กลอนกลบท
ฝนหลั่งมาฟ้าแลหม่นคนหมองเศร้าคิดถึงเราเขาทิ้งร้างอ้างว้างหนักจำเดิมในใจดวงนี้มีใจภักดิ์เราอกหักรักออกห่างอ้างว้างใจยามฟ้าหม่นยลฟ้าหมองมองฟ้าเปลี่ยวลมพัดเกรียวเรียวไผ่กรายดังว่ายไหวฝนสั่งลาฟ้าโศกร่ำพร่ำอาลัยน้ำตาไหลในตาร่ำช้ำชอกตรม (กบเต้นต่อยหอย) ยามฝนซายลฟ้าใสในวันเศร้ายังคอยเหงายามเขางอนตอนรักล่มสัญญาใจสิ้นใยจางเหมือนอย่างลมใกล้จะล้มก่อนจมร่างลงกลางดินทุกวันนี้ทวีในเทวษหนอเฝ้าแต่รอฝันต่อรักเกรงจักสิ้นรวีฉายรักวายช้ำน้ำตารินคำชังยินคงชินย้ำให้ช้ำทรวง (ระลอกแก้วกระทบฝั่ง)
จำลา
ระยะทางห่างไกลเกินใจฝันระหว่างเธอกับฉันยากฟันฝ่าเธอเปรียบเป็นเช่นดาวสกาวฟ้าฉันด้อยค่าเพียงดินถวิลดาวรักเกินรั้งเธอไว้ให้ตกต่ำสิ่งที่ทำเส้นทางที่ย่างก้าวไม่อยากให้เธอมีราคีคาวยอมปวดร้าวเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดายอนาคตสดใสยากไฝ่ฝันเกินจะดั้นฉันสุดหาจุดหมายหวังหลุดลอยเลือนลางเหลือร่างกายรอสลายคล้ายธุลีที่ร่วงดินโลกจะเย้ยเหยียบย่ำฉันต่ำต้อยมีค่าน้อยน่าทุเรศเช่นเศษหินหากเคียงคู่คงหลู่ค่าให้ราคินชนจะฉินนินทาเสื่อมค่าเธอขอเธอเดินเพลินสวรรค์ดังฝันไฝ่ฉันจะเป็นกำลังใจให้เสมอแม้นไม่อาจน้อมนำรักบำเรอยังฝันเพ้อเผลอใจคอยไฝ่ปองแม้นชาติหน้าถ้ามีเหมือนที่หมายจะมอบกายมอบใจให้ทุกห้องขอร่วมเรียงเคียงอยู่เป็นคู่ครองอย่าให้ต้องหมองหม่นทนทุกข์ตรมถึงแสนรักจำหักใจไม่อาจเอื้อมกลัวเธอเสื่อมศักดิ์ช้ำจำใจข่มชาตินี้บุญน้อยนักรักระทมหวังชื่นชมชาติใหม่ได้ครองกัน
น้ำค้าง น้ำตา
เพ็ชรน้ำค้างพร่างละอองล่องจากสรวงมาหยาดดวงร่วงหล่นลงบนหญ้าเย็นหยดน้ำฉ่ำชื่นผืนสุธาพรมบุปผาหยดพราวสกาวดวงหยดน้อยน้อยค่อยค่อยหล่นบนกลีบดอกน้ำค้างหยอกเบาเบากลีบเก่าร่วงกลีบใหม่คลี่คอยรับซึมซับปวง-น้ำจากสรวงห่วงหล้ายังอาลัยจะจากลาผกาบานจากลานหญ้ายามสุรีย์เรื่อฟ้าทิวาใหม่เมื่ออุสุมรุ่งอุษามาอบไอจะเหือดหายแห้งไปไม่เหลือรอยดอกไม้วอนอ้อนน้ำค้างที่ค้างกลีบอย่าด่วนรีบลี้หายรอสายหน่อยน้ำค้างบอกดอกไม้ให้รอคอยดึกเดือนคล้อยดาวเคลื่อนจะเยือนซ้ำแดดสายฉายแสงเริ่มแรงกล้าน้ำค้างลาดอกไม้เหลือไอฉ่ำตะวันแผดแดดเผาเข้ากระทำระเหยน้ำสู่ฟ้าลาผืนดินจนเย็นย่ำสนธยาอาทิตย์ดับดอกไม้หลับฝันเศร้าเฝ้าถวิลคอยน้ำค้างค้างสรวงให้ร่วงรินชะโลมถิ่นทุ่งหญ้าลดามาลย์จนค่อนดึกเดือนคล้อยดาวลอยคว้างท้องทุ่งกว้างทางไกลไอหมอกซ่านน้ำค้างหยดหยาดพร่างลงกลางลานดอกไม้หว่านเสน่หามาหอมแรงน้ำค้างรินค่อนรุ่งฟุ้งละอองครั้นแดดส่องตอนสายจะหายแห้งน้ำค้างลาผกาบานผ่านเปลี่ยนแปลงดอกผ่านแล้งหล่นร่วงตามห้วงกาลในคืนหนึ่งน้ำค้างร่วงจากห้วงหาวในคืนหนาวหมอกหนาเหมือนฝ่าม่านมวลดอกไม้ถึงวันอันตรธานกลีบหล่นร่วงกลางลานกระจัดกระจายในหมอกมัวสลัวหม่นบนโลกเหงาน้ำค้างเศร้าโศกใจไร้จุดหมายหยดรินหลั่งดังน้ำตาไหลพร่าพรายก่อนสลายกลายเป็นไอด้วยใจช้ำ
โลกร้อน
