|
นินทาแม่ ตอนที่ 1
วันก่อนนั่งคุยกับเพื่อนที่ทำงานหลังกินข้าวกลางวัน เพื่อนผู้ชายคนหนึ่งบอกว่า เห็นกล่องข้าวกล้องที่เราเอามาจากที่บ้าน ก็นึกไปถึงภาพที่แม่เขาหุงข้าว (เกี่ยวกันมากเลย) 
เขาบอกว่า แม่เขาจะใช้หม้อหุงข้าวใบเล็กๆ และเป็นแบบเก่า คือไม่ใช่หม้อที่เคลือบด้วยเทฟลอน วันดีคืนดี ก็กลับไปใช้เตาถ่านหุงเพราะคิดถึงอดีต
เพื่อนอีกคนบอกว่า ซื้อกระทะอย่างดีให้แม่ เคลือบเทฟลอนด้วย ปรากฎว่าคุณแม่บังเกิดเกล้าทำกับข้าวเสร็จแล้วก็ขัดซะเงาวับ เขาเลยโวยวายว่าแม่ทำกระทะพังหมด แต่แม่บอกว่า มันไม่สะอาดนี่ เลยขัดซะเจ้าสารเคลือบทนอยู่รับใช้คุณแม่ไม่ได้ซะ
ส่วนแม่เราไม่ใช่เรื่องทำกับข้าว แต่เป็นโทรศัพท์มือถือ เมื่อหลายปีก่อน ที่เพิ่งออกเสียงเพลงรอสาย เวลาแม่โทรเข้าโทรศัพท์ที่มีเสียงเพลงรอสาย แม่หันมาบอกว่า ทำไมอีกข้างถึงไม่ยอมพูด เปิดเพลงให้ฟังอยู่ได้ คือ เขานึกว่ารับแล้วแต่ไม่ยอมพูดด้วย  เอ่อ...คือว่า...ยังดีนะที่เพลงสมัยนั้นยังเป็นเพลงธรรมดา ไม่ใช่เพลงแร๊บหรือเสียงบ่น หรือ...เสียงที่คนรับจ้างทำงานบ้านตอนนี้ใช้อยู่คือ...โทรมาทำไม โทรมาทำไม.... ไม่งั้นล่ะ เป็นเรื่องแน่ 
เพิ่งหัดให้แม่ใช้มือถือได้ไม่กี่เดือนนี้เอง หลังจากที่แม่ไม่เคยมั่นใจว่าจะอยู่กับอุปกรณ์พวกนี้ได้ แรกๆ หัดใหม่ๆ ต้องพกกระดาษจดเบอร์โทรติดกระเป๋าไว้ตลอด เพราะกดเรียกเบอร์ที่ mem ไว้ไม่เป็น แต่พอเห็นเรากดเร็วกว่า คนวัย 70 กว่าก็คิดว่าต้องเรียนรู้ให้ได้ ให้เราสอนจนเป็นจนได้ เดี๋ยวนี้น่ะเหรอ สบายมาก ใช้ทั้ง small talk และเรียกเบอร์ลูกหลานเพื่อนฝูงเพื่อโทรออกได้อย่างรวดเร็ว
อ้อ แต่แม่ยังกดดู missed call ไม่เป็นล่ะ ต้องให้เด็กที่บ้านช่วยดูให้ เอาน่า มาได้ขนาดนี้ก็เก่งมากแล้วนะจ๊ะ นับถือ ๆ
| Create Date : 26 ตุลาคม 2550 | | |
| Last Update : 28 ตุลาคม 2550 17:54:44 น. |
| Counter : 436 Pageviews. |
| |
|
 |
|
เอ่อ...คือว่า...ยังดีนะที่เพลงสมัยนั้นยังเป็นเพลงธรรมดา ไม่ใช่เพลงแร๊บหรือเสียงบ่น หรือ...เสียงที่คนรับจ้างทำงานบ้านตอนนี้ใช้อยู่คือ...โทรมาทำไม โทรมาทำไม.... ไม่งั้นล่ะ เป็นเรื่องแน่ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
