|
|
เจิ้นก็ยังคงสง่าผ่าเผยอย่างนี้แหละ รีวิว
ผู้แต่ง: กงจื่อจั้น
แปล: ไช่ฉิง
สำนักพิมพ์: ROSE
อีกหนึ่งนิยายจีนย้อนยุคที่พูดถึงการกลับมาเกิดใหม่ที่เราเลือกมาอ่าน เพราะ หนึ่ง เราชอบชื่อเรื่องที่แอบกวนเบาๆ สอง หน้าปกวาดออกมาน่ารักซะงั้น และสาม เรื่องย่อด้านหลังอ่านแล้วแลดูน่าสนใจทีเดียว
นี่เป็นเรื่องราวการเกิดใหม่ของหวงตี้แห่งต้าฉี่ที่มีนามว่าเยียนจี้ แต่นี่ไม่ใช่การเกิดใหม่ธรรมดา เพราะแต่แรกเริ่มทีนั้น ในชีวิตแรกของเขาเป็นเพียงชายหนุ่มธรรมดาวัย 24 ที่ประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิตไปอย่างน่าเสียดาย จนกระทั่งได้กลับมาเกิดใหม่เป็นหวงตี้ที่ขึ้นครองราชย์ตั้งแต่อายุเพียง 16 ปี แต่ในทุกๆ ชีวิต เขาจะต้องตายเมื่ออายุครบ 24 ไปเสียทุกครั้ง ไม่ว่าเขาจะได้เรียนรู้จากชีวิตก่อนหน้านี้มาแค่ไหน แต่สุดท้ายก็ต้องมีจุดจบเหมือนเดิมเสมอ จนกระทั่งชีวิตนี้ที่เป็นชีวิตที่ห้าของเขา คนอ่านก็จะได้ลุ้นกันล่ะค่ะ ว่าเขาจะหลุดไปจากวงจรเกิดตายแบบซ้ำๆ นี้ได้หรือไม่
 
สำหรับหวงตี้พระองค์นี้นะคะ แม้อายุในชีวิตนี้จะแค่ 16 แต่พอเอาอายุหลายๆ ชีวิตมารวมกันเข้า ก็ร่วมร้อยอยู่นะ และเนื่องจากเป็นรัชทายาทเพียงพระองค์เดียว แถมยังเด็ก แล้วร่างกายก็ยังอ่อนแอมากด้วย ก็เลยเป็นที่กังขาของขุนนางหลายคนว่า จะไหวมั้ยนะ ไหนจะเด็ก ไหนสุขภาพ ไหนจะนิสัยเอาแต่ใจจนเดาทางยากนั่นอีก ที่หนักหนาหน่อยก็คือพระปิตุลา หรืออันที่จริงก็น่าจะเป็นเสด็จอาที่มีชื่อว่า เยียนโจว ของท่านนี่แหละ ที่คิดจะกุมอำนาจเอาไว้ในมือตัวเองทั้งหมด คือฉากหน้าก็เหมือนรักและเป็นห่วงหลานตัวเองแหละ แต่เบื้องลึกคืออยากขึ้นเป็นหวงตี้ใจจะขาดว่าอย่างนั้น
ชีวิตที่ผ่านๆ มา เยี่ยนจี้ที่จริงต้องวุ่นวายอยู่กับเรื่องชิงบัลลังก์เหล่านี้มาโดยตลอด จนมาชีวิตนี้ ก็เรียกว่าสั่งสมประสบการณ์เอาไว้รับมือมาไม่น้อย แถมยังล่วงรู้อนาคตอีก นอกจากนี้พระองค์ยังมีพระสหายที่เก่งกล้าสามารถอีกทั้งยังจงรักภักดีเป็นอย่างมากอีกสามคน ไม่ว่าจะเป็นมหาเสนาบดีฟู่จือหวาย แม่ทัพใหญ่เฮ่อจี่ และท่านราชครูเซี่ยเหวินจั๋ว แต่ละคนนี่คือตัวท็อปจริงๆ ทั้งหล่อทั้งเก่ง แถมยังหลงรักเยียนจี้ชนิดหัวปักหัวปำว่าอย่างนั้น เราจึงจะได้เห็นวิธีการอันหลากหลายที่ขุนนางแต่ละท่านพยายามจะเอาชนะใจของหวงตี้พระองค์นี้ชนิดไม่มีใครยอมใครทีเดียวค่ะ เรียกว่างานหลวงไม่ได้ขาด งานราษฎร์ก็ไม่ปล่อยล่ะ
