daclub :: The Club

สิ้นสวาท (นิยายไทย)

สิ้นสวาท
ผู้แต่ง โรสลาเรน
พิมพ์รวมเล่มครั้งแรกถึงครั้งที่สาม โดยสำนักพิมพ์บำรุงสาส์น 2518-2535
ณ บ้านวรรณกรรม พิมพ์รวมเล่มครั้งที่ 4 พ.ศ. 2540 ครั้งที่ 5 พ.ศ. 2547


เวลาเปลี่ยน ใจคนเปลี่ยน
สมัยเด็กๆ จำไม่ได้แล้วว่าอ่านตอนมอต้น หรือมอปลาย เอ๊ะหรือจะเป็นประถมปลาย?สิ้นสวาทเป็นเรื่องที่เราอ่านแล้วร้องไห้ฮือๆ น้ำตาไหลพราก ในบทอวสาน

อ่านอีกทีเมื่อวานนี้ - -เฮ้ย ทำไมมันช่างเป็นเรื่องที่น่าเบื่ออะไรอย่างนี้? อย่าว่ากันนะ ของอย่างนี้มันต่างจิตต่างใจกันจริงๆ

เล่มแรกนี่แทบจะไม่มีเรื่องของพระเอกนางเอก มีแต่เรื่องของพระเอกคนเดียว บรรยายความเจ้าชู้ของตัวเอง อันนั้นไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้บรรยายเรื่องการเมืองด้วยนี่สิ งง และน่าเบื่อมาก ใครที่กำลังศึกษาเรื่องนิยายสะท้อนภาพการเมืองในยุค 30 ปีที่แล้วยังไง เอาเรื่องนี้ไปศึกษาได้ รับประกันว่าไม่ผิดหวัง เพราะคนแต่งแทรกการเมือง และแขวะการเมืองแทบจะทุกหน้า สรุปแล้วสมัยที่ประชากรไทยมีจำนวน 40 ล้านคนนั่นน่ะ แนวสังคมนิยม หรือประชาธิปไตยนิยมมาแรงกันแน่?

เรื่องราวทั้งหมด ดำเนินผ่านตัวพระเอก ที่เขียนบันทึกบรรยาย “สรรพคุณ สรรพโทษ” ของตัวเอง นัยว่าให้นางเอกอ่าน แต่นางเอกไม่ได้อ่านหรอกค่ะ ไอ้ที่น่าเบื่อคือ พูดถึงเรื่อง ก ยังไม่ทันจบ โยงไปเรื่อง ข ค ง แล้วค่อยวกกลับมา ก อีกที แล้วไอ้ ข ค ง นั่นก็ไม่พ้นเรื่องการเมือง ดังนั้นอ่านรอบสองนี่ เราเปิดผ่านๆซะมาก สงกะสัยตัวเองอยู่เหมือนกันว่าสมัยเด็กน่ะ อ่านทุกตัวอักษรหรือเปล่า?
อาจจะเป็นเพราะตอนนี้กำลังเหนื่อยกับการเมือง อยากพักสมอง หานิยายที่ให้ความบันเทิง แต่เรื่องนี้ก็ดันมาสะกิดต่อมการเมืองให้พุ่งปรี๊ด อันที่จริงคนแต่งเขาก็ตั้งใจจะทำให้มันตลก แต่จิตใจคนอ่าน…ขำไม่ออกแล้ว…

เล่มสอง ดีขึ้นหน่อย มีเรื่องของพระเอกนางเอกเต็มๆ นางเอกก็เหลือเกิน (จะทน) ช่างเก็บงำอะไรต่ออะไรไว้มากมายก่ายกอง ทุกข์ก็ทุกข์คนเดียว เธอเป็นเด็กกำพร้าค่ะ สู้ชีวิตมาคนเดียว เธอก็เลยชินกับการตัดสินใจอะไรคนเดียว ซึ่งในชีวิตคู่ ทำอย่างนี้ก็พังสิคะ

