♣ ที่เค้าว่ากันว่า….ผู้หญิงยิงเรือ และผู้ชายพายเรือน่ะ จริงแท้แน่อ๊ะป่าว ??... มาพิสูจน์กัน ♣



เดี๋ยวก็รู้ค่ะ ……… ว่าผู้หญิง กะผู้ชายแถวบ้านอิชั้นเนี่ย…. ใครกันแน่ที่เป็นนักพายเรือตัวจริง

+++++ เริ่มเปิดฉากพิสูจน์กันเลย ดีกว่าค่ะ +++++


เวลาประมาณ 7.20 น. ของเช้าวันศุกร์ที่แล้ว (18 พ.ย.) ขณะที่สาวสวยอย่างอิชั้นกำลังนั่งจิบกาแฟอย่างสบายอารมณ์ ที่ออฟฟิศ……. สัญญาณโทรหั่น เอ๊ย ๆ โทรศัพท์ (สับ) ก็ดังขึ้น…. เหง่งหง่าง….. เหง่งหง่าง….. อย่างระฆังเสียงทอง….. อิอิ

อิชั้น…… “ว่างายยยย”
พี่ชาย…… “เฮ๊ย พรุ่งนี้เอ็งไปทำงานป่าว ไปแข่งเรือหน่อยนะ พอดีคนไม่พอ”
อิชั้น……. “เฮ๊ย แข่งเรือไรวะ ไม่เอาหรอก จะบ้าหรอ ไม่ว่าง”
พี่ชาย….. “เอ็งไปกี่โมง แค่แป๊บเดียวเอง พายทีเดียว รอบเดียวก็เสร็จแล้ว”
อิชั้น…… “โอ๊ยยยย ไม่เอาหรอก เดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน แข่งกี่โมงล่ะ” …….. แหม บอกแหม่บ ๆ ว่าไม่เอา แต่ก็ยังแอบถามว่ากี่โมง…. อิอิ
พี่ชาย…… “ 8-9 โมงก็เสร็จแล้ว แข่งแค่รอบเดียว เพราะยังไงก็ตกรอบแรกอยู่แล้ว เสร็จแล้วเอ็งจะไปไหนก็ไป”
อิชั้น…… “ไม่เอาหรอก อายเค้าตายห่ะ” ……. จริงแล้วก็อยากอยู่ร๊อก แต่แบบว่า อิชั้นอยากตื่นสาย ๆ น่ะค่ะ…. แบบว่าขี้เกียจ วันหยุดทั้งทีก็อยากจะพักหน่อย
พี่ชาย…… “อายห่ะไรวะ มีแต่พวกแก่ ๆ เค้าแข่งกัน”
อิชั้น……. “เออ ก็เพราะแก่ ๆ สิวะ ตรูถึงอาย ไม่เอาหรอก ไปชวนเจ๊จอยนู่นเหอะ ไม่ว่างว่ะ” … (จอยคือพี่สาวค่ะ)

…….หลังจากนั้นก็จิบกาแฟไป ครุ่นคิดไป…… จะเอาดีไม่เอาดีว๊า…… ยังตัดสินใจไม่ได้…… พร้อมกับสบถกับตัวเอง…. มันจะบ้ารึไงวะ จะให้คนสวย ๆ เอวบางร่างน้อยอย่างเราไปแข่งเรือ…… เหอ ๆ

……. เหง่งงงงงง… หง่างงงงงง……. สัญญาณอันตรายมาอีกแล้วค่ะ…..

แต่คราวนี้ เป็นพี่สาวค่ะ…….
เจ๊จอย….. “เฮ๊ย รัตน์ พรุ่งนี้ไปแข้งเรือด้วยกันนะ หนุกดี”
อิชั้น….. “ไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจตื่น อายเค้าว่ะ”
เจ๊จอย….. “เอาเหอะนะ ไปเป็นเพื่อนกัน หนุกดี ขำ ๆ เดี๋ยวข้าลงชื่อเอ็งเลยนะ ข้าอยากลง เอ็งไปกะข้านะ”
อิชั้น….. “ไปก็ตกรอบแรก ขายขี้หน้าชาวบ้านเค้าป่าว ๆ ว่ะ”
เจ๊จอย…… “เออน่า ไม่แน่เว๊ย เผื่อปาฏิหาริย์มีจริง ไปนะ เดี๋ยวข้าลงชื่อเอ็งให้เลยนะ”……

ซวยล่ะตู งานนี้…… เฮ้อ….. เล่นมัดมือพายกันแบบนี้ คนสวยก็ตายสิคะ…. งุงิ งุงิ

.....................................................................


…….. และแล้ว เวลานั้นก็มาถึง…… อิชั้นก็แหกขี้ตาตื่นตั้งแต่ 7โมงค่ะ….. ทั้ง ๆ ที่เมื่อคืน ก็นอนไม่หลับเอาซะเล๊ยยย…. มัวแต่คิดอยู่ว่า จะเอาหน้าสวย ๆ ไปไว้ที่ไน๊ หลังจากแข่งเสร็จ….. อิอิ

……. จอย ขับรถไปตระเวนรับพี่ ๆ ป้า ๆ น้า ๆ นักแข่งกว่าจะครบ วนมารับอิชั้นที่บ้านก็ เกือบ 9 โมง…..

……. ก่อนออกจากบ้านอิชั้นก็ถามแล้วถามอีก ว่าจะให้ใส่ชุดอะไรไป….. เจ๊จอยบอกว่า ใส่อะไรก็ใส่ไปเหอะ เดี๋ยวเค้ามีเสื้อทีมให้เปลี่ยน…..

อิชั้น…… “มันจะเลอะอ๊ะป่าวอ่ะ จะได้ใส่กางเกงสีเข้ม ๆ”
เจ๊จอย……. “เค้าให้ไปพายเรือ ไม่ใช่ให้ลงไปดำขี้เลน มันจะเลอะได้ไงวะ”……. พี่สาวตู ตอบน่าร๊ากกกก ชิบ

……. งานนี้อิชั้นก็ล่อกางเกงสีชมพูเลยค่ะ….. เพราะกะว่าเสื้อทีมคงน่าจะสีขาว….. เหอ ๆ …. อีกอย่างแข่งเสร็จตกรอบ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาเปลี่ยนกางเกง จะได้ออกไปออฟฟิศได้เลย

……. พี่สาว เป็นหัวหน้าทีมทั้งหมด เป็นผู้เลือกสีเสื้อมาค่ะ…… โอ๊ววววว …. อิชั้นเห็นแล้วลมจะใส่ค่ะ…. หยาบคายมาก ๆ เลย

……. ตูใส่กางเกงสีชมพู๊… ชมพู แล้วดันเอาเสื้อสีนี้มาให้ใส่เนี่ยนะ…… หึหึ…. งามสะเด็ดเลยสิ อิชั้น งานนี้….. เข้ากั๊น เข้ากัน……



((ช้าก่อน..... ช้าก่อนค่ะ ทั่นผู้ชม ระบบสีหน้าจอของท่านไม่ได้เสียแต่อย่างใดหรอกค่ะ.... อิอิ))

…….กว่าทั่น ส.ส. ส.จ. ส.ว. และคุณเตี่ยของอิชั้นจะกล่าวเปิดงาน ก็ปาเข้าไป เกือบ 10 โมง……

……. หลังจากพิธีการ ตัดริบบิ้น ปล่อยนก ปล่อยปลา เอ๊ย ๆ ๆ ผิดงานค่ะ…. อิอิ ….. จริง ๆ แล้วเป็นการปล่อยป้ายกะลูกโป่งตะหากค่ะ….. เสร็จสิ้น…. ก็เริ่มประเดิมแข่งเรือคู่แรกด้วยนักแข่งกิตติมศักดิ์ระหว่าง….. ทีมของเหล่า ส.จ. อบจ. กะทีมของเหล่าบรรดากำนันผู้ใหญ่บ้าน….. ค่ะ…..

……. จากนั้นก็เป็นการแข่งเรือ หัวใบ้ ท้ายบอด…… โดยให้ส่งตัวแทนหมู่บ้านละ 2 คน ให้อยู่หัวเรือ (ห้ามพูด เป็นไอ้ใบ้ค่ะ) กะอยู่ท้ายเรือ (ปิดตาเป็นไอ้บอด)….. แล้วมันจะพายไปถึงไม๊น่ะ….. เหอ ๆ




…….. หมู่อิชั้นประเดิมการขายหน้าก่อนเลยค่ะ……. ด้วยนักแข่งหนุ่มน้อยวัยกระเตาะ…..น้องชายอิชั้นเอง….. คู่ต่อสู้เป็นแชมป์ฝีพายปีก่อนค่ะ….. เหอ ๆ …… ชาวบ้านเค้ามาถึงเส้นชัย จนหลับไป 8 ตื่นแล้วค่ะ…. อินังคุณน้องชายอิชั้น กะเพื่อน ยังหัวทิ่มหัวตำ ชนตลิ่งฝั่งนู้น ฝั่งนี้…. ซ้ายที ขวาที….. หรือแม้กระทั่งกองเชียร์ก็อ่อนอกอ่อนใจค่ะ….. พลอยจะม่อยหลับกันหมด กะการลุ้นให้มาถึงเส้นชัยให้ได้ค่ะ……

……. ตลกเป็นบร้าค่ะ…… งานนี้ต้องโทษหัวหน้าทีม (พี่ชายอิชั้นเอง)…. ส่งผู้แข่งขันไม่ดูตาม้าตาเรือค่ะ ……

……. ยังไงซะ ทีมเรา ไม่ซีเรียสค่ะ….. ขำ ๆ งานนี้พวกเรามาเอามันส์กันอย่างเดียว ไม่ได้หวังรางวี่รางวัลกะชาวบ้านชาวช่องเค้าหรอกค่ะ เพราะหวังไปมันก็ผิดหวังอยู่ดี……. 555555555…….

……. พอน้องชายอิชั้นขึ้นมาบนบก…… (ที่ลุ้นกันแทบตาย)….. ชาวบ้านก็หัวเราะเยาะกันใหญ่…แล้วพูดจาถากถางในความจริงว่า… กระจอก….. .. น้องชายอิชั้นก็หน้าเสียสิคะ…… แหม ขำ ๆ คิดไรกันมากมาย

…….สโลแกน หมู่บ้านอิชั้นเนี่ย….. “กีฬาไม่เด่น เน้นบันเทิง (อย่างเดียว)” ค่ะ…. อิอิ


......................................................................


…….. อิชั้นก็เข้าใจอ่ะนะ เด็กสมัยนี้ ไม่มีใครพายเรือเป็นหรอกค่ะ เพราะมได้ทำสวน ทำนาเหมือนสมัยอิชั้นสาว ๆ นี่นา…… น้องชายก็ยอมรับด้วยว่า….. “โห… เจ๊รัตน์ ตั้งแต่เกิดมา (17 ปี) เพิ่งจะเคยจับไม้พายครั้งแรกในชีวิตเนี่ย”

…….. กว่าจะถึงการแข่งขันเรือพายจริง ๆ ก็ปาไปครึ่งวันแล้วค่ะ….. เพราะมีรายการนู้น รายการนี้ มาคั่น มาเพิ่มตลอดเลย….. ไหนอินังพี่ชายมันบอกว่า แข่งเสร็จ 8-9 โมง….. ฮ่วยยยย….. จะเที่ยงแล้ว ยังไม่ได้จับไม้พายสักแอะ


.......... ชมโฉมหน้าผู้เข้าแข่งขัน ทีมแม่เนื้ออ่อน (แต่หน้าแก่) ของอิชั้นก่อนละกันนะคะ.......



............ และนี่คือโฉมหน้า ทีมผู้ชายพายเรือ (ไม่เป็น) ของหมู่บ้านอิชั้นค่ะ.........


…….. ทีมแข่งเรือหญิง หมู่อิชั้น…… ได้แข่งคู่ที่ 14….. โอ๊ววววว …… รู้งี๊ นอนเอาแรงอยู่ที่บ้านก่อนสบายใจเฉิบ ๆ …… โฆษกมีหน้าประกาศอีกว่า…. เอาน่า…. ยังไงก็ไม่เกิน 3 ทุ่มหรอกน่า…. รอหน่อยแล้วกัน….. อืมมมม…. โฆษกน่าร๊ากกกกกจัง…… เน๊อะ

…….ก่อนแข่งอิชั้นก็ซัดข้าวกล่อง มื้อเที่ยง เอาแรงไปก่อน 2 กล่องค่ะ….. อิอิ….. ที่จริงไม่ได้ตะกละหรอกนะ แต่แบบว่าอิชั้นติดคนโบราณมาน่ะค่ะ….. แบบว่าเสียดายง่ะ….. เห็นเจ๊จอยกินไป 2-3 คำเอง เห็นแล้วนึกถึงเด็กน้อยตาดำ ๆ ที่เค้าไม่ได้กินอย่างเราน่ะ…… อิชั้นก็สะเทือนใจค่ะ ….. เลยเอาที่เจ๊จอยกินเหลือไว้มาสงเคราะห์ (ตัวเอง) ซะหน่อย….. คริคริ….. แบบว่าตุนไงคะ…..

……. รอกันจนเหลือกแห้งแล้ว แห้งอีก แห้งจนกรอบบบบบบบบกันหมดแล้วค่ะ…….


........ ซักซ้อม นัดแนะ ตระเตรียม (หาวิธีโกง เอ๊ย ๆ ไม่ใช่ค่ะ) กันจนสมองเลอะเลือนหมดแล้วค่ะ.......



……. และแล้ว เวลาที่ทุกท่านรอคอยก็มาถึงค่ะ…….


…….. เมื่อโฆษก ประกาศให้คู่แข่งขันต่อไป เข้าประจำการตรงหัวกะได เพื่อเตรียมลงเรือ…… โอ๊ยยย ตื่นเต๊วววว ตื่นเต้วววว ค่ะ….. อิชั้นล่ะสั่นผับ ๆ เลยค่ะ…..

……. แค่เห็นคู่ต่อสู้ ก็หนาว ๆ ร้อน ๆ สะเทิ้นน้ำ สะท้านบกแล้วง่ะ……

…….. คู่แข่ง……. หมู่ 16 ค่ะ….. ประกอบด้วยชาวนาล้วน ๆ ค่ะ….. นี่อิชั้นไม่ได้ดูหมิ่นชาวนานะคะ….. แต่ก็คิดเอาจิ ว่าชาวนาน่ะ จะมีพละกำลังมากมายขนาดไหน……

……. เมื่อย้อนมาดูทีมตัวเอง……. แต่ละคน เอวบางร่างน้อย ประกอบด้วย สาวโรงงาน แม่ค้า และนักข่าวสาวสวย….. อิอิ….. วัน ๆ อยู่แต่ห้องแอร์ …. เดิน ๆ นั่ง ๆ ……

…….. แต่เรื่องอาชีพการงานนั้นมันไม่ใช่อุปสรรคสำหรับอิชั้นหรอกค่ะ….. ถึงแม้ว่าร่างกายอิชั้นจะไม่ค่อยสมประกอบเท่าไหร่นัก แต่พละกำลังอิชั้นก้ไม่เป็นสองรองใครเหมือนกันค่ะ….. ไม่เชื่อก็คอยดูละกัน

…….. ระยะทางการแข่งขันทั้งหมด…… 250 เมตรค่ะ….. ตอนที่ดูคนอื่นเค้าก็ดูไกลแล้วนะ….. แต่พอเราลงไปเอง โอ้โห…… ทำไมมันโค-ตะ-ระ อภิมหาไกลขนาดนี้เนี่ย……

…….. เริ่มที่จุดลงเรือ คืออยู่ตรงเส้นชัยค่ะ…… พอผู้เข้าประกวด เอ๊ย ๆ เข้าแข่งขันลงเรือแล้ว…. ก็ต้องพาย ๆ ๆ ไปยังจุดเริ่มต้น ก็นู่นนนนค่ะ ….. 250 เมตร ข้างหน้าค่ะ….. ลำพังแค่กว่าจะพายไปที่จุดออกตัว ลมก็จะใส่ แรงก็จะสิ้นแล้วค่ะ……

…… อิชั้นเห็นทีมอื่น จ้ำกันพรวด ๆ ๆ ….. ไม่รู้จะจ้ำกันไปหาอะไรค่ะ ในเมื่อยังไม่ได้แข่งสักกะหน่อย….. แหม คงจะนึกล่ะสิ ว่าใครไปถึงจุดเริ่มต้นก่อน ถือว่าชนะ…. ไม่มีทางซะให้ยาก…..

……. ชาวคณะอิชั้นก็บ้าจี้ จ้ำตาม ๆ ๆ คู่แข่งเค้าไป…… โอ๊ยยยย….. อิชั้นก็ตะโกนปากจะฉีกค่ะ…. “ว่าไม่ต้องรีบ อย่าออกแรง ไปเรื่อย ๆ ออมแรงไว้ อย่ารีบ”…….

…… พวกเราก็เลย ….. โดนโฆษกประกาศไมค์แซวค่ะ…… “เอ้าหมู่ 1 นี่เค้ามาแข่งเรือกันนะครับ ไม่ใช่ประกวดนางนพมาศ คืนนี้จะถึงเส้นชัยไม๊ครับ พายกันแบบนี้”…… เหอ ๆ …… “แหม หมู่ 1 นี่ ท่าทางจะคัดหน้าตากันมาเป็นพิเศาเลยนะเนี่ย….. สวย ๆ ทั้งนั้น ตั้งแต่หัวเรือยันท้ายเรือ” ……

……. แหม โฆษกนี่น่าร๊ากกก เจง ๆ ค่ะ…. อิชั้นอยากจะขึ้นไปตบ…………………………….. รางวัล…. อิอิ

……. แต่จะว่าไปมันก็ใกล้เคียงอย่างที่โฆษกเค้าว่าน่ะคะ….. เพราะตลอกระยะทาง 250 เมตร 2 ฝั่งคลอง….. มีแต่กองชียร์ทีมอิชั้นตลอดเลยง่ะ….. มีแต่คนตะโกนเรียก ….. ไอ้จอยยยยยย ไอ้ร๊าดดดดดด….. สู้ ๆ ๆ…..กรี๊ด ๆ กร๊าด ๆ กันตลอดเลยค่ะ…… พายไปตรงไหน ก็มีแต่คนโบกไม้โบกมือให้ตลอดทาง พวกอิชั้นก็โบกมือตอบ…. ฉีกยิ้มตอบกันเหงือกบานเลยค่ะ……. บรรยากาศเหมือนตอนเดินประกวดนางงามไม่มีผิดเพี้ยนค่ะ……..



…….. …………….. ปัง………………… การแข่งขันได้เริ่มขึ้นแล้วววว


เอ้า….. บึ๊ด จ้ำ บึ๊ด จ้ำ บึ๊ด………จ้ำ…… บึ๊ดดดดด……


พวกเราควักกัน จ้ำกันน้ำบาน น้ำกระจายค่ะ….. พละกำลังมีเท่าไหร่ ใส่มันไปให้หมด….. ไม่ต้องสนใจอะไรทั้งสิ้น ไม่ต้องมอง 2 ข้างทาง….. มองตรงไปข้างหน้ายังเส้นชัย ที่รอเราอยู่เท่านั้น……..

…….. เอ้า…… เอ้า……. เอ้า…………… โอ๊ยยยยยย……


นิ้วโป้งมือขวาของอิชั้น โดนไม้พายฟาดเข้ากับขอบเรือค่ะ…… ชาดิก ๆ ๆ ๆ ไปทั้งแขนเลย….. น้ำตาจะเล็ดแล้วค่ะ….. แขนอิชั้นชาขึ้นเรื่อย ๆ ….. ยกจะไม่ไหวแล้ว…… ยังไม่พ้นครึ่งทางเลย…….

…….. รู้สึกว่าเรืออิชั้นจะเริ่มเสียรังวัดแล้วค่ะ…… คู่ต่อสู้ เริ่มจะแซงเราแล้ว….. เค้าแซงเราไปครึ่งลำแล้ว….. เค้าแซงเราไป 1 ช่วงตัวแล้ว…… จากที่เราออกตัวนำเค้ามาก่อน…… แย่ล่ะ

…….. แผนชั่วร้ายเริ่มผุดขึ้นในจิตใจนางฟ้าอย่างอิชั้นแล้วค่ะ……. ถ้าไม่ชนะด้วยเล่ห์ ก็ต้องชนะด้วยกล ถ้าไม่ชนะด้วยมนต์ ก็ต้องชนะด้วยคาถา……. ประโยคนี้ยังใช้การได้ดีอยู่ค่ะ……

…….. แขนอิชั้นเริ่มจะไม่รู้สึกอะไรแล้วค่ะ……. ตายล่ะ พวกเราจะไร้น้ำยา ตกรอบแรกจริง ๆ หรอเนี่ย……

……. อยากรู้เหลือเกินว่าปาฏิหาริย์จะมีจริงไม๊……. อิชั้นก็เริ่มอธิษฐานในใจแล้วค่ะ…… “ถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง….. หรือลูกมีคนคุ้มครองอยู่ ถ้ามาช่วยลูกดันเรือไม่ได้ ก็ขอให้เรือคู่แข่งเสียหลักด้วยเถิด….. ถ้าลูกชนะครั้งนี้แล้ว ลูกจะเอาผลไม้ และเหล้าเบียร์ไปถวาย”…….

