกในฝัน โลกของความจริง ไอ้ขี้หมาไม่มีใครซ้ากคน .. เฮ่อ

ปล. อัลไซเมอร์รับประทาน ไอ้ขี้หมาของเฮียเก็บสะสมฝันไม่หมด ทำไงดี กินแปะก๊วยได้ป้ะ แต่ไม่มีตังค์ไปซื้อกิน กินหญ้าแก่แทนได้ป้ะ ... โฮะๆๆๆๆ

มะมีอราย

มาปั่นเม้นต์

พุ่งพรวดๆ

อ่ะ 7 ละ

เอาเท่าไรดีอ่ะ

7พอเนาะ เน็ตเต่า เริ่มเน่าละล่ะค่ะ

กู้ดไนท์คับพี่น้อง

น้องจ๋าวเจี๋ยสติ

โทษทีค่ะ คอยนานมั๊ย? พึ่งอาบน้ำเสร็จ วันนี้ปวดหัวมากๆ ถ้าพิมพ์อะไรที่มึนๆและไม่เข้าใจก้อคิดซะว่า...(ว่าอะรายดีล่ะ) print มาดูตั้งแต่เห็นอ่านไป 2-3 รอบ.
.
.

ฝันเหรอ ฝันของปุ๊กคงหมายถึง การอยากทำโน่นทำนี่ ทำแล้วท้าทายบางสิ่งบางอย่าง กระตุ้นต่อมอยาก สนองความต้องการของตัวเองทุกอย่างที่ขวางหน้า
ในเวลานั้น ถูกบ้างผิดบ้าง ก้อลองเพื่อให้รู้ ขณะเดียวกันก้อรักษายึดมั่นในสิ่งที่ดี ไม่เสียหาย ไม่เละเทะ
เพราะบางครั้งนอกจากเรากำหนดตัวเองแล้ว ยังมีสังคมทั้งหลายแหล่มากำกับเราอีกชั้น ก้อแล้วแต่ว่าเราจะให้ความสำคัญกะมันแค่ไหน

เพื่อนเคยชวนไปเรียน..ขนมอบนานาชาติ.. แปลกมั๊ยล่ะ? คนอย่างเราน่ะเหรอจะมาเกี่ยวพันกะคุ้กกี้ พิซซา เค้ก แรกเริ่มเราก้อไปซื้อเอี้ยมกันเปื้อน กะมือเปล่า กับใจที่ยังลังเล (นี่ชั้นมาทำรัยเนี่ย) ขณะที่ในคลาส มีแม่บ้านมือใหม่ เจ้าของร้านเบเกอร์รี่ คนทำขนมส่งขาย ฟังๆเค๊าคุยกัน โอ้โห! บ้านพวกเนี้ยมีเตาอบ มีอุปกรณ์ครัวครบครัน ในห้องเรียนซัก 10-15 คน มียัยบ้า 2 คนเนี้ย นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ขันและขำ ตัวเองเอามากๆ เออแน่ะ ครั้งนึงในชีวิต แต่ทุกครั้งหลังเลิกเรียนเราก้อจะมีขนมที่ทำในวันนั้นกลับไปกินที่บ้าน ..ฝีมือห่วยๆของเราเอง..
.
.
อีกฝันนึงเกิดขึ้นโดยที่เราไม่ได้ตั้งใจให้เป็น เพื่อนชวนเที่ยว ไม่ใช่เที่ยวแบบธรรมดา เข้าป่า-นั่งทุ่ง-กินน้ำซับ-เดินขึ้นเขาทั้งสูงชันเป็นวันๆ เล็บขบเลือดซิบนิ้วหัวแม่โป้งเลือดไหลแล้วแห้ง ไหลแล้วแห้ง สุดท้ายก๊เขียวช้ำเพราะต้องจิกดินร่วนซุย เจ็บเท้ามากๆ แต่ไม่ปริปากบอกใคร จนหมดทริป บ้ามั๊ยอ่ะเราน่ะ? แค่คิดว่าไม่อยากเป็นตัวถ่วง ไม่อยากให้ใครเป็นห่วง ถ้าแสดงความอ่อนแอออกไป ในตอนนั้นคงได้รับการประคบประหงมเป็นอย่างดี

