เพราะบ้านนี้เมืองนี้มีน้ำเน่า
ไหลบ่าเข้าท่วมท้นล้นทุกย่าน
สักวันเมืองคงล่มอันตรธาน
สิ้นวิญญาณศักดิ์ศรีความดีงาม

เชลงพจน์รจนาภาษาศิลป์
เปี่ยมจินตนาการบรรสานสร้อย
เฝ้าเพียรคัดจัดจรดบทเรียงร้อย
ดั่งเพชรพลอยพราวแสงแต่งแผ่นดิน

ข้าเศร้าหมองตรองคำจนย่ำดึก
ค่อยจารึกรินถ้อยร้อยอักษร
พยายามคิดเค้นเขียนคำกลอน
ไม่หลับนอนนั่งนิ่งเพื่อสิ่งใด

ฟังเรื่องเล่านิทาน..กาลครั้งหนึ่ง
ยังซาบซึ้งตรึงฝันเมื่อวันเก่า
ฝากฝังไว้ในใจจากวัยเยาว์
เรื่องที่แม่เคยเล่าให้เราฟัง

ราตรีคลี่กลีบกลั่นกลิ่นหอม
ดั่งย้อมใจนี้ให้มีฝัน
ชื่นกลิ่นราตรีคืนมีจันทร์
นึกถึงวันอยู่พร้อมหอมราตรี