ตัวหนังเล่าถึงนักฆ่าลึกลับที่เรียกตัวเองว่าหมายเลข47 เขามีบาร์โค้ดติดอยู่ด้านหลังศีรษะ โดยถูกสร้างขึ้นผ่านการวิศวพันธุกรรมทำให้มีความสามารถด้านการต่อสู้สูงกว่ามนุษย์ปกติ เขาได้รับมอบหมายให้ตามหา คาเทียร์ หญิงสาวธรรมดาคนหนึ่งซึ่งถูกหมายหัวจากองค์กรซินดิเคท(ชื่อคุ้นๆ) เพราะเธอเป็นลูกสาวของด็อกเตอร์ผู้สร้างหมายเลข47ขึ้นมา

ต่อมา หมายเลข47 บอกกับ คาเทียร์ ว่าเธอคือหนึ่งในเอเย่นต์เหมือนกับเขา พร้อมกับดึงศักยภาพที่ซ่อนอยู่ของเธอออกมา ทั้งคู่ร่วมมือกันตามหาพ่อของคาเทียร์เพื่อคลี่คลายเรื่องราวทั้งหมด โดยมี จอห์น สมิธ มนุษย์ดัดแปลงมือสังหารเบอร์หนึ่งขององค์กรซินดิเคทคอยตามล่าพวกเขา 

Hitman Agent 47 เป็นหนังจากเกมที่ไม่ได้เลวร้ายนัก ถึงบทจะตามสูตรไปนิด เน้นขายฉากแอ็คชั่น แต่ก็เป็นหนังที่บันเทิง ไม่ซับซ้อน ดูได้เพลินๆ อาจจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจไม่รู้แต่ทำให้นึกถึงหนังสายลับและหนังไซไฟหลายๆเรื่อง เหมือนเป็นส่วนผสมระหว่าง The Man From U.N.C.L.E กับ Lucy จุดนี้เป็นข้อเสียเพราะหลายฉากของดันไปคล้ายกับหนังที่เพิ่งเข้าฉายไป ทำให้หนังไม่มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง ซํ้ายังถูกมองว่าก็อปปี้ไอเดียคนอื่น

ซีนต่อสู้สนุกพอใช้ มีมุมกล้องแปลกใหม่ ฉากสโลว์โมชั่น เลือดสาดสมจริง ทว่าส่วนอื่นๆของหนังกลับค่อนข้างดร็อปทั้งพาร์ตสืบสวนและดราม่าที่ยังทำไม่ถึง ปัญหาคือหนังค่อนข้างไปในโทนเดียว เคร่งเครียดเกิน มุขตลกแทบไม่มี อีกทั้งตัวละครก็มีความเป็นหุ่นยนต์มากกว่ามนุษย์ เป็นหนังที่เราแทบไม่เห็นฉากใครดื่มหรือกินอะไรเลย ถ้าจำไม่ผิดมีฉากตัวละครรินเหล้าแค่ครั้งเดียว แต่ก็ไม่มีโอกาสได้ดื่ม

รูเพิร์ต เฟรนด์ ส้มหล่นมารับบท เอเย่นต์หมายเลข47 แทน พอล วอร์คเกอร์ ผู้ล่วงลับ เขาดูเท่ดีตอนถือปืนในชุดสูทดำ ส่วนเรื่องการแสดงนั้น บุคลิกแข็งๆของเขาก็เหมาะกับตัวละครในระดับหนึ่ง ขณะที่ ฮันนาห์ แวร์ ที่แสดงเป็น คาเทียร์ เธอเป็นสาวลูกครึ่งที่มีสเน่ห์มาก(สำหรับคนที่เบื่อสาวผมบลอนด์) เพียงแต่บทหนังไม่ค่อยส่งสักเท่าไหร่ ฉากตลกเล็กๆ(หรืออาจจะเป็นฉากเดียว)ที่เธอทำท่าอายเรื่องถอดปืนของหมายเลข47ออกมาเล่นเป็นช็อตน่าจดจำ 

ภาพรวม Hitman Agent 47 มีข้อบกพร่องหรือจุดผิดพลาดมากมาย กระนั้นก็ใช่ว่าหนังจะหาส่วนดีไม่ได้ เพลงประกอบโดดเด่น การลำดับภาพก็น่าสนใจ เพียงแต่หนังมีปัญหาในการเล่าเรื่อง รวมถึงขาดนักแสดงชั้นนำที่อาจมาช่วยทำให้หนังมีสีสันมากกว่านี้