ไปเที่ยวฮ่องกง วันที่ 2 เจอดี โดนกรีดกระเป๋าเงินที่แลกไว้หายเกลี้ยงพร้อมบัตร ตกใจนะไม่รู้ทำงัยเหมือนกัน ไปแจ้งความและโทรข้ามประเทศเพื่ออายัดบัตร
พอเสร็จกระบวนการ เป็นห่วงความรู้สึกเพื่อนซะงั้น กลัวเรื่องของเราทำให้เพื่อนไม่สบายใจเที่ยวไม่สนุก เอาละวะชั้นจะเศร้ากะสิ่งที่เสียไปและมันแก้ไขไม่ได้แล้วคงไม่เหมาะ กลับมาเฮฮา ใช้เงินพวกเธอนี่ละ เดี๊ยวกลับไปใช้หนี้คืน ..เพื่อนงง.. ไม่รู้ใครปลอบใคร? สุดท้ายกลับมามันก้อไม่ได้เลวร้ายอะรัย ยังมีความทรงจำดีดี ตลอดทางระหว่างเที่ยว

ถ้าจะพูดเรื่องความใฝฝันอย่างเป็นระบบเหมือนตำรา ความฝันที่อยากได้ อยากจะเป็น ก้อเปรียบเมือน
Vision
.
. อยากมีบ้านซักหลังอยู่จ.แม่ฮ่องสอน .
Mission
.
.
แล้ววิธีการล่ะ? ทำอะไรไปบ้างแล้ว?
ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย
เล่าให้ใครฟัง มักถูกย้อนกลับมาว่า ไปซะไกล อยู่คนเดียวได้ไง?
.
Action Plan
.
.
มันจึงยังไม่เกิดขึ้น ปล่อยความฝันเป็นสูญญากาศต่อไปก่อน
แต่เราก้อยังไม่ลืมที่จะคิด ที่จะฝัน มันสุขใจนะ กับความฝันนี้

ถ้าถามว่า ทำไม? ต้องที่นี่ มันมีความทรงจำหลายอย่างๆ หลายๆที่ ทั้งแบบหมู่คณะ และคนเดียวบินจากเชียงใหม่ มานอนริมน้ำปาย บ้านหลังใหญ่ วันๆ อยู่กะตัวเอง คิดและทบทวน ถามตัวเองซ้ำๆ ว่าทำไม? ทำไม? ซ้ำซาก แต่ก้อยังไม่ได้รับคำตอบที่พอใจ
คงเป็นเพราะว่า..เราอยากหาคำตอบให้กะตัวเองที่นี่ก้อได้มั๊ง จึงตั้ง Target ไว้ที่นี่ และหลังจากนั้นต่อๆมาก้อได้กลับไปเยี่ยมเยือนหลายครั้งหลายหน ความทรงจำมันก้อพอกพูนขึ้นเรื่อยๆ ถอนตัวไม่ขึ้น
แม่ฮ่องสอน เมืองในหมอก ชาวไทยใหญ่พูดไทยผสมพม่า เข้าตลาดไปกินถั่วนานาชนิด ไปดูบัวตอง ไปดูกะเหรี่ยงคอยาว ไปล่องแพ ไปวัด ไปตลาด ...ฯลฯ

ฝันของเรามันเกิดขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีวันหมด บางครั้งซ้ำๆซ้อนๆ แย่งกัน เบียดกัน ขอที่ 1 ที่ 2 สับเปลี่ยนหมุนเวียนยังกะชิงช้าสวรรค์ หมุนขึ้นไปอีกฝันก้อเป็นที่ 1 หมุนลงมา อ้าว! ตกมาอันดับโหล่ซะงั้น

แต่ตอนนี้ฝันที่มั่นคงที่สุด ..ครอบครัว.. อยากให้ทุกคนในครอบครัวมีความสุขมากขึ้นทุกวันๆ ไม่ต้องเป็นห่วงลูกสาวคนนี้ให้เกินจำเป็น ลูกรักษาตัวได้และจะเป็นคนดีของแม่ตลอดไป...

