เด็กหนุ่มกับถังขยะวิเศษ
" มันจะยากอะไรนักหนาฮ่ะ กะอีแค่ทิ้งขยะลงในถังแค่นี้ "
เด็กหนุ่มบ่นอย่างหัวเสียพร้อมกับก้มลงเก็บถุงขยะที่ถูกโยนออกมาจากรถเก๋งคันหนึ่ง
ที่เพิ่งขับผ่านเลยไป
เขาทิ้งถุงขยะใบนั้นลงในถังขยะที่แทบจะว่างเปล่าไม่มีอะไร พอทิ้งขยะเสร็จเขาก็เดิน
ทางต่อ
20 นาที ผ่านไป
" อะไรเนี่ย มาจากไหนอีก ! "
เด็กหนุ่มคนเดิมอุทานขึ้นด้วยความโมโหมากกว่าความสงสัย เขาเดินทางไปซื้อของที่
ปากซอยแป๊บเดียว พอกลับมา รอบข้างของถังขยะ มีถุงขยะอีกสองใบที่ล้มกลิ้งไม่
เป็นท่า ซึ่งน่าจะเกิดจากการถูกโยนแต่ดันไม่ลงถัง
เขาถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย เดินไปหยิบถุงขยะทั้งสองใบแล้วก็โยนใส่ถังขยะลงไป
ปากก็บ่นกระปอดกระแปดถึงความไม่มีวินัยของคนที่ทิ้งขยะไม่เป็นทาง ก่อนจะหัน
หลังให้ถังขยะ สืบเท้าเพื่อเดินกลับไปยังบ้านของเขา
" ช้าก่อนพ่อหนุ่ม "
มีคนสักคนเรียกเขา เด็กหนุ่มจึงหันหลังกลับไปตามเสียงเรียกนั้น
พอหันหลังกลับไป เขาก็ต้องรีบหลับตาลงเพราะมีแหล่งกำเนิดแสงสว่างกำลังเปล่ง
แสงเจิดจ้าตรงหน้า เขายกมือขึ้นมาบังแสงนั้นก่อนจะค่อย ๆ หรี่ตาขึ้นมามอง
ท่ามกลางแสงเจิดจ้านั้น มีร่างอันกำยำล่ำสันของชายคนหนึ่งยืน เขาตัวสูงใหญ่
โพกผ้าที่หัวเหมือนกับแขกแต่ไม่สวมเสื้อ เผยให้เห็นแผ่นอกกว้างเปลือยเปล่า เขายืน
เท้าสะเอวอยู่ตรงหน้าถังขยะ
" ท่านได้ทิ้งขยะลงในถังขยะใบนี้ครบสามครั้งแล้ว เราจึงได้ถูกปลดปล่อยออกจาก
คำสาปของพ่อมดที่ชั่วร้ายที่สาปให้เราถูกกักขังอยู่ในถังขยะใบนี้ เพื่อเป็นการ
ขอบคุณท่านที่ได้ช่วยเราไว้ เราจะให้พรท่านสามข้อและจะประสาทให้พรนั้นเป็นจริง
ดังที่ท่านปราถนา "
ชายผู้นั้นลดการแผ่รังสีเจิดจ้าลง พร้อมน้อมศีรษะให้เด็กหนุ่ม แสดงให้เห็นถึงความ
สำนึกในบุญคุณที่เด็กหนุ่มได้ช่วยเอาไว้
" ไม่เอาล่ะ ขอบใจ "
เด็กหนุ่มหันหลังกลับพร้อมกับก้าวขาออกเดินต่อ
" เฮ้ย ! จะไปไหน ! "
" อ้าว ก็จะกลับบ้านไง "
" อย่าเพิ่งไป ! ขอพรก่อนสิ "
" ไม่อยากได้อะไรทั้งนั้น "
" เงินทองเอาไหม ? เดี๋ยวเสกให้ "
" ไม่เอา บ้านรวย "
" ผู้หญิงล่ะ สาวงามที่สุดในปฐพี สิบนาง ไม่สิ ร้อยนางไปเลย "
" ไม่เอา ขี้เกียจสับราง "
" ยศฐาบรรดาศักดิ เอาไหม "
" ไม่เอา เดี๋ยวโดนเลื่อยขาเก้าอี้ "
