ปลายเดือนตุลาคม ลาพักผ่อนหลายวันไปดูดวงจันทร์ที่อ.ปักธงชัย รู้จักคุณแม่เล็กที่นั่น ผู้หญิงวัยเกือบ 70 ที่น่ารักและ..น่ารัก

แม่เล็กเป็นผู้หญิงตัวเล็กที่ใจเด็ด ทำงานใหญ่ ใจใหญ่ ขับรถกระบะคล่องแคล่วแถมซิ่งอีกตะหาก แต่เวลาที่นึกถึงแม่เล็ก ใจเรากลับเย็น นึกถึงความเย็นผืนใหญ่ที่แม่แผ่ออกมาให้

แอบสังเกตว่าแม่ไม่เรื่องมาก ได้พบได้พูดคุยกันนิดหน่อย เวลาที่เหลือ แม่บอกว่า ตั้งใจภาวนาก็ถือว่าตอบแทนบุญคุณแม่แล้ว

อาหารมังสวิรัติที่บ้านแม่เล็กอร่อย น้ำเต้าหู้ทำเองก็อร่อยไปซะทุกวัน เราอยู่กับอาหารมังสวิรัติเสียหลายวัน พอกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ ก็ยังเป็นความเคยชินที่จะงดเนื้อสัตว์ งดไปได้หลายวันเท่าที่จะพอหากินได้ พอเริ่มมากินเนื้อได้สองวัน ท้องเสียซะหลายรอบ อืม...ร่างกายมันไม่ชินน่ะนะ

อากาศที่นั่นร้อนอบอ้าวตอนกลางวัน เย็นสบายตอนกลางคืน ช่วงที่ไปพัก แสงจันทร์ส่องสว่าง ทำให้ไม่ต้องใช้เทียนหรือใช้ไฟฉายเวลาที่เดินตรงระเบียง เราอยู่กับจันทร์ดวงโตตั้งแต่พระจันทร์ขึ้นที่หลังบ้าน ยืนมองจันทร์ มองดาว หลงเอาใจไปแขวนอยู่บนท้องฟ้าได้บ่อยๆ ตื่นมามองพระจันทร์ตกตรงหน้าบ้าน มองออกนอกหน้าต่างจากห้องนอนไป ได้ทักทายกับพระจันทร์ดวงโตตอนตีสามกว่าๆ

Take a rest near the forest. เพิ่งเข้าใจรากศัพท์ของคำว่า For-rest บ้านแม่เล็กอยู่ใกล้ป่าและเป็นสถานที่ที่เหมาะกับการพักใจจริงๆ กว่าจะทำที่ดินสักผืนให้เกิดประโยชน์ต่อผู้คนได้ขนาดนี้ แม่เล็กต้องลงทุนลงแรงไปไม่รู้เท่าไหร่ ความยิ่งใหญ่ตรงนี้่ล่ะที่เป็นกำลังใจให้ตอบแทนคุณของแม่เล็กได้

เป็นช่วงเวลาหนึ่งที่ได้พักใจ เอาใจไว้กับกาย เป็นช่วงเวลาหนึ่งที่ได้เพิ่มความแข็งแรงให้จิตใจ


แล้วก็กลับมาวุ่นวายกับเมืองในหมอกต่อไป และ..ใจกับกายก็ชักจะไม่ไปทางเดียวกันสักเท่าไหร่..อีกแล้ว

Create Date : 07 พฤศจิกายน 2555
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2555 19:24:44 น.		0 comments
Counter : 579 Pageviews.
Share Tweet