มาขโมย..ซีน..เพื่อนโต้งอีกแล้ว
ยังมึนๆอยู่นะ อาการมันกำเริบพร้อมกะงานที่กองโต
ฝันของเราบางทีก้อรีบ บางทีก้อเฉื่อยชาอย่างที่เห็นๆ
ฝันดีและราตรีสวัสดิ์

.. ความจำสั้น ความฝันยาว .. อืมม เคยได้ยินที่ไหนน๊า


.. แมงป่องก็ชอบความฝันเหมือนกัน .. ฝันแล้วเป็นสุข

แต่ .. บางครั้งตื่นมาก็จำไม่ได้เนอะ..


เคย.. ฝัน แล้วทำตามฝันด้วยล่ะ ..


เขาเรียก ละเมอ ใช่ไหมคะ 55555 .. เคยเป็นๆๆ

. . .ฝันเยอะ และ มากมาย ไม่เคยกลัวเปลื่อง

เพราะจะมีสักกี่ฝันที่จะได้เป็นจริง

หลายคนอยู่ได้ด้วยพลังแห่งความฝัน

ที่พลักดันชีวิตจริงอีกที่

. . .

มาช่วยคุณนางฟ้าสอบตกปั่นกระทู้คะ

มีฝันเยอะแยะเหมือนกัน
..................................................
ตอนนี้ชีวิตมันช่างวุ่นวาย สับสนแลัมึนงง

Yo!!!!
K' MaFiA's WIFE
น่ารักมั่กๆ มาช่วยกัน
จขบ. เค้าจะได้ดีใจ
ฮะเอิ๊กๆๆๆๆ บล็อกคนหนุ่มนี่สาวๆตรึมเยย
พี่ชายขายดี ฮุๆๆๆ

ดีค่ะไม่ต้องรีบ...

แวะมาชวนไปกิน ไก่งวง เนื่องจากเป็นวันขอบคุณพระเจ้าอ่ะครับ

***MaFiA's WiFE
เปรียบเทียบได้เห็นภาพเลยครับ
จริง ๆ ชีวิตคนเรามีช่องว่างมากมาย
ถ้าเรารู้จักหาที่หาทางให้เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้
มันก็ทำให้เราจัดการกับชีวิตได้อีกมากทีเดียว

เรื่องเม้นท์ ไม่ต้องขอบคุณครับ
แค่คุณเห็นว่ามันมีประโยชน์
แค่นั้นก็ขอบคุณแล้วครับ

*** 9A
ดีครับ การทำตัวตามสบาย
ถ้าได้เนี้ยมันก็ผ่อนคลายเนอะ
ผมเองเป็นคนไม่ชอบผูกไทเอาซะเลย
เสื้อเชิ๊ตก็ไม่ชอบติดกระดุมแขน
ผมชอบพับมากกว่า หลาย ๆครั้งก็โดนเขม่นเอาเหมือนกัน
แต่ก็ยังนิยมอยู่ดี มองได้มองไป แต่ขอสบายไว้ก่อนเนอะ
ไม่เห็นต้องไปเลียนแบบฝาหรั่งมันมากเลย
บ้านเราร้อนจะตายผูกไทกันอยู่ได้ เฮ้อ
ว่าแล้วเดี๋ยววันหลังจะบ่นให้ฟังดีกว่า

*** jengly
ก็เขียนไปเรื่อยหละครับ
จริง ๆ แล้วอาจจะจำได้ไม่หมดหรอก
แต่เราก็เชื่อว่า แม้นจะเป็นฝันเล็กฝันน้อย
ถ้าเราเพียงแต่เคยฝัน เราก็จะต้องจำมันได้นะ
ขอแค่ให้มีอะไรมาหยิกนิดสะกิดหน่อย
มันก็สามารถเรียกความฝันกลับคืนมาได้แล้วหละครับ

