คนขับแท๊กซี่

คนขับแท็กซี่ในความคิดชั้น ชั้นคิดว่าเป็นอาชีพที่น่าเห็นใจแท็กซี่มีเกลื่อนเมือง แต่ไม่มีคนนั่ง

คนขับแท็กซี่ส่วนใหญ่ถูกจัดอยู่ในประเภท "หาเช้ากินค่ำ"

หลังจากได้ใช้บริการแท็กซี่บ่อยขึ้นในระยะหลัง ทำให้ชั้นรู้สึกคุ้นเคยกับคนขับแท็กซี่

แรกๆที่ได้นั่ง...จะออกแนวรำคาญ ถ้าคนขับมาชวนคุยนู่น คุยนี่ ..

อารมณ์ประมาณว่า..อยากนั่งเงียบๆคนเดียว (จะได้มั้ยยยย)

แต่หลายๆครั้ง ได้คุยกับคนขับ แล้วก็รู้สึกว่า แต่ละคนมีความคิดดีๆอย่างไม่น่าเชื่อ สวนทางกับมุมมองเก่าๆที่เราคิดว่า คนขับแท็กซี่อาจมีการศึกษาไม่สูงนัก

เรื่องท๊อปฮิต ที่พี่แท็กซี่ชอบคุยมากๆ นั่นก็คือ เรื่องการเมือง ลองถ้าใครได้คุย จะออกรสออกชาดมากกก ตัวชั้นเองไม่ได้ถนัดเรื่องนี้นัก แต่พอฟังพี่แท็กซี่คุยให้ฟัง ก็ได้มุมมองใหม่ๆมาหลายเรื่อง

เรื่องรองลงมาก็คือ เรื่อง ตำรวจ โดยเฉพาะตำรวจจราจร อันนี้คุยทีไร พี่ท่านก็จะมันส์ทุกที ชั้นได้ความรู้เรื่องช่องโหว่ของกฎหมาย (จราจร) มาก็หลายครั้ง (แต่ถูกต้องรึป่าว นี่ก็อีกเรื่องนะ)

และอีก topic ที่เป็นที่นิยม ก็เป็นเรื่องชีวิตครอบครัว ความลำบากต่างๆนาๆ เวลาฟัง ก็เพลินดี ทำให้ได้กำลังใจ เหมือนกับว่า คนที่ลำบากกว่าเรายังมีนะ บางเรื่องฟังแล้วน้ำตาจะไหล เฮ้ย อะไรจะลำบากได้ขนาดนี้ (วะ)เนี่ย

ตอนหลังๆ เลยเป็นฝ่ายชอบชวนแท็กซี่คุยซะเองเลย ซึ่งก็ไม่ค่อยผิดหวัง แท็กซี่คุยเก่งเกือบทุกคน คงเป็นเพราะวันๆไม่ได้คุยกับใครมั๊ง ไม่มีเพื่อนร่วมงาน คนที่จะคอยคุยด้วย ก็มีแต่ผู้โดยสารนี่แหละ

ปกติเวลาจ่ายค่าแท็กซี่ ชั้นมักจะจ่ายแบบพอดี อย่างดีก็ปัดเศษให้ 1 บาทมั่ง 3 บาทมั่ง ให้มันเต็มสิบไปเลย ด้วยสาเหตุว่าขี้เกียจได้เหรียญกลับมา

มีอยู่วันนึง ชั้นนั่งแท็กซี่ไปกับคุณอา เพื่อไปทำธุระที่ ดิโอล์ด วันนั้น คนขับแท็กซี่เป็นผู้หญิง เธอเล่าให้ฟังถึงชีวิตครอบครัวของเธอ ที่มีเธอเป็นหัวเรือใหญ่ เพราะสามีไม่ได้เรื่อง ไม่ทำงาน แถมยังติดเหล้า และเธอยังมีภาระส่งลูกสาวตัวน้อยเรียนอีก ฟังดูแล้วน่าสงสารมากๆ ถามว่าทำไมไม่เลิกกับสามีไปซะ แล้วจะได้เลี้ยงลูกแค่คนเดียว เธอตอบไม่ได้....บอกได้แต่ว่า จะเลิกก็เลิกไม่ได้...เออ นะ เข้าใจได้ว่า..ชีวิตคนเรา บางทีก็ไม่ง่ายอย่างที่คิด...

