~1 ขวบ 11 เดือน เลิกนมขวดไม่ยากอย่างที่คิดแฮะ&Terrible two ที่โหดร้ายของป๊ะป๊ากับแม่ ~

อีก 1 เดือนจะเป็นเด็ก 2 ขวบแล้วนะเนี่ย ลูกสาว เดือนนี้มีเซอร์ไพรส์แม่อีกแล้ว เดือนก่อนยังคิดหนักอยู่เลยว่า อาการติดขวดนมเข้าขั้นเนี่ย จะเลิกนมยังไงดี แต่ก็ยังแอบหวังในใจลึกๆ ว่า ลูกไม่เคยหลับคาขวดนมเลยสักครั้ง ดูดหมดขวดปุ๊บยื่นขวดให้เลย แล้วหลับ น่าจะเป็นนิมิตรหมายที่ดี (ถ้าเป็นที่เนิร์สนะ แต่อยู่กับแม่ก็ต่อด้วยดูดนมแม่ก่อนนอน)


สิ้นเดือนที่แล้ว ลองคุยกับคุณครูที่เนิร์สดูว่าจะลองเลิกนมขวดลูกพีช คุณครูก็เห็นด้วย เพราะใกล้สองขวบแล้ว อีกอย่างหมออยากให้เลิกขวดนมให้ได้ก่อน 2 ขวบ กลัวมีปัญหาเรื่องฟัน คุณครูบอกให้แม่เริ่มเอานมมาวันละ 1 กล่องก่อน (ความจริงหัดให้ลูกพีชกินนมกล่องมาตั้งแต่ 1 ขวบแล้วเพราะก่อนหน้านี้เวลาอยู่กับแม่ไม่ยอมดูดนมขวดเลย เล่นเอาแม่กลุ้มไปพักใหญ่ แต่อยู่ดีๆ ก็ดูดขวดได้ซะงั้น งงเด็กจริงๆ) แม่ก็ทำตาม





เริ่มจาก....วันแรก.......เอานมไป 1 กล่อง (คุณครูบอกมื้อก่อนนอนให้ดูดขวดเดี๋ยวลงแดง) ตอนเย็นคุณครูรายงานว่า 1 กล่องลูกพีชดูดหมดเลย แถมอีก 2 มื้อ คุณครูให้ใช้หลอดดูดจากขวดนมเอา ก็ไม่มีปัญหา อ้าว... ไมง่ายจังเลยนิ


คุณครูบอกว่า "ก็พี่ๆ เค้าดูดกล่องกันหมดนี่คะ เค้าเห็นเลยทำตาม" อ้อ I see

กลับมาตกกลางคืน แม่สงสารให้ขวดนมลูก ดูดปรื๊ดๆ หมดเกลี้ยง ต่อด้วยนมแม่ (แอบคิดแทนกลัวลูกคิดถึงขวดนม)


วันที่สอง....... ก็เอาไป 1 กล่อง กับขวดนมเหมือนเดิม เผื่อเปลี่ยนใจ ตกเย็น


คุณครูบอกว่า “คุณแม่คะ พรุ่งนี้ไม่ต้องเอาขวดนมมาแล้วนะคะ ชงให้ดื่มจากแก้วเอา ลูกพีชไม่มีปัญหาเลยค่ะ”





อ้าววว อ้าววว เก่งเนอะ ทำได้ ตกกลางคืน แม่ลองให้ดูดจากกล่องดู กว่าจะหมด ปาไปเกือบ 1 ชั่วโมง แม่เกือบถอดใจให้ขวดแล้ว แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วเนอะ ลูกทำได้ แม่ก็ต้องสนับสนุนจริงเปล่า อิ อิ



วันที่สาม........ ตื่นมางอแงตอนเช้าเลย บ่นมาตลอดทางว่า “เอาขวดนมพีชมา เอาขวดนมพีชมา” หูจะแตก พอถึงที่เนิร์สก็ให้คุณครูจัดการต่อไป


ถามตอนเย็น “ปกติค่า ดูดหมดกล่อง ดื่มหมดแก้ว ไม่ถึง 10 นาทีหมดเรียบ” ตกกลางคืน ก็กล่องกันไปเหมือนเดิม นานมากกว่าจะหมด





