ใครๆก้ะไปสวนผึ้งน้อออ

มะเช้าตื่นขึ้นมาเจอประโยคจุดประกายไฟจี้ก้นให้อัพบล็อกสวนผึ้ง
เพราะดองอันเก่ามาพักนึงและ
บวกกับความที่เราก็ทำงานมามากจนเอือมไม่รู้จะเอือมไง
หนีงานมาอัพบล็อกสักกะจึ่งดีก่าอิๆ


บ่อปลาหน้าที่พัก เจ๊แม่ชอบมากๆ
นั่งดูได้เป็นชม.เลย เพราะมีเยอะสุดๆ

ทริปนี้ความตั้งใจคือพาเจ๊แม่ไปจร้า อยากให้แกไปเล่นกะน้องแกะ
คือถ้าคิดจะพาแม่ไปไหนนี่ ต้องหาที่ๆมีกิจกรรมด้วยอ่ะ
ไม่งั้นแกจะเบื่อ ว่ามะ ด้วยความขี้เกียจจองข้ามปีบวกความประหยัด
ก็เลยจองที่พัก nagaya เพราะราคาถูกกว่า scenery พอสังเขป
แต่ดั๊น ดัน ดัน ดันไม่ดูตาม้าตาเรือ เค้าบอกเหลือห้อง "nude" ก็เออออๆรับคำไปงั้น ไม่ได้คิดจะดูอ่ะ ว่ามันเป็นไง

และพอไปถึงก็พบว่า...เป็นห้องที่มีส่วนอาบน้ำเปิดโล่งโจ้งโฉ่งฉ่าง
..และเรื่องของเรื่องคือ มีเจ้าบูไปด้วย บ่ได้ไปกันแค่สองหน่วยเด้อ


ห้องน้ำวาบหวิว ถ้าไปกันสองคนคงอะจึ๋ยดีอ่ะ ...

เพราะฉะนั้นจะอาบน้ำอะไรกันทีนี่ ต้องวางกลยุทธ์กันเลยนะ
เพื่อไม่ให้เกิดโศกนาฎกรรมขึ้น


เห็นคน review nagaya มาแยะแล้ว แถมยังถ่ายรูปสวยกว่าเราแยะ
ก็เลยของดเว้น ไม่เอารูปที่พักมาลงล่ะ
เรื่องของเรื่องคือไม่ค่อยได้ถ่าย
เอารูปน้องแกะ กะสองจิ๋ว กระต่ายน้อย กะสมาชิกใหม่ของกระท่อมทรายทอง ที่ไปแฟชั่นโชว์ที่นั่นมาอวดดีกว่า



สองจิ๋วโพสต์กันแบบว่าลืมตายเลยค่ะ จริงๆถ่ายมาแยะกว่านี้อีก
ส่วนสมาชิกใหม่ ซึ่งเป็นสิ่งที่เจ้าบูเพิ่งไปค้นเจอมาก็คือ "วูฟฟี่" หรือมีชื่อเต็มว่า "วูฟเวอลีน"
เป็นชื่อที่ไม่เข้ากะหน้าสุดๆ แต่บังเอิญเพิ่งไปดู Xmen มาเลยนึกชื่ออื่นไม่ออก ตัวนี้เป็นเจ้าหมาของสตูดิโอจิบลิ เป็นหมาที่มีขาสั้นสีชมพูเหมือนหนู
และไม่มีเสียงเห่า มีแค่เสียงไอที่เหมือนกับเห่า จำไม่ได้ว่ามาจากเรื่องอะไร นี่ก็ว่าจะไปเปิดดูอยู่ แต่ถ้าใครเคยดูแล้วต้องจำได้แน่ (หรือ Howl's moving castle?) ส่วนตาอันจิ๋วๆจะซ่อนอยู่ใต้หู น่าร๊ากกกกกกกกกก



ควีนเอ๋น้อยนั่งเชิด แต่แม่แกะดันหันตูดให้ แง้ว



รูปนี้ถ่ายตอนเย็น ท้องฟ้าสวยได้โดยไม่ต้องใช้โฟโตชอปอ่ะ สุดยอด



ที่ nagaya เค้าจะน่ารักมากตรงแม่บ้านจะถามก่อนว่าเราอยากใส่บาตรหรือเปล่า ถ้าใส่เค้าก็จะเตรียมเสบียงคลังเอาไว้ให้ ราคาชุดละ 50 บาท
เจ๊แม่ชอบใส่อยู่แล้ว ส่วนเอ๋น้อยกะเจ้าบูไม่ค่อยได้ใส่ ก้ะเลยแท็คทีมกัน
แต่ต้องตื่นตอน 6 โมงมาใส่ง่า...ไม่เคยตื่นเวลานี้มาเป็นจ้าดๆแย้ว

