เรือชีวิต
คลื่นซัดโครมโหมกระหน่ำซ้ำระลอกชลกระฉอกออกฟองฟูฟ่องขาวแนวคลื่นกว้างล้างสาดหาดทรายยาวทิวมะพร้าวกราวไกวใบลู่ลมเรือลำน้อยลอยโล้โต้ลมฝืนสู้ฝ้าคลื่นครืนคลั่งเจียนพังล่มคนเรือแรงล้าอ่อนใกล้ตอนจมใกล้จะล้มล้าฝืนคลื่นพัดพาเรือชีวิตคิดไปไม่แตกต่างเหมือนอ้างว้างกลางชลวนเหนื่อยล้าต้องฝ่าคลื่นฝืนอย่สู้ชะตาคอยแลหาว้าเหว่เรือเร่ไปรอหาหลักพักเรือเพื่อแรงฟื้นหวังจักฝืนคลื่นชีวิตคิดสู้ใหม่หากอัปปางปลิดปลงลงวันใดจึงหมดไฟมอดดับกับเรือลอยเกิดชาติหนึ่งพึงอยู่สู้ชีวิตควรรู้คิดรู้ค่าอย่าท้อถอยถึงเคราะห์ซ้ำกรรมซัดวิบัติพลอยอย่ามัวคอยน้อยใจในชะตาชีวิตคนวนสุขวนทุกข์โศกอย่าท้อโลกโชคร้ายพ่ายหนีหน้าสู้ต่อไปไม่ท้อไม่รอราคงสักคราฝ่าพ้นมีหนทางพายุร้ายกรายผ่านอาจนานครั้งคลื่นร้ายคลั่งถั่งโถมอาจโหมบ้างคงมีวันหมอกคลายสลายจางฟ้าสว่างเมฆมัวสลัวคลาย
คืนรัก
ราตรีสกาวศศิวิไลกระจะนัยน์กระจ่างเห็นส่องแสงระเรื่อชยุติเพ็ญดุจเป็นชวาลาอ้อมกอดประทับรติประเทืองขณะเรืองลออตาดาราระยิบระดะนภาผัสสะดาริกาพราวคืนรักประจักษ์รติภิรม-ยจะชมจะห่มหนาวห่างกันผิว์ร้างมธุระราวอุระร้าวระทมใจคืนฝันประโลมปฏิพัท-ธมนัสสิหวามไหวหวังรักมิร้างละผละไกลดลให้หทัยลาญใต้แสงสกาวศศิวิกรมอภิรมยสุขปานเคียงเธอณ.ทิพยวิมานดุจผ่านสวรรค์ชมหวังรักสลักณ.หฤทัยบมิไกลมิร้างรมย์เคียงขวัญนิรันดร์รติประสมอุระบ่มสวาทปรน
โคลงปนกลอน
อวลไอสูรย์ส่องหล้า..........อุษาสางรุ่งจันทร์จางลา............ห่างห้องเวหนเริ่มทิวา....................วันใหม่ แม่เอยดลสรรพชีพชนต้อง............ตื่นฟื้นหากินทุกชีวินดิ้นเพื่อ............อยู่รอด พ้นแลบ้างหม่นจนถอนทอด........จิตสิ้นบ้างรวยเด่นเป็นยอด..............ตลอดชีพชินต่างอยู่ดินดิ้น........................โดดเต้นโลดไปเรียงเป็นกลอน....อวลไอสูรย์ส่องหล้าอุษาสางรุ่งจันทร์จางลาห่างห้องเวหนเริ่มทิวาวันใหม่แม่เอยดลสรรพชีพชนต้องตื่นฟื้นหากินทุกชีวินดิ้นเพื่ออยู่รอดพ้นแลบ้างหม่นจนถอนทอดจิตสิ้นบ้างรวยเด่นเป็นยอดตลอดชีพชินต่างอยู่ดินดิ้นโดดเต้นโลดไป
เบื่อปลา
หนองน้ำใหญ่ไกลบ้านเดินนานหน่อยไปเที่ยวบ่อยตอนบ่ายช่วยคลายร้อนทางเดินแคบโค้งเรียวเลี้ยวลัดจรผ่านดงดอนขอนไม้ป่าไผ่พงสองข้างทางหว่างเขาร่มเงาไม้งามพฤกษ์ไพรพึงจิตพิศวงโขดเขาเขินเนินภูดูมั่นคงเดินเลี้ยวลงทางลาดสลับชันผีเสื้อร่ายปีกร่อนว่อนถลาผ่านดงหญ้าดอกแย้มแต้มสีสันแต่งท้องทุ่งริมทางต่างพฤกษ์พรรณแสงตะวันส่องสว่างกลางพงไพรหนองน้ำใหญ่ไม้ร่มพื้นตมเลนปลาว่ายเบนเห็นอยู่ดูน้ำใสบ้างว่ายเลี้ยวลัดล่องดูว่องไวเห็นไหวไหวในธารผ่านไปมามีเต่าปูอยู่บ้างข้างริมหนองกบเขียดร้องก้องไกลในดงป่าเตรียมตะข้องคล้องหลังหวังจับปลาคนงานหา"หางไหล"ใช้เบื่อเมา"หางไหล"เป็นเถาวัลย์หั่นเป็นท่อนแล้วใช้ฆ้อนสันขวานทุบมันเข้าจนพอแหลกแล้วขยี้แค่เบาเบาพิษจะเคล้าระคนไปในหนองบึงยางหางไหลให้สีขาวเคล้าทั่วหนองปลาพลิกท้องเมาทั่วชั่วครู่หนึ่งรีบขยับจับปลาอย่าตะลึงก่อนจะถึงเวลาปลามันฟื้นผู้ใหญ่คอยลอยคอรอน้ำลึกเด็กเด็กคึกตะครุบหาปลาน้ำตื้นวิ่งไล่โลดโดดโถมกันโครมครืนจนปลาตื่นเตลิดลี้ว่ายหนีไกลปลาหายเมาเราหายเหนื่อยมีเมื่อยบ้างชำระล้างร่ากายว่ายน้ำใสสีขุ่นขาวจากเถาวัลย์นั้นจางไปยางหางไหลหมดฤทธิ์พิษเบื่อเมาได้ปลามามากล้นคนงานแบกมันไม่แปลกเปลี่ยนกันฉันข้องเปล่าตอนขามาคล้องไหล่หนักไม่เบาใส่ปลาเข้าให้เขาแบกเราแลกกันเดินกลับบ้านสำราญใจใกล้เย็นย่ำเมฆคล้อยต่ำคล้ำแดงแฝงสีสันท้องทุ่งกว้างทางไกลไปให้ทันก่อนตะวันตกดินกินมื้อเย็น
วันแห่งความรัก
รำลึกวันท่านนักบุญหนุนนำรักให้ประจักษ์ปวงชนบนแหล่งหล้ารักกันเหมือนเพื่อนมนุษย์ดุจภาดาให้พึ่งพาอาศัยได้แบ่งปันท่านนักบุญหนุนรักประจักษ์จิตให้คนคิดสนิทรักสมัครมั่นให้ชาวโลกรู้รักประจักษ์กันอย่าแปรผันเป็นรักสมัครกามหลงทางผิดคิดคะนองอาจต้องทุกข์รักสนุกสุขมากอยากขอห้ามได้สนุกสุขอยู่เพียงครู่ยามผลติดตามความย่ามใจเป็นภัยนักสุกก่อนห่ามกามก่อนรักมักเป็นพิษหากหลงผิดติดข้องต้องทุกข์หนักรู้รักนวลสงวนตนบนความรักต้องรู้จักหักความใคร่ไม่หลวมตัววาเลนไทน์อย่าไปหลงปลงเสียบ้างยึดสายกลางทางใคร่ไม่เกลือกกลั้วหากลุ่มหลงปลงใจไปเมามัวอาจเสียตัวชั่วช้ำระกำใจ