เซ็ง...เป็ด ทำไมเหมือนกันอย่างนี้
เซ็ง...เป็ด ทำไมเหมือนกันอย่างนี้
ป่าวนะ อย่าเข้าใจผมผิด ผมไม่ได้มีชีวิตหรือเข้าไปข้องแวะอะไรกับคุณเซ็งเป็ด คนดังแห่ง pantip.com
เพียงแต่จ่าหัวให้มันดูน่าสนใจแค่นั้นเอง ถึงตรงนี้ถ้าคิดจะเปลี่ยนช่องก็ ไปได้เลยครับไม่ว่ากัน เพราะตั้งใจจะมาบ่นบ้าใบ้ กับเรื่องของตัวเองแค่นั้น
เพราะชีวิตที่ผ่านมามีเป็ดมาผูกกับชีวิตหลาย ๆ เรื่อง โดยเฉพาะช่วงนี้ ที่รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเป็ดจริง ๆ
เป็ดที่ 1. เกิดจากตอนไปคาราโอเกะ คงรู้นะครับผมหมายถึงอะไร ใช่ครับ เสียงผมเอง ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าตัวเองเป็นคนที่เอาดีทางดนตรีไม่ได้เลย เล่นกีต้าเป็น แต่ผมมีกติกาของผมนะ ผมเล่นได้เฉพาะ คอร์ดง่าย ๆ เพลงไหนมีคอร์ดที่ผมไม่รู้จัก ข้าม เล่นได้สามเพลง โดยไม่ดูหนังสือเพลง ถ้าไม่มีคอร์ดมาให้ ข้าม เล่นต้องตามจังหวะผม จะค่อม จะขี่จังหวะต้องไปตามผม ไม่งั้น ข้าม และถ้าผมจะหยุดเฉย ๆ เพราะไปต่อไม่เป็น ต้องทำใจนะ
เวลาไปโอเกะก็เหมือนกัน อย่าให้ไมค์หรือรีโมทเลือกเพลง ถึงมือผมนะครับ รับรอง บันเทิง เสียงไม่ถึงหลบไป หมายถึงเสียงผมนะครับ เพลงใหม่ ๆ ไม่เอา ต้องลูกทุ่ง ลูกกรุง ถนัด โดยเฉพาะเพลงหากิน หมากัดของเอกชัย หรือ ต้องสู้จึงจะชนะ ของ เจิน เจิน ฮี่ฮี่
จนเพื่อนคนหนึ่งบอกว่า “มึงเนี้ย ความสามารถน้อย แต่ความมั่นใจสูง จริง ๆ นะ”
.......................................................................................... เป็ดที่ 2
เป็ดที่สองเป็นเป็ดแดง ขออภัยสาวกเป็ด เอ๊ย หงส์แดง ทั้งหลาย (สาวกลิเวอร์พูลถ้าไม่พอใจกรุณาอย่าอ่านต่อนะครับ) เพราะพักหลังนี่บรรดาแฟน ๆ ทีม ท๊อฟฟี่อย่างพวกเรา มักจะเรียก นิกส์เนมของพวกคุณว่า เป็ดแดง ไปซะแล้ว ผมจำได้ว่า ผมชอบ เอฟเวอร์ตัน ตั้งแต่ปี 86 แต่ตอนนั้น ทีมผมแพ้ไป 3-1 แพ้ให้กับเป็ดนี่หละ ตั้งแต่นั้นก็ตั้งหน้าตั้งตาเชียร์มาตลอด ปีนี้ก็ 20 ปีพอดี พักหลังทีมไม่ประสบความสำเร็จเท่าไหร่ แถมเจอกันใน Mercy side derby match ที่ไร โดนเป็ดกระทำชำเราบ่อยเหลือเกิน ดังนั้นถ้าหากปีไหนเราเป็นฝ่ายกำชัย ก็จะฉลองกันออกนอกหน้าหน่อย อย่างปีนี้ท๊อฟฟี่ ขย่มเป็ดไป 3 เม็ด ถึงได้กี๊บก๊าป กันสุด ๆ ขอหน่อยนะ นาน ๆ ที แล้วเป็ดตัวนี้คงอยู่ให้หมั่นไส้ไปอีกนาน
................................................................................................