. ……..ทันใดนั้น…… ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ค่ะ….. อิชั้นบอกไม่ได้หรอกค่ะ ว่าสิ่งศักดิ์มีจริง หรือมันบังเอิญกันแน่….. แต่จู่ ๆ เรือคู่แข่ง ก็เสียหลักวะงั้น….. หัวเรือเริ่มเฉ หันมาทิ่มท้ายเรืออิชั้นค่ะ แล้วก็หมุนคว้างเลยค่ะ……

…….. กองเชียร์ตะลึงงึนงันว่าเกิดอะไรขึ้น…… ฝ่ายนู้นก็งง ….. ในทีมอิชั้นก็งง….. แต่อิชั้นไม่งง…. อิอิ

……. เท่านั้นล่ะค่ะ ไม่รู้ว่าพละกำลังแขนขวาอิชั้นมาจากไหน…… อิชั้นก็จ้ำ ๆ ๆ แบบไม่คิดชีวิต จ้วง ๆ ๆ แบบสุดแรงเกิด….. กลัวทีมนั้นตามมาทันค่ะ…… เพราะปาฏิหาริย์มันไม่เกิดบ่อย ๆ หรอกค่ะ……..




…….. และแล้วววว ทีมนางนพมาศ ก็เข้าเส้นชัย ไปแบบทิ้งห่างคู่ต่อสู้ ชนิดตามไม่ทันเลยค่ะ…..

……เย่ ๆ ๆ ตูชนะแย้วววววว……


ถึงแม้จะเป็นการชนะที่ไม่น่าภาคภูมิใจสักเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยก็ยังชนะอ่ะนะ….. อิอิ




……. เสียงผู้ชมกรีดร้อง ไชโย โห่ฮิ๊ววววว….. กระโดดโลดเต้นกันตลอด 2 ข้างทางเลยค่ะ….. ปลื้มใจเป็นบ้าเลยค่ะ….. กองเชียร์มีผลมาก ๆ เลยค่ะ….. ยิ่งเสียงดังเท่าไหร่ มันยิ่งเพิ่มความระห่ำ ฮึกเหิมให้เกิดขึ้นกะอิชั้นมากเท่านั้นค่ะ…….



........ กองเชียร์อิชั้นมีทุกระดับค่ะ........ ไม่ว่าจะเป็นลูกเด็ก เล็กแดง............... แบบนี้



............ รึจะเป็น.............. รุ่นนี้...........



............... รึจะเป็นรุ่นนี้ ก็ยังมีค่ะ.........




…….. พอถึงเส้นชัย แล้วลมจะใส่ค่ะ ก้าวขึ้นจากเรือไม่ไหว….. ขาอ่อน เข่าทรุด….. แขนชาดิก ๆ ไม่มีแรงขยับอีกแล้วค่ะ…… เกิดมาไม่เคยเหนื่อยอะไรแบบตูม ๆ ๆ เดียวขนาดนี้มาก่อนเลยค่ะ….. มันเป็นการเหนื่อยที่รวบรัดตัดตอนมาก ๆ ….. เหนื่อยแบบหมดใจ หมดกายค่ะ….. เหนื่อยแบบไม่ต้องกั๊ก ไม่ต้องบันยะบันยัง เหนื่อยไม่ต้องเกรงใจใคร……. และเหนื่อยอิ๋บอ๋ายเลยค่ะ…..

……. พอพวกเรายกพลขึ้นบกเป็นที่เรียบร้อย…… เหล่าบรรดากองเชียร์ ทั้งหลายก็แห่วิ่ง ๆ ๆ กันมาแสดงความยินดียกใหญ่เลยค่ะ….. มันน่าปลื้มดีแท้….. แบบว่าคนมันดังอ่ะนะ….. อิอิ

……. “โอ๊ยยย….. แก… น้านะ เชียร์จนแทบกระโจนลงไปในน้ำแล้ว”…… “อู๊ยยยยย ….. ลุ้นจนใจจะขาดเลยนะเนี่ย”……. “โหยยยยย….. ชั้นตะโกนซะสุดเสียง คอจะแตกแล้ว ไม่ยอมหันมามองเลยนะไอ้รัตน์ ตามองอะไรอยู่วะ”…….. ฯลฯ ….. และอีกมากมายก่ายกองเสียงยินดี

…… ส่วนคนที่ไม่ค่อยหลงใหลได้ปลื้มกะการชนะของพวกเราก็มีเหมือนกันนะ…… “โห…. โคดฟลุ๊คเลยว่ะ” ….. .. “นี่ถ้าหมู่ 16 ไม่เสียหลักนะ เทียบไม่ติดฝุ่นเค้าร๊อก” ……. “ชนะไปได้ยังไงวะ พายกันคนละที 2 ที ซ้อมก้ไม่เคยซ้อม” ……

……. ชนะได้ไงไม่รู้ว่ะ….. แต่ก็ชนะไปแล้ว….. อิอิ….. ใช่ไง นี่ขนาดไม่เคยซ้อมกันเลยนะเนี่ย….. เป็นการรวมตัวกันเฉพาะกิจมาก ๆ ….. ก็ยังชนะเล๊ยยยยย…… แต่ถ้าฝ่ายนั้นไม่เสียหลัก ก็ไม่ชนะจริง ๆ อ่ะแหล่ะ

……. โทษฐานที่ดันชนะ…… เลยซวยไปค่ะ….. งานนี้ต้องแข่งกันอีกยาวเลยค่ะ….. กะว่าจะกลับก่อน ตั้งแต่ยกแรก….. มันดันไม่เป็นเช่นนั้นซะแล้ว…… คนสวยต้องเหนื่อยกันอีกยาวเลย คราวนี้

…….. ใครจะไปคาดคิดล่ะค่ะ ว่าพวกเราจะมาไกลกันขนาดนี้….. อิอิ…. ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว….. เราก็ต้องเต็มที่ล่ะ….. อิชั้นก้เลยถอนตัวไม่ได้แล้ว….. เพราะทีมเรา มีคนลงแค่ 9 คนพอดิบพอดี ไม่มีตัวตายตัวแทนให้สิ้นเปลืองทรัพยากรมนุษย์เลยค่ะ….. เดี๋ยวก็รู้ว่าจะหมู่รึจ่า…….

…….. ฝีพาย หัวเรือที่คู่อิชั้นบ่นอุบเลยค่ะ…… “ไอ้รัตน์ แรงเยอะมากเลย งัดสู้มันไม่ได้ เรือเป๋ตลอดทางเลย” ….. ที่จริงมันก็เป็นยังงั้นจริง ๆ อ่ะ อิชั้นงัด ๆ ไป ก็ต้องคอยผ่อนแรง เนื่องจากอีกฝั่งเรือ มันไม่บาล้านซ์ค่ะ เรือมันจะเห ไปแดนคู่ต่อสู้อยู่เรื่อย…….




……. พักหายใจหายคอ……. ดื่มน้ำ…. ดมยา….. ปฐมพยาบาลกะข้อนิ้วโป้งที่ระบม อักเสบ ข้อแตก ช้ำ บวมฉึ่ง งอไม่ได้เลย….. ยังไม่ทันไร…… โฆษกประกาศเรียกตัวแทนไปจับเลือกเรืออีกแล้วครับทั่น…….

……. ตายละเหวย ตายละวา….. ตายแต่ของเรา ของเขาไม่ตาย…… ตะ ลา ล่า……

……. แรงยังไม่มาเล๊ยยยยย …… แข่งอีกแล้วง่ะ ก็ทีมอิชั้นดันทะลึ่งไปชนะระดับสายอ่ะสิ….. คราวนี้เลยต้องเอาผู้ชนะแตะละสาย มาประชันกัน…..

…….. งานนี้ล่ะ จะได้รู้ว่านรกมีจริง……หึหึ

……. โอ๊ยยยยย…… เหนื่อยจะตายค่ะ….. แรงไม่มีกันทั้งนั้น แล้วจะเอาอะไรไปสู้กับชาวบ้านเค้าล่ะค๊า ทั่นผู้ชม….. ก่อนลงเรือ….. ผีพนันทั้งหลาย ตะโกนบอกว่า…. “เอาให้ชนะนะเว๊ยยย เที่ยวนี้เล่น 2000 เลยนะ ถ้าแพ้นะ ขึ้นมาจะตบกะบาลให้…… “ …… อ้าววว ซวยละสิตูงานนี้…..

……… รอบนี้แพ้ค่ะ…. แพ้อย่างหวุดหวิด น่าเสียดายมาก ๆ เลย….. เฉียดกันแค่ปลายจมูกเท่านั้นเองค่ะ…… เพราะพวกเราออกตัวช้ากว่าเค้าหน่อย แถมยังล้าและเหนื่อยกันเหลือเกิน…… เราไม่มีตัวเปลี่ยน…. ไม่มีตัวสำรอง….. เหมือนทีมอื่น ๆ …… พวกเรามีแต่หัวใจนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่เท่านั้นเอง………




……… ความเหนื่อยเดิม ยังไม่ทันคลาย ความควายก็เข้ามาแทรก….. อิอิ….. ไม่เกี่ยวกันเท่าไหร่หรอกค่ะ แค่อยากให้มันคล้องจองกันอ่ะนะ…..

…….. รอบนี้ เกิดอาการเกร็ง….. ต้องใช้แรงมาก ๆ ประจวบกับโรคเก่ากำเริบ….. อีกแล้วครับทั่น…… ตะคริวดันกินในท้องค่ะ….. อิชั้นต้องกัดฟันให้ถึงเส้นชัยให้ได้…… พอถึงจุดหมายปลายทาง อิชั้นก็ฟ้าเหลืองค่ะ…. ลุกไม่ขึ้น ปวดท้อง เจ็บในท้อง อย่างรุนแรง…… งานนี้ต้องหิ้ว ต้องหามกันจ้าละหวั่น….. สะพานท่าขึ้นเรือจะพังตาย ก็อิชั้นตัวเล็กนิดเดียวเองนี่คะ…..

……… แต่ถึงแพ้คราวนี้ แต่พวกเรายังมีสิทธิ์ ได้เข้าชิงที่ 3 ค่ะ เพราะเราชนะระดับสายมา…. ยังไงไม่รู้ล่ะ อิชั้นไม่เข้าใจกฎ กติกาเค้าหรอก…. มีหน้าที่มาเป็นผู้หญิงพายเรือให้ถึงเส้นชัยอย่างเดียวก็หรูแล้วค่ะ…..

……. ยังค่ะ ย๊างงงงงง ….. แค่นี้พวกเรายังไม่หายซ่าส์ ยังไม่เหนื่อยกันมากพอ…… อิอิ…….


…….. ครั้งนี้ ระยะเวลากระชั้นชิดหนักกว่าเดิม นั่งพักยังไม่ทันหายปวดท้องดีเลย…… โฆษกประกาศให้ไปจับเลือกเรืออีกแล้ว…… อิชั้นไปจับได้เรือสีแดง ที่นำชัยชนะมาให้พวกเรารอบแรกค่ะ….

