ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ ว่าเราทิ้งร้างจากการไปเที่ยวเมื่อเดือน กค.
เพิ่งมาเขียนเอาเดือน ตค. ... ถ้าเป็นของกินป่านนี้คงเน่าน่าดู
โชคดีเป็นบล็อก ... แถมยังแอบมีคนตกอยู่ในห้วงเลิฟที่ดองจนเน่ากว่า...

ตอนไปปาย...หลังจากได้ที่พักอะไรเรียบร้อย
คำถามถัดมาที่เราอยากรู้ก็คือ "กินไรดีหว่า"
ไม่รู้คนอื่นจะเป็นเหมือนกันไหม ที่ว่าเรื่องกินต้องมาก่อน
แหม้...เรื่องปากเรื่องท้องมันสำคัญน้าาาาาาาา

หลังจากดูเว็บโน่นนี่...มีแต่คนไปกินร้าน "น้องเบียร์" ซึ่งเป็นร้านข้าวซอย ที่ใครไปใครมาก็ต้องกินกัน เห็นบอกว่าหร่อยมาก
เราก้ะใจง่าย จดใส่สมุดน้อยไป อย่างน้อยก้ะมีของหร่อยๆ อย่างนึงกินล่ะ ...

ถ้าเป็นหนัง...มันก็มาถึงจุดหักมุม
ถ้าเป็นมันฝรั่ง...ตอนนี้ชิ้นมันทอดก็ถึงเวลาหักกร๊อบ
และความจริงที่เกิดขึ้นก็คือ...ร้านน้องเบียร์ ไม่ได้อร่อยอย่างที่คิด



หน้าร้านจ้ะ



ของขึ้นชื่อเค้าล่ะ หมูสะเต๊ะ


อันนี้แหละ ข้าวซอยลือลั่น

อาจจะเพราะเราตั้งความหวังมากไป พอไม่เป็นอย่างที่หวังเลยกร๊อบ
ขนาดวันที่เราไปนั่นอยู่ในสภาพหิวโครม (หิวมาก) แต่ก็ฝืนกินกันไปงั้นๆ
นี่เป็นเรื่องของลิ้นใครลิ้นมัน บางคนอาจจะคิดว่าอร่อยก็ได้
แต่สำหรับเราและเจ้าบู...ขอบายค่ะ ร้านนี้ กินข้าวไข่เจียวดีกว่าอีก
(ถ้าร้านเค้ามาอ่านเจอ จะจ้างวานมือปืนมายิงเอ๋น้อยทิ้งป่ะเนี่ย? )


เดาว่าร้านนี้ดัง คงเป็นเพราะมันตั้งอยู่ใจกลางสี่แยก ใกล้ๆ กับร้านฮิปทั้งหลายของปาย
เพื่อนบอกว่า ร้านส้มตำหน้าอำเภอ ก็เป็นร้านที่อร่อยมาก
แต่บังเอิญว่าเรากะเจ้าบูไม่เคยอินกะส้มตำ น้ำตก ไก่ย่าง (ยกเว้นของร้านม่านเมือง) เลยไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่

มาคั่นเวลาด้วยการเดินเล่นเมืองสักจิ๊ด


ร้านนี้ ตอนกลางคืนมีเล่น jazz คนนั่งเยอะดี
เราเองยังยืนฟังหน้าร้านอยู่เป็นนานเลยทีเดียว
ชอบบรรยากาศตอนนั้นจัง เรียกว่าอะไรดีล่ะ
มันอบอวลไปด้วยมิตรภาพมั้ง คนยืนข้างๆ กันหันหน้ามาคุยกัน
ฟังเพลงครึกครื้นด้วยกัน จิบเครื่องดื่มในมือ
ชีวิตคนเรา...จะเอาอะไรมากกว่านี้อีกล่ะ





ชอบไอเดียร้านนี้อ่ะ ลืมลงไปนั่งดุว่าชั่งได้จริงป่าว
555 ชั่งน้ำหนักคนนั่งได้ด้วย



ร้านเนื้อทอดนี้ก็ลองเหมือนกัน แบบว่าอร่อยดี
มีวาไรตี้ของเนื้อแยะดี



โรตีที่นี่มีไส้ชีสด้วย ไม่ได้ลองหรอก และไม่ได้ลองร้านนี้ด้วย
ไปง่ำร้านพี่ผู้หญิงตรงหัวมุม 3 แพร่งแทนซะงั้น


อารมณ์ขันของคนเมืองปาย


เย็นวันแรกที่ปาย เราเลิกเชื่อถือข้อมูลทั้งหมดที่หามาได้
หันมาใช้จมูกเจ้าบูสูดดมกลิ่นอาหารแทน
และขับรถตามไปจนถึงร้าน พบว่าเป็นร้านที่เวิร์กมาก
เพราะอยู่ริมน้ำ บรรยากาศสงบเงียบ แถมยังเป็นร้านอาหารมังสวิรัติอีกด้วย
ชื่อร้าน "The Sanctuary"
locate อยู่ตรงตีนสะพานข้ามแม่น้ำ ทางไปพระธาตุวัดแม่เย็นนะจ๊ะ




บรรยากาศในร้าน


ตอนไปเป็นแขกคู่เดียว คงเพราะฝนเพิ่งตกหมาดๆ
คนเข้าบ้านพักกันหมด(มั้ง)


เสิร์ฟข้าวแดงด้วยค่า แต่มันนุ่มนะ ชอบมากเลย



มาแล้วๆ เมนูผักรวมทอด ... มาพร้อมมายองเนส
อร่อยดี แต่ให้ผักแยะมากสำหรับสองคน
กินกันเกือบจุกตายค่ะ