ตัวพระเอกก็แสนจะเป็น typical Thai guy ‘ผู้ช้าย ผู้ชายไทย’ ซะเหลือเกิน เจ้าชู้ คิดอะไรเป็นเรื่องง่ายไปซะหมด เมียทำเย็นชานิดๆหน่อยๆ แทนที่จะใช้ลูกออดลูกอ้อน ดันไปใช้วิธีหาผู้หญิงที่ง่ายแทน พอมันยากขึ้นมา แก้ไม่ได้ ชีวิตครอบครัวพัง อะโธ่…อย่ามาหวังให้ผู้หญิงอภัยค่ะ มันไม่ง่ายขนาดนั้น
ไอ้ที่เศร้าในบทอวสาน คือจดหมายของนางเอกที่เขียนให้ลูก ตลอดทั้งเรื่องเราไม่รู้เลยว่านางเอกคิดยังไง แต่จดหมายทำให้เรารู้ คราวนี้คนอ่านไม่ร้องไห้โฮเหมือนสมัยโน้นแล้ว แค่ซึมๆ

ประโยคสุดท้ายเขียนว่า “ชายชาตรีต้องอดทน อย่าร้องไห้…แม่ไม่เคยสิ้นสวาททั้งพ่อ…และลูก จูบพ่อแทนแม่ด้วยนะลูก…”

และเรื่องสิ้นสวาทก็จบลงด้วยการไม่สิ้นสวาท แล้วยังไง? ทำไมไม่บอกตั้งแต่ตอนอยู่ด้วยกันเล่า ตายจากกันไปแล้วถึงมาบอกนี่มัน…



Create Date : 09 ตุลาคม 2549
Last Update : 11 พฤษภาคม 2550 13:02:13 น. 4 comments
Counter : 3548 Pageviews.  

 
ง่ะ
กำลังอ่านค่ะ แล้วก็รู้สึกเหมือนกันนั่นแหละค่ะว่า พูดถึงเรื่อง ก ยังไม่ทันจบ
เรื่อง ข ค ง ก็มาแทรก แล้วย้อนกลับมา ก บางทีคนอ่านก็งง ตามไม่ทัน ต้องย้อนกลับไปอ่านอีกรอบเหมือนกันว่า อ๋อ...พูดเรื่องนี้อยู่นี่หว่า...

จนแล้วจนรอดก็ยังไม่จบเล่มหนึ่งค่ะ แต่ยังไงก็จะพยายาม ไหนๆ ก็ซื้อมาแล้ว ต้องอ่านให้จบค่ะ


โดย: คีตาญชลี วันที่: 10 ตุลาคม 2549 เวลา:21:07:40 น.  

 
ใจตรงกันเลยค่า

เราอ่านรอบแรกจำได้ว่าเศร้าประทับใจอย่างแรง

หลายปีผ่านไป เอากลับมาอ่านใหม่ ไหงน่าเบื่อขนาดนี้ ไม่ เล่มแรกอ่านแบบสแกน เล่มสองอ่านจากหลังไปหน้า แต่ก็ยังประทับใจตอนจบอยู่ ค่าที่สะใจพระเอกง่ะ รอเค้าจากไปก่อนค่อยกลับมาเห็นค่าของนางเอก


โดย: pocha_t วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:16:36:36 น.  

 
เพิ่งซื้อมา ยังไม่ได้อ่านเลย ทำไมว่ามันจะไม่สนุกล่ะ
หนังสือของโรสราเรน เราอ่านทุกเรื่องเลย สนุกทุกเรื่องนะ
จะลองอ่านดู


โดย: ป.. IP: 203.156.86.240 วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:10:34:21 น.  

 
สนุกดีค่ะ แต่ก้อไม่ได้อ่านทุกตัวหรอกนะคะ เยอะเกินตอนจบเศร้ามากๆ ร้องไห้เลยอ่ะ


โดย: k IP: 202.176.81.106 วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:9:28:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

mrguide
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




สวัสดีค่ะ
เคยเจอปัญหา อยากจะซื้อหนังสือนิยายมาอ่านซักเล่ม
แต่ก็ไม่รู้ว่า จะซื้อเรื่องอะไรดี หรือบางทีเรื่องที่ใครๆเขาว่าดี เรากลับเห็นว่าไม่เห็นจะสนุกตรงไหน ต่างจิตต่างใจนะคะ แต่อย่างน้อยถ้ามีใครมาเล่าเรื่องให้ฟังคร่าวๆ ประกอบการตัดสินใจซื้อ หรืออ่าน ก็น่าจะดี
ก็เลยเกิด blog นี้ขึ้นมาเพื่อบอกเล่าเรื่องที่เคยอ่านมา
และเป็นเวที แลกเปลี่ยนความคิดเห็น ประสาคนรักนิยายค่ะ

[Add mrguide's blog to your web]