…….. ถ้าชนะครั้งนี้อีก พรุ่งนี้พวกเราต้องมาแข่งรอบชิงกันอีก…… งานนี้พวกเราเลยถอดใจ ยอมแพ้กันแต่เนิ่น ๆ แล้วล่ะ…… เพราะพรุ่งนี้อิชั้นก็ไม่เอาแล้วล่ะ คนอื่น ๆ ก็ไม่ว่างมากันแล้ว….. อีกอย่างคงจะไข้กิน ลุกกันไม่ไหวแน่ ๆ……


............... ตกรอบแล้วค่ะ....... ดูถ้วยรางวัลปลอบใจไปก่อน....... ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ถ้วยนี้...... พวกอิชั้นก็ยังได้ถ้วยน้ำพริกที่บ้านค่ะ..... ส่วนพวกผู้ชาย ก็กลับไปกินน้ำพริกถ้วยเก่ากันเหอะ...... อยากไม่มีน้ำยา.....




…….. รอบสุดท้าย คู่อิชั้นเป็นนัดปิดงานเลยค่ะ…… 4 โมงกว่า…..


……. งานนี้แพ้ระเบิดระเบ้อ…… จอดแบบไม่ต้องแจวกันเลยล่ะ…..


……. มันน่าเจ็บใจจริง ๆ เลย….. รอบนี้นะ ไม่รู้ว่าเรี่ยวแรง และความบ้าของอิชั้นมันผุดมาจากไหน…..เมื่อได้ยินเสียงปืนจากกรรมการ….. อิชั้นออกแรงแบบไม่มีเหน็ดเหนื่อย….. จ้ำจนเรือจะแตก….. สูสี สูสี คู่คี่ คู่คี่…. กันมาตลอด….. ผ่านครึ่งทางมาได้

……. ทุกคนยกพายกันไม่ขึ้นแล้ว…… คงมีแต่อิชั้นกะคนคัดท้ายเท่านั้น ที่บ้าพลังกันอยู่ 2 คน….. . รอบนี้อิชั้นมานั่งหลังสุดค่ะ…. เพราะเค้าอยากให้หัวเรือโด่ง ๆ เผื่อจะลอยชิ้ว ๆ …… หัวเรือเลยไม่มีแรงงัด ไม่มีแรงพาย

……. ทันที ที่คู่แข่ง….. แซงหน้าเราไปแค่ช่วงลำเรือเดียวเอง…… เกือบทุกคนในเรือก็ไม่ยอมพายกันแล้ว…. ทำไมวะ….. อิชั้นล่ะโมโห….. แหกปากตะโกน เอ้า…. เอ้า…. จ้ำ….. เอ้า….. เอ้า….. ตลอดทาง….. ก็ไม่ได้ช่วยอะไรขึ้นมาได้…… ทุกคนคงหมดแรงกายและแรงใจกันแล้ว…… ไม้พายฟาดกันเองโป๊ก ๆ เป๊ก ๆ …. ฟาดหัว ฟาดหางกันยกใหญ่

……. ถึงกระนั้น อิชั้นก็คนคัดท้าย ก็ยังคง ฮึดสู้…… สู้ไปเรื่อย ๆ ยังไงก็ไม่ให้แพ้แบบน่าเกลียด…… แต่กู่ไม่กลับแล้วค่ะ….. เค้าทิ้งห่างเราไปลิบเลย….. ต่อให้ติดเครื่องหางเสือก็คงไม่ทันการแล้ว……..

…….. รอบนี้พวกเรา จึงยอมแพกันอย่างภาคภูมิใจค่ะ…….


ขึ้นบกได้อิชั้นก็เบ๊ง ๆ ….. “โห…. ท้ายเรืองัดกันจะตายห่ะอยู่แล้ว พอเห็นเค้าแซงหน่อย ก็ถอดใจกันแล้ว”…… “นี่ถ้าร่วมแรงกันฮึดอีกสักหน่อย ก้ไม่แพ้ขนาดนี้หรอก”

…… เจ๊จอย……. “ข้าก็อยากจะฮึดหรอก แต่มันยกแขนไม่ขึ้นแล้วโว๊ย กัดฟันยังไงก็ไม่ไหวแล้ว ใครอยากจะแพ้ล่ะ ”

…….. นั่นสิ…. ใครอยากจะแพ้…. เหอ ๆ …… ก็คนมันเลือดขึ้นหน้านี่หว่า


…… “โห ยัยรัตน์ แกเอาเรี่ยวเอาแรงมาจากไหนวะ… เห็นแกจ้ำไม่หยุดเลย”
…… “เห็นไอ้รัตน์ มันจ้ำชิบหายวายป่วงอยู่คนเดียว คนอื่นทิ้งพายกันแต่ไก่ยังไม่โห่”
…… “ ไอ้รัตน์ กินยาบ้ารึไงวะ แรงโคดเยอะเลย งัดทีเรือจะคว่ำ”…….
…… “อิรัตน์ มรึงบร้าป่าว….. ตั้งหน้าตั้งตาจ้ำ ๆ ได้ไงวะ 3-4 รอบ กรูเที่ยวเดียว ก็ขาอ่อน หน้ามืด ลมจะแด๊กแล้ว”
…… “เจ๊รัตน์ โคดอึดเลยว่ะ เกิดมาไม่เคยเหนื่อยอะไรขนาดนี้มาก่อนในชีวิตเลย เจ๊รัตน์ไม่เหนื่อยหรอ”

…… เหนื่อยสิ เหนื่อยจะตาย เหนื่อยจนใจจะขาดแล้วล่ะ…… แขนยกไม่ขึ้น หลังแปล๊บ ๆ ปวดระบม ขัดยอกไปทั้งตัว…. แถวนิ้วโป้งก็ปวดจนย้ำตาจะเล็ดแล้ว……

…… นี่อ่ะน๊า…. คนจะไม่ยอมลงตั้งแต่แรก…… เหอ ๆ ….. ทำไงได้ล่ะ …. ก็อิชั้นเป็นคนจริงจัง จะทำอะไรก็ต้องสุด ๆ ….. เต็มที่กะสิ่งที่เราทำอ่ะนะ…..

……. แค่นี้ก็ถือว่าสุดยอดแล้วล่ะ….. เพราะใคร ๆ เค้าก็ตราหน้าพวกเราตั้งแต่แรกแล้วว่า….. ตกรอบแรกชัวร์….. แม้กระทั่งพวกเราก็คิดกันแบบนั้นล่ะ


......................................................................


……. ทีมที่ชนะเรา…… ดันมาเยอะเย้ยกันอีก…… “ขอโทษด้วยนะจ๊ะนู๋ ๆ ที่ชนะน่ะ…. นี่ขนาดออมแรง กะว่าจะแกล้งแพ้เต็มที่แล้วนะเนี่ย”

……. “โอ๊ยย หมู่ 1 กระจอกชิบเป๋งเลยว่ะ…. ขนาดเอาลูกกำนันมาข่มตั้ง 4 คน…. แถมเอาสีเสื้อข่มแล้วนะเนี่ย…. “

…… อิชั้นก็ตะโกนตอบไปแบบไม่ต้องคิดเลยค่ะว่า…… “ โอ๊ยย ไม่ต้องขอโทษขอโพยหรอก พอดีพรุ่งนี้ทีมนู๋ไม่มีใครว่างกันน่ะ เราวางแผนกันแล้ว ว่าต้องแพ้น่ะ…. ขืนชนะไป พรุ่งนี้ก็สละสิทธิ์อยู่ดี…. งั้นแกล้งแพ้ซะตอนนี้ดีกว่า…. จะได้เป็นการให้โอกาสคนอื่นเค้า”…… อิอิ

…… แบบว่าเราแซวกันเล่น ๆ น่ะ ขำ ๆ …. แต่ไม่รู้ใครจะหมันไส้ หาว่าเราเป็นขี้แพ้ชวนตีอ๊ะป่าว…. อิอิ

…… โชคดีแล้วล่ะที่แพ้….. เพราะวันอาทิตย์ พวกเราลุกกันไม่ไหว แทบจะคลานลงจากที่นอนกันเลยค่ะ…. หมดเรี่ยวหมดแรง ปวดกระดูกกระเดี้ยวไปหมดทั้งตัว…….

……. ขากลับ เจ๊จอยขับรถ ขนเสบียงและฝีพายไปส่งตามบ้าน….. ทุกคนต่างก็ยืนยันกันว่า ปีหน้าจะมาแก้ตัวใหม่…. เดี๋ยวจะต้องซ้อมกันล่วงหน้าอย่างดีเลย….. ปีหน้าเจอกันแน่……

…….. งานนี้ถือว่า ทีมแม่เนื้ออ่อนของเราประสบความสำเร็จ ได้ใจคนดูเป็นอย่างดีค่ะ….. เพราะเราไม่เคยซ้อม ไม่มีการจับไม้พายกันมาก่อน (หลายปีแล้ว) แถมยังไม่รู้กันก่อนล่วงหน้าด้วยซ้ำ ว่าทีมเรามีใครบ้าง…. แต่ได้แข่งกันมาจนรอบตัดเชือกเข้ารอบชิง….. งานนี้ถือว่า ….. แจ่มหลาย ๆ เหมือนสีเสื้อพวกเราแล้วล่ะค่ะ…. เหอ ๆ




…….หลังจากสรุปผลแข่งขันประเภทต่าง ๆ ของรอบวันนี้…… ทางเราก็ได้รับเกียรติจากน้องจุ๋ม นุสรา สุขหน้าไม้ รองมิสไทยแลนด์ ยูนิเวิร์ส ปีนี้ มาเป็นผู้มอบรางวัลค่ะ…..



…… ที่เราเชิญมาได้ แบบไม่ต้องเสียกะตุ้งกะตังค์ ไม่ต้องจ่ายค่าตัว เพราะว่า…. น้องจุ๋มเป็นเด็กแถวบ้านอิชั้นเองค่ะ…. อีกอย่างงานนี้เค้ามาเชียร์ญาติ ๆ ที่ลงแข่งพายด้วย…..



…… ไม่อยากจะเชื่อ เผลอแป๊บเดียว ได้เป็นนางงามแล้ว….. ย้อนไปเมื่อไม่กี่ปีก่อนนี้…. อิชั้นยังอุ้มตุเลง ตุเลง เข้าสะเอว ตอนที่พ่อเค้ามาธุระปะปังกะเตี่ยอิชั้นอยู่เลย….. เด็กสมัยนี้โตเร็วมาก ๆ …….

……. ถ้าใครนึกไม่ออก……. อิชั้นจะเอารูปน้องจุ๋มตอนประกวดให้ดูละกันนะคะ….




. ............ อุ๊ย ๆ ๆ ผิดค่ะ ผิด........ โทษทีค่ะ รีบไปหน่อย..... อิอิ.......

