๑๖

มื้อเย็นทั้งสามลงไปทานอาหารที่ลานกว้างของโรงแรม ซึ่งมีการจัดโต๊ะแบบ VIP เน้นทำจากอาหารทะเลสดๆ ไม่ว่าจะเป็นล็อบสเตอร์นึ่งมะนาว ต้มยำกุ้ง กุ้งเผา ทะเลอบวุ้นเส้น ปลาหมึกผัดไข่เค็ม ปูผัดผงกะหรี่ ฯลฯ เครื่องดื่มมีหลากหลายตั้งแต่น้ำแร่ น้ำอัดลม เบียร์ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์สารพัดอย่าง ไปจนถึงไวน์เก่าเก็บที่หาดื่มได้ยากยิ่ง

เนื่องจากเป็นวันธรรมดา โรงแรมจึงมีลูกค้าฝรั่งมากกว่าคนไทย ผู้ชมรวมแล้วมีประมาณเกือบห้าสิบคนเท่านั้น

นัยน์ตาสีฟ้าลุกวาว หลังเห็นอาหารแต่ละจานมาเรียงตรงหน้า

“โห น่าทานจัง”

“ไม่ต้องรีบอิ่มนะคะ ยังมีอีกหลายจาน รับรองว่าอร่อยทุกอย่าง” สาวหน้าคมบอกกับคนข้างกาย

“ค่ะ”

จงรักบริการตักข้าวสวยใส่จานให้ทุกคน ตักต้มยำกุ้งใส่ถ้วยแบ่งให้เจ้านายกับลูกครึ่งสาว

“ต้มยำค่ะ”

“ขอบใจรัก” / “ขอบคุณค่ะพี่รัก”

หล่อนตักชิมหนึ่งคำ พยักหน้าอย่างพอใจ ที่ต้มยำรสชาติกำลังดีไม่รสจัดจนเกินไป

“อื้อ อร่อยมากค่ะ”

เธอหัวเราะเบาๆ มองเด็กน้อยอย่างมีความสุข

พอท้องฟ้าเริ่มสลัว มีการแสดงฟ้อนรำของสี่ภาค โดยเริ่มจากการแสดงภาคเหนือชุดแรกคือ ลาวแพนหรือฟ้อนแพน ตามด้วยฟ้อนร่มหรือฟ้อนที และสุดท้ายจบลงด้วยกลองสะบัดชัย แม้จะใช้เทปเสียง แต่มีแสงสีประกอบอลังการทำให้นักท่องเที่ยวต่างชาติชอบมาก

จีนตื่นตาตื่นใจจนแทบลืมตักอาหารเข้าปาก

รำสวยจังเลย...

พอการแสดงจบชุด เสียงปรบมือก็ดังออกมาจากผู้ชมโดยรอบ

“เคยดูการแสดงแบบนี้ไหมคะ?”

“สดๆ ไม่เคยค่ะ เคยดูแต่คลิปในยูทูป”

“ชอบไหมคะ?”

“ชอบมากค่ะ” หล่อนยิ้มละไม ก่อนตักวุ้นเส้นเข้าปาก แล้วเงยหน้าดูการแสดงต่อไป

ท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูมาก

ร่มฉัตรพลอยมีความสุขไปกับหล่อน แต่ไม่ว่าจีนจะแสดงอารมณ์แบบไหน เธอก็ประทับใจไปหมด แม้กระทั่งยามที่อีกฝ่ายงอแงเกเรใส่

ขณะที่จงรักลอบชำเลืองมองอากัปกิริยาของเธอกับคนสวย แล้วส่ายหัวอย่างเซ็งนิดๆ ต่อมอิจฉาเริ่มทำงาน หลังทั้งคู่สวีทหวานกันเกิน

คนโสดอิจฉาเป็นนะคะ เชอะ!