ผ่านไป 1 สัปดาห์....... ก็ไม่มีวี่แวว ว่าจะกลับไปหานมขวดนะ เพียงแต่ ดูดนมแม่ก่อนนอนนานขึ้นนิดนึง หรือไม่ก็ขอขวดน้ำดูดก่อนนอน แค่นี้เอง ก็โอแล้วไม่มีบ่น


หยุดเสาร์-อาทิตย์ ไม่ได้ 4 กล่องแม่ก็ต้องทำใจ เหลือ 2 กล่องกว่าจะหมดก็ยังดี เพราะ จันทร์-ศุกร์ ที่เนิร์สก็ให้เต็มคราบแล้ว ช่างมันไม่งั้นแม่เครียด!!! ลูกก็เครียด!! จะพาลไม่กินนมกันไปซะก่อน



จนถึงเดี๋ยวนี้ผ่านมา 3 สัปดาห์แล้ว...........ที่ไม่ถามหานมขวดอีกเลย มีแต่คะยั้นคะยอป้อนนมเวลาอยู่กับแม่ก็นิดหน่อย แต่มีแนวโน้มจะดีขึ้น ตามป้อนเกือบชั่วโมงกว่าจะหมดเดี๋ยวนี้ไม่เกิน 20 นาทีก็หมดกล่องแล้ว ดีจังเลย เก่งมากๆ เลยจ้ะลูกรัก





ป๊ะป๊ากับแม่สบายขึ้นเยอะ สังเกตุได้จากช่วงวันหยุดยาว (14-17 พ.ค.) เราไปเที่ยวกันโดยที่ไม่ต้องเอาขวดนมไปด้วย นมกล่องก็แวะซื้อที่ 7-Eleven เอา UHT ขวดได้ กล่องได้หมด สบายไป ขอบคุณมากนะลูกรัก จุ๊บๆ



ภาระกิจต่อไป......ก็เรื่องเลิกแพมเพิร์สนี่กำลังดีเดย์ เดือนหน้าเลย


พี่ๆ เริ่มทยอยไปโรงเรียนกันแล้ว ลูกพีชเองก็บอก “อึ” ได้แล้วเพียงแต่ อึ๊ที่บอกนี่ ทั้งฉี่ อึ เรียกเหมือนกันหมด เฮ้ออออ แถมบอกตอนที่แม่ไม่สามารถจะพาเข้าห้องน้ำได้จริงๆ เลยต้องมีบางทีที่ฉี่ใส่เพิร์ส แต่บอกปวดแล้วพาเข้าห้องน้ำถอดเพิร์สก็ฉี่นะ หรือไม่ก็อึ๊ ได้เองเลยหละ


มีครั้งนึงถามลูกพีชว่า “ปวดฉี่ไหมจ๊ะ” ลูกพีชตอบ “ไม่” พาไปเข้าห้องน้ำ เพื่อให้แน่ใจ นั่งลงสักพัก ลูกพีชบอก “อึ๊ ไม่มี” แม่ก็ โอเคๆ ไม่มีก็ไม่เป็นไร มานั่งเล่นสักพัก ทำหน้าตื่น “แม่ๆ พีชอึ๊แล้ว” อ้าว กำ มองไป น้ำหยดเป็นทางเลย เฮ้อออ บอกตอนฉี่ เดี๋ยวค่อยๆ เนอะ


พอเทอมหน้าไปโรงเรียน น่าจะเลิกได้หมดแล้วทั้งเพิร์ส ทั้งขวดนม เย้ๆ





เข้าสู่ช่วงโหมด “terrible two” แล้วนะพวกเรา เป็นช่วงที่ "โหดร้าย และ"ต้องอดทนมากๆ" สำหรับป๊ะป๊ากับแม่เลยหละ


แม่กับป๊ะป๊าเริ่มปวดหัวมากมาย กับอาการ “ของขึ้น” และ “คุ้มดีคุ้มร้าย” ของหล่อนมาก อยู่ดีๆ ก็ไม่เอาๆๆ ดิ้น ปัด สารพัด แหกปากร้องเสียงดังมว๊ากกก จะเอาเดี๋ยวนั้น ไม่รอ ไม่ฟัง ต่างๆ นาๆ วีนสุดๆ เวลาวีนเนี่ย น่าตีที่สุด (อยากจับโยนลงถังขยะเลย)