.............. คนนี้ตะหากค่ะ............. คริคริ




…… ทุกวันนี้น้องจุ๋ม ก็มาซื้อของที่ร้านอิชั้นล่ะค่ะ…. แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร…. (บอกตามตรง)….. เพราะเห็นกันมาแต่เล็กแต่น้อยค่ะ….. ก็ได้แต่แอบปลื้ม แอบภูมิใจ แทนพ่อ แม่เค้าน่ะค่ะ….. แต่จุ๋มเค้าสวยจริง ๆ น่าตาดีมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วล่ะ….. เพราะถ้าไม่น่ารัก อิชั้นคงไม่ขันอาสาพ่อเค้าดูมห้หรอกค่ะ…. อิอิ ….. เพราะอิชั้นน่ะ เอ็นดูเด็กน่ารัก ๆ จิ้มลิ้ม ๆ ค่ะ….. ((ทำหน้าหื่น))

.............. แบบว่าพอได้ที ก็เม้าท์ใหญ่เลยนะยะ.......


สรุปแล้วงานนี้……….. จะมาเรียกว่าผู้ชายพายเรือ กะหนุ่ม ๆ แถวบ้านอิชั้นไม่ได้แล้วล่ะค่ะ….. เพราะคุณผู้ชายทั้งหลายพายเรือไม่ได้เรื่อง แพ้ไม่เป็นท่าเลยค่ะ….. ตกรอบแรกไปตามระเบียบค่ะ….. อิอิ ….. สู้ผู้หญิง อย่างพวกอิชั้นก็ไม่ได้….. พายกันจนได้แข่งเพื่อเข้ารอบชิง……. ฮิ๊ววววววววว….

….. ผู้เข้าแข่งขันมีทั้งหมด 16 ทีม…… โอ๊ยยยย ….. เรืออิชั้นถึงฝั่งฝันซะขนาดนี้ ถือว่าเลิศสะแมนแตน…. แอนด์ สะเด็ด สะเด่าแล้วล่ะค๊า…… ทั่นผู้ชม…..

…… เอ้า…… บึ๊ด จ้ำ บึ๊ด ….. จ้ำ บึ๊ด….. จ้ำ บึ๊ด…..


++++ ปิดท้ายด้วยสาวน้อย น้ำว้า.... มาเชียร์ยาย++++

งงจัง………… พวกป้า ๆ ยาย ๆ เค้าทำอะไรกันเนี่ย….. นู๋ล่ะมึน………..




รักน้ำ..... รักปลา...... รักซากุระ....... ค่ะ





.........................................................................


อิชั้นขอจบการรายงานการเเข่งขันเรือพาย (ขนส้มสแตนเลส)........ ณ บัดนี้ค่ะ........


ป.ล. นี่ถ้าไม่บ้านนอกจริง ๆ ไม่มีแบบนี้นะเนี่ยยยยยยยยยยยย


++++ขอขอบคุณทั่นผู้ชมทุกท่าน ที่ติดตามกันมาตลอดค่ะ++++







Create Date : 24 พฤศจิกายน 2548
Last Update : 14 ธันวาคม 2548 15:02:20 น.
Counter : 2371 Pageviews.

99 comments
  
โอยยยย ยาวเหยียดเลย.... กว่าจะอัพเสร็จ....

แล้วจะมีใครมาอ่านของเราไม๊ล่ะเนี่ยยยยยย .....

...... ปวดหัวตึ๊บ.......

เดี๋ยวจะทยอยตามไปทักทายทุก ๆ คนนะคะ......... คิดถึงค่ะ.....
โดย: largeface วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:02:15 น.
  
อ้อ....... พอดี ผานไปเห็นบล็อคคุณโลกส่วนตัว เรื่อง เก็บตก สะเก็ดข่าวน่ะค่ะ เลยนึกขึ้นได้ว่า.....

วันนั้น มีสะเก็ดข่าว ช่อง 7 มาถ่ายไปด้วยอ่ะ.... เห็นว่าออกสะเก็ดข่าวด้วยค่ะ แต่ไม่รุออกไปยัง.....

....... หวังว่าคงไม่มีหน้าสะเหล่อ ๆ ของอิชั้นไปโผล่หรอกนะคะ.....

อูยยยย ปวดแขนมั่ก ๆ ....
โดย: largeface วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:05:35 น.
  
คุณรัตน์สวยจังค่ะ น้องจุ๋มก้อสวยค่ะ
โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:13:05 น.
  
เก่ง..จริงนะ..ตัวแค่เนี้ยยย..
(ว่าแต่ว่า..แค่ไหนอ่ะครับ..5555)

โดย: กุมภีน วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:25:34 น.
  
โอย อ่านไม่หวัดไม่ไหว แต่เกือบจบแร๊ว ที่เหลือแปะไว้ก่อนน๊า


คิดถึงจ้า

ปล. รัดใส่ชุดพายเรือแล้วดูน่ารักมากเลยอ่ะ
โดย: ขนมชั้น...เธอห้ามกิน!!! วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:21:23 น.
  
เดี๋ยวพี่ดาว มาเขียนต่อจ้ะ

น้องรัตน์ น่ารักมาก ๆ
เพราะหนูทำให้พี่หัวเราะ ไม่หยุด หนูตลกจินๆค่ะ น่ารักและตลกไปพร้อมๆกัน เดี๋ยวมาต่อรอบดึกนะ
โดย: ประกายดาว IP: 61.91.221.51 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:34:03 น.
  
น้องรัตน์เขียนยาวดีจัง พี่อ่านหมดเลยนะนี่ หนุกดีจะ แข่งแบบนี้ไม่มีคนเปลี่ยนก็เหนื่อยมากๆเลยสิ แถมเป็นเรือท้องแบนหัวตัดอีก เหนื่อยเป็นหลายเท่าเลยอะ เรือเหล็กหรือเปล่านี่ ยิ่งหนักไปใหญ่
แต่ก็ใจสู้น่าดู มีการใช้เวทย์มนต์อีกตะหาก อิอิ แถมเสื้อก็สีเข้ากะกางเกงมากเรย
น่าสนุกอะจะน้องรัตน์ไงก็ยังชนะ แต่อย่างว่าไม่มีคนเปลี่ยนสินะ แต่ทีมชายไม่ชนะเลยจิ
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:21:06 น.
  
น่าสนุกนะคะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมคะ
โดย: นู๋ส้มจุก วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:34:47 น.
  
วันนี้อัพบล็อคยาวดีแท้ อ่านจนมึนเรย
โดย: joblovenuk IP: 58.9.237.179 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:38:57 น.
  
ฮ่าฮ่า ... ยาวจริงน้องรัตน์แต่พี่อ่านจนจบนะ อิอิ ประสบการณ์อย่างนึงในชีวิตเนอะ ชนะรอบแรกได้ด้วยแรงอธิษฐาน เอ๊ย! ด้วยความสามารถและใจสู้จริงๆ จ่ะ หุหุ ... มีรูปงามๆให้ดูด้วย ...

//บล็อกวันนี้สนุกจัง อุอุ ...
โดย: ตะกร้าหวายสีขาว วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:45:01 น.
  
ถึงยาวก็อ่านจ้า ...อ่านไปก็ลุ้นไปด้วยแหละ สนุกดีค่ะได้ทำอะไรแบบที่เราไม่เคยได้ทำถือว่าเป็นประสบการณ์ ... ได้เข้ารอบแรกได้ถือว่าฟลุ๊คเหรอ ไม่หรอกนะเรียกว่าดวงจะชนะดีกว่าเน๊อะ ( ฟังแล้วต่างกันน๊า ) ส่วนแพ้ก็ยอมรับค่ะว่าเราสู้ไม่ได้แต่ว่าไม่แน่หนหน้าโน้นได้ซ้อมกันก่อนซักหน่อยรับรองว่ามีลุ้นแน่นอนเลยค่ะ ... ไม่เชื่อปีหน้ามาอัพอีกนะค่ะ
โดย: JewNid วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:08:07 น.
  
คุณเพี่ยนนนนนนนนนหัวฟู แหม๋ๆๆๆเด๋วนี้กว้างไกลไปแข่งเรือแข่งพายน๊า... เก่งซะล่วยยยยย คิดถึงจังเรยยยยย จ้า
โดย: กิ๊บซี่ IP: 203.188.39.59 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:03:23 น.
  
อ่านน้องรัตน์ เขียนเหมือนไปนั่งเชียร์เลยมีลุ้น แฟนพี่แบมเห็นนั่งหัวเราะให้แปลให้ฟังว่าน้องรัตน์เขียนอะไร แหมๆๆ แปลเป็นภาษาอังกฤษแล้วจะสนุกเท่ากับน้องรัตน์เขียนได้ไงเนาะ มันต่างกัน

พักผ่อนเยอะๆนะคะ
โดย: yadegari วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:5:52:05 น.
  
อิอิ ไว้บล๊อคหน้า พี่เอาชื่อน้องรัตน์ไปเขียนลงบล๊อคบ้างดีกว่า แนะนำบล๊อค ไดอารี่ อ่านสนุก ดีมะอะ
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:28:14 น.
  
ทำมายม่ายพกปืนฉีดน้ำไปด้วยล่ะ จาได้ยิงคู่ต่อสู้ให้เปียกไปเล้ย ชอบเสื้อทีมมั่ก ๆ ค่ะ สีโปรดเลยจ้า น้องรัดเนี่ยทำอะไร ๆ ก็ดีไปหมดเลยเนอะ ฮึดทำเต็มที่ทุกอย่างเลย สู้ ๆ ค่า น่ารักจริง ๆ
โดย: พี่เจี๊ยบ IP: 203.107.214.237 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:27:40 น.
  
ยอดเยี่ยม สาวน้อยหัวใจนักสู้
หนูเป้นเด็กที่ตลกมากๆ ค่ะ ขอยืนยัน ส่วนพี่ปลาเป้นผู้ใหญ่(กว่า) ที่ตลก เหมือนกัน อิอิ
โดย: ประกายดาว วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:43:09 น.
  
ก่อนอื่นก้อต้องขอ ขำ ก่อนนะ มันตลกเจงๆ นะเจ๊ 555555
ถึงมาช้าเเต่ก้อตั้งใจมานะไม่ผิดหวังเลยที่มาอ่านบล๊อกเจ๊รัตน์ อ้อยังอ่านไม่จบเลยอ่ะมันย๊าว ยาวจังเรื่องนี้
เเค่เห็นรูปเจ๊เเละบรรยากาศก้อไม่อยากอ่านต่อเเล้ว 55555 ต่อ
โดย: ลูกตาล IP: 203.113.32.7 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:40:17 น.
  
แวะมาทักทายเช้าวันศุกร์ค่ะ
have a nice weekend นะคะ
โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:43:01 น.
  
มาดูน้องเป็นนักกีฬา อ่านไปลุ้นน่าดู..
โดย: เงือกลม วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:10:00 น.
  
ขอเบอร์น้องจุ๋มด้วยครับ อิอิ
โดย: t IP: 202.44.7.67 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:31:38 น.
  