ตอนลงจากรถ มิเตอร์ขึ้นราคาที่ 67 บาท คุณอาชั้นให้ไป 100 บาท บอกคนขับว่า ไม่ต้องทอน

พอลงจากรถ ชั้นหันไปถาม ทำไมให้เยอะจัง ให้แค่ 70 ก็พอ

คุณอาหันมามองแก้วกาแฟในมือชั้น ที่มีกาแฟเหลืออยู่เกือบ 3 ใน 4 แก้ว แล้วกำลังจะถูกทิ้งลงถังขยะ พลางบอกว่า ดูสิ กาแฟ แก้วละตั้ง 40-50 กินไปนิดเดียวก็ทิ้ง ทิ้งเงิน 30 บาท ไม่เสียดายเหรอ

ชั้นอึ้ง...

เสียน้อย เสียยาก เสียมาก เสียง่าย ... อาจจะไม่ตรงซะทีเดียว แต่ความรู้สึก เหมือนกับว่า จะให้เงิน 30 บาทแก่คนซักคน ซึ่งมันมีค่ากับเค้ามาก กลับคิดแล้วคิดอีก แต่กับของง่ายๆ เช่น กาแฟแก้วละ 40-50 หรือบางทีเป็นร้อย ดูด 2 จ๊วบ ก็ทิ้งได้ ไม่เคยคิดว่าทิ้งเงินเลยนะนั่น

และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา..ทุกครั้งที่นั่งแท็กซี่ ชั้นจะคิดถึงเรื่องนี้เสมอ ยิ่งบางครั้งได้ฟังเรื่องราวชีวิตต้องสู้จากพี่คนขับ ก็ยิ่งรู้สึกสงสาร บางทีถ้ามีโอกาสให้ค่าจ้างเพิ่มจากที่มิเตอร์ขึ้น ชั้นไม่เคยรีรอเลยซักครั้ง เพราะรู้สึกว่า สำหรับเค้าแล้ว มันมีค่า..เสมือนกับว่า” ให้ทิป “เค้าก็แล้วกัน

ขับรถวันนึงๆ จะได้ซักเท่าไร่เชียว ค่าเช่ารถก็แพงอยู่ แล้วแท็กซี่บนท้องถนนก็มีมาก เรียกว่าต้องลุ้นกันวันต่อวันทีเดียวเชียว ว่าเงินที่ได้จะพอกับค่าเช่ารึป่าว

เคยไปหลายประเทศ การใช้แท็กซี่เป็นพาหนะ มักจะเป็นพาหนะสาธารณะที่ราคาแพงที่สุด เริ่มต้นที ก็เกือบร้อย หรือร้อยกว่าๆ วิ่งแป๊บเดียว มิเตอร์ขึ้นเอาๆ ถ้าเลี่ยงได้ควรใช้ รถเมล์ รถใต้ดิน รถไฟฟ้า ฯลฯ จะดีกว่า

เห็นจะมีแต่เมืองไทยนี่แหละ ที่ค่าแท็กซี่ถูกที่สุด เริ่มต้นแค่ 35 บาท เคยนั่งเมื่อ 10 กว่าปีก่อน จากตลาดกลับบ้าน ด้วนเรตต่ำสุด แบบมิเตอร์ไม่เขยื้อน ก็ 35 บาท มาวันนี้ผ่านไป 10 ปี นั่งจากตลาดเหมือนเดิม ค่าแท็กซี่ก็ยัง 35 บาท !!!

ค่ารถเมล์ รถแอร์ รถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน ค่าเครื่องบิน ค่ารถไฟ ทุกอย่างขึ้นหมดแล้ว แต่ค่าแท็กซี่ยังไม่ขึ้นค่ะ…

ถ้ามีโอกาสได้นั่งแท็กซี่...ลองคุยกับพี่คนขับดูสิคะ แล้วคุณจะรู้ว่า...

ทิป 10-20 บาท มีค่ามากมายค่ะ..

ปล. บล๊อคอ่านยากนิดนึง และอาจจะไม่ค่อยสวย จะค่อยๆหาทางศึกษาแก้ไขนะคะ

Create Date : 14 สิงหาคม 2550 Last Update : 29 มกราคม 2552 17:05:36 น. Counter : 702 Pageviews.		1 comments
Share Tweet