|
|
ขนาดมาตรฐานของไทย
สวัสดีครับ ผมกลับมาลองเซอร์ฟเวอร์ใหม่แล้วครับ จริง ๆ ว่าจะเขียนตั้งแต่วันแรก ๆ ที่เปิด แล้วก็จะไปทักทายเพื่อน ๆ แล้วครับ แต่รู้สึกว่าอะไรมันยังไม่เข้าที่เข้าทาง ก็เลยรอไว้ก่อน พอรอไว้ก็เลยไม่ว่างเลยทีนี้ ก็เลยล่วงเลยกันมาถึงวันนี้นี่แหละครับ สำหรับวันนี้มาว่ากันด้วยเรื่องใกล้ ๆ ตัวเราอีกเรื่องแล้วกันครับ เรื่องที่ว่าก็คือเรื่องโครงการ Size Thailand ซึ่งรับผิดชอบโดย NECTEC ครับ จริง ๆ เรื่องนี้มีเป็นข่าวมานานแล้วประมาณเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ผมก็ว่าจะเขียนถึงจะเขียนถึง แต่ก็ไม่ได้เขียนสักทีจนลืมไป ก็ว่าจะไม่เขียนแล้วละครับ เพราะเห็นว่ามันเก่าแล้วพวกเราน่าจะรู้กันแล้ว แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจเขียนเพราะว่า หัวหน้าโครงการวิจัยนี้คือ ดร.จุฬารัตน์ ตันประเสริฐ เป็นเพื่อนของผมเองครับ (ผมได้อาศัยเลคเชอร์อันสวยงามของเธอเป็นประจำสมัยเรียนปริญญาตรีอยู่ด้วยกัน) ก็เลยคิดว่าน่าจะเกาะกระแสความดังของเพื่อนหน่อย  ล้อเล่นน่ะครับ จริง ๆ คือได้ไปอ่านเรื่องนี้อีกทีในวารสาร Sofware Magazine ฉบับเดือนมีนาคม-เมษายน 2552 ก็เลยนึกขึ้นได้ แล้วลองนั่งค้นดูในอินเทอร์เน็ตก็ปรากฏว่าไม่ค่อยมีใครเขียนถึงเรื่องนี้เท่าไร ในบล็อกแก๊งนี่รู้สึกว่าจะไม่มีเลย เลยไม่แน่ใจว่ามีใครรู้เรื่องกันมากแค่ไหน ก็เลยคิดว่าน่าจะมาเขียนซะหน่อยเพราะเห็นว่าเป็นโครงการที่มีประโยชน์ โฉมหน้าทีมวิจัยจาก NECTEC ดูได้ดังรูปครับ
ภาพจาก fibre2fashion.com
สำหรับโครงการนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อกำหนดมาตรฐานสำหรับขนาดร่างกายของคนไทยครับ วิธีการก็คือใช้เครื่องที่เรียกว่า 3D Body Scanner หรือถ้าจะแปลเป็นไทยก็น่าจะประมาณว่าเครื่องอ่านร่างกายแบบ 3 มิติ โดยเครื่องนี้จะเก็บรูปร่างของเราและส่งข้อมูลไปประมวลผลด้วยโปรแกรม ก็จะได้ขนาดร่างกายเราออกมา ซึ่งวิธีนี้เขาบอกว่าเร็วและได้ข้อมูลที่ถูกต้องแม่นยำกว่าการวัดตัวแบบดั้งเดิมที่ช่างตัดเสื้อใช้เวลาที่เราไปตัดเสื้อผ้ากันครับ โดยข้อมูลที่เขานำมาสรุปนี้เก็บจากข้อมูลประชากร 13, 442 คนทั่วประเทศ สำหรับข้อมูลเกี่ยวกับขนาดของคนไทยที่ได้จากโครงการนี้ก็สามารถสรุปได้ดังนี้ครับ
มาตรฐานขนาดของไทยกำหนดโดยขนาดของรอบอก และรอบเอว (ผู้หญิงจะมีรอบสะโพกด้วย) โดยแบ่งได้ดังนี้ครับ ผู้ชายมี 9 ขนาด ผู้หญิงมี 10 ขนาด รายละเอียดของแต่ละขนาดดูจากตารางขนาดได้เลยครับ โดยเฉลี่ยผู้ชายไทยจะอยู่ที่ขนาด 40 และผู้หญิงจะอยู่ที่ขนาด 36 ในข่าวบอกว่ามาตรฐานนี้กำลังรอการรับรองเพื่อประกาศใช้อย่างเป็นทางการจากสำนักงานมาตรฐานอุตสาหกรรม (สมอ.) อยู่ครับ ข้อมูลอีกประการหนึ่งที่น่าสนใจก็คือ สัดส่วนของคนไทยเมื่อเทียบกับเมื่อ 25 ปีก่อนครับ คือเราเคยมีการสำรวจอย่างนี้มาแล้วครั้งหนึ่งเมื่อ 25 ปีก่อน โดยสมอ. ซึ่งสำรวจเองโดยไม่ได้ใช้เครื่องอ่านร่างกายแบบ 3 มิติเหมือนในสมัยนี้นะครับ ซึ่งถ้าเทียบกันแล้วพบว่า ผู้หญิงไทยอายุไม่เกิน 50 ปี สูงขึ้น 5 ซม. หนักขึ้น 5.4 กก. โดยรอบเอวเพิ่มขึ้น 3.7 นิ้ว รอบสะโพกเพิ่มขึ้น 2 นิ้ว และรอบอกเพิ่มขึ้น 2.2 นิ้ว ส่วนผู้ชายอายุไม่เกิน 50 ปี สูงขึ้น 7.2 ซม. หนักเพิ่มขึ้น 11.4 กก. รอบอกเพิ่มขึ้น 5.4 นิ้ว เอวเพิ่มขึ้น 4 นิ้ว และรอบสะโพกเพิ่มขึ้น 3.4 นิ้ว
หลายคนอาจถามว่าแล้วมันมีประโยชน์อะไรจากการรู้ข้อมูลตรงนี้ ประโยชน์ที่จะได้จากโครงการนี้ก็เช่น เจ้าของผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ เช่นเสื้อผ้า ก็สามารถใช้ข้อมูลนี้ในการออกแบบและตัดเสื้อผ้าที่เหมาะกับรูปร่างของคนไทย โดยเมื่อรู้ว่าคนไทยส่วนใหญ่มีรูปร่างขนาดไหนก็ตัดขนาดนั้นออกมามาก ๆ และลดจำนวนเสื้อผ้าที่มีขนาดไม่เหมาะกับคนไทยส่วนใหญ่ลงไป ซึ่งจะช่วยลดการสต็อกสินค้าที่ไม่จำเป็นได้ หรืออุตสาหกรรมรถยนต์ ก็สามารถออกแบบที่นั่งในรถยนต์ให้เหมาะกับคนไทยได้ เป็นต้น นอกจากนี้ทางด้านการแพทย์ก็สามารถใช้ข้อมูลนี้ในการจัดการดูแลด้านสุขภาพอนามัยของคนไทยได้อีกด้วย ตามข่าวบอกว่าโรงพยาบาลรามาธิบดีได้นำร่องใช้เครื่องอ่านร่างกายแบบ 3 มิติ ร่วมกับการตรวจสุขภาพประจำปีอีกด้วย ประเทศใหญ่ ๆ ทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นอังกฤษ อเมริกา หรือฝรั่งเศส ได้ใช้เทคโนโลยีนี้ สร้างประโยชน์ให้กับวงการอุตสาหกรรมของประเทศเหล่านั้นมาแล้ว และเป็นที่น่าภูมิใจครับว่าประเทศไทยเป็นประเทศที่สองในเอเชียต่อจากญี่ปุ่น ที่ได้จัดทำขนาดมาตรฐานโดยใช้เทคโนโลยีนี้
ประโยชน์สำหรับพวกเราก็น่าจะเป็นดังนี้ครับ เมื่อขนาดมาตรฐานนี้ได้รับการรับรองแล้ว และเสื้อผ้าสำเร็จรูปที่ผลิตออกมาอิงตามมาตรฐานนี้ ถ้าเราทราบขนาดเอว ขนาดอกของเรา เราก็สามารถไปเทียบหาขนาดจากตารางขนาด แล้วก็นำไปซื้อเสื้อผ้าได้ โดยอาจไม่ต้องไปลองในห้องลองเสื้อ ซึ่งก็จะช่วยลดเวลา และความเสี่ยงของคุณสุภาพสตรีในการถูกแอบถ่ายจากผู้ไม่ประสงค์ดี หรืออาจไม่ต้องเสี่ยงกับการถูกโขมยกางเกง !!!! คิดว่าคงรู้ข่าวกันนะครับ ที่มีคนร้ายไปโขมยกางเกงคนเข้าห้องน้ำตามห้าง ผมกลัวว่ามันจะลุกลามมาถึงห้องลองเสื้อผ้าน่ะครับ ไม่รู้มันจะอะไรกันนักหนาโจรสมัยนี้ อ้าวมาจบตรงนี้ได้ไงละนี่... สวัสดีครับ
คำสำคัญ: Fashion, NECTEC, Size Thailand
อ้างอิง
- Software Magazine มีนาคม-เมษายน 2552 หน้า 104-107
- Size Thailand เข้าอ่านล่าสุด 16 พ.ค. 2552
- fibre2fashion.com เข้าอ่านล่าสุด 16 พ.ค. 2552
| Create Date : 16 พฤษภาคม 2552 |
| Last Update : 18 พฤษภาคม 2552 19:43:20 น. |
