|
|
|
.....เกิดเป็นนักรบ....
หากความตาย คือสุดท้าย ชายนักรบ
เมื่อได้พบ จบชีวิต ลิขิตฝัน
ตายเพื่อชาติ อย่างองอาจ ชาติเหมือนกัน
ข้าศึกนั้น มันก็คิด มิผิดเรา
เมื่อจับปืน ยืนต่อสู้ อยู่สนาม
จะในนาม ตามความหมาย คล้ายแบบไหน
คือนักรบ ครบตามหล้า อาชาไนย
ทำเพื่อใคร ก็เป็นได้ ไม่ต่างกัน
จะศัตรู หมู่หรือมิตร ก็คิดเหมือน
รบแล้วแลือน เคลื่อนแล้วไหว ไปตามฝัน
จิตสำนึก ลึกๆเจ็บ เหน็บพอกัน
ชีวิตพลัน ลั่นระย่อ ต่อแผ่นดิน
สิ่งสุดท้าย หมายถึงชาติ ที่อาจนึก
ความรู้สึก ลึกเพียงใด ใครจักเห็น
เกิดมารบ ครบชาติหนึ่ง พึงได้เป็น
คนได้เห็น เป็นนักสู้ คู่ไพรี
ถึงต้องตาย ก็อย่าหมาย คล้ายลบหลู่
ถึงไม่รู้ กูสิ้นลม คมกระสุน
แม้จะลับ ดับร่วงโรย โปรยเป็นจุล
ไม่ว้าวุ่น ขุ่นหรือเครียด เกลียดชะตา
เกิดหนึ่งชาติ วาดความหวัง ดังที่หมาย
เกิดแล้วตาย กลายเป็นผง ลงพื้นผา
เกิดแล้วดับ ลับแล้วสิ้น ดินกลบตา
เกิดเป็นข้าฯ คุ้มแผ่นดิน ก็ยินดี
| Create Date : 29 เมษายน 2549 | | |
| Last Update : 29 เมษายน 2549 19:44:42 น. |
| Counter : 505 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
|
|
* ทหารต้องมีวินัย วินัยเป็นเครื่องมือที่ใช้ควบคุมกองทัพ ทหารในกองทัพคือผู้ถืออาวุธของแผ่นดิน คำสั่ง สำหรับทหารนั้นคือสิ่งสำคัญที่เราไม่อาจละเลยได้ หากทหารทุกคนในทัพเอาความคิดของตนเป็นที่ตั้ง โดยไม่นำพาต่อวินัยในการเป็นผู้ถืออาวุธของชาติ ไม่ว่าตัวเล็กตัวน้อย อาวุธเล็กอาวุธน้อย กองทัพจะเป็นกองโจร ในการมีการใช้ในการถือครองอาวุธของแผ่นดินด้วยหน้าที่นั้น วินัยล้วนเป็นหลักทั้งสิ้น
ในสังคมทหาร ในกรมกองทหาร ไม่มีคำว่าประชาธิปไตย ไม่มีการออกสิทธิออกเสียง ไม่มีโหวต ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับคำสั่งของผู้บังคับบัญชา การวางปืนแล้วหันหลังออกจากแนวไป ไม่สนใจไม่ปฎิบัติตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชามิว่าด้วยเหตุผลใดไม่ว่าในสนามรบหรือในที่ตั้ง นั่นคือการหนีทัพ ในสนามรบนั้นหากทำอย่างนี้ ถูกยิงเป้าทันที หากทำนอกสนามรบ นั่นคือการละทิ้งหน้าที่ มีโทษไม่น้อยเหมือนกัน มีทหารอีกมากมายนักในกองทัพที่ไม่ได้เห็นด้วยกับผู้บังคับบัญชาไปทุกเรื่อง แต่ทำได้แค่คิดเท่านั้น เราไม่มีสิทธิโต้แย้งใดๆในคำสั่ง
สิ่งเดียวที่ทำได้สำหรับระดับปฎิบัติคือ เมื่อเราเห็นว่าเป็นคำสั่งที่ผิด เป็นคำสั่งที่ผิดศีลธรรมจรรยาของทหารแห่งชาติที่ดี ไม่ว่าด้วยแง่มุมใดๆ เรายังคงต้องปฎิบัติไปตามคำสั่งนั้น เราอาจทำให้ไม่สำเร็จ ทำได้แค่นี้เท่านั้น เราทำแล้ว แต่ทำไม่สำเร็จ นี่เป็นทางออกเดียวเท่านั้นของระดับผู้ปฎิบัติหรือระดับสั่งการในสนามเล็กๆ รูปการณ์อย่างนี้มิใช่ว่ามิเคยมี ตัวอย่างมีให้ดูมาแล้วจากในอดีต เรามิได้ผิดวินัย แต่เราทำตามความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในเบื้องลึกในจิตใจเท่านั้น
นี่เป็นคำตอบที่ว่า ทำไมทหารค่อนกองทัพ ถึงต้องทำอย่างที่ประชาชนทุกคนเห็นตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชา ในรร.ทหารในระดับเริ่มต้น ก้าวย่างแรกของการเป็นทหาร ทุกคนในกองทัพจะต้องถูกหล่อหลอมเรื่องวินัยอย่างสุดขั้ว รร.ทหารที่ไหนๆในโลกก็ทำอย่างนี้กันทั้งนั้น เพราะทุกคนในโลกรู้กันดีว่า ผู้ที่จะจบออกไป จะเป็นผู้ที่ต้องถืออาวุธของชาติ และจะต้องใช้อาวุธในมือไปตามหน้าที่ และวินัยที่ รร.ทหารเฝ้าหลอมให้ทหารทุกคนนั่นก็คือ วินัยในการมีหน้าที่ ส่วนการจะถือจะใช้อาวุธในมือของตนตามหน้าที่และคำสั่งนั้น มันขึ้นอยู่กับจิตสำนึกเฉพาะตนในความเป็นชาติ และความเป็นคนไทยเท่านั้น *นี่เป็นสิ่งเดียวที่จะมีอำนาจเหนือกว่า หน้าที่ในทางเป็นจริงของทหาร *
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [