00.54 น. คอนโด

ตื่นกลางดึก ฉันนึกว่าใกล้จะเช้าแล้วเลยลุกขึ้นมา ดูนาฬิกาเอ้า เกือบ ๆ ตี 1 เลยเช็คฟี้ดแบ็คโพสต์ในกลุ่มที่โพสต์ไปก่อนนอน มีคนมาคอมเม้นต์พอสมควร โพสต์เกี่ยวกับเอริส และความรักของเธอที่มีต่อรูเดียส

เมื่อวานเข้านอนตอนสี่ทุ่ม -_-: 

แต่ว่า เฟิร์นยังไม่กลับห้องเลย

น้องไปไหนอ่ะ เป็นห่วงจัง นี่จะตี 1 แล้วยังไม่กลับมาเลย รถไฟฟ้าก็หมดไปแล้ว นางขับรถไม่เป็นด้วย

จะเป็นอะไรหรือเปล่านะ?

เอ้า ตายยาก พูดถึงก็มาเลย 555 ฉันหลับไปแล้วตื่นนึง น้องสาวพึ่งกลับบ้าน! ไปไหนมา!! ปาร์ตี้เหรอ? 

เฟิร์นบอกว่า ไปแฮมเมอร์มา แล้วก็ไปกินข้าวกับเพื่อนมา พี่เคเคเลี้ยง Kempinski พวกผู้บริหารธุรกิจ Consult นี่เลี้ยงหรูหราตลอด เป็นนิสัยหรือไงนะ รวยจัง 

—-

5.56 น. คอนโด

เช้ามืดฉันคิด ๆ ไปว่า ถ้ามีร้านเป็นของตัวเองในโซนสุขุมวิทสักซอย 33-39 จะทำอะไร

แน่นอน ร้านที่อยากทำมานานก็คือมังงะคาเฟ่ ฉันเคยไปมาที่ญี่ปุ่น ชอบมาก

แต่ไม่รู้จะเวิร์กที่ไทยไหมนะ

ตึกแถวสัก 4 ชั้น ชั้น 1-3 ทำเป็นมังงะคาเฟ่ ชั้น 4 เป็นโรงแรมแมว แบ่งห้องจิ๋ว ๆ ไว้ให้ฉันซุกหัวนอนกับเก็บเสื้อผ้าสักหน่อย

ชั้นแรกมี Reception + ห้องสมุดการ์ตูน มีทั้งภาษาไทยและญี่ปุ่น ไม่ให้ยืมกลับบ้านต้องอ่านที่นี่ 

ชั้นสองมีบาร์เครื่องดื่ม ห้องอ่านหนังสือ วาง Bean Back Chair หรือเก้าอี้นั่งสบาย ๆ ไว้หลาย ๆ อัน มีโต๊ะทำงานแบบนั่งคนเดียว เสียบปลั๊กชาร์จไฟได้ แล้วก็มีโซน Tablet ที่ในนั้นใส่การ์ตูนเป็นดิจิตอลไฟล์ไว้สัก 1000 เรื่อง มาอ่านได้ แต่ห้ามดูดข้อมูลออกไป (อาจจะไป Deal กับ MEB, Comico หรืออะไรสักอย่าง)

ชั้น 3 ก็เป็นโซนนั่งอ่านเหมือนกัน แต่จะมี Sleeping Pod ไว้ให้บริการลูกค้าด้วย

เก็บเงินเป็นรายชั่วโมง ชั่วโมงแรกฟรี(เผื่อเลือกการ์ตูน) ชั่วโมงถัดไปชั่วโมงละเท่าไหร่ต้องไปทำ Feas ก่อน สมาชิกรายปีก็มี วิธีคำนวณชม อาจใช้เครื่องตอกบัตรเหมือนที่เค้าตอกบัตรพนง. หรือไม่ก็แสกน QR code เข้าออกอารมณ์ที่จอดรถเซ็นทรัล มีล็อกเกอร์ฝากกระเป๋าได้ แต่ต้องมาเบิกกุญแจที่เค้าเตอร์ พร้อมฝากบัตรปชช ไว้ (ป้องกันคนเอากุญแจกลับบ้าน หรือเอาของผิดกม.มาฝากไว้ที่ร้าน)

