ทะเลทอง
(วสันตดิลกฉันท์๑๔)ฟองคลื่นทะเลชลละออง..........ปะทะต้องกะโขดหินเสียงซ่าซะซัดอุทกยิน.............ปฐพีนทีนองสายน้ำจรดนภกระจ่าง..........ชลพร่างประกายทองงดงามประทับหัทยมอง.........ขณะสนธยาเยือนหมู่เมฆระเรื่อรุธิรแสง..............สุริย์แรงสิคล้อยเคลื่อนรอนรอนระเรืองรัศมิเลือน........ประลุเหลี่ยมไศลบังมองดูคณาสกุณร่อน...........จรย้อนจะคืนรังคาบภักษเพื่อชิวะประทัง......ผละละรุกขะร่อนไปเย็นแผ่วพระพายรมยะรื่น.......ชลคลื่นระลอกไหวเรือลอยละล่องอุทกไกล.......ชลใสระริ้วงามสายัณห์สมัยสุริยะลา...........สินภาระเรื่อยามแสงส่องสะท้อนอุทกวาม......วะวะวับวะวิบวาวลมพลิ้วรำเพยรุกขไหว..........ชลศัยระรินพราวหาดทรายละมุนพิศสกาว........ระยะไกลละไมตาเพลินทัศนามหรณพ............ชลจบกะขอบฟ้าชมชื่นระรื่นภิรมยา..............ประลุภาวะอิ่มเอมเพลินภาพประทับณ หฤทัย........พิสมัยมโนเปรมเพลินธรรมชาติสุขเกษม............นิรทุกข์นิรันดร
วิชาฟิสิกส์
แรงโน้มถ่วงคือพื้นฐานการดึงดูดคำนวณสูตรมวลสารผ่านความห่างแรงดึงดูดน้อยลงด้วยระยะทางแรงค่อยบางจางเจือเมื่อห่างไปสมมุติฐานที่ฉันพลันนึกถึงมีแรงหนึ่งดึงดูดพิสูจน์ได้ยามฉันอยู่ใกล้เธอมักเผลอใจมีแรงใดดึงดูดพิสูจน์ดูแรงโน้มถ่วงหน่วงหนักยากจักก้าวแรงโน้มน้าวหน่วงจิตอยากคิดคู่รักหนุ่มสาวน้าวใจอยากใคร่รู้คอยพธูพิสูจน์คิดทฤษฎีระยะทางห่างกันฝันคำนึงความคิดถึงของฉันนั้นคงที่ยามอยู่ห่างไกลกันฝันทุกทีในฝันมีแต่เธอเสมอมาวิชาการอลวนสับสนวุ่นความร้อนกรุ่นกลางใจให้กังขายามคลื่นแสงแยงใส่นัยนาภาพขวัญตาตกกระทบบรรจบใจเรียนรู้ลึกศึกษากลศาสตร์เรียนรู้รักมักพลาดหวั่นหวาดไหวยากศึกษาปัญหารักหนักหทัยทำฉันใดช่วยเอ่ยเฉลยคำฉันเปรียบราวเศษเหล็กที่เล็กจ้อยกำลังน้อยด้อยค่าดูน่าขำแรงแม่เหล็กไฟฟ้ามากระทำเธอเหนี่ยวนำถลำใจไม่อาจคืนแรงประจุอนุภาคมหาศาลเธอส่งผ่านกระแสใจไม่อาจขืนแรงรักเพิ่มเสริมพลังรักยั่งยืนทุกวันคืนคงมั่นไม่ผันแปรเธอกำเนิดพลังงานการดึงดูดฉันพิสูจน์ไฟฟ้ามหากระแสคลื่นความร้อนความรักหนักดวงแดเธอส่งแผ่ผ่านรักประจักษ์จริง
รับจ้าง
พวกลิ่วล้อทรราชประสาทวิกลจิตโลภลาภมิกลัวผิด............ผยองต่างหมายมุ่งลุอุบัติกลียุคคระลองปลุกปั่นประชาผอง..........พิกลยกเหตุผลพิศดารประชาอธิปตนไร้เหตุสิหวังผล..........มุผลาญทำเพื่ออัตถะประโยชน์สิคือสมุฏฐานอ้างขับเผด็จการ..........กุเหตุทำเพื่อคนทุจริตประสงค์ประทุษประเทศหลายเล่ห์และเหลี่ยมเลศ...........ละเมิดสุดสามานย์วิปริตผิว์ชิงสุนัขเกิดหลอกชูประชาเชิด.............ประชุมอย่าเชื่อพวกสติแตกเสมือนนรกสุมหลงลมจะลงหลุม...........และตาย(สัททุลวิกกีฬิตฉันท์๑๙)
จตุคำ
"จตุคำ"นำให้คิด...........ตริตรองลองใคร่ครวญครรลอง.......ที่แท้หลักธรรมที่ควรครอง..............คงมั่นดับทุกข์ที่เหตุแก้........................กิเลสสิ้นสุขเกษมอิ่มเอมกินอร่อยด้วย.........ได้คิดไม่ผิดทางหลงทิศ...........เที่ยงแท้อริยะสัจศักดิ์สิทธิ์..........เกินเสกเป็นสุขไร้ข้อแม้...........แม่นแล้วไม่ลวงตวงนมเนยนวดแป้ง.......ขนมอบออกจากเตาเคี้ยวขบ......อิ่มท้อง"จตุคำ"น่าเคารพ...........ข้อคิด พระนาคำสี่คำสอดคล้อง..........ใส่ไว้ควรตรองอุ...สาหะหมั่นสร้าง.......ทางสรรค์อา..รักขาเก็บกัน...........ค่อยใช้ก....ลยาณมิตรผูกพัน.....ทางชอบส....มถะชีวิตให้.............ประหยัดได้พอเพียง
เพ็ญวิสาขมาส
ร่วมระลึกณ.เพ็ญวิสาขมาสคุณูปการพระพุทธศาสน์...........สมาจารตามพระธรรมพระพุทธเจ้าประทานละชั่วประพฤติกุศลประสาน........สว่างใจธรรมะพุทธองค์วิสุทธิใสลุวุฒิแห่งวิมุตประไพ..........อภิญญาเพ็ญพระจันทร์สว่างกระจ่างนภาพระธรรมสว่างณ.กลางอุรา.........อร่ามเรืองเพียงสะเก็ดฤเสี้ยวพระธรรมประเทืองสิดับกิเลสสลายมิเฟื่อง..........มิฟูเกินรอยพระบาทมหาบุรุษดำเนินกิเลสมารพระทรงเผชิญ..........พิชิตมวลตามพระบาทพระยาตรมนุษย์สิควรละลดกิเลสและมุ่งจะทวน..........วิถีธรรม(อีทิสังฉันท์๒๐)