ที่เราชอบอีกอย่างก็น่าจะเป็นบุคลิกและลักษณะนิสัยของเยียนจี้นี่แหละ คงเพราะผ่านอะไรมาเยอะมากก็เลยมีความทันคนและเจ้าแผนการอยู่ภายใต้ใบหน้าอันงดงามและดูอ่อนแอใสซื่อนั่นอยู่เป็นกระบุง เล่นละครตบตาก็เก่งซะจนตัวร้ายนี่ถึงกับตามไม่ทัน เวลารับมือกับเหล่าขุนนางก็ฉลาดเฉลียวบวกกับเลเวลความกวนตีนสูงลิบ คงเพราะรู้เช่นเห็นชาติคนเหล่านี้เป็นอย่างดีอยู่แล้ว รู้ดีด้วยว่าควรจะผ่อนหนักผ่อนเบายังไง ตอนไหนควรใช้อำนาจ ตอนไหนควรใช้อารมณ์ ปากคอรึก็เราะร้ายยิ่งนัก แถมยามไม่ได้ออกว่าราชการ ยังชอบขี้เกียจอยู่บ่อยๆ อีกต่างหาก แต่ถึงอย่างนั้น ร้อยทั้งร้อยก็ตกม้าตายกับเรื่องความรักทุกทีไป ให้มันได้ยังงี้สิน่า
และคนที่คอยตามใจ คอยดูแล คอยสปอยล์ คอยเป็นดูแลหวงตี้ที่ใกล้ที่ชุด นอกจากเส้าเหอที่เป็นขันทีใกล้ชิดแล้ว ก็หนีไม่พ้นราชครูเซี่ยเหวินจั๋วนี่ล่ะค่ะ คือไม่ใช่แค่หน้าตาดี มีความสามารถ เป็นที่ไว้ใจได้อย่างที่สุดเท่านั้น ยังเป็นจอมวางแผนที่ร้ายกาจอย่างยิ่ง อาศัยตำแหน่งหน้าที่ที่ได้ใกล้ชิดหวงตี้มากกว่าใคร ทั้งหว่านเสน่ห์ ทั้งยั่วยวน และคอยรุกจนทำให้หวงตี้ใจเต้นอยู่เป็นประจำ แล้วทำเหมือนว่าตัวเองไม่ได้ตั้งใจด้วยนะ คือเป็นธรรมชาติมาก เล่นเอาหวงตี้นี่ถึงกับเงิบว่า ท่านราชครูที่มีภาพลักษณ์สูงส่ง บริสุทธิ์งดงาม เหตุใดจึงเป็นคนเช่นนี้ไปได้ ไอ้เราอ่านๆ ไป โอ้โห เจออิตาราชครูรุกซะขนาดนี้ อยากจะหนีเอาตัวรอดยังไงก็ไม่มีทางพ้นหรอกค่ะ
ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นนิยายจีนย้อนยุคที่มีตัวเอกเป็นถึงหวงตี้ล่ะนะคะ จึงหนีไม่พ้นเรื่องงานศึกสงครามกันอยู่แล้ว เราชอบนะ เพราะมันเป็นการชิงไหวชิงพริบที่มีชั้นเชิง มีการซ้อนแผน วางแผนกันหลายขั้นหลายตอน เวลาอ่านก็เลยพลอยได้ลุ้นไปด้วย เราถึงได้รู้ว่าคู่ปรับของเยียนจี้นั้น ไม่ได้มีเพียงแค่เยียนโจว แต่ยังมีแคว้นอื่นที่อยากจะยึดครองต้าลี่ให้ได้อีกด้วย