เวลาทำการ 9 โมงถึง 2 ทุ่ม ที่จริงอยากเปิด 24 ชม แต่ไม่น่าจะคุ้ม 555 เรายังไม่เจริญเหมือนญี่ปุ่น

คนเฝ้าร้านคือฉันเอง กะเดียว กินนอนที่นั่นแหล่ะ ตอนเฝ้าร้านก็หาอะไรทำไปเรื่อย ๆ พอร้านเริ่มอยู่ตัวค่อยให้ลูกน้องเฝ้าแทน

ถ้าจะหาคนมาเฝ้าช่วยต้องพูดญี่ปุ่นได้ เพราะย่านนั้นคนญี่ปุ่นน่าจะมาใช้บริการเยอะ + เรามีการ์ตูนญี่ปุ่นให้บริการด้วย

ส่วนโรงแรมแมว อยากทำเพราะชอบแมว+เคยคุยกับเพื่อนที่เป็นสัตว์แพทย์เอาไว้แล้วว่าจะมาหุ้นกันทำ

ค่าเช่าตึกที่สุขุทวิท ไปดูมาแล้ว เดือนละ 80,000 ถูกสุดก็ 70,000 บาท ไม่น่าจะทำกำไรได้ แต่ถ้ามันฮิตขึ้นมาก็ไม่แน่ เฮ้อ อยากลองทำดูจัง มีทุนไม่ถึงล้านบาทเลย แบบนี้จะเรียก Experience store ได้ไหมนะ

คิดฟุ้งซ่านประมาณนี้แหล่ะเมื่อเช้า

—-

7.30น. คอนโด

ไปอ่านพันทิปมา มังงะคาเฟ่ มีในซอยสุขุมวิท39 อยู่แล้ว เค้าคิดชม.ละ150 บาทแหน่ะ เจ้าของเป็นคนญี่ปุ่น

ไปลองใช้บริการบ้างดีไหมนะ 

—-

ออกกำลังก่อนดีกว่า วันนี้ว่าจะเริ่มเปลี่ยนจาก Plank สลับ Elbow Plank เป็นวิดพื้นจริง ๆ ดูแล้ว ดูสิว่าจะทำได้ไหม

ฉันไม่ได้ Cardio เลย ครั้งสุดท้ายคือเต้น Just Dance กับแม่ ไม่เหนื่อยเท่าไหร่ Just Dance ถ้าอยากเหนื่อยต้องเต้น Extreme เท่านั้น

ส่วน Ring fit ไม่ได้เล่นหลายเดือนละ น่าจะต้องขายได้แล้วล่ะ ฉันไม่ค่อยชอบเท่าไหร่

—

8.27น. คอนโด

ออกกำลังเสร็จแล้ว

สรุป วิดพื้นไม่ได้จ้าาา แค่ตอนลงยังเอาตัวลงไม่ได้เลย 😭

ไปเปิดคลิปที่เขาสอนฟอร์มวิดพื้นสำหรับผู้หญิงดู ปรากฏว่าท่าเตรียมความพร้อมที่ฉันทำอยู่ก็ยังผิด 

ฉันพยายามเพิ่มกล้ามเนื้อหน้าท้องด้วยการ Plank สลับกับ Elbow Plank ซึ่งเหนื่อยมาก ๆ ๆ ๆ 

มาหลัง ๆ ที่ไม่เหนื่อย ไม่ใช่เพราะแข็งแรงขึ้น แต่วันนี้ลองเช็คฟอร์มตัวเองดูถึงได้รู้ว่าตอน Plank ก้นฉันงอ

