ร้านกาแฟในวันฝนตก ผมนั่งมองสายฝนที่ปรอยปรายมาอย่างไม่ขาดสาย น้ำฝนเนี่ยมีสีอะไรเหรอ สีฟ้า สีเงิน หรือไม่มีสี กลิ่นกาแฟตลบอบอวลไปทั่ว ทุกลมหายใจเข้าออกต้องประกอบด้วยอนุมูลของมัน ผมดื่มกาแฟไม่ได้ ดื่มแล้วจะปวดหัวมาก ทั้ง ๆ ที่เคยชอบมากแท้ ๆ แต่ร่างกายกลับต่อต้าน แล้วผมเข้ามานั่งในร้านกาแฟทำไม " ชาร้อนได้แล้วค่ะ " พนักงานบรรจงวางกาน้ำชาและถ้วยชาลงบนโต๊ะ ผมหันหน้าไปยิ้มพร้อมกับขอบคุณเธอ กลิ่นชาฟุ้งมาทันทีเมื่อถูกรินกระทบกับถ้วยชา ไออุ่นของมันกระจายออกไปต่อสู้กับบรรยากาศหนาวเย็น ความหนาวเย็นที่สายฝนสร้างขึ้นมา สายฝนยังไม่หยุดตก ผมยังคงอยู่ในร้านกาแฟ นั่งรับเอาไออุ่นจากชา และไออุ่นที่แผ่ออกมาจากถ้วยกาแฟของลูกค้าที่นั่งด้วยกันอยู่ในร้าน ผมรอเวลาให้ฝนหยุดตก หรือไม่ก็รอความอบอุ่นจากถ้วยกาแฟของลูกค้าคนใหม่ที่จะเข้ามาในร้าน ฝนยังคงปรอยปรายอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย มันพยายามอย่างยิ่งยวดในการสร้างความหนาวเย็นให้แก่โลก และดูท่าว่าจะทำได้สำเร็จ ชาของผมเย็นลงไปเรื่อย ๆ ผมมองไปที่ผนังกระจกใส ปราการสุดท้ายที่กั้นกลางระหว่างผมและสายฝน ผลของการสู้รบระหว่างความเย็นและความอุ่น ปรากฎให้เห็น ฝ้าสีขาว ผมยื่นมือไปหากระจก ใช้ปลายนิ้วชี้ลูบไล้ไปมาบนนั้น นิ้วสัมผัสความเย็นจากกระจก ฝ้าสีขาวปรากฎรูปวาดขึ้นมา ตามการลากผ่านของนิ้ว รูปวาดที่พื้นฐานที่สุดที่ผมนึกออกเป็นรูปแรก หรือไม่ก็รูปที่สะท้อนถึงความรู้สึก ความต้องการลึก ๆ ของผม รูปหัวใจ ผมนั่งมองรูปที่เพิ่งวาดเสร็จ ยิ้มให้กับมัน แต่จู่ ๆ ก็รู้สึกว่าใครบางคนกำลังจ้องมองอยู่ ผมหันหลังกลับ มองไปตามที่มาของความรู้สึกนั้น หญิงสาวคนหนึ่งกำลังมองมาที่ผม เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้สูง แก้วกาแฟอยู่เคียงข้าง และรอยยิ้ม ผมยิ้มด้วยความขวยเขินก่อนจะหันหน้าหนี สายตาทอดยาวออกไปนอกผนังกระจก ความรู้สึกค่อย ๆ เปลี่ยนไป ขอบคุณนะสายฝน เพราะว่าเธอตกลงมา ผมถึงวาดรูปหัวใจบนกระจกได้ ผมแอบยิ้มให้กับรูปหัวใจอีกครั้ง และหญิงสาวคนนั้นก็อาจจะกำลังยิ้มให้กับรูปหัวใจด้วยเช่นกัน   Create Date : 08 กันยายน 2552     Last Update : 8 กันยายน 2552 8:19:16 น. Counter : 2002 Pageviews.   5 comment Share Tweet

