8.47 น. หน้าร้านทอง

วันนี้คุณแม่อยากจะเข้าไปผัดกะหล่ำปลีผัดน้ำปลา แต่ไม่มีเวลาไปผัดสักที เลยดูอารมณ์เสีย

อารมณ์คุณแม่ขึ้น ๆ ลง ๆ ไม่ค่อยคงที่ ดราม่าก็เก่ง เป็นงี้ตลอด แต่ฉันชินแล้วล่ะ

ฉันเลยมาเฝ้าหน้าร้านให้คุณแม่เข้าไปผัด พอดีมีลูกค้าเข้ามา บอกให้พิสูจน์ทองให้หน่อยว่าเป็นทองแท้หรือเปล่า

ฉันจำขั้นตอนไม่ได้แล้ว ต้องทดสอบกับน้ำกรด เลยเรียกคุณแม่ออกมาดู พิสูจน์แล้วบอกว่ามันเป็นทองแท้แค่กรอบทองที่หลุดออกมาเป็นเศษ ส่วนห่วงน่ะไม่ใช่ คุณแม่ก็เลยจะรับซื้อแค่เศษกรอบทอง ให้ราคากรัมละ 700 บาท แต่พอชั่งแล้วมันได้แค่ 0.6 กรัม คุณแม่ก็เลยรับซื้อแค่ 300 บาท ลูกค้าก็เลยเดินออกไปถามแฟนที่นั่งรอในรถ

คุณแม่อารมณ์เสีย บอกว่า ทำไมถึงต้องปล่อยให้เรารอ ไม่ได้ว่างนะ

เอ้ออออ แล้วทำไมไม่ผัดให้เสร็จก่อนเปิดร้านอ่ะ -_-;

วัน ๆ ของฉันก็เป็นอย่างนี้แหล่ะ

---

13.34น. ในรถ

วันนี้ออกไปเจอหมูเอยมา เพื่อนรุ่นน้องที่เบ็ญ เป็นคนที่สนิทด้วยที่สุดในอุบลแล้ว หมูเอยปฏิบัติธรรมเหมือนกัน

วันนี้ก็คุยกันหลายเรื่อง หมูเอยเล่าให้ฟังว่าไปดูดวงมา หมอดูบอกว่ารอบตัวหมูเอยมีวิญญาณญาติผู้ใหญ่ที่คอยตามช่วยเหลือสนับสนุนอยู่ แล้วเล่ามาแต่ละเรื่องคือน่ารักมากกก

เช่น คอยจัดสรรเพื่อนดี ๆ ให้ ป้องกันไม่ให้เกิดอันตราย อาชีพการงานก็เลือกให้ ตามไปเอาใจช่วยน่องสอบทุกครั้ง

น่ารักจังเลยนะ ฉันว่าฉันก็มีเหมือนกัน รู้สึกโดนเซฟมาหลายครั้งแล้ว