เธอหยิบกุ้งเผาแกะให้ตัวเองหนึ่งตัว จากนั้นนำอีกตัววางในจานหล่อน

“ขอบคุณค่ะพี่ฉัตร”

“ทานให้อร่อยนะ”

จากนั้นร่างสูงแกะกุ้งอีกตัววางให้จงรักบ้าง

“นึกว่าจะไม่ได้ซะแล้ว” ลูกน้องสาวแกล้งแซว

“พูดมากจะอดนะ” เจ้านายสาวแกล้งขู่

อีกคนทำคอย่น

“ง่า ไม่พูดมากก็ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ”

ทั้งสามทานอาหารไปดูการแสดงไปจนถึงช่วงผลไม้ปิดท้าย แต่แล้วบรรยากาศแห่งความสุขสันต์โดนทำลายลง เพราะการปรากฏตัวของใครคนหนึ่ง

ชาติชายมาหยุดยืนข้างเก้าอี้หล่อน

“จีน”

หญิงทั้งสามหันขวับไปทางเขา ด้วยความรู้สึกต่างกันออกไป คนพี่ขมวดคิ้วเรียว จงรักทำหน้าแปลกใจ

จีนชำเลืองมองคนข้างกายแวบหนึ่ง เผยสีหน้าไม่สบายใจ กลัวว่าร่มฉัตรจะหงุดหงิดอีก

“ชาติ...ทานข้าวรึยัง?”

“เรียบร้อยแล้วล่ะ” ชายหนุ่มมองเลยไปยังผู้หญิงสวยที่นั่งทำหน้าบอกบุญไม่รับ แล้วคิดสนใจตามประสาผู้ชาย จึงสอบถามกับหล่อน “นั่นใครเหรอ?”

“เอ่อ...” จีนทำท่าอ้ำอึ้ง

“ฉันร่มฉัตร เป็นเพื่อนสนิทกับน้องจีนน่ะค่ะ” เธอตอบแทน ไม่คิดให้ลูกครึ่งสาวลำบากใจ สำรวจใบหน้าหล่อเหลาอดีตคนรักของหล่อนชัดๆ เป็นครั้งแรก

สูงหล่อเข่าดี...ไม่แปลกที่น้องจีนจะชอบ

พอคิดแบบนั้น ความว้าวุ่นกลับมารบกวนหัวใจอีกครั้ง ใบหน้าคมตึงเคร่งขรึมกว่าเดิม

พี่ฉัตร...

หล่อนครางในใจ รู้สึกผิดที่ไม่กล้าบอกความจริงออกไป เหมือนเป็นคนขี้ขลาด ทั้งที่เราเพิ่งตกลงคบหากัน

ฉันนี่มันแย่จริงๆ ฉันทำให้พี่ฉัตรเสียใจอีกแล้ว

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมชาติชาย เป็นรองผู้จัดการบริษัทประกันฯ โซนภาคใต้ครับ” เขาแนะนำตัวอย่างสุภาพ ส่งยิ้มที่คิดว่าหล่อที่สุด พลางยื่นนามบัตรส่งให้ร่มฉัตร “ถ้ามีอะไรให้ผมรับใช้ ก็บอกได้นะครับ ไม่ต้องเกรงใจ”

“ขอบคุณค่ะ”

สาวหน้าคมรับกระดาษนั้นไว้ แต่ไม่ได้คิดใส่ใจสักเท่าใด ตั้งแต่เริ่มทำงาน เธอได้แบ่งเงินทำประกันชีวิตไว้ส่วนหนึ่ง หากตนเป็นอะไรไปมรดกทุกอย่างจะตกเป็นของมารดา

ชาติชายอยู่คุยอีกไม่กี่คำก็ขอตัว ปล่อยให้สามสาวนั่งทานผลไม้กับขนมต่อ บรรยากาศบนโต๊ะอาหารยามนี้อึมครึม ไม่สดใสเหมือนก่อนหน้า

ร่มฉัตรคว้าไวน์มาซดรวดเดียวหมด ราวกับดื่มน้ำเปล่า หวังใช้น้ำเมาดับทุกข์ ถึงรู้ว่ามันไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก แต่ความฟุ้งซ่านยังคงแตกหน่อผุดเต็มสมอง

แกมันไม่คู่ควรกับน้องจีน...รู้ตัวบ้างรึเปล่า?