พีพีสกปรก เกาะพีพีสกปรกสุด ๆ เวลาเรือแล่น ผิวน้ำก็จะเกิดฟองสีขาว สงสัยในน้ำคงจะมีผงซักฟอกปนอยู่มาก ฝูงอีแร้งก็บินวนเวียนฉวัดเฉวียนก่อนจะพุ่งลงไปในน้ำ สงสัยคงจะเห็นซากศพลอยอยู่ในน้ำแน่ ๆ ฝูงปลาก็ว่ายน้ำพล่านไปพล่านมา สงสัยในน้ำคงจะมีออกซิเจนต่ำถึงได้ทุรนทุรายกันนัก ถุงพลาสติกก็ลอยกระเพื่อมไปมาปล่อยชายระโยงระยาง ไกด์บอกว่าอย่าไปสัมผัสโดนมันเพราะมันมีพิษ หาดทรายก็เต็มไปด้วยเศษแก้วเล็ก ๆ สะท้อนแสงเข้ามาแยงตา สงสัยขี้เมาคงจะทุบขวดให้แตกเป็นเกล็ดเล็กเกล็ดน้อยทิ้งไว้แน่ ๆ พอผมดำน้ำ ก็เห็นแต่ปะการังสีซีด ๆ หักเป็นท่อนเล็กท่อนน้อย คงเป็นเพราะไอ้ฝรั่งขี้นกที่สวนฟินแล้วดันทะลึ่งยืนบนปะการังแน่ ๆ อยากฝึกภาษารัสเซียมาด่ามันจังเลย   Create Date : 06 กันยายน 2552     Last Update : 6 กันยายน 2552 8:19:56 น. Counter : 723 Pageviews.   2 comment Share Tweet

โลกหมุน - โลกหยุดหมุน โลกหมุน เดิมทีตรงนี้เป็นที่รกร้างว่างเปล่า ฝูงวัวลงจับกลุ่มกินหญ้าให้เห็นอยู่เรื่อย ๆ แต่เดี๋ยวนี้หอพักขึ้นพรึ่บพรั่บเต็มไปหมด ไม่มีตรงไหนที่ไม่ใช่พื้นซีเมนต์ เดิมทีข้าวแกงที่โรงอาหาร สองอย่างแปดบาทเอง ถูกแถมอิ่มท้องด้วย แต่เดี๋ยวนี้ข้าวแกงขายจานละสิบแปด แพงขึ้นมามากแต่ยังดีที่ยังอิ่มท้องอยู่ เดิมทีย่านนี้เป็นแค่ย่านที่พักอาศัย ไม่ค่อยมีร้านค้าเปิดขายของเท่าไรนัก แต่เดี๋ยวนี้กลายเป็นย่านธุรกิจ ผู้คน รถราสัญจรกันให้ขวักไขว่ วุ่นวายไปหมด เดิมทีประชาชนพอเลือกตั้งเสร็จก็หมดหน้าที่ ไม่ได้ไปยุ่งเกี่ยวกับการเมืองอีก บ่น ด่า การทำงานของรัฐบาลไปวัน ๆ คอยจนกว่ารัฐบาลจะยุบสภา จึงได้ค่อยกลับมาใช้สิทธิใช้เสียงของตนอีกครั้ง แต่เดี๋ยวประชาชนลุกขึ้นมามีส่วนร่วมทาางการเมืองมากขึ้น มีการตรวจสอบ การทำงานของรัฐบาล ชุมนุม เรียกร้อง ขับไล่รัฐบาลที่ประพฤติไม่ถูกหลัก ธรรมภิบาลและปราศจากความโปร่งใส ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงไปนี้ล้วนแต่แสดงให้เห็นว่า โลกกำลังหมุนอยู่ โลกหยุดหมุน แต่ไหนแต่ไรแล้วที่ตอนเย็น ๆ ถนนเส้นนี้จะมีคนต้อนฝูงวัวเดินกลับเข้าคอก จนถึงเดี๋ยวนี้ แม้แถวนี้จะไม่มีทุ่งหญ้าให้วัวกินแล้ว แต่ฝูงวัวที่ถูกต้อนให้กลับ เข้าคอกก็ยังคงเดินบนถนนเส้นนี้อยู่เหมือนเดิม