มาทักทายก่อนค่ะ ...
ไว้กลับมาอ่านใหม่นะคะ ขอทำงานก่อนค่ะ
โดย: Petit Patty วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:42:10 น.
  


สีเสื้อแข่ง ได้ใจมากเลยค้า

ท่าทางหนุกหนานดีนะคะ
โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:46:58 น.
  
โอ้ว...ทำไมสีเสื้อของคุณรัตน์ซีดเซียวอย่างนั้นล่ะคะ น่าจะมีสีสันอีกนิดนุงน้า คิๆๆๆๆๆ
โดย: Wirincity IP: 61.90.18.85 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:08:34 น.
  
โอ๊ยยยยย ปวดหัว ๆๆๆๆๆ มึน ๆ ๆๆๆ เหนื่อย ๆๆๆๆๆ จังเลยง่ะ

งานเพียบเลย ทำไม่ทัน ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่มีใครช่วยเลย...........

ปวดหัว มึนหัว หัวหมุนติ้ว ๆ ๆ ๆ ไปหมดแย้ววววว .....

อาทิตย์นี้ไม่ได้หยุดอีกตามเคยง่ะ...... มึนไปหมดแล้ววววว
โดย: largeface IP: 125.24.0.219 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:39:46 น.
  
หนุกดีจ้ะ อ่านไปขำไป รัตน์เขียนหนังสือเก่งจัง
ชอบมุขนางงาม อย่างฮาเลย
ทำงานอย่างมีความสุขนะจ๊ะ
โดย: -`๏'- MeIKha วันที่: 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:04:57 น.
  
มาเป็นกำลังใจน้องรัตน์ ไงขอให้ทำงานได้ทันนะน้อง
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 26 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:23:24 น.
  
รูปเจ้านางงามแท้ คนละแบบกับ นักกีฬาสาวเลย
//singleroom.pantown.com/
โดย: อิง (trungta ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:07:06 น.
  
รอบแรกมีคนสวยนั่งหน้าเป็นแม่ย่านางไงถึงได้ชนะ
โดย: แฟนพันธุ์แท้มนต์รักทะเลใต้ IP: 70.225.176.234 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:15:14 น.
  
555 ท่าทางน่าสนุกจัง
โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ วันที่: 26 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:17:29 น.
  
แวะเข้ามาปิดต้นฉบับ 4 เล่ม.... หึหึ

สนุกเหลือเกินค่ะ..... มานั่งหัวฟู หัวบาน หัวผุ หัวพังอยู่คนเดียวทั้งออฟฟิศ ตั้งแต่เช้า.......

...... มึนหัวมาก ๆ หน้ามืด ตาลาย......

หิวจัง..... หิวข้าววววววว.......

บ่น ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จะบ่นทำไมเนี่ย...
โดย: largeface วันที่: 26 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:00:29 น.
  
ฮ่าๆๆ พี่อ่านซะเหนื่อยเลย คนอัพฯ คงเหนื่อยกว่าน่ะค่ะ อ่านแล้วสนุกมากจ๊ะ

สีกางเกงกับสีเสื้อ เข้ากั้นเข้ากัน คริๆ ตอนใส่คิดได้ไงจ๊ะ โชคดีที่เป็นคนผิวไม่ดำ ไม่งั้นมีหวังหนุ่มๆแถวนั้นคงมองกันน่าดู
น้องรัตย์เก่งจังเลย พี่ก็พอพายเรือได้ค่ะ แต่ไม่เก่ง

แล้วรูปนางงาม(รัตย์) รูปนั้นก็สวยหยาดเยิ้มเลยค่ะ นางงามจุ๋มตกขอบไปเลย(ถ้าน้องรัตย์แต่งหน้าก็สวยไปอีกแบบน่ะจ๊ะ)
โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK วันที่: 26 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:46:13 น.
  
อ่านแล้วนึกภาพออกเลย ท่าทางน่าสนุกนะคะคุณรัตน์

ว่าแต่หายปวด หายเมื่อยรึยังเอ่ย
มีความสุขมากๆในวันหยุดสุดสัปดาห์นะคะ
โดย: ธูปหอมเทียนสว่าง วันที่: 26 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:31:38 น.
  
สวัสดีค่ะคุณรัตน์ เฮ้อ..คิดถึงคุณรัตน์จัง
โดย: bamboolerther วันที่: 26 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:04:32 น.
  
หวัดดีจ้าสาวสวยคิดถึงจังเลยแหมงานคงจะสนุกมากนะคะบรรยายซ้า...มันส์มากเลยค่ะไม่ได้มาเยี่ยวหลายวันเนื่องด้วยช่วงนี้มะค่อยว่างเลยค่ะแต่ยังไงคิดถึงนะคะหลับฝันดีค่ะ
โดย: oryzaja วันที่: 26 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:28:18 น.
  
สวัสดีค่ะ ท่าทางคงจะสนุกมากๆ

ผู้หญิงหลายๆคน คงจะสู้ผู้ชายได้นะคะ
โดย: รักดี วันที่: 27 พฤศจิกายน 2548 เวลา:4:57:52 น.
  
บรรยากาศน่าสนุกจังเลยค่ะน้องรัตน์...สีเสื้อนี่สีสันบาดตาบาดใจที่สู๊ดเลยอ่า
โดย: FaCtOrY cHeeSeCaKe วันที่: 27 พฤศจิกายน 2548 เวลา:7:15:09 น.
  
แวะมาดูผู้หญิงยิงเรือด้วยคน
ระวังเรือจะเป็นรูนะ เจ้าของบล๊อกน่าร๊ากมั๊กๆๆๆ

เพลงเพราะดีค๊า
โดย: กีวี่สีฟ้า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:44:02 น.
  
คุณเพี่ยนนนนนนหัวฟู มะวานเรารีบมากๆเรยยย ขอโทษทีน๊า นี่ๆๆ ถ้าว่างแระคุณเพี่ยนนนนนนนช่วยเข้าไปยลโฉมกระทู้เราหน่อยน๊า...เราเอาแม่คะนิ้ง,เหมยขาบ,น้ำค้างแข็ง มาฝากคุณเพี่ยนนนนนนน อ้ะ อย่าลืมไปชมน๊า....... ขอให้หายหัวฟูไวๆมิใช่มาม่าเด้อเจ้าคะ ฮิๆๆๆ
โดย: กิ๊บซี่ IP: 203.188.47.168 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:16:48 น.
  
คุณรัตน์ขอยืมมุขเสื้อสีส้มแป็ดๆๆๆกะกางเกงสีชมพูไปใช้หน่อย..เด๋วเค้าจะไปงานแต่งงานเพื่อนมะก๊ะ..อิอิอิ...งานนี้เค้ารุ่งแน่..รุ่งริ่ง...อิอิอิ...คิดถึงค่ะ
โดย: Bamboocrossing วันที่: 27 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:46:41 น.
  
อรุณสวัสดิ์ ค่ะ สาวน้อย

อย่าๆๆ อย่ามาปฏิเสธ นะ น้องรัตน์ เวอร์ชั่นตลก เนี่ย มีสลับกับ
เวอร์ชั่น ไอเปอร์ พี่รู้หรอกค่ะ มะวานพี่ไปขับรถโกคาร์ท ที่ rca มา มองๆไปเจอแต่เด็กๆ วัยทีน ค่ะ แบบว่า ต่ำกว่ายี่สิบ มันมากๆๆ เลยค่ะ ...อย่างน้อยก็ทำให้ ป้าดาว กระชุ่มกระชวยขึ้นมั่ง ..น้องรัตน์ มีความสุขกับงานนะคะ

บุญรักษาค่ะ
โดย: ประกายดาว วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:33:20 น.
  
แวะมาดูสาวพายเรือ มะใช่ยิงเรือจ้า ถ้าอยากมีแรงซาบซ่า อย่าลืมทานข้าวตามเวลานะจ๊ะคนสวย รักษาเนื้อรักษาตัวด้วยเน้อ
โดย: พี่เจี๊ยบ IP: 203.107.160.164 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:02:58 น.
  



โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:59:47 น.
  
เขียนได้สนุกมากค่ะ นู๋รัตน์

อย่าลืมไปแก้บน ด้วยเน้อ ..อิอิ
โดย: ป้าจิ๊ก IP: 58.11.68.92 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:12:44 น.
  
สวัสดีค่ะคุณรัตน์
สงสัยคุณรัตน์ยังเคลียร์งานไม่เร็จแน่ๆเลย รอคุณรัตน์อัพรวมอยู่นะคะ
โดย: bamboolerther วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:16:40 น.
  
สุดยอดเลยคุณรัตน์ ......

ว่าแต่เสื้อนี่ สีสะใจจริงๆ

ปล. หายปวดหายเมื่อยกันอะยัง
โดย: หนูชล วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:24:13 น.
  
ว้าววววว
บีจีสวยหวานจังเลยค่ะ
เก่งจัง...พายเรือก็ได้ด้วย
อิอิ...อ่านเรื่องแล้วยิ้มไปพลางเลยค่ะ...สนุกมากเลย
จะชวนไปชมดอกไม้จากอันดามันค่ะ...ตามลืงค์ไปนะคะ

//www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J3911530/J3911530.html

โดย: สเลเต วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:16:25 น.
  
น่าสนุกจังเลยคับ พี่รัตน์
เก่งจังเลยนะคะ
แสดงว่ามีแรงเยอะน่าดูเลย อิอิอิอิ


โดย: *-*topiw*-* วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:45:35 น.
  
ไม่มีอะรไจบอก นอกจาก..... ปวดหัวมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เหนื่อยและท้อเหลือเกินรู้มั๊ย.........
........... หมดแรงจะสู้ต่อไปอีกแล้วววววววว...........



........ อยากแวะไปหาทุก ๆ คนนะคะ...... แต่ไม่ไหวเลยค่ะ

วันนี้ออกไปสำพาดลูกค้าตั้งแต่ 7 โมงกว่า ๆ ...... กลับมาก็เย็น.......

....... งานเก่ายังปิดต้นฉบับไม่ได้เลย 4 ตัว...... นี่ต้องมานั่งถอดเทปสำพาดอีก 2 ม้วน อีกแล้ววว...... จะทำยังไงเนี่ยยยย

ปวดหัวสุด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากร้องไห้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โดย: largeface วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:22:26 น.
  
ให้คนอื่นช่วย........ มีแต่คนบอกว่า....... เค้าจะทำไปทำไม บริษัท ไม่ใช่ของพ่อเค้า...........

หึหึ..............

ถ้าเราคิดแบบเค้ามั่งล่ะ........อะไรจะเกิดขึ้น......... น่าสงสารผู้ก่อตั้งจัง........ ที่ต้องเสียเงินจ้างไอ้พวกขยะสังคม มารกบริษัท..........

........ จิตสำนึก และความรับผิดชอบไง........ มันไม่มีเหลือกันเลยหรือไง........

จริง ๆ นี่ก้ไม่ใช่ บริษัทของพ่อเราเหมือนกันนะ...........

