|
|
Guardian รีวิว
ผู้แต่ง: Priest
แปล: ลูกหว้า
สำนักพิมพ์: everY
นิยายที่ออกมาตั้งแต่ปีที่แล้วนะคะ แต่เพิ่งมีโอกาสได้หยิบมาเขียนเอาป่านนี้ เพราะอะไร... เพราะลืมค่ะ มันมีนิยายที่อ่านจบไปแล้วกองรอให้หยิบมาเขียนถึงเยอะมากจนท้อเลยล่ะตอนนี้ แต่ก็อาศัยว่า ไม่กดดันตัวเองมาก เพราะต้องไม่ลืมว่าที่เริ่มต้นรีวิวนิยายนี่ก็เพราะอยากทำอะไรสนุกๆ ต่างหาก ไม่ได้จะเขียนงานส่งอาจารย์เสียหน่อย
กว่าจะได้ลงมือเขียนเรื่องนี้ ก็เรียกว่าทิ้งช่วงจากเรื่องก่อนไปพอสมควรค่ะ บังเอิญโน้ตบุ๊กเกิดเกเรขึ้นมาเสียก่อน ก็ต้องเอาไปซ่อมให้เรียบร้อยเนาะ จริงๆ ตอนแรกหยิบ ตัวร้ายอย่างข้า... จะหนีเอาตัวรอดยังไงดี มาเขียนก่อนด้วยซ้ำ แต่ขอเอาเรื่องนี้แทรกคิวก่อนก็แล้วกันนะคะ
  
ที่จริง เราไม่ได้ติดตามเรื่องนี้แต่แรกเพราะสนใจอยากอ่านนิยายอะไรหรอกค่ะ แต่มันมีคลิปในยูทูปที่ตัดซีรีย์เรื่องนี้ออกมาสั้นๆ แบบปรมาจารย์ฯ นั่นล่ะค่ะ ขึ้นเป็นคลิปแนะนำ ก็เข้าไปดูเสียหน่อย ก็อ้าว... เออ เรื่องมันก็ค่อนข้างน่าสนใจอยู่นะ ที่สำคัญพระเอกของเรื่องทั้งคู่ก็งานดีเข้าท่าอยู่ โดยเฉพาะจูอี้หลงที่มารับบทเป็น ศาสตราจารย์เสิ่นเว่ย คือเสิ่นเว่ยจากในนิยายหลุดออกมาชัดๆ ส่วนไป๋อวี่ ที่มารับบทเป็น จ้าวหยุนหลาน ก็เคมีใช่สุดๆ แต่ถ้าถามนะคะ ส่วนตัวแล้วชอบนิยายมากกว่าซีรีย์ และความดีงามที่สุดของซีรีย์เรื่องนี้ก็เห็นจะเป็นนักแสดงหลักสองคนนี้แหละค่ะ นอกนั้น พูดเลยว่าไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ ทั้งการแคสต์นักแสดงและโปรดักชั่น ซึ่งแม้แต่ไป๋อวี่เอง ยังถึงกับออกปากเลยว่า มันดู cheap ไปหน่อย ซึ่งต้องยอมรับว่ามันคือเรื่องจริงแหละค่ะ อันนี้ตัดสินจากการดูซีรี่ย์จนจบและอ่านนิยายไป 2 รอบแล้วนะคะ
กลับมาที่นิยายกันดีกว่าค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของราชาวิญญาณ (aka ท่านฑูตมรณะ) และเทพผู้ยิ่งใหญ่องค์หนึ่ง ที่มีอายุยาวนานมา.... นานล่ะค่ะ ย้อนกลับไปสมัยสร้างโลกกันโน่นเลย เอาเป็นว่าตัวเทพนั้นได้กลับมาเกิดใหม่ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ในขณะที่ตัวราชาวิญญาณนั้นเป็นฝ่ายเฝ้ารอ (ไปพร้อมๆ กับการทำหน้าที่ในฐานะราชาวิญญาณหรือท่านฑูตมรณะไปด้วย) ที่ผ่านมาก็ไม่เคยจะเปิดเผยตัวเอง