...แต่ได้ใส่แล้วรู้สึกดีนะ เพราะเป็นพระวัดป่าด้วยล่ะ ไม่ใส่รองเท้าไรงี้

สรุปไป nagaya ก็เป็นทริปที่ประทับใจเชียวล่ะ
ได้แวะไป "ธารน้ำร้อนบ่อคลึง" ด้วย
พอดีฝนตก แถมไปตอนใกล้ปิดเลยไม่ได้แช่
ดูเหมือนค่าแช่คนละ 20 บาทนะ

ก่อนถึง nagaya เราแวะร้านสุดฮอตของสวนผึ้ง
คือร้าน "บ้านหอมเทียน" เพื่อกินข้าว อันนี้ก็แอบเห็นมาจากบล้อกพี่จิบ มาเรีย ณ ไกลบ้านว่าน่ากิน เลยแวะบ้าง ปรากดว่าน่ารัก น่ากินจิงๆจ้า (กลับมาสวมบทแม่เอ๋น้อยชวนชิมอีกจนได้ ฮ่วย )


ข้าวเป็นข้าวหุงดอกอัญชัญ ฮิๆ อันนี้เอ๋น้อยก้ะหุงที่บ้านเป็นประจำอยู่แย้ว น่ารักดี
ส่วนทางขวาที่มีตะเกียบชมพูคีบอยู่นั่น เป็นดอกไม้จีนผัดน้ำมันงา ...อร่อยมากก เพราะไม่เคยกินดอกไม้จีนสดๆมาก่อนเยย
อันล่างคือหมูไรมะรู้ สูตรพม่าเค้า เป็นเหมือนหมูหมัก ให้ความรู้สึกเหมือนกินกุนเชียงที่เป็นหมูชิ้นๆน่ะ ...




ต้มยำปลา...ตายล่ะหว่า ไปมานานจนลืมชื่อว่า
ช่างเฮอะ...เอาเป็นว่ามันอร่อยมาก ไม่คาวเลยยยยยยยยย
ปกติเจ้าบูจะหันก้นให้ปลาตลอด แต่วันนี้กินได้ แสดงว่าผ่านอย.บูแล้ว
รสชาติก็อร่อยกำลังดี ไม่จืดชืด ไม่จี๊ดจนขึ้นสมอง
เอ๋น้อยกะเจ้าบูวิดน้ำกันจนแห้งเหือดเลยทีเดียว




นี่แหละทีเด็ดดดดดดดด
ไอติมกะทิ ที่มีทอปปิ้งบ่เหมือนไผ มันคือลูกตาลเชื่อมหรือเปล่าก็มะรู้นะ อร่อยดี ส่วนเส้นๆแป้งๆกรอบๆนั่นเป็นขนมพม่า เอามาโรยหน้า
แซ่บมาก เสียดายอิ่มแล้ว ไม่งั้นจะสวมวิญญาณน้องพลับซะโหน่ย ฮิๆ

...ส่วนบนขวานั่นเอ๋น้อยไม่ได้แทะนะ แต่เห็นเค้าทำน่ารักดี คือเอากล้วยมาวางให้นกกินไรงี้

ข้างๆส่วนขายอาหาร จะมีขายเทียนหอมสมชื่อร้าน
เป็นอะไรที่ขึ้นชื่อมาก แต่พอเราเอาเทียนแบบแท่งมาจุด
กลิ่นมันไม่ค่อยเวิร์กเท่าที่ควรนะ ... สงสัยหวังไว้แยะ
ต้องลองจุดในห้องปิดตายดู ว่าจะมีกลิ่นหรือไม่
แต่ไงๆ ก็ถูกจริตกับพวกน้ำมันหอมมากกว่า กลิ่นสะใจดี




ปิดท้ายร้านเทียนหอมด้วยห้องน้ำจร้าา
แบบว่าห้องน้ำชายนะนี่ เจ้าบูเข้าไปถึงกะงงว่าใช่ป่าวหว่า
เพราะเค้าออกแบบซะเก๋ไก๋จนไม่กล้า 55555
ดีนะที่ไม่เผลอเอามือเข้าไปล้างในนั้น