เป็ดที่ 3
เป็ดนี้เป็นคณะที่ผมลงเรียนเองครับ ขอสงวนไว้นะครับว่าที่ไหน เกรงใจคณะและสถาบัน จริง ๆ อิอิ ตอนสมัครเรียนเห็นชื่อเท่ห์ดี ดูรายวิชาแล้วน่าสนใจมาก ๆ ตอนนั้นมองข้าม MBA ไปแล้ว (จริง ๆ แล้วเข้าไม่ได้มากกว่า) ผมลองอยู่สองครั้ง ครั้งแรก ตกภาษาอังกฤษ แต่คะแนนสามัญสูงทะลุโลก มาครั้งที่สอง ภาษาอังกฤษ ผ่านเกณฑ์มาเยอะทีเดียว แต่สามัญกลับผ่านเกณฑ์แบบเฉียดฉิวทีเดียว ก็เป็นว่าได้เข้ามาสมใจหละครับ พอได้เรียน ๆ ไป รุ่นพี่ที่คณะบอกว่า พวกเราเป็นเป็ด ครับ เป็ด เป็นสัตว์ที่มีความสามารถเยอะนะครับ เป็ดบินได้นิดหน่อย แต่ไม่เหมือนนก ว่ายน้ำได้นิดหน่อย แต่ไม่เหมือนปลา ร้องได้นิดหน่อย ไม่เหมือนไก่ขันได้ดัง ๆ สรุปว่ามันเป็นหมดหละครับ แต่ไม่เก่งสักอย่าง อิอิ เป็ดอย่างพวกเราเรียนวิชาเอกของคณะอื่นเค้าหมดเลย แต่ไม่ได้ลงลึกอะไรสักอย่าง ไม่เหมือนอย่างพวก MBA พวกนี้เค้าจะเรียนทางธุรกิจ ก็จะลงลึกไปเลยในสายธุรกิจแต่ละสาขา อาจารย์ที่เคารพท่านหนึ่งบอกว่า สาขาเราเป็นสาขาที่สอนให้ นักศึกษามีความสามารถในการทำงานได้ในทุกส่วนขององค์กร ไม่ว่าเค้าต้องการเราไปอยู่ในส่วนไหน เราก็มีความรู้ในระดับหนึ่ง ทำบุคคลได้ ทำฝึกอบรมได้ ทำงานส่วนวางแผนกลยุทธ์ได้ การตลาดได้ วิเคราะห์ได้ และอีกมากมายครับ ที่เหลือก็ขวนขวายต่อยอดเอาเราก็ไปได้ไกลแล้ว อันนี้เป็นข้อดีที่อาจารย์บอกมา ตอนนี้เป็ด จากคณะผม ออกไปได้ดีกันหลายคนแล้วครับ เหลือแต่เป็ดตัวนี้หละ
........................................................................................................ เป็ดที่ 4
ที่ผมเป็นอยู่ตอนนี้หละครับ เพื่อนที่เรียนมาด้วยกันคนหนึ่งบอกขณะอยู่ในวงเหล้าว่า “มึงรู้มั้ยทำไมเค้าว่าเราเป็นเป็ด” “ก็เราทำได้ทุกอย่างไง” พวกเราตอบ “ผิด” มันมองตาหวานเหมือนคนอินเลิฟ “แล้วทำไมมึงว่าเราเป็นเป็ด” ผมถามกลับ “มึงเคยเห็นเป็ดลอยอยู่เหนือน้ำมั้ย” มันมองหน้าผม ผมพยักหน้า หงึก ๆ “มึงว่ามันนิ่งมั้ย” “เออ นิ่ง” ผมตอบ “แล้วมึงว่า ตีนมันอยู่ใต้น้ำกำลังทำอะไร” เงียบ..... “มันปั่นสุดชีวิตเชียวหละมึง เหมือนพวกเรางัย แม่งไปทำงานที่นายสั่งอะไรได้ไม่ได้ไม่รู้ แต่รับปากไว้ก่อน ได้ครับ แล้วค่อยมาหาทางเอา จริงมั้ย”
พวกเราที่นั่งอยู่ในวง มองสบตากัน แล้วหัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน จริงของมันครับ แต่พวกเราก็ทำงานได้จริงๆ ไม่ได้ทำให้งานเสียนะครับ เรามีอาจารย์ดี ที่คอยให้คำปรึกษาแม้นจะจบกันไปแล้ว แต่เวลามีปัญหาเรื่องงาน ก็ยังปรึกษากันได้อยู่
อย่างเมืออาทิตย์ที่ผ่านมา ผมก็เป็นเป็ดครับ นายผมเรียกเข้าไปที่ห้อง “คุณไปออกแบบ process พร้อม Service Design มานะ แล้วศุกร์หน้าเอามาให้ผมดูอีกที ทำได้นะ” ผมยืนเอามือกุมไข่ พยักหน้าหงึก ๆ “ไม่มีปัญหาครับนาย อาทิตย์หน้าเจอกัน” (ตอนนี้ผมเหมือนเป็ดลอยน้ำครับ นิ่งมาก) หลังจากนั้นออกมาจากห้องนาย ผมจับโทรศัพท์ทันที (ตอนนี้เหมือนเป็ดที่ตีนตะกุยน้ำสุดฤทธิ์) “เฮ้ย เวลา Design Process เหมือนตอนเรียน OM เนี้ยมันทำยังงัยวะ ลืมแล้วอะ นายถามว่ากูทำได้หรือเปล่า กูเสือกบอกว่าได้หวะ แล้วนายสั่งให้ส่งอาทิตย์หน้าแล้ว ช่วยหน่อยดิ” ผมกรอกเสียงไปตามสายทันที ที่อีกฝ่ายหนึงรับสาย “เอ้า ไอ้ห่า แล้วมึงไปรับปากเค้าทำไมว่าทำได้วะ” “ก็กูจำได้คุ้น ๆ ว่าเราเคยผ่านมานี่หว่า”
จำเพื่อนผมที่ไปโอเกะด้วยกันได้มั้ยครับ มันบอกกับผมอีกครั้งว่า
“อีกแล้วนะมึง ความรู้น้อย ความมั่นใจสูง”
Create Date : 02 พฤศจิกายน 2549 |
|
21 comments |
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2549 18:01:49 น. |
Counter : 647 Pageviews. |
|
|
|