สไปเดอร์แมน
วันนี้ท้องฟ้าสดใส อากาศปลอดโปร่ง ไม่มีวี่แววของฝนแต่แม้แต่นิดเดียว เฮ้อ...รู้สึกดีจังทันใด!!! นั้นแป๋มก็ได้ยินเสียงเพื่อนๆ ญ. ที่ทำงานร้องวี๊ดว้ายกันใหญ่ ตอนนั้นนั่งอยู่หน้าคอมไม่ได้มองอะไรทั้งสิ้นได้ยินแต่เสียง แว่วๆ มาว่าเพื่อน ญ. (หลายคน) "ดูซิ มีผู้ชายตั้งหลายคน มาทำอนาจารรอบตึกของเราเลยอ่ะ วี๊ดว๊ายๆ"แป๋ม ได้ยินก็ตกใจ ถามว่า "เฮ้ย ตึกเรามีพวกโรคจิตด้วยเรอะ"เพื่อน ญ. "เออ..มีผู้ชายเยอะแยะเลย มาถูกระจกรอบๆ ตึกเราอ่ะ"ตอนแรกก็คิดว่า โหย แค่คนเดียวก็จะบ้าแล้วคราวนี้เล่นเป็นแก็งค์เลยเรอะ ทำไมไม่เรียกตำรวจฟระ ร้องกรี๊ดกร๊าดกันอยู่ได้ (ปกติเรื่องคำผวนจะเป็นเรื่องที่ใช้ประจำ เวลาหลีกเลี่ยงการพูดคำหยาบคายในที่ทำงาน)พอตั้งสติได้ เงยหน้าออกมาจากจอคอมฯ เอ..... เราอยู่ตั้งชั้น 20 กว่านี่หว่าไอ้บ้าที่ไหนมันจะขึ้นมาได้ ว่าแล้วก็วิ่งไปดูที่กระจก!!!!สิ่งที่เห็นคือ สไปเดอร์แมนที่เช็ดกระจกตามตึกสูง อ่ะค่ะ เต็มไปหมดเลย ประมาณเกือบ 10 คนได้เฮ้อ....ไอ้เราก็นึกว่าอะไร เป็นพนักงานเช็ดกระจกนี่เอง ดันเรียก "เช็ดกระจก" ว่า "ถูกระจก" ซะได้ ทะลึ่งจริงๆ เลยเราเนี่ย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed 
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
วันนี้ท้องฟ้าสดใส อากาศปลอดโปร่ง ไม่มีวี่แววของฝนแต่แม้แต่นิดเดียว เฮ้อ...รู้สึกดีจัง
ทันใด!!! นั้นแป๋มก็ได้ยินเสียงเพื่อนๆ ญ. ที่ทำงานร้องวี๊ดว้ายกันใหญ่ ตอนนั้นนั่งอยู่หน้าคอมไม่ได้มองอะไรทั้งสิ้นได้ยินแต่เสียง แว่วๆ มาว่า
ทำไมไม่เรียกตำรวจฟระ ร้องกรี๊ดกร๊าดกันอยู่ได้ (ปกติเรื่องคำผวนจะเป็นเรื่องที่ใช้ประจำ เวลาหลีกเลี่ยงการพูดคำหยาบคายในที่ทำงาน)
เอ..... เราอยู่ตั้งชั้น 20 กว่านี่หว่าไอ้บ้าที่ไหนมันจะขึ้นมาได้ ว่าแล้วก็วิ่งไปดูที่กระจก
สไปเดอร์แมนที่เช็ดกระจกตามตึกสูง อ่ะค่ะ เต็มไปหมดเลย ประมาณเกือบ 10 คนได้
ทะลึ่งจริงๆ เลยเราเนี่ย