หลบหลีกมาได้ก็หลายชีวิตของท่านเทพที่เกิดแล้วตายเกิดแล้วตายไม่รู้กี่ชีวิตเข้าไปแล้ว จนท่านเกิดมาเป็นเจ้าหยุนหลานนี่แหละ ก็มีเหตุให้จะต้องจับพลัดจับผลูมาเจอกันแบบจังๆ เพราะราชาวิญญาณที่มักจะคอยแอบเฝ้ามองดูท่านเทพอยู่ห่างๆ ในชีวิตนี้ อยู่ในร่างของศาสตราจารย์เสิ่นเว่ย ที่จู่ๆ ก็มีเหตุได้เข้าไปเกี่ยวข้องกับคดีอาชญากรรมที่เหนือธรรมชาติที่ไม่ใช่แค่เหตุการณ์เดียวนะคะ เรียกว่าเกิดแบบต่อเนื่องลากยาวเลยล่ะ
ตัวเจ้าหยุนหลานนั้น ถึงแม้จะมีลุคเป็นหนุ่มเสเพล ท่าทางไม่สนโลก และปล่อยเนื้อปล่อยตัวเอามากๆ นั้น แต่จริงๆ มีตำแหน่งเป็นถึงหัวหน้าหน่วยสืบสวนคดีพิเศษ ที่ขึ้นตรงต่อกระทรวงความมั่นคงแห่งชาติ คือจะรับทำแต่คดีที่ประหลาดๆ ที่ตำรวจทั่วไปไม่อาจทำได้ ทำเสร็จก็ปิดคดีให้เงียบหายไปราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ด้วย ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจ เพราะที่หน่วยนี้มีพนักงานเป็นทั้งแมวที่พูดและแปลงร่างเป็นคนได้ มีวิญญาณหญิงสาวที่คอยทำงานแอดมิน มีหญิงสาวครึ่งคนครึ่งงู ชายหนุ่มที่ดูยังไงก็คล้ายผีดิบ มีเด็กหนุ่มท่าทางขี้กลัวและแต่เป็นคนมีบุญเยอะ และมีนักบวชที่ดูยังไงก็นอกรีตเหลือเกินเป็นต้น เรียกว่าแค่ตัวละครที่ทยอยปรากฏตัวออกมาตั้งแต่ต้นเรื่อง ก็พอจะเดาได้ละว่าน่าติดตามขนาดไหน แฟนตาซีเว่อวังขนาดนี้
ทีนี้เรามาพูดถึงตัวละครหลักของเราคือเสิ่นเว่ย กับเจ้าหยุนหลานกันหน่อยค่ะ ตัวละครสองตัวนี้มีเสน่ห์มาก ตัวเสิ่นเว่ยที่รู้จักเจ้าหยุนหลานดียิ่งกว่าเจ้าตัวนั้น แม้จะคอยเฝ้ามองและเฝ้ารอมานานแค่ไหน แต่ก็ไม่คิดอยากจะเข้าไปใกล้ชิดเลยจริงๆ เหมือนว่าชีวิตของเขาที่เป็นอยู่นี้ก็ดีอยู่แล้ว ไม่มีความจำเป็นจะต้องเปิดเผยตัวเองให้เกิดความซับซ้อนวุ่นวายอันใดอีก ส่วนหนึ่งมันก็มีเหตุผลสำคัญที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของเจ้าหยุนหลานโดยตรงด้วยนั่นแหละค่ะ ซึ่งที่จริงเสิ่นเว่ยน่าสงสารนะคะ เพราะเป็นคนที่ต้องรอมานานอยู่เพียงฝ่ายเดียว ต้องหักห้ามใจหนักมาก ทั้งๆ ที่ก็รักมากเสียขนาดนั้น