หึหึ..................

คิดดี ทำดี...... ย่อมได้ดี นะคนเรา......

แต่..... ตอนนี้เราไม่ทำดีแล้ว...... เพราะเราสมองจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ แล้วววววว

ลาก่อนนนนนนนนนนน
โดย: largeface วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:28:26 น.
  
โอ้วววว ม่ายน้าพี่รัตน์
โดย: Mr.Tsunami วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:40:02 น.
  
เก่งจิงเลย พี่เรา

โดย: ไม่มีใครรู้ (ไม่มีใครรู้ ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:37:00 น.
  
อ้าวววววววแล้วกัน
มาให้กำลังใจค่ะ.....ช่วงนี้พี่สเลเตก็หัวปั่นกับงานที่คั่งค้าง.....แล้วจะต้องรีบส่งเช่นกัน...ค่อยคิดค่ะ...ตั้งสติให้ดี..แล้วทุกอย่างจะผ่านพ้นไปด้วยดีค่ะ
อ้อ....จะมาบอกค่ะว่าที่ไปกระบี่มานั้น....ไม่ได้ไปเที่ยวเลยค่ะ
ไปลอยอังคารพี่ชายค่ะ...ครบร้อยวันพอดี...ตอนที่ไปน่ะ....พี่ชายพี่สเลเตรักทะเลอันดามันมาก....จึงขอใช้ทะเลอันดามันเป็นที่พักพิงแหล่งสุดท้าย...ชั่วนิจนิรันดร์ค่ะ
โดย: สเลเตขี้เกียจล็อคอินค่ะ IP: 61.91.193.102 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:02:24 น.
  
อย่าคิดมากสิพี่
ทุคนก็ต้องพบกับปัญหาทั้งนั้น
แต่อยากจะให้พี่รู้ไว้ว่า
"ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้นะคะ"

เราคิดดีทำดี เราก็ต้องได้ดีอยู่แล้วคะ
ทำดีไม่มีใครเห็น ไม่มีใครรู้ แต่เราก็รู้สึกภูมิใจนะคะ
ที่เราได้ทำความดี



สู้ๆๆตายคะ
โดย: *-*topiw*-* วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:43:38 น.
  
น้องรัตน์วันนี้ทำงานเป็นไงบ้างอะ ไงก็ให้หมดสิ้นปีนี้นะน้อง อย่าเพิ่งท้อซะก่อนอะ เอาใจช่วยจะ
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:48:26 น.
  
สวัสดีตอนเช้าค่ะ
เก่งจริงๆ เลยค่ะ
สงสัยป้าคงไม่มีแรงพายแล้ว ^^


...
โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:7:55:02 น.
  
แวะเวียนมาให้แรงใจน้องน้อยคนนี้สู้โลกเบี้ยว ๆ ต่อไปจ้า สู้โว้ยยยยยยยยยยย
โดย: พี่เจี๊ยบ IP: 203.107.160.135 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:46:49 น.
  
เล่าได้สนุกมากๆเลยค่ะ

อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ

เหมือนได้ไปแข่งเอง
Image hosted by Photobucket.com
โดย: Batgirl 2001 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:43:18 น.
  
สวัสดีวันอังคารค่ะคุณรัตน์

ใจเย็นๆค่ะ คนเรามีพื้นฐานจิตใจไม่เหมือนกันค่ะ ทำหน้าที่เราให้ดีที่สุดอย่าไปคิดถึงคนอื่นดีกว่าค่ะ ....คิดแล้วปวดหัว ยิ่งเครียดค่ะ

เป็น1กำลังใจให้ค่ะ
โดย: bamboolerther วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:15:22 น.
  
****โฮ...สีเอแป๊นแล้นมักเลยก่ะ แสบตาไปเป็นแนว ฮิ...ฮิ...
โดย: TopFee (TopFee ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:20:12 น.
  
น้องรัตน์สุดที่รัก

กา รุ ณา ช่วย อัดเทป ส่งมาให้ฟังหน่อยได้ไหม
จะเก็บไว้ฟังตอนนั่งรถไฟไปทำงาน
อ่านแว่บๆ ก็หนุกแระ อิอิๆ
โดย: แตนต่อย วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:1:56:27 น.
  
ตกลงว่าที่รัตน์ชนะเพราะฟลุ๊กอะดิ
โดย: ไอดินและกลิ่นฝน วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:3:08:49 น.
  
แวะมาพักเหนื่อยจ้า เห็นหน้าน้องรัดแล้ว ทำให้รู้ว่า ยังมีคนที่เหนื่อยกว่าพี่อีกหลายเท่าอยู่อีกคนนึง รักษาเนื้อรักษาตัวด้วยนะคะ
โดย: พี่เจี๊ยบ IP: 203.107.160.150 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:54:59 น.
  
พี่มาเยี่ยมจ้า น้องหนูยุ่งซินะครับ
โดย: เงือกลม วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:43:13 น.
  
ชอบหัวใบ้ ท้ายบอดค่ะ

ดูแล้วสนุกดีค่ะ

ยิ่งกองเชียร์เยอะ ๆ ยิ่งสนุกค่ะ

ตอนนี้กลับมาแล้วนะค่ะพี่รัตน์

หลังจากที่ห่างหายไปนานค่ะ
โดย: sky_and_sea วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:50:27 น.
  
หวัดดีค่ะ คุณรัตน์ ..... หายไปพายเรืออีกป่าวเนี่ย
โดย: หนูชล วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:08:29 น.
  
น้องรัตน์ ดูจากในรูปไมอวลจัง ตัวจริงมะเห็นอวบเรยอะ กำลังดีจะไม่อ้วน
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:24:16 น.
  
อ่านไปก็ขำไป เขียนได้ฮาาาาาาเหมือนเดิมชอบจริงๆ

เหมือนไปอยู่ในเหตุการณ์เลยอ่าคุณรัตน์

น่าสนุกนะคะ 555“เจ๊รัตน์ โคดอึด"

มาติดตามอยู่ตลอดแล้วค่ะ

ทำงานหนักรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
โดย: Dying To Be Alive วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:02:22 น.
  
ขอบคุณมาก ๆ นะคะสำหรับทุก ๆ กำลังใจ



งานยังไม่เสร็จเลยอ่ะค่ะ เหนื่อยมาก ๆ จะตายอยู่แล้ววววววววววว

คืนนี้คงไม่ได้กลับบ้านแน่ ๆ เลยค่ะ

โดย: largeface IP: 125.24.0.208 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:31:06 น.
  
โอ๋ๆๆๆ มาโอ๋ สาวน้อย จอมตลก
อย่างนี้นี่เอง น้องหนูของพี่ถึงไม่มีแรงพายเรือ ทำงานหนักแบบนี้นี่เอง โอ๋ๆๆ ค่ะ
โดย: ประกายดาว วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:9:24:54 น.
  
ถ้ารู้ว่าร้อนนัก . . . ก็หลบที่ร่ม
ถ้ารู้ว่าหนาวนัก . . . ก็ก่อเตาผิง
ความรักจะไม่ทำร้ายเรา . . . ถ้าเราไม่ทำร้ายตัวเอง
ถ้าเธอรู้จักรัก . . . แสงแดดจะทำให้เธออุ่น
ลมหนาวจะทำให้เธอหลับสบาย

แปะชื่อไว้ก่อนเด่วกลับมาอ่าน
โดย: ชายคา วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:11:20:47 น.
  
ตลกจริง ๆ ตลกสิ้นดี..... ตลกจนน้ำตาจะไหลแล้ววว

เมื่อคืนอยู่ส่งต้นฉบับ และดูงานที่โรงพิมพ์เสร็จเกือบตี 2........

กว่าจะได้นอนก็ ตี 3 กว่า..... ตี 5 แหกขี้ตามาทำงานด้วยความมึนงง..... เพื่อที่จะมาเรงง่นที่เหลืออีก 1 เล่ม

...... ยังไม่ได้ทำสักกะตัว เทปสัมภาษณ์ก็ยังถอดไม่เสร็จ...... ยังไม่ได้ทำเนื้อเรื่อง....... จึงยังไม่ได้จัดรูปเล่ม...............

....... เช้ามา.......... มีคำสั่งว่า...... งานนี้จะต้องส่งโรงพิมพ์เย็นนี้......... เย็นนี้เท่านั้น.......

ตลกจนน้ำตาไหลพราก ๆ ...... เนื่องเรื่องยังไม่ได้ทำเลยอ่ะ..... กว่าจะเขียนเรื่องเสร็จ กว่าจะจัดหน้า กว่าจะให้ลูกค้าดู......... ฮึฮึ........

เค้าคงนึกว่าเราเนรมิตได้......

เค้าไม่เคยหันมาถาม มาสนใจเราสักนิด ไม่เคยยื่นมาช่วย....... เค้าได้แต่สั่ง ๆ ๆ แล้วเค้าก็ต้องให้เราได้ดั่งใจเค้า

เค้าคงลืมไป ว่าเรามันเป็นแค่คน...... คนธรรมดาที่มี 2 มือ 2Teen เหมือนกะพวกเค้านั่นแหล่ะ........

เค้ารู้ไม๊.......... ว่าตอนนี้เราเหนื่อย เราล้า เราท้อ เราปวดหัว เราเครียด...... เรามึน เราไม่ไหวแล้ว....... แล้วเราคิดอะไรไม่ออก

....... เมื่อคืน ขณะที่พวกเค้าไปสำเริงสำราญ กันตั้งแต่ 5 โมงเย็น...... แต่เรานั่งทำงานอยู่คนเดียว จนเกือบ ตี 2........

........ แล้วเช้านี้ เรามาถึงออฟฟิศก่อนพวกเค้า...... เพื่อเร่งงานที่เราเหลืออยู่

...... เรารู้ว่าหน้าที่เราคืออะไร เรารู้ตัวเสมอว่าเราต้องทำอะไรบ้าง..... แต่อย่ามากดดันกัน อย่ามาบังคับ อย่ามาสั่ง โดยที่เค้าไม่เคยสนใจแม้กระทั่งถามว่า..... งานเป็นยังไงบ้าง มีอะไรให้ช่วยบ้างไม๊......

........ ทั้ง ๆ ที่พวเค้าก็รู้ พวกเค้าก็เห็นว่า........ เราทำอยู่คนเดียวจนจะตายห่าอยู่แล่วนะ

....... ตอนนี้เราปวดหัวมาก เรามึน เราเจ็บคออย่างรุนแรงตั้งแต่เมื่อคืน พูดอะไรกะใครไม่ได้...... เราเจ็บคอ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ........

........ ตอนนี้ เค้าออกไปกินข้าวกันหมดเกลี้ยง ........ โดยที่ไม่มีใครเหลียวแลเราเลยสักนิด..........

....... เราทำไปเพื่ออะไรเนี่ย...........

