center>
เมื่อไม่นานมานี้ อ่านภาคต่อของดากานดากับไข่นุ้ย แล้วออกอาการเศร้าเล็ก ๆ ในใจ ไม่ใช่งานภาคต่อไม่ดีนะ อย่าได้เข้าใจผิด เพียงเพราะความเป็นผู้ใหญ่ดึงพวกเขาเข้าสู่โลกที่ต้องรับมือ รับผิดชอบกับอะไรต่อมิอะไรหลายอย่าง แต่ความประทับใจที่มีต่อเขาและเธอในภาคแรกนั้นยังคงอยู่ รับรู้ความเป็นไปของเธอในภาคผู้ใหญ่
สำหรับ การกลับมาของเจ้าชาย(หนุ่ม)น้อย ทำให้เรากระตือรือร้นอยากอ่าน อยากรู้ว่าเขาจะเก็บรักษาความพิสุทธิ์ในใจหรือให้บทเรียนอะไรแก่เราอีกบ้าง อ่านอย่างไม่คาดหวังอะไร อย่างน้อยเขาก็กลับมาให้หายคิดถึงหนังสือ เจ้าชายน้อย สมัยเราเป็นนักศึกษา ย้ำสิ่งสำคัญที่ไม่อาจเห็นด้วยตา ว่าสิ่งที่อยู่ในใจ ยังอยู่กับเราหรือไม่
ภาคนี้ เจ้าชายน้อยเติบโตขึ้น ทักถามถึง แกะในกล่อง ดอกกุหลาบที่เฉพาะเจาะจงดอกนั้น ณ ดาวเคราะห์สีน้ำเงินที่กระแสคลื่นแห่งวันเวลาขับเคลื่อนบนความเปลี่ยนแปลง
ครั้งนี้ เจ้าชายน้อยเพียงมาเยือน ถามถึงความเป็นไปและหนีกลับดวงดาว รอให้เราคิดถึง และปล่อยให้เราแหงนมองท้องฟ้า ฟังเสียงระฆังจากดวงดาวบางดวงที่กำลังกระพริบยิ้มให้เราอยู่ลิบ ๆ
หรือเขากลับมาครั้งนี้
เพื่อบอกว่า
มีเจ้าชายน้อยอยู่ทุกหนทุกแห่ง
เขามาเพื่อ...มาอยู่กับเรา
และ...อยู่ในใจเรา
และย้ำให้ลึกล้ำอยู่ในใจว่า
สิ่งสำคัญไม่อาจเห็นได้ด้วยตา
ต้องใช้หัวใจมอง
คอยส่องฉายความเป็นเด็กในตัวเรา
ให้มีทัศนวิสัยในเชิงบวกกับโลกปัจจุบัน
จะได้ไม่โศกศัลย์จนเกินไป
ยิ่งไปกว่านั้น
เขาแอบบอกว่า คนเราควรจะเติบโต
ในความรักและมีความสุข
ให้เราพบสิ่งที่ดีที่สุดในตัวเขา
เพื่อจะได้เห็นสิ่งที่ดีที่สุดในตัวเรา
ขอบคุณนะเจ้าชาย(หนุ่ม)น้อย
::
การกลับมาของเจ้าชาย(หนุ่ม)น้อย
A.G. Roemmers เขียน
ศรรวริศา เมฆไพบูลย์ แปล
ภูพเยีย
10 พฤศจิกาย 2560