โอ้ยย โกงนี่หว่า ถึงว่าทำไมไม่ค่อยเหนื่อย วันนี้ลองล็อกให้ก้นไม่โด่ง เหนื่อยมากกกกก กกก ก ก ก 

อีกยาวไกลแหล่ะกว่าจะ Full Push up ได้ -_-; 

วันนี้ก็เหมือนเดิม Plank สลับ Elbow Plank 3 Set กับ Squat 100 ครั้ง

เวลาเห็นสาว ๆ หุ่นสวย ๆ ในรถไฟฟ้าแล้วก็นึกในใจว่าพวกเธอกินอาหารและออกกำลังกายกันยังไงนะ ที่แน่ ๆ ถ้ามาด้วยการออกกำลังต้องเป็นคนมีวินัยและจิตใจกล้าแข็งแน่ ๆ 

——

8.52น. คอนโด

ไปฟัง ClubHouse มา เหงา อยากบอกสวัสดีปีใหม่กับใครสักคน แล้วอยากฟังชาวบ้านคุยกัน

ในห้อง Thai Club House Friend เมื่อเช้า มีคนพูดถึงข้าวแช่ อา อยากกินจัง เมื่อวานกินแต่อาหารญี่ปุ่น เกาหลี วันนี้อยากกินอาหารไทยจังเลย

แต่สุขุมวิทนี่แพงชะมัดเลย -_-; 

ฉันว่าเมื่อวานฉันเรียนหนักไปนิด ถึงได้เหนื่อยขนาดนั้น เลยยกเลิกที่จองตอนบ่ายออก แล้วว่าจะไปนั่งอ่านหนังสือเอง จะได้ทำโจทย์ของบทที่เรียนไปแล้วก่อน ให้เนื้อหามันเข้าหัวก่อน ตอนเช้าฉันจะไปเรียน Intangible Asset ให้จบ 

แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ยกเลิก เพราะไม่อยากผิดคำพูดที่ให้ไว้กับตัวเอง... ว่าวันหยุดนี่จะเรียนให้เยอะที่สุด

——

11.15 น. P square

ฉันมาสายเกือบ 1 ชม. โชคดีที่ที่ฉันนั่งประจำยังว่างอยู่

คนเกือบเต็มทุกเครื่อง สมแล้วที่เป็นวันหยุด!!! 

—-

13.19 น. Starbucks TimeSquare 

นั่งที่เดียวกับเมื่อวาน

ลงมาพักนิดหน่อย เหนื่อยกับการเรียน

เปลี่ยนแผนการเรียนนิดหน่อย ตอนแรกกะว่าจะเรียน Impairment แต่คิดว่าเปลี่ยนไปเรียนไอ้ที่อยู่ในเล่มให้จบก่อนให้หมดดีกว่า จะได้ให้มันจบเป็นเล่ม ๆ ไปไม่ต้องงง

เรียนจบเล่มเมื่อไหร่ฉันก็กลับบ้านละวันนี้

ที่จริงที่อยากเปลี่ยนมาเรียนในเล่มก็เพราะมันมีแต่เรื่องยิบย่อย ไม่ยาก และไม่ค่อยออก

รู้สึกวันนี้หัวสมองไม่ค่อยไหว เลยลงมานั่งจิบกาแฟ เพราะเมื่อเช้าแทบจะหลับคาคอมที่พี่แพทสอนสักสองสามรอบ

เมื่อเช้าเรียน Intangible asset 

พี่แพทบอกว่า มันออกไม่บ่อย ปรนัยที่เคยออกก็ไม่ออกนานแล้ว แต่ในชีวิตจริงเอาไป Applied ยากเพราะมันต้องใช้ Judgement

อือ ก็สินทรัพย์ไม่มีตัวตนอ่ะนะ

ต้อง 1) มีปย.ในอนาคต 2) ระบุได้ 3) ไม่มีรูปร่างกายภาพ

ไอ้ข้อ 1 กับ 3 น่ะไม่เท่าไหร่ แต่ข้อ 2 นี่…

มันเคยง่ายกว่านี้ สมัยโปรแกรมมันส่งกันผ่านแผ่น CD แต่พอมันกลายเป็นดิจิตอลดาวโหลด เส้นแบ่งมันก็เลือนลางจางหาย 