พอคิดแบบนี้ เธอเติมแอลกอฮอล์เข้าเส้นเลือดอีกแก้ว นัยน์ตาเริ่มพร่ามัว ทว่าไม่คิดหยุดดื่ม

สถิติใหม่เลยนะเนี่ย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายรายชั่วโมง คบคนเสน่ห์แรงก็ยุ่งแบบนี้

จงรักเดาความคิดของเจ้านายออกว่า อารมณ์กำลังเดือดพล่านขนาดไหน แต่ไม่สะดวกจะทำอะไร ได้แต่เป็นผู้สังเกตการณ์ที่ดี ปล่อยให้นักร้องสาวแก้ไขปัญหาเอาเอง

อยากรู้จริงจีนจะทำอย่างไร?

จีนมองร่มฉัตร ที่ยกไวน์ขึ้นกระดกไปสองแก้วรวด เม้มปากแน่น สมองคิดอ่านแก้ไขสถานการณ์

“พี่ฉัตรคะเลิกดื่มเถอะค่ะ”

“น้องจีนก็ดูรำไปสิ พี่จะดื่มรอ” คนเมาตอบเสียงอู้อี้กว่าปกติ ยกแก้วขึ้นหมายจะดื่มต่อ

หล่อนไม่มีอารมณ์อยากดูต่อ หลังเห็นคนพี่มีอาการงอแง จึงดึงแก้วที่จ่อปากอีกคนมาถือไว้

“ไม่ดูแล้วค่ะ กลับห้องเถอะ”

ร่างสูงรู้สึกขัดใจ แต่ไม่พูดอะไร พ่นลมหายใจที่มีกลิ่นไวน์ออกมา มึนหัวจนมองเป็นภาพซ้อน ลุกขึ้นแบบไม่ค่อยมั่นคงนัก

“ระวังค่ะ” สาวสวยพูดอย่างเป็นห่วง

“พี่ พี่เดินเอง ได้”

“ไม่ต้องพูดมากเลย” จีนพูดดุๆ ออกมา ประคองแขนสาวหน้าคมไว้ ด้วยรูปร่างที่ไม่ต่างกันมาก ก้าวได้ไม่กี่ก้าว ทั้งสองโซเซทำท่าจะล้มมิล้มแหล่

ให้ตายสิ!

จงรักที่อยู่ใกล้ๆ ทนมองไม่ไหว เข้าไปประคองปีกคนเมาอีกข้าง ทั้งหมดจึงกลับถึงห้องอย่างปลอดภัย

“คุณฉัตรกำลังน้อยใจจีนอยู่ รีบง้อให้สำเร็จนะคะ ไม่งั้นงอนยาวแน่” ลูกน้องสาวกระซิบกับหล่อน หลังปล่อยให้ร่มฉัตรนอนเอกเขนกบนเตียงนอนหลับตาพริ้มสลบไสล

จีนง้อคนไม่เก่งเลยนะคะ

หล่อนคิดหนัก

“ถ้าจีนไม่อยากทำ เดี๋ยวรักดูแลคุณฉัตรเองก็ได้” ลูกน้องสาวเอ่ยตัดบท หลังเห็นอีกคนแสดงท่าทางลังเล

“ให้จีนดูแลพี่ฉัตรเองดีกว่า จีนอยากขอโทษพี่ฉัตร”

รู้ด้วยหรือว่าตัวเองเป็นต้นเหตุ

จงรักจ้องวงหน้าสวยของนักร้องสาว เหมือนจะค้นหาความจริง

“แค่อยากขอโทษเหรอคะ?” ลูกน้องสาวซักไซ้ หยุดเล็กน้อยก่อนพูดต่อด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถ้าจีนไม่ชอบคุณฉัตรจริงๆ รักคิดว่าจีนควรหยุดตอนนี้ อย่าฝืนใจทำดีกว่า รักไม่อยากเห็นคุณฉัตรต้องเสียใจอีก”

พี่รักคิดว่าฉันเป็นคนเลวมากสินะ

สาวสวยเผลอกำหมัดข้างตัวแน่น รู้สึกเหมือนกำลังโดนกล่าวหากลายๆ ว่า ‘หลอกลวง’ ร่มฉัตร

“จีนไม่ได้ฝืนใจทำนะคะ” ลูกครึ่งสาวพูดจากใจ สบสายตากับอีกฝ่าย “จีน จีนชอบพี่ฉัตรจริงๆ”

คนฟังเลิกคิ้วเล็กน้อย

“แน่ใจ?”