แม่กับป๊ะป๊า “นิ่ง” อย่างเดียว เดี๋ยวดีเอง เมื่อไหร่จะหายไปน๊อ อาการแบบนี้เนี่ย ป๊ะป๊าเริ่มบ่นแล้ว ว่า “อีกนานไหม” อยากจะบอกป๊ะป๊าจริงๆ ว่า “เป็นปีค่า” หุ หุ





เดือนนี้ป่วยนานจริงๆ จะทำสถิติป่วยนาน รองจากป่วยทุกเดือนหรอคะลูกสาว



ไอตั้งแต่ต้นเดือน หาหมอ 2 รอบแล้ว คิดว่าเดือนนี้รอดแล้วหละ ต้นเดือนมาเลย น้ำมูก ไอ พาไปหาหมอ 2 รอบ เสมหะเยอะแยะ นอนไม่ได้ ไอตลอดเวลา ดีหน่อยตัวไม่ร้อน คุณครูเลยไม่เรียกแม่กับป๊ะป๊ากลับบ้าน หมอให้ยามากินเยอะมาก จนต้องเพิ่มยาแก้แพ้มาให้ด้วย 5 ตัวก่อนนอน ดีนะกินยาง่ายมากๆ ไม่มีบ่นเลย


ตอนนี้จะเดือนแล้ว ยังคงไออยู่เป็นระยะๆ ไม่รู้ว่าจะหายแล้วติดหวัดมาอีกหรือเปล่า ทำใจกันไป เด็กเนิร์สนี่เนอะ แต่สภาพโดยรวมนอกจากไอแล้ว ก็กินข้าวได้เยอะ พูดมาก วิ่งตามจับไม่ทัน ร่าเริง เหมือนเดิม หายเร็วๆ นะลูก





พัฒนาการด้านร่างกาย

• น้ำหนัก-ส่วนสูง
หนัก 11.8 เท่าเดิม สูง 84 เซ็นต์ เหมือนไม่ค่อยขึ้นแล้วแฮะ ใส่เสื้อผ้าไซส์ 2-3 ขวบ หรือไม่ก็ไซส์ 7 แล้วหละ รองเท้า ไซส์ 14 cm ยังใส่ได้อยู่

• อาหารการกิน

กินทุกอย่างที่ขวางหน้า แทบไม่เลือกเลย แต่ไม่ชอบกินกุ้ง ปลาบางชนิด ผักนี่กินได้นะ ข้าว 3 มื้อ ครึ่งนึงของแม่กิน นมวันละ 4 กล่อง (ประมาณ 24 ออนซ์) ผลไม้ 1 มื้อ ไม่นับขนม ยาคูลท์วันละ 1 ขวด


• นมแม่ยังคงดูดก่อนนอนอย่างต่อเนื่อง ป๊ะป๊าเรียกว่า “Big Red Buf Kid” (แปลเอาเองน๊า อิ อิ) เวลานอนตัวเต็มไปหมดแล้ว





• ด้านกล้ามเนื้อ ใช้มือและขา

• หยิบจับ ของชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้หมด เปิดหมุนขวดได้ทุกชนิด ต้องระวังเป็นพิเศษเลยทุกอย่าง แต่ยังติดกระดุมไม่ได้ ถอดกางเกง ถุงเท้า รองเท้า แพมเพิร์สได้

• หยิบ/ถือของได้ 2 มือพร้อมๆ กัน

• จับช้อน แก้วน้ำได้โดยไม่หกเลอะเทอะ

• วิ่งเร็วมาก วิ่งทีนึงพื้นสะเทือนเลย

• เขย่งเท้าได้ 2 ข้างพร้อมๆ กัน

• พยายามกระโดดแต่ยังไม่ขึ้นสองข้าง





• ด้านสายตา

แยกแยะสีได้ หมายถึงแยกเป็นกลุ่มๆ นะ สีแดงอยู่ส่วนแดง ฟ้าอยู่ส่วนฟ้า แต่ยังบอกไม่ได้ว่า สีไหนสีอะไร บอกไม่ถูกซักที