ฝันของผมบางอันก็เป็นฝันจริง ๆ
เช่นว่าอยากเป็นเจ้าของสโมสรฟุตบอลที่ผมรัก
ผมจะไปบริหารทีมให้เป็นโคตรแชมป์
เรื่องพวกนี้เป็นฝันเพ้อเจ้อของผมครับ
แต่ก็เป็นฝันที่ผมสุขใจ และพร้อมที่จะเสียเวลากันมัน
ก่อนนอนในคืนที่ผมนอนไม่หลับ
ผมมักจะเอาเรื่องฝันอันนี้มาคิดก่อนนอน
แล้วก็แปลกครับ ไม่นานผมก็จะหลับไป
พร้อมกับหน้าเปื้อนยิ้ม จริง ๆ นะ

***นางฟ้าสอบตก
เอาซะบันเทิงเลยนะน้อง
ตามสบายเลยจ้า คิดซะว่าเป็นบ้านตัวเองเลย
จะเข้ากี่รอบก็ได้ ยิ่งตัวเลขขึ้นเรทติ้งยิ่งดีจ๊ะ

เดี๋ยวนี้น้องนางมักจะพบความเหงาติดตัวไปด้วยตลอดเลยนะ
รู้สึกว่าจะให้ความสำคัญกับมันมากขึ้นเรื่อย ๆ
ระวังนะจ๊ะ ให้น้ำหนักกับเรื่องนี้มากไปจะทำให้ชีวิตเสียสมดุล
ถ้าจะให้ดีเราความบาลานซ์ชีวิตให้สมดุล เหงาบ้าง สุขบ้าง
จัดระเบียบชีวิตให้ดี แล้วมันจะดีขึ้นลองดู ๆ

***ดาวทะเล
โห ดีใจจังครับ มาเม้นท์ยาว ๆ แบบนี้
แหม เชื่อแล้วว่าอยากคุยกับเราจริง ๆ
อ้อ ขอบคุณนะครับที่มาเยี่ยมเยียนบ้านนี้บ่อย ๆ
ว่ากันต่อดีกว่า เรื่องความฝันแต่ละคนคงไม่เหมือนกันหรอกนะ
ถ้าฝันแล้วได้ทำตามฝัน แม้จะไม่สำเร็จแต่ก็ได้ชื่อว่าทำตามที่ฝันแล้ว

เมื่อวานตอนกลับไปบ้านเพิ่งจะได้รับ เอกสารจาก มสธ.
หลังจากหายไปเดือนกว่า นึกว่าเค้าไม่รับเราเข้าเรียนเสียแล้ว
ตอนนี้เรากลับมาเป็นนักศึกษาอีกแล้วนะ ดีใจจริง ๆเสียดาย
ที่ไม่ยอมทำบัตรนักศึกษาให้ ไม่งั้นจะเดินอวดทั้งหมู่บ้านว่า ข้ายังเป็นนักฉึกษาเว้ย เหอ ๆ

เราลงเรียน มสธ นิเทศ เลือกเอกภาพยนต์ด้วยนะ
ไม่ต้องเดาก็รู้ว่านี่คือหนึ่งในความฝันของเราเอง
อยากมีเครดิตในหนังแบบว่า "บทภาพยนต์ นายเสมอ" กั่ก ๆ
เหตุเกิดจากตอนที่อยู่ภูเก็ตมีเวลาว่างมาก ช่วงเย็น ๆ
เลยคิดว่าแทนที่จะนั่งอ่านหนังสือ ดูทีวี มีเวลาแล้ว
ก็ลงเรียนดูดีกว่า ขยับนิด ๆ ตอนนั้นก็ช่างใจระหว่าง โฆษณากับหนัง
แต่สุดท้ายก็เอาหนังก่อน เดี๋ยวโฆษณาค่อยต่ออีกใบหลังจบอันนี้

แม่บอกว่ากว่าจะจบไปปาเข้าไปสี่สิบแล้วเหรอ
ก็เลยบอกแม่ว่า ไม่หรอก สี่สิบยังไม่รู้จะจบหรือเปล่า