พี่แพทบอกให้ยึดว่าโปรแกรมที่ว่านั่นสามารถก็อปใส่ USB แล้วส่งมอบได้ไหม มองงั้นก็ได้คร่าว ๆ 

แล้วก็จะมีพวกงานวิจัยที่เกิดภายในบริษัท ที่ต้องใช้ Judgement เพื่อตัดสินว่าขั้นของ R&D มันเปลี่ยนเมื่อไหร่

ก็คือ ถ้ามันเป็น Research อยู่ ต้องรับรู้เป็นค่าใช้จ่าย

จะ Cap เป็น Intang เมื่อเป็น Development แล้วเท่านั้น

ในโจทย์ CPA เค้าคงบอกมาเลยแหล่ะ แต่ในชีวิตจริง ก็ไปคุยกับลูกค้าเอาละกันว่าถ้าจะ Cap เขาใช้เกณฑ์อะไรมาตัดสินว่ามันพ้นความเป็น Research แล้ว

บทนี้พันกับ งบการเงินรวมด้วย

ค่าความนิยมอ่ะ ถ้าเกิดในบริษัทเราเอง ห้าม ห้าม ห้าม ห้าม บันทึก Goodwill 

Goodwill เกิดจากการรวมธุรกิจเท่านั้น อนึ่ง Goodwill ไม่ได้อยู่บท Intang มันอยู่บทงบการเงินรวม แต่โจทย์ชอบออกมาหลอกว่าอยู่ในสินทรัพย์ไม่มีตัวตน

บันเทิงชะมัด

แล้วนี่ยังมีดีเทลแบบ งานวิจัยที่ลูกทำ ตอนอยู่กับลูกมองเป็น EXP พอบ.แม่มาซื้อรับรู้เป็น Intangible Asset เฉยเลย เพราะเขามองว่าบ.แม่เห็นประโยชน์จากงานวิจัยนั้นเลยตัดสินใจมาซื้อบริษัทลูกไง

แต่พอรวมแล้ว ค่าใช้จ่ายที่เกิดต่อจากนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าจะ Cap ได้นะ ต้องไปดูอีกว่ามันเพื่อ Research หรือ Development 

หูวว ไม่อยากจะคิดว่าชีวิตจริงจะวุ่นวายขนาดไหน

เรียนแบบหลับ ๆ ตื่น ๆ เลยจำได้แค่นี้เอง -_-;  ต้องไปทบทวนจริง ๆ จัง ๆ 

ตอนบ่ายจะเรียนเรื่อง ต้นทุนกู้ยืม แล้วก็แก๊งเรื่องเล็ก : เว็บไซต์ แหล่งแร่ หน้าดิน 

—-

14.48 น. P square 

รู้สึกฉันจะพักนานกว่าใครเพื่อนเลยแฮะ ขึ้นมาถึง ทุกคนก็กลับมานั่งหน้าจอกันหมดละ

สุดยอด ตั้งใจ ขยันมาก ทุกคน

ส่วนใหญ่น่าจะเป็นน้อง ๆ อ่ะนะ ฉันผ่านแล้วหมดเวลาเลยต้องมาเก็บใหม่เนี่ย ช้ำใจอยู่หรอก แต่ก็ต้องยอมรับ เพราะฉันขี้เกียจเองเลยต้องสอบซ้ำสอบซากเสียเวลามาเรียนหลายรอบ