เอาล่ะ ขอปิดท้ายกันจิงๆละ กับขนมที่เพิ่งทำเมื่อวาน
พอดีไปอ่านบล้อกแซลลี่ที่บอกว่า พอทำซิปย่นแล้วมันถอยกลับบ่ได้
ต้องเดินหน้าต่อไป ... เหมือนเฮาเลย

เมื่อวานลุกขึ้นมาทำสูตรบานาน่า มาสคาโพเน่ ของคุณปุ๊ก dailydelicious
(สูตรอยู่นี่นะคะ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=dailydelicious&month=04-2009&date=26&group=2&gblog=50)

ด้วยความตั้งใจเกินร้อยห้าสิบ แม้จะไม่เคยทำเค้กโรลมาก่อน
คิดว่าต้องทำได้ดีแน่ เพราะปกติจะทำขนมหลังทำกับข้าว
ซึ่งครัวจะเละเทะวุ่นวาย ร้อนลนไม่เป็นอันสงบ ผลก็คือขนมง่อยอย่างเลี่ยงไม่ได้
วันนี้เลยลองทำแบบชิวๆ แต่ปรากดว่า....

ทำทุกอย่างจนถึงการผสมแป้งขั้นสุดท้ายแล้ว
กำลังจะเทใส่ถาดโยนเข้าเตาอบ (ซึ่งบ้านเรามีถาด 20x20 แต่ของคุณปุ๊กเค้าใช้ 30x30 เลยกล้อมแกล้ม กะจะเทใส่น้อยหน่อย มันจะได้พองพอดีๆ เชื่อมั่นตัวเองสุดริด )

แต่พอดูดีๆแล้ว ลักษณะแป้งมันแตกต่างจากคุณปุ๊กบอกมากเลย แบบว่ามันหยึยๆอ่ะ เห็นสภาพแล้วไม่น่าจะอบมาเป็นเค้กอันเริดเลอได้
ตอนนั้นเองที่สายตาเหลือบไปเห็นตาชั่ง(แบบเข็มสีส้มๆ) ...พบว่าสเกลมันไม่ได้อยู่ที่เลข 0

............ นี่เราตวงของผิดมาตั้งกะแรกเองหรอกเร้อออออ

คือจะบอกว่าทำต่อไปเหอะ เพราะทุกอย่างก็ตวงผิดหมด
แต่บังเอิญไข่ไม่ต้องตวงง่า...ไข่มันน้อยกว่าจำนวนแป้ง
เอ๋น้อยเลยเทแป้งทิ้งโครม... ไม่สนใจ เอาใหม่โฟร้ย เพราะขืนทำต่อไปคงไม่เวิร์กแน่ ...
อีกอย่างคือเตรียมส่วนครีมไว้แล้ว ถอยหลังบ่ได้เด้อ
จำได้ว่าซื้อไข่มา 2 แผง แต่อาทิตย์นี้บ้าทำเค้กจนหมดเกลี้ยงแล้ว แม่เจ้า....


สรุปคือพอทำแป้งใหม่ ทุกอย่างก็ไปได้ด้วยดี ดูเหลวกำลังเหมาะ
น่าจะอบออกมาได้ที่เชียวล่ะ ...
แต่ทว่า...


ทว่า.....


มันดันหนาเกินไป...โรลล์บ่ได้
หนาเป็นนิ้วเลยอ่ะ แถมพอเค้กเย็นมันหดเหลือน้อยกว่า 20 ซม.
จะไปโรลล์อะไรได้ฟระ

แต่ครีมทำแล้ว หั่นกล้วยแล้ว
เอาฟระ adapt เอาละกัน ...
จากสูตรดีๆเลิศๆของคุณปุ๊ก...เอ๋น้อยเลยได้เป็นแบบนี้แทนง่ะ
กรุณาเปรีรยบเทียบกับต้นฉบับที่เอามาจากบล้อกคุณปุ๊กทางซ้ายมือเด้อค่ะ



กลายเป็นโรลล์กล้วยที่กลายพันธุ์ไปเยยง่ะ
ยังมีหน้าเอาผงช็อกโก้มาโรยอีกนะ ทุเรศจิงๆ
คงเหมือนแซลลี่แอบเอาลูกปัดมาแซมกลีบดอกกุหลาบเป็นแน่


ว่าแล้วก็ลาล่ะค่ะ
ขายหน้าตัวเองมาพอและตรู

Create Date : 16 พฤษภาคม 2552
Last Update : 16 พฤษภาคม 2552 15:25:26 น.		27 comments
Counter : 2418 Pageviews.
Share Tweet