เรื่องที่คุณเล่าว่าไปเที่ยวป่าแล้วเจ็บขาเนี้ย
เราว่ามันฝันเป็นจริงนะนั้น ทำให้เรานึกถึงว่า
บางที่กว่าจะได้มาซึ่งความฝัน เราก็ต้องแลกกับอะไรหลายอย่าง
เพื่อที่จะทำให้ฝันเป็นจริง บางทีก็ต้องแลกกับความเจ็บปวด
เพื่อที่จะไปให้ถึงฝั่งฝัน แล้วเมื่อถึงฝันแล้วความเจ็บปวดก็เป็นแค่อุปสรรคของการเดินทาง
และแม้ว่ามันจะฝากแผลเป็นไว้ แผลเป็นก็คงเหมือนกับความทรงจำเมื่อได้มองย้อนกับมาเนอะ

เราเองก็อยากไป ปาย บอกกับน้องนางฟ้าฯ ว่า
ปายอยากไปมาก แอบอิจฉาที่น้องเค้าได้ไปแล้ว
แต่ก็ตำหนิเล็ก ๆ ว่าไปทำไมวะแค่วันเดียว เซ็งแทนมันจริง ๆ
ตอนนี้กำลังวางแผนให้ตัวเองว่า มกรา นี้จะหาทางหนีไปให้ได้
สักสามสี่วัน เราจะไปแบบคุณดาวทะเลนี่หละ
ไปคนเดียว ขออยู่กับตัวเอง ปีละ 3-4 วันแค่นั้นเอง

ของขวัญปีใหม่ให้ตัวเองสำหรับปี 50 นี้

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วย ทิพฟี่ ตัวยา สามชั้น
ยาแผนปัจจุบัน บรรจุเสร็จ


***แมงป่องไร้พิษ
คำนี้คุ้น ๆ เหมือนกันครับ
ไม่รู้ว่าเคยได้ยินจากที่ไหน
นี่งัยครับ ความจำสั้นเลยจำไม่ได้ว่า
ได้ยินจากที่ไหน ส่วนเรื่องความฝันยาว
ก็คงเป็นเหมือนที่ผมเพ้อเจ้อว่าจะเป็นเจ้าของ
สโมสร เอฟเวอร์ตัน ของผมนั่นหละ
ฝันยาว ยาวกว่ายี่สิบปีแล้วครับ และจะยาวไปเรื่อย ๆ เลยหละครับ
เพราะผมจะฝันมันต่อไปเรื่อยๆ แม้จะไม่เป็นจริงและไม่มีวันด้วย

*** Dying To Be Alive
ความฝันมีพลังนะครับ
แต่มันมีพลังสองแบบ
แบบแรกจะขับดันให้เราทำในสิ่งที่เรามุ่งหวัง
อีกแบบจะเป็นสิ่งที่ปลอบประโลมใจ
ให้เรามีความสุข ให้มีพลังในการใช้ชีวิตต่อไป
แม้ฝันนั้นจะไม่เป็นจริง

*** DiamondTom
ถ้าชีวิตช่วงนี้สับสน
ก็หาทางหลบหนีความสับสน
หาที่ หามุม หาเวลา ให้กับตัวเอง
แล้วทำชีวิตให้ง่ายขึ้นซิครับ
เอาใจช่วยแล้วกันครับ
เพราะผมเองก็ยุ่งซะ เหมือนกัน
แต่ดันทะลึ่งมานั่งคุยกับเพื่อนแบบนี้ได้
***นางฟ้าสอบตก

***แอน thattron
ครับไม่รีบจริง ๆ ครับ
ถ้าใครรีบ แซงไปก่อนเลยครับ

***แมท everything on
ของคุณครับแวะมาเยี่ยมกันอีกแล้ว
เพิ่งรู้ว่าคุณไม่ได้อยู่ที่เมืองไทย
เป็นงัยครับ ไก่งวงอร่อยมั๊ย
ตัวนึงคงกินได้เป็นเดือนเลยเนอะ ตัวเบ้อเริ่ม
happy thanks giving ครับ

สำหรับผม พรุ่งนี้คงเป็น TGIF หละ Thank God It's Friday

................................

