|
|
ฝนตกล้างกาลี
ฟ้าคำรามครืนโครมลมโหมคลั่ง
ฝนประดังสาดซ้ำกระหน่ำสาย
วิชชุแลบแปลบปลาบวาบประกาย
เมฆมืดคล้ายคลุมโลกหลั่งโศกริน
เป็นน้ำตาฟ้าหยาดฝนสาดสาย
หลั่งโปรยปรายซ้ำทบไม่จบสิ้น
ราดรดความเศร้าหมองของแผ่นดิน
ที่ราคินจากคนวนทำลาย
ผืนแผ่นดินเก่าแก่ที่แผ่กว้าง
จวนอับปางร้างรักล่มสลาย
สามัคคีเภทพังดั่งผืนทราย
คลื่นวิ่งว่ายฝังกลบลบรักไป
ทุกเสาหลักผุกร่อนถูกบ่อนเบียด
ความชังเกลียดแผ่ขยายคล้ายป่วยไข้
ลามสังคมบ่มพิษในจิตใจ
ยากแก้ไขให้คืนขมขื่นแค้น
บางคณะปฏิเสธทุกเหตุผล
เกลียดทุกคนที่คิดต่างอย่างถึงแก่น
ไม่มีความคิดเหลือเพื่อถิ่นแดน
ยึดติดแน่นภักดีที่พวกตน
พฤติกรรมเบือนบิดผิดแบบแผน
ทำลายแดนแผ่นดินสิ้นเหตุผล
เพราะหลงเชื่อขี้ฉ้อทรชน
จึงเวียนวนสร้างบาปไม่หลาบจำ
ฟ้าคำรามครืนโครมลมโหมพัด
ฝนล้างขัดสกปรกตกกระหน่ำ
หวังว่าจักล้างใจใฝ่ระยำ
ผู้ก่อกรรมกลับตัวชั่วเป็นดี
ไม่เห็นแก่เงินตราโลภอามิส
รู้ชอบผิดรู้จักมีศักดิ์ศรี
เลิกหนุนคนชั่วช้ามารกาลี
เหลี่ยมอัปรีย์ที่หมายทำลายเมือง
| Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2553 |
| Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2553 11:44:09 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 594 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: คมเย็น (คมเย็น  ) วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:55:53 น. |
|
|
|
|
| คมเย็น |
 |
|
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
มีฝ่ายค้านฝ่ายเสนอเสมอนั่น
สุขกับทุกข์,ร้อนกับเย็นเห็นคู่กัน
"เป็นเช่นนั้น"นั่นแลแน่แท้เทียว