บ่นไปเรื่อย ๆ
พักนี้รู้สึกว่าตัวเองตันขึ้นกว่าเดิมมากมายนัก
คงมีแต่ใจและกระเป๋าตังส์ที่ยังแฟบและฟีบแบบไม่ยอมเปลี่ยนแปลง
จะว่าไปการเปลี่ยนแปลงของสังขารเป็นเรื่องธรรมชาติ
จากสถิติที่เกิดขึ้นกับตัวเอง
เอวของเราจะขยายขึ้นปีละ 0.54 นิ้ว
น้ำหนักเพิ่มขึ้นปีละ 2 กิโล โดยเฉลี่ย
เมื่อเราอายุ 60 คงต้องเรียกเราว่า 3 โลร้อย แน่ ๆ เลย
เวลายืนส่งกระจกแล้วรู้สึกเหมือนว่าท้องได้สักห้าเดือนแล้ว
อายตัวเองเหมือนกันเนอะ อยากจะลดอยู่ส่วนเดียวคือพุงนี่หละ
แต่มันมักมีข้ออ้างเสมอ สำหรับการทำเรื่องดี ๆให้ตัวเอง
ทั้ง ๆ ที่เป็นประโยชน์ รู้ได้โดยไม่ต้องให้ใครมาบอกแต่ก็ไม่ทำ
...
เมื่อวานหลังจากเสี่ยงตายนั่งมอเตอร์ไซค์ ไปเรียนอีกวัน
(จริง ๆก็เสี่ยงมันทุกเช้านั่นหละนะ)
ทำให้รู้สึกได้ว่าเวลามันช่างผ่านไปรวดเร็วเสียจริงเลย
ตอนนี้เริ่มรู้จักกับคนในชั้นเรียนมากขึ้น อย่างน้อยก็วันละคนสองคน
แบบนี้ค่อยรู้สึกว่าอึดอัดน้อยลง ไม่เหมือนตอนแรก ๆ ที่เข้าเรียน เขิล ๆ อย่างไรพิกล
ได้รู้จักคนจากหลากหลายอาชีพขึ้น คนในกลุ่มที่ทำ workshop เองก็ด้วย
บางคนรู้จักกันวันแรกรู้ว่าเราทำอะไร วันที่สองก็มีแคทตาล๊อคพร้อมนามบัตรมาด้วยเลย
ไม่ยอมเสียเวลาแม้แต่นิดจริง ๆ เลย >_<'
นึกถึงคำของ อ.ยอดเยี่ยม ที่ว่า
"การมารวมกันแบบนี้สิ่งสำคัญที่สุดที่พวกคุณจะได้
ไม่ใช่ความรู้ ไม่ใช่ connection แต่เป็นการได้เรียนรู้คน"
เห็นจะจริงอย่างที่อ.ท่านว่าไว้
เมื่อวานได้เรียนเกี่ยวกับผังเมือง ได้รู้อะไรดี ๆ เยอะเลย
กว่าจะเลิกเรียนก็สามทุ่มกว่า มีคุยงานกลุ่มอีกนิด กว่าจะได้ออกก็สี่ทุ่มนิด ๆ
แวะกินข้าวตอนห้าทุ่ม ซัดซะหมดจาน จะไม่ให้ตัน ไม่ให้อ้วนได้อย่างไรเล่า
ก็เล่นซัดข้าวตอนเกือบเที่ยงคืนเป็นประจำอย่างนี้ ^^"
อาบน้ำเข้านอนเที่ยงกว่าๆ 6 โมงครึ่งก็ตื่นมานั่งทำงานอยู่นี่
ชีวิตคนทำงาน มนุษย์เงินเดือน ก็คงมีวนเวียนอยู่แค่นี้จริง ๆ ละเนอะ
ตอนนี้เริ่มลังเลแล้วว่าควรหรือไม่ที่จะเรียนต่อ
เพราะรู้สึกว่าเป็นภาระอันยิ่งใหญ่และความรับผิดชอบอันยิ่งยง
ถ้าตัดสินใจจะทำก็ต้องลุย แต่ถ้าไม่ลงเรียนก็ผ่อนคลายหน่อย
อ.พัด บอกว่าปีหน้า ถาปัด ธรรมศาสตร์ จะเปิดหลักสูตรใหม่
ฟังดูน่าสนใจ แต่คงไม่ตรงเท่าของคณะบัญชี
ว้าวุ้นและฟุ้งซ่านน่าดูเลยเรา
...
ตอนเรียนในชั้น อ.เล่าให้ฟังว่าไปประชุมกันหมอที่ รพ.จุฬามา
หมอแนะนำว่าวันหนึ่งคนเราควรเดินอย่างน้อย 7000 ก้าว
แถมเดี๋ยวนี้ยังมีเครื่องนับก้าวไว้เหน็บติดเข็มขัดด้วย
เราคิดในใจว่า จะทำอะไรให้มันยุ่งยากขนาดนั้นวะชีวิต
วัน ๆ แค่หายใจเข้า หายใจออก ก็ยากพออยู่แล้ว
แต่คนที่นั่งข้าง ๆ หันมาบอกว่า บางทีเค้าอาจจะสบายที่ได้ทำแบบนั้นก็ได้นะ
แล้วก็หันมายิ้ม เอ้อ...สงสัยเราจะคิดในใจดังไปหวะเนี้ย
สงสัยต้องระมัดปากระวังคำตัวเองไว้หน่อยแล้วเรา
พอมานั่งคิด ๆ ดู ก็เออ เนอะ
เราไม่กินกะปิเพราะเหม็น
แล้วเราก็ไปบอกว่าคนกินกะปิลำบาก เพราะกินของเหม็น
แบบนี้ก็คงไม่ถูกนักหรอก ต่างคนก็ต่างมีความสุขในชีวิตไม่เหมือนกัน
คนเราบ้าห้าร้อยจำพวก
เราพวกนึง เค้าก็พวกนึง คนอื่น ๆ ก็อีกพวกนึก
...
