เนื้อเรื่องเล่าถึง ม่อน สาวแปลกในโรงเรียนคอนแวนต์ที่เก็บซ่อนความลับที่เธอสามารถสื่อสารกับวิญญาณได้เอาไว้กับตัว มีเพียง แอนท์ นักเรียนสาวลูกคนรวยที่ถูกรังเกียจจากเพื่อนไม่ต่างกันพยายามเข้ามาหาเธอ ไม่นาน ม่อน กับ แอนท์ ก็กลายเป็นเพื่อนซี้ ระหว่างนั้นเอง ม่อน ก็ได้พบกับ รุ่นพี่ วิญญาณหนุ่มที่ขอร้องให้เธอช่วยสืบคดีความที่เกิดขึ้นเมื่อ50ปีที่แล้ว

ม่อน กับ รุ่นพี่ ช่วยกันหาข้อมูลจากทั้งคนเป็นและคนตายจนเข้าใกล้ความจริง ส่วนมิตรภาพของทั้งคู่ก็กำลังพัฒนาไปในทางที่ดี ขณะเดียวกัน แอนท์ กลับกำลังเผชิญปัญหาใหญ่ในชีวิตเมื่อไปมีความสัมพันธ์เกินเลยกับครูผู้ชายในโรงเรียน น่าสนใจว่า ม่อน จะรับมือกับเหตุการณ์ต่างๆที่ประดังประเดเข้ามาอย่างไร

รุ่นพี่ มีการถ่ายภาพที่สวยงาม โลเคชั่นเก๋ สมกับฝีมือ วิศิษฏ์ งานสร้างดี เต็มไปด้วยความเรโทร วินเทจ มีกลิ่นนอสตาเจีย(โหยหาอดีต) โดยรวมเป็นภาพยนตร์ไทยซึ่งดูอินเตอร์มาก ทว่าปัญหาอยู่ที่บทหนังที่จับหลายประเด็นเกินไปหน่อย ทั้ง สืบสวน ดราม่า รักโรแมนติก สยองขวัญ จึงไปไม่สุดสักทาง สำหรับประเด็นแฝงเรื่องการเมืองกับสังคมในฉาก คนเดินคุยกับผีผ่านสถานที่สำคัญทางการเมือง หรือ ความสัมพันธ์ไม่เหมาะสมของครูกับนักเรียน ไม่ได้ถูกขับเน้นให้ชัดเจนเท่าไหร่ ซีจีไม่ถึงกับสมจริง แต่ก็ยอดเยี่ยมตามมาตรฐานสากล แถมยังมีการสร้างสรรค์ผลงานแปลกใหม่เช่น ผีป็อปคอร์น เป็นต้น

ส่วนตัวชอบการอธิบายโลกของวิญญาณ เรื่องเดินทะลุกำแพงหรือหยิบสิ่งต่างๆของผี กระนั้น ทฤษฎีดังกล่าวก็ไม่ได้แข็งแรงเท่าไหร่ เพราะต่อมามีหลายฉากที่มองเห็นช่องโหว่ และเกิดคำถามในหัวคนดูถึงสิ่งที่ทำได้ หรือทำไม่ได้ของผี พาร์ทที่เด่นที่สุดของหนังเป็นฟิคชั่น(เรื่องแต่ง)หักมุม ซึ่งค่อยๆคลี่ปมคดีฆาตกรรมที่ยึดโยงจากอดีตสู่ปัจจุบันชนิดยากจะคาดเดา

การแสดง พลอยชมพู พลังยังน้อยไปหน่อย แบบหนังทั้งเรื่องไว้ไม่ไหว ซํ้าบางคนอาจรำคาญการพูดไม่ชัดของเธอ ส่วน บอม ในผีหนุ่มมาดเดียวกับโคนันมาเลย บุคลิกค่อนข้างแข็งเกินไป เคมีของทั้งสองเข้ากันในแบบพี่ชายน้องสาวมากกว่าจะเป็นคู่รักกันได้ ด้าน เก๋ไก๋ ณัฐธิชา ในบท แอนท์ ออกไม่เยอะแต่ก็เล่นได้น่าประทับใจ โดยเฉพาะซีนอารมณ์ ขอติงแค่ฉาก MV ของเธอกับพลอยชมพู เห่ย เชย และผิดที่ผิดทางชะมัด

ต้องชื่นชมความกล้าของค่ายหนังกับผู้กำกับที่ผลิต รุ่นพี่ ออกมาเป็นทางเลือกในยุคที่คนไทยเสพแต่หนังไทยในรูปแบบเดิมๆ วิศิษฎ์ ยอมเบนมาสายป็อปมากขึ้น M39เองก็หลุดจากกรอบเก่าๆ ผสมกันเป็นแนวโพสต์โมเดิร์น แม้องค์รวมของมันเหมาะที่จะสร้างเป็นซีรี่ย์ยาวหลายตอนฉายทางทีวีมากกว่า