จอห์น นิเวน ผู้ที่เคยคลุกคลีอยู่กับวงการเพลงเมืองผู้ดียุคนั้นได้ถ่ายทอดเรื่องราวผ่านประสบการณ์ส่วนตัว10ปีมาเป็น Kill Your Friends นิยายสุดอื้อฉาว ชำแหละอุตสาหกรรมเพลง เตือนสติคนที่อยากดังชั่วข้ามคืน จนล่าสุดถูกนำมาดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ ซึ่ง จอห์น เข้ามาเป็นคนเขียนบทหนังด้วย โดยมี โอเว่น แฮร์ริส นั่งแท่นเป็นผู้กำกับ และได้ นิโคลัส โฮลท์ รับบทนำ

หนังเล่าถึง สตีเว่น สเตลฟ็อกซ์ พนักงานฝ่ายคัดสรรศิลปินของค่ายเพลงแห่งหนึ่งที่มีความทะเยอทะยานในอาชีพจนยอมทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่งตำแหน่ง ชื่อเสียง และเงินทอง โดยหลังเกิดปัญหาในค่าย หัวหน้าของเขาถูกไล่ออกไป สตีเว่น คาดหวังว่าจะได้ขึ้นแทนแต่กลับได้ข่าวมาว่า ซีอีโอจะเลือก วอเตอร์ เพื่อนจอมขี้เกียจของเขา คืนปาร์ตี้เขาจึงตัดสินใจจัดการขั้นเด็ดขาดกับคนที่มาขวางทาง

ต่อมา สตีเว่น ได้ขึ้นเป็นรักษาการณ์หัวหน้าฝ่ายคัดสรร แต่ก็มีตำรวจสงสัยในตัวเขาเกี่ยวกับคดีฆาตกรรม ด้วยความอยากรีบทำผลงานเขาตัดสินใจซื้อเพลงจากงานเทศกาลมา แรกทีเดียวเพลงนี้เป็นความหวังของบริษัท ทว่าต่อมาเพลงกลับไม่ฮิตตามที่ สตีเว่น หวัง เจ้าของบริษัทเลือกดึงตัว พาร์คเกอร์ ฮอลล์ นักปั้นศิลปินมือทองมาเป็นหัวหน้าทีมคัดสรรศิลปินคนใหม่แทนเขา กราฟชีวิตของ สตีเว่น จึงดิ่งลงเหวในทันที

บทภาพยนตร์สะท้อนและเสียดสีด้านมืดของวงการเพลงออกมาได้เจ็บแสบ พาคนดูไปรู้จักกับธุรกิจดนตรีที่แสนสกปรก เต็มไปด้วย เหล้า ยา เซ็กส์ รวมถึงพฤติกรรมน่ารักเกียจของผู้คนในเรื่องทั้ง หยาบคาย โกหกตอแหล ทรยศหักหลัง ซึ่งสิ่งเหล่านี้ไม่ได้มีเฉพาะในหนัง บางอย่างมันคือสิ่งที่เราพบเจอได้ทั่วไปในโลกการทำงานของระบบทุนนิยม ใครอ่อนแอกว่าก็ถูกทำลาย 

ตัวหนังมีความเป็นตลกร้ายที่นอกจากจะไม่เชิดชูคนดีแล้ว ยังออกแนวยกย่องคนเลวกลายๆ ไม่นับเรื่องความถูกผิดหรือศีลธรรม ลืมเรื่องการไล่ตามความฝันไปได้ ตัวละครนำเป็นพวกฉลาดแกมโกง เห็นแก่ตัว หลงตัวเอง และมีความคิดที่น่ากลัวเอามากๆ เขาไม่ได้รักในอาชีพ เสียงเพลง ดนตรี ในหัว สตีเว่น มีแต่การไขว่คว้า ความสำเร็จ ความรํ่ารวย ความนับถือ จอมปลอมมาด้วยทุกวิถีทาง สิ่งที่น่าสนใจคือการเอาตัวรอดของเขาจากช่วงเวลาวิกฤติที่สุด ด้านเพลงประกอบแน่นนอนว่าต้องเป็นเพลงดังจากปี90 โดยรวมเป็นการเฉลี่ยกันวงละเพลง จุดนี้น่าจะถูกใจคอเพลงบริตป็อปพอสมควร

คาแร็ตเตอร์ตัวละครหลายตัวถูกจงใจทำให้คล้ายศิลปินดังเพื่อยั่วล้อ นิโคลัส โฮลท์ กับบท สตีเว่น ถือว่าแสดงได้ตามมาตรฐาน ทำให้คนดูเกลียดขี้หน้าได้ แม้จะยังร้ายไม่ถึงขั้นสุดก็ตาม คนที่โดดเด่นคือ จอร์เจีย คิง ซึ่งเล่นเป็นเลขาของ สตีเว่น เธอเป็นตัวละครหญิงไม่กี่คนในเรื่องที่ต้องอยู่ท่ามกลางฝูงหมาป่ากระหายเลือด การตัดสินใจต่อสู้ดิ้นรนเพื่อให้ทัดเทียมเพศชายของเธอนั้นมองได้ทั้งกล้าหาญและโง่เขลาในเวลาเดียวกัน ขณะที่ เคร็ก โรเบิร์ต ที่แสดงเป็น ดาร์เรนน์ ลูกน้องของสตีเว่น ช่วงต้นดูเป็นตัวละครละไก่อ่อน ดูไม่มีอะไร แต่ต่อมาเขามีพัฒนาการ เรียนรู้ว่าควรจะอยู่ในธุรกิจที่มีการฟาดฟันอย่างดุเดือดอย่างไร ท้ายที่สุดเขาเจริญรอยตามหัวหน้าชนิดหายใจรดต้นคอ ประมาณว่าพลาดมาโดนซํ้าแน่ๆ อีกสองคนที่รับเชิญแต่ก็โดดเด่นขโมยซีนเป็น เอ็ด สไครน์ กับพาร์ทตัวโจ๊กเห่ยๆ ถ้าไม่โดนจับแต่งลุคฮิปฮ็อปบางคนอาจแยกเขากับ นิโคลัส โฮลท์ ไม่ออก ส่วน เอลล่า สมิธ นี่สร้างสีสันได้ระดับน้องๆ เมลิสซ่า แม็คคาร์ธี่ เลย

Kill Your Friends พาเราไปรู้จักกับเบื้องหลังโลกดนตรีอย่างละเอียดทีเดียว กระบวนการบางอย่างอาจเปลี่ยนแปลงไป ไม่มีอีกแล้วในยุคที่ผู้คนหันมาดาวน์โหลดเพลงฟังทางออนไลน์ แต่สิ่งที่ยังคงอยู่ทุกยุคทุกสมัยก็คือ หนุ่มสาวผู้รักดนตรี ชายหญิงผู้รักเสียงเพลง ที่ยอมทำทุกทางเพื่อให้ตัวเองเขาไปยืนอยู่ในวงการให้ได้ โดยหารู้ไม่ว่ามันอาจไม่ได้สวยงามแบบที่เห็น