Tain Mi Mi , OST. Comredes, Almost a love story: Leon Lai
เพลงเวอร์ชั่นนี้ตามหาอยู่นาน แต่หาไม่ได้
สรุปต้องไปหาวิธีดึงจาก dvd มาแทน
ชอบมากมายกับดนตรีเบา ๆ เสียงร้องสบาย ๆ
| Create Date : 30 มีนาคม 2550 |
| Last Update : 30 มีนาคม 2550 23:20:48 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 679 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: All bread  วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:0:02:22 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ผมนะเหรอ?
แค่คนธรรมดา มีดีบ้าง ไม่ดีบ้าง
มีคนรัก มีคนเกลียด
งี่เง่าบ้าง ตามใจตัวเองบ้าง
บางทีก็คลุ้มดีคลุ้มร้าย
บ่อยครั้งที่ทำให้คนอื่นผิดหวัง
ตัวอักษรเป็นเพียงสิ่งสะท้อนความคิด
และมุมมองต่อสิ่งต่าง ๆ
ในช่วงเวลานั้น ๆ
...ทุกคนมีอดีต แต่ไม่ใช่ทุกคนจะอยู่กับอดีต...
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
หมู่นี้ก็รู้สึกว่าตัวเองตันขึ้นเหมือนกัน...ถึงคนอื่นจะว่าไม่อ้วน แต่ว่ามันอึดอัดอ่ะ...
คงเป็นเพราะหลัง ๆ งานยุ่ง เลยเบี้ยวไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย...
เนี่ยพรุ่งนี้ว่าจะตื่นเช้ามาวิ่ง คืนนี้ก็ต้องลุ้นบอลอีกแล้วอ่ะ (อ้างนี่หว่า)...
บ่นเรื่องอึดอัดจนหลานมันบอกให้ไปซื้อกางเกงใหม่จะได้ไม่อึดอัด...
โธ่เอ๊ย!! ถ้าซื้อใหม่ก็สบายอ่ะดิ พอดีได้อ้วนแน่ ๆ (ไม่ได้ซื้อกางเกงใหม่มานานแล้วอ่ะ)...
จริง ๆ สงสัยเป็นเพราะอากาศร้อน เลยอยากแต่งตัวสบาย ๆ (ก็แต่งสบายใส่ยีนส์เกือบจะทุกวันแล้วนี่นา)...
คิดถึงคนที่ต้องแต่งตัวเป็นการเป็นงานมาทำงานทุกวัน แล้วเหนื่อยแทน...
โดยเฉพาะสาว ๆ ที่ต้องแต่ง (แข่งกัน) ให้สวย...ทั้งเสื้อผ้าหน้าผม...
คิดแล้วก็อิจฉาหนุ่ม ๆ ที่ไม่ต้องเหนื่อยวิ่งตามแฟชั่นมากนัก...
ว่าแต่คุณโต้งเก็บสถิติได้ละเอียดจัง...
เมื่อกี้อ่านผ่าน ๆ ตกใจนึกว่าตอนอายุ 60 น้ำหนัก 3 ร้อยโล!!
ที่แท้อ่านผิดเอง (นึกภาพผู้ชายท้อง 5 เดือนแล้วขำอ่ะ...เหอ ๆ)
แต่ถ้าจะให้คิดง่าย ๆ เพิ่มรอบเอวปีละหนึ่งนิ้วไปเลยดีกว่ามั้ย 555+
******************************
พูดถึงเรื่องเรียน...นับถือคนที่รักเรียนจัง ไอ้เราก็อยากจะเรียนกับเค้าเหมือนกันนะ (ไม่แก่ไปเหรอป้า...)
แต่พอคิดถึงการเดินทาง การแต่งตัว การต้องทำตามกฎของสังคม ฯลฯ....
เฮ้ออออออ แค่คิดก็เหนื่อยซะแล้ว!!
เลยอยู่แบบคนสบาย ๆ ไปเรื่อย ๆ ให้คนงงเล่น 555+
อยู่ไป อยู่มา ชักรู้สึกว่าจะโง่ ๆ ยังไงไม่รู้ (ความรู้สึกช้าจัง)...เหอ ๆ
ใครรู้ว่าที่ไหนมีคอร์สสั้น ๆ เกี่ยวกับต้นทุนการผลิต แนะนำหน่อยดิ...
(ทำไมเพลงสั้นจัง...ฟังแป๊บเดียวจบซ่ะแหล่ะ)
เออ...สงสัยจะบ่นยาวเกินไป รกบล็อกคุณเปล่า ๆ เนอะ...
ไปดีกว่า...แล้วจะแวะมาฟังคุณโต้งบ่นอีก...บาย.