ในเรื่องนี้ตัวละครถือว่าไม่ได้มากมายจนเกินจะจำไหวเหมือนหลายๆ เรื่องที่เราเคยอ่านมานะคะ แต่ก็เรียกได้ว่าไม่น้อยล่ะ นอกจากที่เอ่ยๆ มาด้านบน ตัวละครพิเศษอีกสองตัวที่ไม่พูดถึงไม่ได้จริงๆ เพราะพวกนางช่างน่าเอ็นดู ตัวแรกคือเอ้อร์โก๋วจื่อ ตัวที่สองก็คือโกว่ตั้นตั้น สองตัวนี้เป็นหมานะคะ โดยเฉพาะเอ้อร์โก๋วจื่อ นี่คือแต่แรกเริ่มเดิมที หมาป่าขาวที่ขึ้นชื่อเรื่องความดุร้ายแต่ก็ซื่อสัตย์จงรักภักดีอย่างยิ่งตัวนี้ เป็นของบรรณาการจากแคว้นชื่อฟัง คู่ปรับของต้าหลี่นี่แหละ แคว้นนี้ตั้งใจเอามันมาลองของหวงตี้ แต่ปรากฏว่ามันยอมศิโรราปแทบเท้าพระองค์ทันที ทำเอาชื่อฟังเสียหน้าไปเลย ไอ้เราอ่านไปก็คือว่านี่จะต้องเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ของหวงตี้องค์นี้แน่ๆ เปล่าเลยค่ะ อ่านๆ ไป เอ้อร์โก๋วจื่อนี่ไม่ต่างอะไรกับหมาไซบีเรียนฮัสกี้นิสัยวายป่วงตัวนึง นอกจากจะขี้น้อยใจอย่างยิ่งแล้ว ยังกลัวท่านราชครูยิ่งนัก เพราะโดนมองแรงหลายครั้งเวลาที่ทะเล่อทะล่าเข้าหาหวงตี้แบบไม่ดูตาม้าตาเรือ ตอนหลังท่านราชครูก็เลยต้องหาหมาอีกตัวมาเป็นเพื่อน ซึ่งก็คือโก่วตั้นตั้น นั่นเองค่ะ
นิยายเรื่องนี้ที่จริงมีหลากรสทีเดียวค่ะ ไม่ว่าจะเป็นความชวนหัว ความสนุกสนาน ความน่ารัก ความเคร่งเครียด ความเข้มข้นหรือแม้แต่ความดราม่า เรียกว่ามีครบอยู่ในหนังสือหนาๆ จำนวน 2 เล่มนี่เลย ใครที่สนใจจะหยิบมาอ่านนี่ เราเชื่อว่าน่าจะไม่ผิดหวังกันนะคะ ยังไงซะเรื่องนี้ตัวละครเด่นๆ นั้นย้ำเลยว่าหน้าตาดีมาก คอนเฟิร์มโดยหวงตี้ของเราที่ชอบคนที่หน้าตาอย่างยิ่ง จะเลือกใครมาทำงานด้วยทีไร ก็หาเรื่องใช้หน้าตามาตัดสินตลอด ยิ่งถ้าใครที่ไม่ได้เรื่อง แถมยังหน้าตาไม่ดี หวงตี้ของเรานี่เรียกว่าจิกกัดแบบไม่ไว้หน้าทีเดียวค่ะ ทำเอาขุนนางไม่ได้เรื่องหลายท่านอยากจะตายแล้วไปเกิดใหม่ซะให้รู้แล้วรู้รอดไป ตลกและกวนตีนอย่างยิ่งค่ะ
อย่าลืมไปลองหาอ่านกันดู แล้วอย่าลืมติดตามเรื่องต่อไปด้วยนะคะ
| Create Date : 16 กรกฎาคม 2563 |
| Last Update : 13 พฤศจิกายน 2563 9:42:14 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1548 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
| fingers-crossed |
 |
|
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