........... ต้องส่งโรงพิมพ์วันนี้.......... หึหึ........... ตอนนี้เรายังคิดไม่ออกเลย ว่าในเล่มนี้ เราจะเขียนอะไรลงไปบ้าง



เมื่อคืนรับปากกะพี่อินทรี ว่าจะกลับบ้าน จะไม่ทำแล้ว....... แต่...... เราก็อดไม่ได้........ จริง ๆ
โดย: largeface IP: 125.24.0.249 วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:11:59:03 น.
  
มีคนเคยพูดไว้ว่า กองทัพเดินด้วยท้อง อิอิ สงสัยกองทัพคนพิการเนอะ พวก 2 มือ 2 teen อย่างเรา ๆ เนี่ยใช้เท้าเดินนิ
โดย: พี่เจี๊ยบ IP: 203.107.160.201 วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:12:43:28 น.
  
ฮาโหล ฮาโหล..
สาวแรงเยอะอยู่ป่าว
พี่บี๋มาหาจ้ะ
โดย: ยัยบี๋ วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:13:32:31 น.
  
น้องรัตน์ พี่ว่าเค้าบีบน้องรัตน์มากกว่านะ บางทีเค้าเห็นว่าจาออกแล้วเลยแกล้งบีบให้ออกเอง
งานที่เค้าให้ พี่เชื่อว่าต้นฉบับอะไรนี่ คงมีคนอื่นๆทำ แต่แกล้งให้น้องรัตน์ทำซ้ำนะ พี่ว่าทำไม่ทันก็ไม่ต้องทำจะกฏหมายแรงงานมีอะน้อง
ต้นฉบับนี้เค้าอาจจะให้คนอื่นทำ พอน้องรัตน์ทำไปส่งเค้าๆก็ไม่เอาอยู่ดี บางทีเอาไปทิ้งด้วยซ้ำนะ พี่ว่าเป็นวิธีการบีบให้ลาออกเองมากกว่า เพราะไม่ต้องเสียค่าโบนัส
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:13:58:15 น.
  
มาเยี่ยมแล้วค่ะ ..บล็อกยาวจัง แต่ก็สนุก
โดย: ป้ามด วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:14:35:05 น.
  
เป็นกำลังใจให้คุณรัตน์ค่ะ ได้อ่านข้อความที่ 71 ขอคุณรัตน์แล้วเห็นใจมากๆ เลย เหนื่อยนักก็พักสักหน่อย หลับตาเฉยๆ พักสายตาก็ยังดีค่ะ สู้ๆ นะคะ
โดย: Wirincity วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:15:15:36 น.
  


ปวดหัวมากกกกกกกกกกกกกกก อยากร้องไห้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค่า
โดย: largeface IP: 125.24.0.249 วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:15:46:39 น.
  
มาเยี่ยมมาเยียนจ้า สู้ๆ น้า
โดย: Wirincity วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:14:59:16 น.
  
ง่ะ มาเป็นกะลังใจให้น้า .... ใจเย็นๆ ค่ะ อย่าเพิ่งรีบร้อน ค่อยๆ ทำไป เราพยายามทำดีที่สุดแล้ว ... ถ้ากลั่นแกล้งกันจริงๆ ก้อใจร้ายกันมากๆ เลย แค่นี้ก้อสงสารคุณรัตน์จะแย่แล้ว อย่าลืมทานข้าวด้วยนะคะ จะได้มีแรง

เป็นห่วงนะ
โดย: หนูชล IP: 203.148.205.10 วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:16:05:06 น.
  
น้องรัตน์พักผ่อนบ้างนะ เป็นห่วงอะ หยุดงานหรือเปล่าอะ เห็นเค้าว่าหยุดสามวัน
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:21:22:02 น.
  
คุณเพี่ยนนนนนหัวฟูคิดถึงจัง รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ เป็นห่วงอ่ะ ช่วงนี้เราก็ยุ่งๆไว้หายหัวฟูเมื่อไหร่เจอกันน๊า...... อิอิ ร๊ากกกกกกกเด้อ คุณเพี่ยนนนนนนนนนนนนนนหัวฟู
โดย: กิ๊บซี่ IP: 203.188.38.136 วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:22:43:32 น.
  
โดย: ชายคา วันที่: 3 ธันวาคม 2548 เวลา:0:26:16 น.
  
ทำดี คิดดี ได้ดีจ๊ะน้องรัตย์ พยายามอดทนไว้น่ะเดี๋ยวไม่ได้โบนัสน่ะ

เหนื่อย นัก ก็พักซักหน่อย

ค่อยๆคิด ค่อยๆทำ เวลาเค้าสั่งก็ไม่ต้องไปไปอินตามเค้าเพราะว่าจะทำให้เราเครียด ทำจิตใจให้สบาย ค่อยๆ ทำไปเท่าที่ทำได้ กดขีแรงงานมาก ก็ฟ้องกรมแรงงานเลย ทำดึกๆอย่างนี้แล้วเค้าจ่ายโอทีหรือเปล่าจ๊ะ

เป็นกำลังใจให้จ๊ะ
โดย: พี่พริก (พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK ) วันที่: 3 ธันวาคม 2548 เวลา:6:23:42 น.
  
มาทักทายน้องรัตน์จะ สบายดีหรือเปล่านะ หรือไปกระบี่แย้ว
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 3 ธันวาคม 2548 เวลา:11:27:32 น.
  
ยาวเหยียดเลย...นานๆแวะมาที...

อ่านซะหายคิดถึงเลย...

เก่งจังเลยค่ะ...ชอบบรรยากาศแบบนี้นะค่ะ...ในเมืองไม่มีให้เห็นหรอกค่ะ...

มันแสดงให้เห็นถึงความมีน้ำใจ ถ้อยที ถ้อยอาศัยกัน...อิจฉาค่ะ...
โดย: ว่าน วันที่: 4 ธันวาคม 2548 เวลา:8:47:31 น.
  
อยากอ่านเรื่องใหม่...ของน้องรัตน์แล้วอ่ะจ้า .... เขียนสนุก ...

//ถ้ามีเวลาก็รีบมาอัพไวๆ นะจ๊ะ ...
โดย: ตะกร้าหวายสีขาว วันที่: 6 ธันวาคม 2548 เวลา:0:14:06 น.
  
มาแว้ววววววววววววววววววว ค่า

มาแว้วววววววววววววววววววว.......

ช่วงนี้ เปื่อยแย่เลยค่า..........

ปวดหัว ปวดจมูกอย่างแรง หายใจไม่ออก แน่นจมูก............ หวัดเล่นงานอย่างแรง ตั้งแต่วันพฤหัสฯ นู่น ยังไม่หายเลยค่ะ

คิดถึงทุก ๆ ๆ ๆ คนมาก ๆ เลยนะคะ.........

...... ขอบคุณมาก ๆ สำหรับทุกกำลังใจ และการเเวะเวียนมาทักทายนะคะ........ ซึ้งใจจังเลยค่ะ

........ และขอโทษจริง ๆ ค่ะ ขอโทษอย่างแรงจากใจค่ะ ที่ยังไม่ได้ตอบ รึแวะไปเยี่ยมใครเลยน่ะค่ะ....... ไม่มีเวลาจริง ๆ ค่ะ...... กลับบ้านเกือบเช้าทุกวันเลยค่ะ....... จะตายอยู่แล้ว................

ถ้ารักกันแล้ว ต้องรอหน่อยนะคะ.... นะคะ นะคะ รอแป๊บนึงค่ะ เดี๋ยวเคลียร์อะไรได้ลงตัวบ้างแล้ว จะแวะไปเยี่ยม ไปบอกว่าคิดถึงนะคะ

โดย: largeface IP: 125.24.5.26 วันที่: 6 ธันวาคม 2548 เวลา:9:17:36 น.
  
ดีจัง เห็นคุณรัตน์สดใส ร่าเริงเหมือนเดิมแล้ว

อย่าลืมรักษาสุขภาพก่อนนะคะ ....
โดย: หนูชล วันที่: 6 ธันวาคม 2548 เวลา:12:07:37 น.
  
แวะมาเยี่ยมค่า
โดย: asita วันที่: 6 ธันวาคม 2548 เวลา:12:22:01 น.
  
ไม่เป็นไรคะ น้องอึด ของพี่
แม้ในความเหนื่อย พี่ยังเห็นแวว ตลกทั้งน้ำตาของหนู ...ยอดหญิงของพี่ ...สู้เค้าๆๆๆ นะคะ ดาลิ๊ง
โดย: ประกายดาว วันที่: 6 ธันวาคม 2548 เวลา:20:24:29 น.
  
รักษาสุขภาพนะคุณเพี่ยนนนนนนนหัวฟู
เป็นห่วงง่ะ จากใจจริง...จริ๊งงงงงง
ของคุณเพี่ยนนนนนนนนที่หัวหายฟูแร๊ว อิอิ
โดย: กิ๊บซี่ IP: 203.188.39.122 วันที่: 6 ธันวาคม 2548 เวลา:20:47:43 น.
  
แวะมาเยี่ยมค่า
โดย: หนูชล วันที่: 7 ธันวาคม 2548 เวลา:15:41:56 น.
  
สวัสดีค่ะแวะมาเยี่ยมค่ะสบายดีไหมคะคิดถึงนะคะคืนนี้หลับฝันดีนะคะ
โดย: oryzaja วันที่: 7 ธันวาคม 2548 เวลา:21:22:07 น.
  
แวะเอาดอกไม้มาขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมผมที่บล็อคครับ ขอให้ความสุขและร่ำรวยมีแฟนหล่อแฟนสวยทุกคน

โดย: ชายคา วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:2:01:54 น.
  




โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:9:45:31 น.
  
แวะมาทักทายคุณรัตน์ค่ะ
คิดถึงนะคะ
โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:12:03:02 น.
  
หวัดดีค่ะ คุณรัตน์ .... พักผ่อนเยอะๆนะ
โดย: หนูชล วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:15:41:41 น.
  
น้องรัตน์ อัพบล๊อคได้แย้ว พี่จาโหวตให้น้องรัตน์ แต่ไม่รู้จาลงหัวข้ออะไรสินะ บอกพี่ด้วยจะ
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:17:53:08 น.
  
ขอบคุณทุก ๆ คนมาก ๆ นะคะ ที่แวะเวียนเข้ามาทักทายและให้กำลังใจกันเสมอมา

............................
ช่วงนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ แล้วจะตามไปเยี่ยมทุก ๆ คนค่ะ
โดย: largeface วันที่: 9 ธันวาคม 2548 เวลา:10:37:40 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

largeface
Location :
กระบี่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



บางครั้ง..... เปรี้ยวอย่างมะนาว....
บางคราว..... หวานปานน้ำผึ้ง....
บางที..... ก็ทะลึ่งอย่าบอกใคร... อิอิ










Group Blog
พฤศจิกายน 2548

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
21
22
23
25
26
27
28
29
30
 
 
All Blog
Friends Blog
[Add largeface's blog to your weblog]