เริ่มแก่แล้วแรงบรรดาลใจยิ่งถดถอย แต่พอคุยกับลูกค้าแล้วก็มีแรงฮึด

เขาบอกว่าไม่ใช่ทุกคนจะเก็บชม.ครบแล้ว เหลือสอบไม่กี่ตัวก็จะได้เป็น CPA แบบฉันนะ

ถ้าฮึบ ๆ อีกสักนิด ได้ใบ CPA มา มันการันตีอาชีพการงานได้หลายอย่าง

ก็ใช่แหล่ะ ถ้าฉันทิ้งตอนนี้ สามวิชาที่ผ่านไปแล้วก็เหมือนพยายามเสียเปล่า ต้องสู้กับมันหน่อย อีกนิดเดียวเอง

—-

15.42 น. P Square

มึนมากไม่ไหวแล้ว 🤯

เรียนเรื่อง Borrowing Cost 

เริ่มมาที่นิยามก่อน มันคือต้นทุนกู้ยืม AKA ดอกเบี้ยที่เกิดขึ้นจากเงินกู้ยืมที่เอามาเป็นต้นทุนของอาคารได้

ความซับซ้อนของมันคืออะไร Cap ได้ Cap ไม่ได้ คำนวณยังไง เริ่มเมื่อไหร่ จบเมื่อไหร่ แล้วใช้เงินกู้ก้อนไหนบ้าง สินทรัพย์ตัวไหนถูกบังคับให้ต้องเอาดอกเบี้ยมารวมเป็นต้นทุนบ้าง

ตอนพี่แพทสอนเรื่องเงินกู้ยืมเพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะฉันก็ยังทันอยู่นะ แต่พอขึ้นเรื่องเงินกู้ยืมเพื่อวัตถุประสงค์ทั่วไปนี่หลุดไม่ไหวเลย ฟังไปครึ่งชม.เลยต้องพักก่อน แล้วจะกลับไปฟังใหม่อีกรอบ

อยากเลิกเรียนตอนนี้แล้วออกไปทบทวนบทเรียนก่อนชะมัด 🥲 มันยากมากเลยอ่ะ อยากไปพักใจก่อน แล้วค่อยมาฟังต่อทีหลัง หัวสมองไม่แล่นแล้ว

ยอมให้ปรับฟาวส์ก็ได้มั้งเนี่ย ที่จริงตอนแรกวันนี้ตั้งใจจะเปลี่ยนเวลาจองเป็นน้อยลงกว่านี้ แต่เปลี่ยนใจ 5555

หรือลุยต่อให้จบดีนะ เหลืออีกชม.นึง แต่ยังไง ๆ ก็อยากจะทบทวนก่อนไปต่ออ่ะ

—-

19.34 น. MRT

สรุปฉันก็เรียนต่อจนจบเนื้อหา Borrowing Cost นะ

เก่งมากตัวฉัน สมองไม่ไหว ก็รีไปรีมาจนหมดเวลา สุดท้ายก็ไม่ได้เรียนพวกบทเล็ก ๆ ให้จบวันนี้อย่างที่ตั้งใจ 

เรียนเสร็จก็ไปหาข้าวกินที่ Terminal 21 บรรยากาศวันนี้รื่นเริงมาก ๆ มีแต่คนใส่เสื้อลายดอก เดินไปเดินมาเต็มเมือง ตอนเดินสวนกับคนถือปืนฉีดน้ำก็เสียว ๆ อยู่ว่าเขาจะฉีดใส่ฉันไหม อย่านะ อย่านะ 😆

ในใจก็นึกว่าทำไมวันที่ทุกคนพักผ่อนสบาย ๆ แบบนี้ฉันต้องมานั่งปวดหัวกับ Intangible Asset และ Borrowing Cost นะ 

อาชีพที่เป็นวิชาชีพนี่ขาดความรู้ไม่ได้จริง ๆ 

พอดีที่ Terminal 21 มีร้าน ทงคัตสึ วาโก ฉันเคยกินแล้วประทับใจในความอร่อย เลยไปกินอีก ครั้งที่แล้วกินที่ Central world

รอบนี้ฉันไปคนเดียว แอบเหงานิดหน่อย คิดว่าจะเขียนบล้อกเกี่ยวกับอาหารลง Bloggang ดูบ้าง

—-