• พัฒนาการทางด้านภาษา

• พูดตามได้แทบทุกคำ ชัดด้วย แต่ยังไม่เป็นประโยคยาวมาก ยาวสุดก็ “ป๊ะป๊าจ๋าทำอะไรอยู่ ก๊อกๆ กิ๊บๆ ก๊าบๆ” แล้วก็ "ทุกคนฟังพีชนะ พีชจะไปซื้อคูห์" (อันนี้สดๆ ร้อนๆ งง ว่าทำไมต้อง ทุกคนฟังนะ 555)





• ผสมคำได้บ้าง อย่าง “ปลากบ ร้องอ๊บๆ จับกิน” (คิดเองนะ) “แม่แป๋มจ๋า ร้อนจริงๆ”

• เป็นเจ้าหนูจัมไม “แม่แป๋มจ๋า ทำอะไรอยู่จ๊ะ” “แม่แป๋มจ๋า นี่อะไรอ่ะ” สารพัดจะถาม





• ด้วยความที่ว่าชอบหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ ต้องอ่านให้ฟังทุกวันก่อนนอน และจำแม่นมากๆ ต่อประโยคที่อ่านให้ฟังได้ (ถ้าคล้องจองกันนะ)

• โต้ตอบ กับแม่และคนอื่นๆ ได้

• ร้องเพลงเป็นทำนอง เป็นเพลงอ่ะ ฟังแล้วไม่เหมือนพูดเฉยๆ อย่าง ก้าบ ก้าบ ก้าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง จะร้องเป็นเพลงเลย / ช้าง ช้าง ช้าง น้องเคยเห็นช้างรึเปล่า / แฮป...เบิร์ดเดย์...ทู้ยู / จิงเบลล์ เบลล์ ...เย้

• พูดต่อท้ายว่า...ค่ะ


• พาไปไหนจะเล่าเป็นฉากๆ เลย ว่าไปไหนมาบ้าง ทำอะไร





ที่รู้สึกว่า คุ้มมาก คือ พาลูกไปสวนสัตว์ แดดร้อนแต่ลูกสู้ตาย เวลาเปิดรูปให้ดูทีไร ลูกพีชจะเล่าเองเลย “นี่เป็ดก้าบๆ” “ฮิปโป อุ้ยอ้ายๆ” “ราฟตัวยาวๆ” จิ้งโจ้โดดดึ๋งๆ” “ต่ายหูยาวๆ อึ๊เยอะแยะ” “นกฟลามิงโก้” “สิงโตหลับ คร๊อกฟี้” “นกฮูกหลับ” (หลับตาปี๋ด้วยนะ)


พาไปพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ กลับมาพูดจ้อยๆ เลย “ป.ปลาหลาม มีเขี้ยว” “ปลากบ อ๊บ อ๊บ จับกิน” “เต่าตุ๊ต๊ะ ตุ๊ต๊ะ” ฯลฯ





คิดเอง พูดเอง รู้สึกดีจังเลย แต่แม่กับป๊ะป๊าท้อใจตอนต้องอุ้มพีชนี่แหละ ไม่ยอมเดินเองง่ะ

• ชอบแย่งโทรศัพท์ไปคุยประจำเลย อยากเมาท์ อยากเล่า อยากพูด


• พัฒนาการทางด้านสังคม

• ไม่ยอมให้คนอื่นจับตัว ถ้าไม่คุ้น ต้องสักพัก แต่ถามแล้วตอบนะ คุยด้วยแต่ไม่ให้โดนตัว!!!