ในขณะที่เจ้าหยุนหลาน (ในชีวิตนี้) ชอบเสิ่นเว่ยชนิดออกนอกหน้า อีกฝ่ายจะพยายามหลบหน้าหรือทิ้งระยะแค่ไหน พี่แกก็ตามติดชีวิตเสิ่นเว่ยจริงๆ เรียกว่าทั้งส่งข้อความหา ทั้งพยายามไปเจอหน้าบ่อยๆ คือก็ตื๊อจีบเค้านั่นแหละ สร้างความลำบากใจให้กับเสิ่นเว่ยเหลือเกิน เพราะแม้จะทำทีเยือกเย็น ไม่สนใจ แต่ลึกๆ ในใจน่ะ อยากจะจับกดเจ้าหยุนหลานจะแย่
ใช่ค่ะ... เรื่องนี้คือโคตรหักมุม เสิ่นเว่ยที่เป็นชายหนุ่มสุภาพเรียบร้อยสุดเนี้ยบ ตั้งแต่ทรงผม การแต่งตัว หน้าตาหรือก็หล่อละมุนละไมเหลือเกินนี่แหละค่ะ ที่จับกดเจ้าหยุนหลานซะงั้น เรียกว่าจะเสเพลและแมนมาจากไหน ก็ไม่มีทางเอาชนะระดับราชาวิญญาณได้เลย โดยเฉพาะในเรื่องของเรี่ยวแรง พละกำลัง และสกิลการต่อสู้ใดๆ ก็ตาม คือเจ้าหยุนหลานเก่งมากค่ะ เมื่อเทียบกับทุกคน ไม่ใช่แค่มนุษย์ทั่วไปด้วยนะ ต่อให้เป็นพวกปิศาจอะไรทั้งหลาย ก็เรียกว่ารับมือได้ทั้งนั้น จะแพ้ก็แค่เสิ่นเว่ยนี่แหละ ตอนอ่านขำมาก งงก็งง แต่ก็ตลกและแอบเห็นใจนางมากอยู่เหมือนกัน มีความเสียเชิงชายเสเพลไปไม่น้อย เพราะเป็นฝ่ายรุกเขาก่อนแท้ๆ แต่คดีกลับพลิกไปซะได้
ในส่วนของการดำเนินเรื่อง เราชอบนิยายมากค่ะ มันสนุกกว่ากันเยอะเลย ทั้งการวางพล็อต การใส่รายละเอียดต่างๆ อ่านสนุกมาก มีที่มาที่ไป สมเหตุสมผล (แบบแฟนตาซีน่ะนะคะ) แม้จะเป็นเรื่องที่ดึงมาจากตำนานการสร้างโลกของเทพเจ้าตามความเชื่อโบราณผสมผสานกับการแต่งเติมขึ้นใหม่ของนักเขียนเอง ซึ่งขอละเอาไว้นะคะ ตำนานนี้มีให้อ่านในเรื่องอย่างละเอียดแล้ว แต่คืออ่านแล้วแบบ จินตนาการคนเขียนช่างเลิศเลอแท้ ตอนที่อ่านเรารู้สึกว่ามันช่างยิ่งใหญ่เหลือเกินแล้วมันก็เชื่อมโยงถึงกันหมดจริงๆ สนุกค่ะ
ตัวละครหลายๆ ตัวในเรื่องก็สร้างสีสันให้นิยายอ่านสนุกยิ่งขึ้น ไม่ว่าจะเป็นจะเป็นตัวละครกัวฉางเฉิง ที่ทำหน้าที่เป็นตัวเปิดเรื่อง ทั้งวังเจิง จู้หง หลินจิ้ง ต้าชิ่ง ฉู่ซู่ หรือแม้แต่คุณพ่อของเจ้าหอวิ๋นหลานเอง ไหนจะเหล่าอสูร เทพ มาร วิญญาณตัวประหลาดทั้งหลายนั่นอีก เรื่องราวต่างๆ จะถูกผูกเอาไว้กับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ 4 อย่างที่สำคัญชนิดพลิกโลก ของแต่ละชิ้นมีพลังอำนาจต่างๆ กันไป กว่าจะตามหา แย่งชิง รวบรวมกันได้ พระเอกทั้งสองของเราพร้อมทีมงานก็เรียกได้ว่าล้มลุกคลุกคลานแทบเอาชีวิตไปทิ้งก็หลายครั้ง ส่วนผลจะออกมาเป็นยังไง ก็ลองไปตามอ่านกันดูได้นะคะ เพราะตอนจบของนิยายกับซีรีย์ไม่เหมือนกันเลยจริงๆ ใครบอกว่าดูซีรีย์เอาก็ได้ ขอบอกตรงนี้ค่ะว่า นอกจากตัวละครหลักสองตัวแล้ว องค์ประกอบอื่นๆ ไม่ค่อยมีพลังซักเท่าไหร่ มันจะมีความรู้สึกขัดๆ อยู่หลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของตัวละครและการดำเนินเรื่อง อย่างที่บอกค่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะฝีมือการแสดงของจูอี้หลงกับไป๋อวี่ เราคงไม่ติดตามและดูจนจบขนาดนี้แน่ๆ รอดเพราะเคมีของสองคนนี้โดยแท้ค่ะ แต่ถ้าใครไม่อยากอ่านนิยาย ขอไปดูซีรีย์เลย ความรู้สึกอาจจะต่างจากเราก็ได้ อันนี้ก็เป็นอีกทางเลือกนึงนะคะ
ความสนุกของนิยายขนาด 3 เล่มจบเรื่องนี้ ทำให้สามารถหยิบมาอ่านซ้ำได้อีกแบบสบายๆ เลยล่ะค่ะ (หรือที่อ่านรอบสองเพราะว่างมากก็ไม่รู้) เป็นหนึ่งในนิยายที่ชอบเรื่องนึง เราชอบนิยายที่วางพล็อตเรื่องดีๆ มีรายละเอียด และมีตัวละครที่น่าสนใจเสมอ และจะว่าไป เราก็ไม่ใช่คนเรื่องมากนะคะ มีหลายๆ เรื่องที่อาจจะไม่ได้เลิศเลอมากมาย แต่จริงๆ ถ้าแค่ทำให้อ่านเพลินอ่านสนุกได้ล่ะก็ เราก็ถือว่าผ่านแล้วนะคะ ดังนั้นสำหรับเราแล้ว มีน้อยเรื่องมากที่อ่านแล้ว ไม่อยากหยิบกลับมาอ่านอีก หรือไม่ก็ไม่อยากอ่านต่อแล้วแบบนี้ ซึ่งก็จะขอไม่หยิบมาเขียนถึงดีกว่า เพราะอาจจะมีหลายคนที่ก็คงชอบ เราก็แค่เลือกเขียนถึงแต่เรื่องที่เราชอบก็พอ
ขออภัยอีกครั้งนะคะที่ทิ้งช่วงไปนาน เวลารีวิวหนังสือแต่ละที หลายๆ ครั้งต้องเปิดกลับไปเช็กชื่อตัวละคร เรื่องราวอะไรอยู่บ่อยๆ ก็ต้องใช้เวลาพอสมควร ไอ้เรื่องที่ว่าจะหยิบเอาเรื่องอะไรมาเขียนก่อนนั่นก็อีกเหตุผลนึงค่ะ เขียนทีก็ใช้เวลาไม่น้อยเหมือนกัน แต่นั่นก็เพราะอยากจะเขียนออกมาให้อ่านกันเพลินๆ ในขณะเดียวกันก็อยากให้ได้มาแชร์กัน แล้วก็เผื่อให้ใครที่ลังเลว่าควรจะหามาอ่านดีมั้ยนะ ได้ใช้ประกอบการตัดสินใจเลือกซื้อหามาอ่านได้ด้วย
โปรดติดตามเรื่องต่อไปค่ะ
| Create Date : 26 มิถุนายน 2563 |
| Last Update : 13 พฤศจิกายน 2563 9:43:03 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 3784 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
| fingers-crossed |
 |
|
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
