สวัสดีค่ะ

มาทักทายบ๊อกค่ะ

ฟังดูเหงามากๆเลยค่ะ อย่าเพิ่งคิดอะไรไกลขนาดนั้นเลยนะคะ ไม่สบายใจเปล่าๆ มีเพื่อนคนนึงส่งมาให้อ่านค่ะ เลยเอามาฝากด้วย

วันวารเป็นเพียงอดีต
พรุ่งนี้ยังคงเป็นความลับ
วันนี้คือของกำนัล
นั่นคือเหตุผลให้ปัจจุบันเป็นของกำนัลแห่งชีวิต ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

ลองไม่มองสาวเจ้าคนนั้นซักวัน ทำเป็นไม่สนใจก็ได้ครับ บางทีเขาอาจจะไม่มาหลอกหลอนอีกก็ได้

สิ่งที่เกิดขึ้นนี้มาจากคำว่าเหงาหรือเปล่าครับ ถ้ามีจากคำว่าเหงา ลองปรับเปลี่ยนให้มันเป็นเพื่อนของ จขบ. ดูครับ บางที จขบ. อาจจะสนุกกับการมีมันเป็นเพื่อนก็ได้นะครับ

ก็คนมันเหงาอ่ะ เดี๋ยวก็ชินมั้งคะ

อ่านแล้วเหมือนเห็นตัวเอง

กอดคอกันร้องไห้เหอะ

โอ้ววว อ่านแล้วเศร้าจัง

ทำไงได้ เกิดมาสวยน้อยอย่าง เราเรา

ทำได้แค่กอดตัวเองแน่นๆ

บอกรักตัวเองให้บ่อยๆ

คงช่วยได้มั้งเนอะ

ติดตามบล็อกของคุณอย่นะ เปนกำลังใจให้
คุณเปนคล้ายๆฉันตอนนี้เลยที่เหมือนไม่มีใคร ตอนนี้อยากเขียนบล็อกเองบ้างแต่ยังทำไม่เปน สอนหน่อยจิคะ

เหงา ... แต่เอาไว้มันก็ชินไปเองได้ครับ

อายุเพิ่งจะแค่นี้เอง ถือได้ว่าเป็นช่วงเริ่มต้นของชีวิต
หนทางข้างหน้ายังมีอีกยาวมากนัก
ขอให้มีกำลังใจ ดำเนินชีวิตต่อไปให้ดีที่สุด

ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด แล้วอนาคตก็น่าจะดีเองครับ

เห็นชื่อสะดุดตามาก ก็เลยเข้ามา

background สวยมากเลยค่ะ เฮ้อ อยากไปทะเล

อ่านไปอ่านมา ทำไมเราอยากร้องไห้ล่ะค่ะ

เข้มแข็งเข้าไว้ ผู้หญิงไม่สวย ไม่มีคนนั้น เราต้องอยู่ได้นะ

เพลงก้อเพราะ..บ้านก้อสวยคับ..อิอิ

ไม่ต้องกลัวค่ะ ยามแก่น่ะ มันยังอีกยาวนานนัก
ถ้ากลัวเหงาก็มาปรนนิบัติรับใช้เจ๊ๆที่ นิคม กทชร ได้นะคะ ยินดีต้อนรับ อิอิอิ

ชีวิตคุณยังเริ่มต้นครับ ยังแค่เริ่มต้นจริงๆ เงาที่ว่าเป็นแค่เงาครับ แต่คุณคือตัวจริง อย่าให้ความเหงาเศร้าใจปล่อยให้เงามามีอำนาจเหนือนะครับ

อ่านกลัวตาม เจ้าของ blog เลย .....ไม่ได้แล้ว

ต้องรีบหา.....เริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้เลย

ฮาโหลๆๆก๊อกๆๆ มีใครอยู่มั่งเจ้าค๊า อิอิอิ

แค่มีความสุขที่มีอยู่ก็สบายใจแล้วครับ