• ชอบเล่นคนเดียวมากกว่าจะเล่นกับเพื่อนๆ แต่เป็นพี่ที่โตกว่าจะเข้าหาแล้วอยากเล่นกับเค้าเลยหละ





• อุปนิสัยส่วนตัว

• ชอบเล่นต่อจิ๊กซอว์ ชอบอ่านหนังสือ ชอบรถไฟ (ไม่ค่อยเหมือนเด็กผู้หญิงเท่าไหร่ตรงนี้)











• ชอบแต่งตัว เลือกเสื้อผ้าเอง ชอบชุดนอนมิกกี้เมาส์ ไม่ชอบอะไรเยอะๆ

• ขี้ร้อนมาก เตะผ้าหม่กระจาย ไม่ว่าจะหนาวขนาดไหน เธอลอยตัวเหนือผ้าหม่ตลอดเวลา





• ชอบกินเต้าหู้เป็นชีวิตจิตใจ เต้าหู้ขาวเนี่ยมีแค่ไหน หม่ำได้หมด ไปกินอาหารญี่ปุ่นทีไร สั่ง “เต้าหู้” กับ “ขอซุปค่ะ” (หมายถึงแกงจืด) แล้วก็ “น้ำเปล่าค่ะ” แบบอยากมีส่วนร่วมนิดนึงก็ยังดี ที่ชอบรองจากเต้าหู้ก็ “ข้าวเหนียว” “หมูทอด” แล้วก็พวก “เส้น” สปาเก็ตตี้ เกี้ยวอี๋ บะหมี่ ชอบมาก


แปลกมากที่ลูกเหมือนถอดพ่อกับแม่มาอย่างละครึ่งเลยหละ (ไม่พูดถึงหน้าตาที่เหมือนป๊ะป๊าอย่างกับเป็นแฝดกันนะ) พูดถึงเรื่องนิสัยได้แม่กับป๊ะป๊ามาเปี๊ยบ ทั้งๆ ที่ไม่ได้สอนเลย แต่ลูกเป็นเอง



• เจ้าระเบียบ เหมือนแม่ อะไรๆ ก็ต้องเป๊ะ ต้องพร้อมไว้ก่อน เยอะไปหมด เห็นอะไรขวางหูขวางตาไม่ได้ต้องเก็บ มี step ทุกอย่าง เข้าห้องกวาดห้อง กินข้าว แปรงฟันก่อนอาบน้ำ ฯลฯ ป๊ะป๊าบอก “เยอะเหมือนเธอเลย”


• ชอบเดินห้างเป็นชีวิตจิตใจ เหมือนแม่ ไม่ยอมกลับบ้าน ร้องไห้ร้องหม่ ป๊ะป๊าบอกว่า “จำได้เลยตอนท้องบอกแป๋มกลับบ้านเถอะ เธอบอกว่า ไม่...ชั้นจะเดินต่อ” ป๊ะป๊าบอกเหมือนภาพซ้อนเลย





• ไม่ชอบอยู่ห้อง เหมือนแม่ ตื่นปุ๊บ สะพายกระเป๋า บอก “เดี๋ยวพีชออกไปซื้อข้าวก่อนนะ” กลับบ้านจอดรถขอแวะนิดนึง “พีชซื้อคูห์ก่อน” ใครซื้อให้ก็ไม่เอานะจะซื้อเอง ป๊ะป๊าบอกเยอะเหมือนแม่เลย จำไว้เลยว่า ห้ามซื้อข้าวมารอ ต้องไปซื้อพร้อมๆ กัน


• ขี้วีน เหมือนแม่ ทะเลาะกันประจำ “อันนี้ของพีชนะ” แม่ “อันนี้ของแม่” แย่งของกันทุกวัน


• รักสวยรักงาม ทุกวัน นอกจากแย่งหน้ากระจกกันแล้ว บางทียังคนละมุม แม่เลือกชุดทำงาน ลูกเลือกชุดตัวเอง แม่จัดของ ลูกสาละวนอยู่กับหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ป๊ะป๊าบอกว่า “อยากถ่ายรูปพวกเธอสองคนไว้จัง ขอพื้นที่เล็กๆ ให้ป๊ะป๊าหน่อยได้มะเนี่ย”





• ใจร้อน เหมือนแม่ เวลาทำอะไรไม่ได้จะโวยวายไว้ก่อน จนต้องบอกว่าให้ใจเย็นๆ


• ชอบต่อจิ๊กซอว์ ปั้นแป้งโดว์ เหมือนป๊ะป๊าแต่แม่ไม่ชอบแฮะ (ป๊ะป๊าบอกว่าสมัยก่อนเค้าก็ชอบปั้นดินน้ำมัน)