" อมตะล่ะ ชีวิตเป็นนิรันดร์ "
" ไม่เอา โลกมันน่าเบื่อจะตาย อยู่ทำไมนานนัก "
มิไยดีต่อข้อเสนอของผู้ที่ถูกปลดปล่อย เด็กหนุ่มตั้งหน้าตั้งตาปฏิเสธอย่างเดียว
" ขอร้องล่ะ ขอพรอะไรก็ได้สักข้อหนึ่งเถอะ กรุณาด้วยเถอะ "
เขาเริ่มอ้อนวอนต่อเด็กหนุ่ม
" ไม่เอาหรอก เอาพรของผม ไปให้คนอื่นเถอะ ผมไม่อยากได้ "
เด็กหนุ่มปฏิเสธ เขาไม่ปราถนาพรใด ๆ
" ไม่ได้ ! ต้องเป็นท่านเท่านั้น เพราะท่านเป็นคนปลดปล่อยเรา เราให้พรคนอื่นไม่ได้ !
ต้องเป็นท่านคนเดียวเท่านั้น ! "
ผู้ที่ถูกปลดปล่อยปฏิเสธอย่างทันควัน
เด็กหนุ่มถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า เขาชักเริ่มเหนื่อยแล้ว
" ก็ขอบคุณนะที่อยากตอบแทน แต่มันไม่อยากได้อะไรจริง ๆ นี่นา ขอโทษทีนะ
ขอตัวกลับบ้านก่อน "
พอพูดจบ เด็กหนุ่มก็หันหลังกลับเพื่อเดิน ผู้ที่ถูกปลดปล่อยยืนนิ่งเงียบงันอย่างจน
แต้ม เด็กหนุ่มไม่ยอมขอพรใด ๆ จากเขาเลย
" ขอร้องล่ะ ช่วยเราที เราถูกล่อลวงให้มาเป็นยักษ์เฝ้าถังขยะวิเศษ ช่วยเราด้วยเถิด "
ยักษ์เฝ้าถังขยะวิเศษร้องห่มร้องไห้อ้อนวอนเด็กหนุ่มให้ช่วยเขา
" เอ๊า ก็บอกกันแต่แรกเลยสิ มัวแต่โยกโย้ จะให้พรกันอยู่ได้ ผมยินดีช่วยเหลือคนที่
กำลังลำบากอยู่แล้ว "
เด็กหนุ่มหันกลับมา เขายิ้มน้อยด้วยใบหน้าที่พร้อมจะช่วยเหลือทุกคนที่ขอร้องเขา
" จะให้ช่วยยังไงก็ว่ามาสิ "
นับจากวันนั้นเป็นต้นมา ชาวบ้านในละแวกนั้นก็จะเห็นชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่กำยำ
คนหนึ่งมาทำความสะอาดถังขยะใบหนึ่งจนเอี่ยมอ่องสะอาดสะอ้านทุกวัน ไม่เว้นแม้
แต่วันฝนตกและแดดออก เขาทำเช่นนั้นเสมอมา จนทำให้ชาวบ้านไม่กล้าทิ้งขยะ
เกลื่อนกลาดในซอยนั้นอีกต่อไป
| Create Date : 08 สิงหาคม 2552 |
| Last Update : 8 สิงหาคม 2552 18:23:38 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 624 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ภูติ  วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:10:15:41 น. |
|
|
|
| โดย: คนชอบอ่าน IP: 124.120.105.26 วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:15:19:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
มันเป็นถังขยะเปียก ขยะรีไซเคิ่ล หรือว่าขยะอันตราย เดี๋ยวจะได้ไปส่องๆดู