หล่อนพยักหน้าอย่างมั่นใจ

“ค่ะ”

“แล้วชอบมากกว่าผู้ชายคนนั้นรึเปล่า?”

เอ่อ...

จีนเม้มปากแน่นวางหน้าไม่ถูก เบนหน้ามองไปทางอื่น ก่อนผงกหัวอีกครั้ง

“น่าจะเป็นแบบนั้น” เสียงตอบแผ่วเบาไม่ต่างจากกระซิบ

“ว่าไงนะคะ?” จงรักถามย้ำ

“ชะ ชอบมากกว่าค่ะ”

ลูกน้องสาวซ่อนยิ้มในหน้า

“ถ้าพูดแบบนี้รักก็วางใจ” น้ำเสียงนุ่มนวลลงกว่าตอนแรก “งั้นรักจะปล่อยให้จีนดูแลคุณฉัตรนะ ขอไปอาบน้ำก่อน ง่วงจัง”

“ไม่มีปัญหาค่ะ”

หล่อนจัดการเช็ดหน้าเช็ดตัวให้ร่มฉัตร พร้อมเปลี่ยนเป็นชุดนอนให้แบบทุลักทุเล ขณะเห็นเรือนร่างเซ็กซี่วับๆ แวมๆ ใบหน้าแดงเข้มเขินอายไม่น้อย ไม่คิดเลยว่าจะใจเต้นตูมตามแรงขนาดนี้กับผู้หญิง กว่าจะจัดการใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยเหงื่อแตกเต็มหน้าผาก

น่าอายชะมัด เหมือนฉันเอาเปรียบพี่ฉัตรอยู่

จีนถอนใจยาว นั่งเหม่อมองคนเมาที่หลับใหลไม่รู้เรื่อง ใช้ปลายนิ้วเขี่ยปอยผมที่มาปรกใบหน้าคมสวยออก เพื่อชื่นชมเธอชัดๆ ยิ่งมองก็ยิ่งหลงใหล

คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงที่สวยสง่าขนาดนี้...จะมาชอบฉัน

ลึกๆ หล่อนนึกภูมิใจในตัวเองไม่น้อย ที่ได้รับความใส่ใจจากเธอมากมาย ถูกเลือกเป็นคนพิเศษ และแน่นอนว่าจีนไม่อยากให้ใครได้รับความสำคัญจากผู้หญิงคนนี้อีก โดยเฉพาะตำแหน่งคนรัก

...รู้สึกหวงแหนร่มฉัตรเหลือเกิน

หากเปรียบเทียบกันแล้ว ความชอบที่เคยมีกับชาติชายในอดีตกลายเป็นอะไรที่ผิวเผิน ไม่ได้หนึ่งในสิบส่วนที่รู้สึกกับผู้หญิงตรงหน้าเลยด้วยซ้ำ ยิ่งตอนนี้เหลือน้อยเสียจนแทบไม่มีเยื่อใยอีก ทิ้งไว้แค่ความเป็นเพื่อนเท่านั้น

จีนยิ้มกว้าง หลังรู้ใจตนเอง

หนีมาเที่ยวครั้งนี้...คุ้มจริงๆ ได้แฟนมาตั้งหนึ่งคน

ร่างบางยิ้มเจ้าเล่ห์ ก้มลงแนบปากกับเรียวปากเซ็กซี่ของคนเมาเบาๆ อย่างฉวยโอกาส ก่อนลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเป็นชุดนอน ทาหน้าทาตาเรียบร้อยก็ปิดไฟ เดินกลับมานอนบนเตียง ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับสาวหน้าคม