• ไม่ค่อยชอบสังคม ชอบอยู่กับตัวเอง เล่นคนเดียว พอคุ้นเคยค่อยให้เข้าหา เหมือนป๊ะป๊า ถ้าเป็นแม่นะใครยิ้มให้ก็ชวนคุยเลย





• มีความ “กลัว” ส่วนตัว และ “อิน” เอามากๆ ซะด้วยซิ

• “พีชกลัวหมาป่า” แต่ก็จะดูวีซีดีหนูน้อยหมวกแดงที่มีหมาป่าแสดงนำ เฮ้อ พอเจอฉากหมาป่า ร้องแหกปาก น้ำตาไหลพรากๆ เอามือวางไปที่อก พูดว่า “พีชกลัวหมาป่า พีชกลัวหมาป่า” แล้วดูทำไมละค่าคุณลูก

• พาไปสวนสัตว์ “พีชกลัวหมี” “พีชกลัวอูฐ” ทุกวันนี้เวลาเจอรูปสองตัวนี้ บอกตลอดว่า “พีชกลัว” แต่กอดตุ๊กตาหมีนอนนะหล่อน








• พาไปพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ กรี๊ดกร๊าด ชอบปลามากมาย พอถึงไฮไลท์ คือ “การให้อาหารปลา” หล่อนเกิดอาการแหกปากร้อง บอกว่า “พีชกลัวปลาตัวใหญ่ เอาพีชออกไป” กำจริงๆ แม่อุตส่าห์มาจองที่หน้าสุดเลย ต้องระเห็ดออกมา ท่ามกลางสายตาประชาชี กว่าจะแทรกตัวออกมาได้แทบแย่แน่ะ กลัวซะงั้น








• พาไปสวนนงนุช มีแสดงโชว์ เราก็กลัวจะร้องโวยวายตอนเห็นพี่ๆ เค้ารำไทย โชว์ตีกลอง แต่ดันเงียบกริบ ตั้งใจดูมาก แถมจบแล้วตบมือด้วยนะ พอถึงโชว์ช้าง ทำหน้าเคร่งเครียด ช้างปั่นจักรยาน ช้างวาดรูป น่ารักจะตายไปเนอะ นึกว่าลูกตั้งใจดู ที่ไหนได้ยังแสดงไม่เสร็จเลย แหกปากร้องแบบฉุดไม่อยู่ กล่อมยังไงก็ไม่เอา ดังมาก แข่งกับเสียงคนพากย์ แม่กับป๊ะป๊า ถูกมองเป็นตาเดียวเลย เหมือนโดนประนามอ่ะ “พีชกลัวช้างงง ไม่เอา พีชกลัวช้าง” น้ำตาไหลพรากๆ สลับกับให้อุ้มออกไปเป็นระยะๆ ต้องออกมาก่อนการแสดงจบ เซ็งไปเลย สงสัยกลัวตอนช้างเอางวงมาขอกล้วยคนข้างหน้าแน่ๆ


ทั้งๆ ที่ไม่เคยสอนให้ลูกกลัวอะไรเลย ไม่เคยขู่ลูกเลยสักครั้ง ทำไมลูกกลัวเองน๊า คงต้องค่อยๆ ปรับกันไปเนอะเรื่องแบบนี้ ใจเย็นๆ





เดือนหน้าแม่จะได้ฉลองวันเกิดเด็ก 2 ขวบแล้วน๊า เธอน่าจะอยากมีส่วนร่วมมากๆ เพราะหลังจากวันเกิดป๊ะป๊าที่ผ่านมา ถูกเธอแย่งซีนร้องเพลง และเป่าเทียนไปซะหมด เดือนหน้าจะมีเค้กวันเกิด และได้เป่าเทียนในวันคล้ายวันเกิดของตัวเองแล้วนะลูก








รักลูกมากๆ จ้ะ

Create Date : 19 พฤษภาคม 2554		8 comments
Last Update : 21 พฤษภาคม 2554 19:47:17 น.
Counter : 3569 Pageviews.
Share Tweet