เหล่านี้คือ "ผัดเต้าหู้ผงกะหรี่" รสชาติใช้ได้ และ "เยอะ" มากมายเลยเชียว



หน้าตาจืดชืด แต่รสดีเชียว ... ทำนองว่าหวานผักน่ะ
อากาศเย็นๆ ก็ซดกันไปจนหมดตามระเบียบ

สรุปว่าร้านนี้ผ่านค่ะ ... ราคาแพงกว่าปกติจิ๊ดนุง แต่กินแล้วสบายใจ
อิ่มอย่างมีคุณภาพ


เช้าวันถัดมา คุณทีน่าและคุณโจ เจ้าของที่พัก พริบตา แนะนำร้านอาหารมาหลายร้านเลยเชียว กุลีกุจอเอาแผนที่มากางและกำหนดจุดยุทธศาสตร์ให้
ซาบซึ้งมากมาย เป็นทริปที่ดีจริงๆ ... ว่าแล้วเราก็ลุยกันต่อค่ะ


อาหารกลางวันถัดมา เราเลือกไปกินร้าน "ผัดไทหน้าวิน"
ตามคำแนะนำที่ได้รับมา โหวว์...แค่เข้าร้าน อารมณ์ก็จี๊ดจ๊าดขึ้นมาทันที




เป็นงาย...สีจี๊ดป้ะล่าาาาา



เราไปช่วงคนกินกันไปหมดแล้วมั้ง ร้านโล่งเชียว
นี่ไงหน้าตาผัดไท รสชาติก็โอเคนะ
ราคามิตรภาพทั่วไป
แต่ที่ประหลาดใจคือถั่วงอก ทรงมันแปลกตาดีอ่ะ




บ่ายวันนั้น เราโต๋เต๋ไปวัดพระธาตุแม่เย็น เพราะแถวนั้นที่เที่ยวมีไม่มาก
แถมยังอยู่ติดๆ กัน อันที่จริงเราว่าสามารถเที่ยววันเดียวหมดได้เลยนะ
แต่คนมาเที่ยวปาย คงไม่อยากตะลุยดะ ใครๆ ก็อยากไปพักผ่อนกันทั้งนั้นชิมิ
เราเลยเลือกแบบ slow slow เที่ยวได้เท่าที่ไหว ไหนๆ ก็แวะไปไหว้พระซะหน่อย



ทางเข้า ตรงถนนเส้นนี้มีร้านกาแฟ "ร้านเล็กๆ" ที่อยากแวะเข้าไปด้วยล่ะ
แต่วันนั้นคาเฟอีนในเลือดกระฉูดมาก กินไม่ไหวแย้ว



ดอกไม้ไหว้พระ

ไปวัด โบสถ์อะไรไม่ได้ถ่ายอ่ะ ถ่ายนี่อย่างเดียวเลย
"กระเบื้องปูพื้น"



สะใจในความหลากหลาย


ชอบสีสันมากเลย น่าตื่นตาตื่นใจดี
จะบาปไหมนี่ มาวัดทีดูแต่กระเบื้อง...

สำหรับร้านสุดท้าย ใครมาขอแนะนำให้กินกันนะคะ เพราะอร่อยมากเชียว
ชื่อร้าน "บ้านเบญจรงค์" ค่ะ
locate อยู่ใกล้ๆ กับปั๊มปตท.ค่ะ ติดถนนใหญ่เลย




สิ่งที่ชอบสุดๆ ของร้านนี้คือนี่เลย...


สะจายยย สงกะสัยตอนเกิดสภาวะคนแน่นปาย อาหารไม่เพียงพอแต่จำนวนประชากร
จะมีคนโมโหหิวแยะ ลุงเลยติดป้ายไว้เลย ไม่ต้องพูดมาก เหอๆๆๆ

ร้านนี้บรรยากาศสบายๆ ด้านหลังเป็นทุ่งกว้างใหญ่


อาหารทั่วไป ลุงบอกว่าอร่อยทุกอย่าง เราก็ว่าโอนะ
รสชาติตั้งใจปรุง กลมกล่อมดี
แต่ที่เลิศเลอที่สุดและฝันถึงทุกครั้งที่นึกถึงคือนี่เลย

"โรตีกะไอติม"



ตอนแรกสั่งเพราะไม่รู้จะกินไรดี แต่โหวว์....โรตีเค็มนิดๆ หอมเนยหน่อยๆ
กินคู่กะไอติมหวานๆ หอมๆ วานิลลาแล้ว ... สุดยอดของมื้อจิงๆ ค่ะ
อยากให้ลองกันจิงๆ รู้สึกโรตีลุงจะหนากว่าปกตินิดหน่อยด้วยล่ะ
ทำให้ได้เท็กซ์เจอร์ของโรตีนุ่มๆ มากขึ้นกว่าเดิม น้ำลายไหยยเยยเนี่ย แค่คิดถึง

เอ...ตอนไปปายเรากินแค่นี้เองเหรอ?
น้อยกว่าร้านกาแฟที่เข้าไปนั่งกินอีกอ่ะ


วันนี้ฮึดเขียนบล็อกขึ้นมา เพราะนั่งคุยกะลุงเชียงระหว่างกินช็อคลาวาฯที่ After You
เลยมาเขียนทิ้งไว้ให้ปัดกวาด ก่อนไปแอ่วสามวัน
แต่ไม่ได้ไปฮันนีมูนรอบที่ล้านแปดนะฮะ

Create Date : 20 ตุลาคม 2552
Last Update : 6 เมษายน 2554 10:18:19 น.		18 comments
Counter : 5493 Pageviews.
Share Tweet