|
19 comments
|
| Counter : 1908 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: coji  วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:47:56 น. |
|
|
|
| โดย: แมวขี้อ้อน วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:35:34 น. |
|
|
|
| โดย: zkaru วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:27:52 น. |
|
|
|
| โดย: motokop วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:42:22 น. |
|
|
|
| โดย: fleuri วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:52:48 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:8:05:19 น. |
|
|
|
| โดย: coji วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:23:03 น. |
|
|
|
| โดย: อนันต์ครับ วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:29:54 น. |
|
|
|
| โดย: coji วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:29:23 น. |
|
|
|
| โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:53:47 น. |
|
|
|
| โดย: Mega-Batt วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:17:00 น. |
|
|
|
| โดย: อนันต์ครับ วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:35:51 น. |
|
|
|
| โดย: coji วันที่: 29 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:35:02 น. |
|
|
|
| โดย: redclick วันที่: 31 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:46:52 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น  วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:12:29:50 น. |
|
|
|
| โดย: fleuri วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:6:32:13 น. |
|
|
|
| โดย: สุดลึก วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:0:14:13 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
สวัสดีครับ สำหรับบล็อกนี้ผมก็ตั้งใจจะให้เป็นข่าวสารที่น่าสนใจทางคอมพิวเตอร์ ทั้งข้อมูลด้านเทคโนโลยีที่น่าสนใจ การพัฒนาโปรแกรม และงานวิจัยต่าง ๆ อาจแทรกไปด้วยเรื่องอื่นๆ บ้าง ตามแต่อารมณ์และสถานการณ์ครับ ยินดีรับความคิดเห็นของทุกคนครับ
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
ล้อเล่นน่ะครับ จริง ๆ คือได้ไปอ่านเรื่องนี้อีกทีในวารสาร Sofware Magazine ฉบับเดือนมีนาคม-เมษายน 2552 ก็เลยนึกขึ้นได้ แล้วลองนั่งค้นดูในอินเทอร์เน็ตก็ปรากฏว่าไม่ค่อยมีใครเขียนถึงเรื่องนี้เท่าไร ในบล็อกแก๊งนี่รู้สึกว่าจะไม่มีเลย เลยไม่แน่ใจว่ามีใครรู้เรื่องกันมากแค่ไหน ก็เลยคิดว่าน่าจะมาเขียนซะหน่อยเพราะเห็นว่าเป็นโครงการที่มีประโยชน์ โฉมหน้าทีมวิจัยจาก 