แต่ไหนแต่ไรแล้วที่ร้านข้าวแกงทำกับข้าวเมนูซ้ำ ๆ เดิม ๆ วนไปวนมา จนถึงเดี๋ยวนี้ ข้าวแกงก็ขึ้นราคาไปเกินเท่าตัวแล้ว แต่เมนูก็ยังคงเป็นเมนูเดิม ๆ รสชาดก็เป็นรสชาดเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ไหนแต่ไรแล้วที่ผีบ้าคนนี้มักจะเดิมท่อม ๆ ไปมาแถวนี้ เสื้อก็ไม่ยอมใส่ จนถึงเดี๋ยวนี้แกก็ยังคงเดินไปมาอย่างไม่กลัวรถที่แล่นพลุกพล่านจะชนเอา และแกก็ยังคงไม่ใส่เสื้อเหมือนเดิม แต่ไหนแต่ไรแล้วที่รัฐบาลที่คนส่วนใหญ่เลือกเข้ามาบริหารประเทศมักจะถูก คนกลุ่มน้อยล้มล้างไปด้วยข้ออ้างและเหตุผลมากมายร้อยแปดประการ จนถึงเดี๋ยวนี้คนกลุ่มน้อยก็ยังคงสามารถล้มล้างรัฐบาลที่คนส่วนใหญ่เลือกให้ เข้ามาบริหารประเทศได้เหมือนเดิม ทุกสิ่งที่ไม่เปลี่ยนไปเลยเหล่านี้ทำให้ผมสงสัยว่าโลกของพวกเขาหยุดหมุนรึเปล่า   Create Date : 04 กันยายน 2552     Last Update : 4 กันยายน 2552 7:48:37 น. Counter : 559 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ฝนตก - นกหยุดร้องเพลง ฝนตก วันนี้อยู่ ๆ ฝนก็เทลงมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยแถมหนักอีกต่างหาก ผมรีบแจ้นไปหลังห้อง กวาดเสื้อผ้าที่ตากเอาไว้เข้าห้อง แต่ก็ไม่รู้จะเก็บมาทำไมในเมื่อทุกชิ้นชุ่มไปด้วยน้ำ ไม่เว้นแม้แต่เสื้อผ้าที่ผมใส่อยู่ น้ำหยดเป็นสายตามระยะทางที่ผมหอบเสื้อผ้า ทิ้งเสื้อผ้าที่เปียก ๆ ไว้ในตะกร้าผ้า ผมออกมายืนทำหน้าเบื่อที่ระเบียง สายฝนเทลงมาอย่างหนักราวกับไม่เคยตกมาเป็นเวลานานมากแล้ว ยืนเหม่ออยู่นาน ผมไม่เห็นมีสิ่งมีชีวิตใดเคลื่อนไหวในสายฝนเลย สงสัยฝนเนี่ยคงจะเป็นอันตรายต่อชีวิต ว่าไหม ผมเลยกลับเข้าห้อง กลัวละอองฝนจะฆ่าเอา นกหยุดร้องเพลง ฝนยังคงเทลงมาหนักอย่างต่อเนื่อง สงสัยฝนคงจะเทลงมาหนักเกินไป ไฟห้องผมก็เลยดับลงดื้อ ๆ Good Job ! การไฟฟ้า ผมเลยต้องออกมายืนทำหน้าเบื่อที่ระเบียงอีกครั้ง เหมือนเดิม ไม่มีสิ่งชีวิตใดดำรงชีวิตกลางสายฝนให้เห็น เหลือบไปเห็นฝูงนกกระจอกที่ชอบปลุกผมทุกเช้า และพอเย็น ๆ ก็ชอบกลับมาเล่าเรื่องราวของมันให้ฟัง แต่คราวนี้พวกมันเงียบสงบ ตัวสั่นงันงก สงสัยฝนคงจะเป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตจริง ๆ แต่พอมองไปที่ถนน ชายคนหนึ่งกำลังปั่นจักรยานอยู่ เขากางแขนออกราวกับจะโผบินกลางสายฝน พอเขาลับตาไป ไฟก็มาพอดี Good Job ! การไฟฟ้า อยู่ ๆ ผมก็ยิ้มอย่างไม่มีสาเหตุ เดินไปหลังห้อง หยิบอุปกรณ์ล้างรถ ก่อนจะเดินผิวปากลงไปหาหนูมินท์ที่กำลังเล่นน้ำฝนรออยู่   Create Date : 02 กันยายน 2552     Last Update : 2 กันยายน 2552 9:05:49 น. Counter : 560 Pageviews.   1 comment Share Tweet

งาน - ทำความสะอาด งาน " คุณ ! ระวัง !!! " ผมตะโกนพร้อมกับรีบยื่นมือไปจับมือเธอ กระชากเธอจนสุดแรง แปร๊นนนนนนน !!!! รถแล่นผ่านหน้าเราไปด้วยความเร็วสูง ลมหวดจนผมปลิวสะบัด เธอกล่าวคำขอบคุณผมทั้ง ๆ ที่อยู่ในท่านั่งเข่าอ่อน มือเธอเย็นเฉียบ และเธอกล่าวมันซ้ำไปซ้ำมาอยู่หลายเที่ยว เธอกำลังกระอักเลือดออกมาจากปาก มองผมด้วยสายตาที่ตื่นตระหนก ปัง ! เลือดไหลย้อยออกมาจากรูกระสุนที่หน้าผาก ก่อนจะลากเส้นสีแดงไปสู่เบ้าตา ไหลอาบผ่านแก้ม ราวกับเธอร้องไห้เป็นสายเลือด ผมหันหลังให้กับรถยนต์ที่พรุนไปด้วยรูกระสุน เดินไปหาเพื่อนร่วมงานที่จอดรถมอเตอร์ไซค์รออยู่ " เซ็ง ๆ ยังไงไม่รู้ มาเก็บเมียน้อยแบบนี้ " " ทำไงได้ มันเป็นงาน " ใช่ มันเป็นงาน ผมพึมพำกับตัวเองด้วยความรู้สึกที่อยากให้ใครสักคนได้ยินด้วย ทำความสะอาด ห้องผมสกปรก ฝุ่นจับเขรอะเต็มไปหมด ผมเอาไม้กวาดมากวาด เอาผ้ามาถู ค่อยดูสะอาดขึ้นหน่อย จานชามกองเต็มอ่าง น้ำแกงเริ่มส่งกลิ่น ผมนั่งล้างจานชามเหม็นเน่าทั้งหลายก่อนจะเอาไปคว่ำเก็บ เสื้อผ้ากองพูนสูงจนแทบล้นตะกร้าผ้า ผมหอบทั้งหมดไปปั่นซัก เอามาตากจนเต็มราว เหลียวมองดูรอบห้อง อืม สะอาด ดูน่าอยู่ขึ้นเป็นกอง ตอนนี้ก็เหลือแต่ตัวผมเท่านั้นที่สกปรก แปดเปื้อนด้วยมลทิน ผมคว้าเชือกที่ซื้อมา ออกจากห้อง มุ่งหน้าไปยังทำเลเหมาะ ๆ ที่เล็งไว้ ทำความสะอาดตัวเองซะหน่อยดีกว่า   Create Date : 31 สิงหาคม 2552     Last Update : 31 สิงหาคม 2552 8:04:26 น. Counter : 552 Pageviews.   2 comment Share Tweet

• เมื่อผม XXX
• ผู้เฝ้ามองความตาย
• Mission Impossible
• วรรณกรรมรก Hard disk
• Todesengel
• ห้องโถงของคนบาป
• เดินทางกับหนูมินท์
• The suicider
• เทพปกรณัม
• In your head, Zombie

• rainfull
• lomocat
• ภูติ
• หมูอมโรค
• i am_giddy
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com