ดาวโลกลอยล่องห้วง.........เวหนเวียนรอบดวงสุริยน............เยี่ยมฟ้าเลี้ยงหล่อสรรพชีพคน.........พืช,สัตว์เป็นสุขทั่วแหล่งหล้า............แหล่งน้ำอาศัยในเวลาจรดเบื้อง...........ปัจจุบันโลกที่เคยสุขสันต์..............สุดสิ้นโลกแปรเสื่อมเปลี่ยนผัน..........ผลจาก มนุษย์นาสร้างพิษพาด่าวดิ้น....................เดือดร้อนทรมาวนเวหาว่ายเวิ้ง.............จักรวาลโลกมืดหม่นอนธการ.........เมฆคลุ้มโลกในหมอกพิษผลาญ..........สรรพชีพควันกรุ่นไอร้อนกลุ้ม..................เกลื่อนด้าวดินระแหงแรงร้อนเผาโลกเพี้ยง.........อเวจีศิขรระเบิดเคลื่อนธรณี........ภพสะเทื้อนครืนโครมคลื่นชลธี.............ซัดกระหน่ำผืนแผ่นดินเขยื้อน...............เขย่าโย้โยกไหวไฟแดดแผดผ่าวร้อน..........เรืองฉายเผาโลกน้ำแข็งละลาย.........อุทกล้นไหลหลากท่วมจมหาย.........ตายเกลื่อนชนทุกข์ทนทุกข์ท้น.............ทุกด้าวถิ่นแดนแสนภัยพิบัติพ้อง...............พร่าผลาญเจียนโลกจักแหลกลาญ..........ล่มแล้วสูญธรรมชาติพลังงาน................สิ้นหมดชาวโลกคงมิแคล้ว........................คว่ำล้มตายสลอนก่อนสิ้นสลายแหล่งหล้า..........ชโลทรมวลมนุษย์พึงสังวร..............เร่งรู้ลดมลพิษนาคร.................ลดขยะลดบริโภคเพื่อสู้...............โลกร้อนก่อนสายมุ่งหมายเพื่อโลกพ้น..........พิบัติภัยรักษ์แหล่งหล้าชลาลัย........ป่าไม้ปลูกสำนึกไว้ใน.................มนุษย์ชาติหวังเพื่อคงโลกไว้...............คู่ฟ้าดินเข็ญเห็นทิศทางเช่นนี้...........วิถีโลกในวิกฤตนำวิปโยค.............อย่าเศร้าเป็นโอกาสแปรโศก.............สู่สติ พินิจนาไม่ปล่อยความอยากเร้า..........มุ่งล้างโลกมลายมุ่งหมายเพื่อโลกนี้..........ยืนนานรักษ์โลกลดพลังงาน........ที่ใช้รู้พอเพื่อสืบสาน..............โลกสงบคงชีพสัตว์โลกไว้.............ตราบสิ้นกาลสมัย
สัตว์ร้ายเดือนตุลา
ประวัติศาสตร์ขาดวิ่นแผ่นดินเดือดเพื่อนหลั่งเลือดโลมดินลืมสิ้นหมดไร้ศักดิ์ศรีขี้ฉ้อทรยศเชิดคนคดโกงปล้นจนชาติพังประวัติศาสตร์ขาดวิ่นคลุ้งกลิ่นเลือดตุลาเดือดเชือดฆ่าเหมือนบ้าคลั่งด้วยวาทีผีสิงให้ชิงชังคนเช่นดังสัตว์ป่าเข่นฆ่าคนด้วยสัตว์ร้ายกระหายเลือดดุเดือดบ้าบิดเบือนด่าป้ายสีจนปี้ป่นปั้นวาจาชักจูงฝูงทรชนโกหกพ่นบ่นพร่ำคำบิดเบือนพวกสัตว์ร้ายกระหายเลือดดุเดือดพล่านเที่ยวประหารผลาญคลั่งดังแดนเถื่อนลูกหลานไทยถูกตอกอกติดตาเตือนอย่าลืมเลือนเพื่อนเอ๋ยมันเคยทำสนามหลวงลานเลือดเชือดประหารคนสามานย์ผลาญฆ่าอยู่คลาคล่ำจับแขวนคอลากศพไปเผาซ้ำสัตว์ละยำอำมหิตผิดผู้คนเสพเลือดเนื้อเพื่ออำนาจอุบาทว์หนักปากสมัครด่าแช่งทุกแห่งหนมุ่งพิฆาตฟาดฟันฉันท์ทรชนตายปี้ป่นหนีเข้าป่าอย่าลืมเลือนจำได้ไหมใครทำจำได้ไหมลูกหลานไทยถูกฆ่าอย่างป่าเถื่อนคนหน้าหมูชมพู่พิษมันบิดเบือนติดตาเตือนเพื่อนตุลาอย่าลืมไปคนนี้หรือคือผู้นำผู้ล้ำเลิศแท้หุ่นเชิดชั่วช้าข้ารับใช้ทรราช,ทรชน,คนจันรัยขี้หมูไหลมารวมปลัก...พรรคการเมือง