“ฝันดีค่ะพี่ฉัตร”

หล่อนปิดเปลือกตา แล้วเข้าสู่ภวังค์นิทราตามเธอไป

จีนรู้สึกตัวหลังรู้สึกได้ว่า มีอะไรกอดเกี่ยวที่เอวคอด และหนักๆ ที่บริเวณช่วงลำคอ ก่อนปรือตาขึ้นมองอย่างงัวเงีย แล้วตื่นเต็มตา หลังรู้ตัวว่าอยู่ในวงแขนของร่มฉัตร ที่ซุกหน้ากับซอกคอของตน

เอ่อ ชิดไปนะคะ

หล่อนคิดหาวิธีทำให้ตนเป็นอิสระ โดยที่ไม่ให้เพื่อนร่วมเตียงตื่น แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย พยายามยกแขนร่มฉัตรออกจากเอว แต่แขนนั้นก็เลื่อนไปกอดส่วนอื่นของร่างกายแทน

“อืม...”

เธอส่งเสียงเหมือนละเมอออกมา กระชับวงแขนแน่นขึ้น พร้อมซุกหน้าแนบคอจีนอย่างชิดเชื้อยิ่งกว่าเดิม ลมหายใจอุ่นร้อนสัมผัสลำคอ ทำให้หัวใจของสาวลูกครึ่งต้องทำงานหนักขึ้น

จีนไม่ใช่หมอนข้างนะคะ

ร่างบางคิดโวยวาย ใบหน้าขาวเริ่มมีสีแดงจาง หลังมือเรียวเลื่อนต่ำวางแปะที่หน้าท้องแบนราบ ปลุกกระแสความป่วนปั่นในทุกอณูเซลล์ให้ตื่น และลุกโหมขึ้นอย่างรวดเร็วยิ่งกว่าไฟป่า

ขืนอยู่แบบนี้ต่อ...ฉันแย่แน่

แม้จะไม่รู้ลึกรู้จริง แต่ก็พอรู้จักบ้างว่า ความรู้สึกแบบนี้คืออะไร...ความกำหนัด

จีนตัดสินใจในวินาทีนั้นที่จะปลุกเธอ

“พี่ฉัตรคะ” เสียงหวานสั่นเครือแหบแห้ง

“หืม...”

“ตื่นค่ะพี่ฉัตร” หล่อนเขย่าร่างอีกฝ่าย

“จะ จะรีบตื่น ไปไหนคะ?” คนพี่ถามทั้งที่ไม่ลืมตา ปลายจมูกโด่งเสียดสีกับลำคอเรียวระหงเบาๆ “มอร์นิ่งค่ะที่รัก”

...แต่นั่นกลับทำให้จีนหวาบหวิวแปลกๆ ที่ช่องท้องมากขึ้น

“ยะ อย่าสิคะ” ร้องห้ามเสียงพลิ้วไหว

“อย่าอะไรคะ อย่าหยุดเหรอคะ?” เจ้าของร่างสูงพึมพำถาม

ร่มฉัตรพรมจูบซอกคอสวยนั้นอย่างถือวิสาสะ แล้วเลื่อนต่ำเพื่อ จุมพิตเหนือทรวงอกซึ่งมีเสื้อยืดกางกั้น ขยับมือลูบไล้หน้าท้องที่ไร้ไขมันอย่างเบามือ ทว่าสร้างความร้อนรุ่มให้กับเจ้าของเรือนร่างสวยมหาศาล

กะ เก่งไปแล้ว

สติแทบหลุดลอยไปกับทักษะที่ล้ำเลิศนั้น ความคิดที่จะหยุดยั้งจางหายไปกว่าครึ่ง

“พะ พี่ฉัตร...”