เอาหละครับโกงเวลาทำงานมาหนึ่ง ชม แล้ว
นายจ๋า ถ้ามาเห็นวันนี้ผมจะเลิกงาน 6.30 นะ
ชดเชยให้

หมั่นไส้ วันเดียวก้อเสียวได้
ไว้วันหน้าก็ไปอีก ไปคนเดียวบ้าง คึๆ
ปี้จาย.. เราเป็นนักศึกษาใหม่เหมือนกันเล้ย
หนูเป็นนิสิตนา ต่อเกษตรฯที่เดิม
ไปเป็นเด็กสร้างบ้านเหมือนเดิม

คุณAlwaysขา
ช่วงนี้คุณต้องรักษาสุขภาพนะคะ
ก่อนไปเที่ยวมักมีอาถรรพ์ป่วยก่อนไป
ดังนั้น เพื่อความปลอดภัยรักษาสุขภาพด้วย
เด็กกว่าเป็นห่วงคนแก่กว่า


ไปละค่ะ โต้ง มาบ้านนี้ทีไร
กลับไปตัวปลิว
ได้กัดคนนี่ มันส์ดีจริงๆเล้ย

ชอบโฆษณา...ระวังหมดอายุ...นี้เหมือนกัน...
แต่ดูแล้ว...น้ำตาตกในอ่ะ...

เพราะรู้สึกตัวเองเป็น"เป็ด"อยู่เสมอ...
ชอบเรียกตัวเองว่า..."คนไม่มีฝัน"....เศร้าจางงงงงงงงงง

แวะเข้ามาทักทายค่ะ ฝันดีนะค่ะ

ความฝันเป็นจุดเริ่มต้นของแรงบันดาลใจที่จะทำให้เป็นความจริง
แม้บางทีเราก็รู้ว่าฝันก็คือฝัน ไม่ใช่สิ่งที่มีทางเป็นจริง แต่เราก็ยังอยากที่จะฝันต่อไป

ตอนนี้กำลังฝันอยู่เหมือนกัน ฝันว่า keyboard ไม่เสีย เม้นท์สบายสุด ๆ แต่ความจริงต้องนั่ง copy มาเม้นท์ โถ่ชีวิต เดี๋ยวฝันนี้จะเป็นจริงหลังจากเขวี้ยง keyboard ทิ้งแล้วไปซื้อใหม่

ทักทายสายๆวันอาทิตย์ค่ะ

สวัสดีค่ะ

ฝันให้ไกล ไปให้ถึง
คนเราทุกคนก็มีฝันเหมือนกันหมด
แสงตะวันเองก็เช่นกันมีฝัน
ฝันโน่น ฝันนี้ จินตนาการมากมาย
จนกลายเป็นเพ้อฝันไปซะเเล้ว

แต่มันก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งนะ
กับความฝันในบางเรื่อง
แค่ได้ฝันก็ยิ้มได้แล้ว

แต่บางเรื่องฝันแล้วก็ต้องเดินไปตามทางที่ฝัน
มัวแต่ฝันแล้วไม่ลงมือกระทำ ก็คงไม่มีทางแปรเปลี่ยนจากความฝัน มาเป็นความจริงตรงหน้าได้

ความฝันก็คล้ายๆกับความหวังนั่นเเหล่ะ
หวังจะมี หวังจะเป็น หวังว่าต้องเป็นเช่นนั้น

แต่แสงตะวันก็เพิ่งโดนสอยร่วงลงมาจากฝัน..สร้างวิมานในอากาศ
ซึ่งความเป็นจริง มันเป็นเรื่องที่โหดร้าย คาดการณ์ไม่ถึง
สุดท้าย ความฝันที่แสงตะวันกำลังจะไล่ตาม ก็กลายเป็นความว่างเปล่า

" บนเส้นทางเดินแสงตะวันแห่งความหวัง "

เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง

การที่เรารีบ เราอาจจะพลาดจุดดีดีในชีวิต
แวะเถลไถลข้างทางซักหน่อย ก็มีความสุขดีนะ

+++ เกี่ยวกันมะนี่
อิอิอิ

ฮาหรู สายวันชมพูค่ะ