หนังเล่าถึงเรื่องราววุ่นๆของครอบครัวเบลิเยร์ที่ใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายในฟาร์มเล็กๆห่างไกลจากตัวเมืองของพวกเขา โดย พ่อ แม่ และลูกชายพิการทางการได้ยิน มีเพียงลูกสาวคือ พอลล่า(โปลา ในภาษาฝรั่งเศส) คนเดียวที่ไม่มีปัญหาด้านการฟังหรือพูด ซํ้ายังมีพลังเสียงที่สุดยอดซ่อนอยู่ข้างใน กระทั่งเธอจับจับพลัดจับผลูได้เข้ามาอยู่ในชมรมขับร้อง ครูสอนร้องเพลงเห็นแววในตัวเธอจึงชักชวนให้ พอลล่า สมัครทดสอบเพื่อเข้าเรียนต่อในโรงเรียนดนตรีชื่อดังของกรุงปารีส

เรื่องไม่ได้ง่ายเพราะ พอลล่า เป็นเด็กสาววัยรุ่นที่ต้องรับผิดชอบมากกว่าคนอื่นๆ เธอต้องรับสายโทรติดต่อธุรกิจแทนพ่อแม่ คอยคุยกับลูกค้าที่มาซื้อของ ตลอดจนแปลภาษาจากคนอื่นหรือแปลคำพูดจากทีวีเป็นภาษามือให้คนในครอบครัวเข้าใจ ต่อมาเธอยิ่งยุ่งเข้าไปอีกเมื่อพ่อตัดสินใจลงเล่นการเมืองท้องถิ่น และพวกเขาต้องพึ่งเธอในการหาเสียง พรสวรรค์ที่เพิ่งถูกค้นพบของจึงถูกท้าทายด้วยสายสัมพันธ์ของคนในครอบครัว

La famille Belier เป็นหนังครอบครัวที่อบอุ่นมาก ถ่ายทอดความรู้สึกของคนหูหนวกได้ละเมียดละไม ในอีกแง่หนึ่งก็เข้าอกเข้าใจคนที่ต้องใช้ชีวิตกับผู้พิการเป็นอย่างดี ส่วนตัวชอบตรงที่หนังไม่ได้แสดงความสงสารพวกเขา เพียงนำเสนอแนวทางไม่แค่ให้เราใช้ชีวิตกับพวกเขาได้ปกติ ทว่าเลยไปถึงการปล่อยให้พวกเขาได้ใช้ชีวิตธรรมดาเฉกเช่นคนทั่วไป พาร์ทดราม่าในเรื่องจึงถูกขยี้แบบพอเหมาะ โดยมีส่วนผสมของมุขตลกประปรายช่วยพยุงโทนของหนังให้ยังสดใสอยู่ 

ขณะเดียวกันหนังก็ดำเนินเรื่องส่วนของการวิ่งตามความฝันแบบค่อยเป็นค่อยไป ชีวิตของนักเรียนวัยรุ่นในชนบทก็มีสีสันพอสมควร ประเด็นลูกสาวร้องเพลงเพราะ แต่คนในครอบครัวไม่สามารถได้ยินช่างสะเทือนใจเหลือเกิน ฉากที่พ่อแม่กำลังดู พอลล่า ร้องเพลงที่โรงเรียนแล้วจู่ๆผู้กำกับตัดเสียงออกมันพีคมากๆ เป็นวิธีสร้างอารมณ์ร่วมให้กับผู้ชมที่ฉลาดและน่าประทับใจ 

ส่วนไฮไลต์หรือท่อนฮุคของหนังคงนี้ไม่พ้นช่วงท้ายที่ พอลล่า เอาเพลง Je vole มาร้องในการสอบ เนื้อเพลงและความหมายของมันช่างวิเศษ เข้ากับภาพยนตร์สุดๆ ดังที่ตัวละครตัวหนึ่งชื่นชม พอลล่า ว่าเลือกเพลงได้ดีมาก ภาษาฝรั่งเศสนั้นสวยงามอยู่แล้ว ยิ่งเมื่อถูกนำมาขับร้องยิ่งน่าฟังเข้าไปอีก 

การแสดง ลูอัน เอเมอร่า ดูเป็นตัวเองสุดๆในบท พอลล่า เธอมีเสียงที่เพราะจับใจ สเน่ห์ก็ล้นเหลือพอจะทำให้คนดูไม่ละสายตาไปไหน หนังเรื่องนี้พิสูจน์ว่า ลูอัน ไม่ได้มีดีแค่ร้องเพลง แต่คนที่น่าสนใจไม่แพ้กันคือนักแสดงรุ่นใหม่มากฝีมือ ฟราสซิส เดเมี่ยนส์ ผู้ที่เล่นเป็นพ่อของพอลล่า นอกจากจะแสดงเป็นคนหูหนวกอย่างสมจริงแล้ว เขายังสื่อสารผ่านทางสีหน้าท่าทางได้ชนิดไร้ที่ติ เช่นเดียวกับ คาริน เวียร์ต ในบทคุณแม่แสนสวยประจำครอบครัวเบลิเยร์ ลองคิดดูว่าพวกเขาต้องทำงานหนักขนาดไหนถึงจะพูดภาษามือได้คล่องขนาดนั้น

ลา ฟามิลล์ เบลิเยร์ มีความงดงามที่สมบูรณ์ไม่ว่าจะเป็น ภาพ เนื้อหา และ บทเพลง แม้บทสรุปของมันอาจจะไม่แปลกใหม่นัก แต่ก็เป็นหนังครอบครัวที่มีองค์ประกอบชั้นดี ลงตัวในเกือบทุกด้าน เมื่อดูจบ คุณอาจต้องเสียนํ้าตาให้กับหนัง แต่ก็จะได้มุมมองใหม่ๆดีๆในการดำเนินชีวิตกลับมามากมาย