“ขา” เสียงขานรับหวานซึ้งกว่าปกติ

ร่างสูงบรรจงจูบวนเวียนแถวไหปลาร้า ขณะที่มือซุกซนสอดเข้าไปสัมผัสใต้เสื้อยืดและชั้นในที่แสนเกะกะ ลูบไล้แตะต้องยังยอดอกที่ซ่อนอยู่ในนั้นอย่างชิดเชื้อ

แม้จะไม่เห็นด้วยตา แต่ประมาณจากอุ้งมือที่เกาะกุม แล้วนวดเค้นเบาๆ รับรู้ได้ถึงความยืดหยุ่นและเนียนนุ่ม ทรวงอกนี้ช่างเต็มไม้เต็มมือ ถูกใจเธอยิ่งนัก

อกนิ่มจัง ถ้าได้เห็นจะเยี่ยมมากๆ

“อา...”

เสียงครางต่ำหลุดรอดดังขึ้น คนสวยตัวเกร็งสะท้านกับนิ้วร้ายที่หยอกยั่วปลายแหลมของตน เสียวซ่านมากจนเผลอแอ่นตัวเข้าหามือนั้น เพื่อให้สัมผัสตนมากขึ้นกว่าเดิม

ชอบล่ะสิ!

ร่มฉัตรเดาจากภาษากายที่ไม่ปฎิเสธสัมผัสของตน จึงคิดจะไปต่ออีกสักหน่อย

เธอถลกเสื้อยืดของอีกคนขึ้น พรมจูบไปทั่วๆ หน้าท้อง ไล่ขึ้นไปจนถึงบราเซียลูกไม้สีหวานที่ปิดบังความสวยงามสองเต้าเอาไว้ และเร็วกว่าความคิด ปลายนิ้วรั้งชั้นในที่เกะกะขึ้น เพื่อยลโฉมอกงามที่ลอยเด่นตรงหน้า โดยเฉพาะยอดอกสีสวยเต่งตึง

แม่เจ้า! น่าดูดเหลือเกิน

ร่างสูงกลืนน้ำลายลงคอ นัยน์ตาลุกวาวเหมือนเห็นขนม

อ๊าย!

จีนสะดุ้งหลุดจากมนตร์สะกด รีบยกมือปิดป้องทรวงอกของตน ใบหน้าร้อนวูบเต็มไปด้วยความอับอาย ไม่คิดว่าตนจะเผลอไผลใจง่ายโป๊เปลือยเร็วถึงขนาดนี้

“ยะ อย่ามองค่ะ จีนอาย”

ร่างสูงคลี่ยิ้มบางอย่างเอ็นดู

“ไม่เห็นต้องอายเลย หน้าอกน้องจีนสวยมากๆ” ร่มฉัตรจูบเบาๆ ที่หลังมือบางที่พยายามบดบังก้อนเนื้อตรงหน้า ซึ่งล่อตาล่อใจมาก แต่ก็ไม่คาดคั้นกดดัน “อยากให้พี่หยุดหรือเปล่าคะ?”

“จีนยังไม่พร้อม” หล่อนปฎิเสธเสียงแผ่วเบา

ลึกๆ ในใจแอบกลัวเรื่องเซ็กส์ ด้วยเคยได้ยินเพื่อนบอกว่าครั้งแรกจะเจ็บมาก

ใจเย็นร่มฉัตร...เย็นไว้

เธอหายใจยาวๆ ข่มอารมณ์ร้อน ไม่คิดจะฝืนใจไปต่อ เพราะนั่นไม่ใช่ความรัก...เป็นแค่ตัณหา

“โอเคค่ะพี่รอได้” คนพี่ขยับไปจูบหน้าผากหล่อนเบาๆ ก่อนถอยออกห่าง เก็บไม้เก็บมือไว้เต็มที่ ไม่แตะต้องลวนลามร่างบางต่อ “พี่ไปล้างหน้าก่อนนะคะ”

จีนพยักหน้าน้อยๆ มองอีกคนที่ลุกไปห้องน้ำ ทั้งที่มีโอกาสเผด็จศึกตนได้...แต่ก็ไม่ทำ จึงคลี่ยิ้มบางออกมา

ทั้งที่จะทำก็ได้ แต่ไม่เอาแต่ใจ...เป็นคนน่ารักกว่าที่คิด

นึกชมแฟนป้ายแดงของตน รีบขยับบราเซียและเสื้อยืดให้เข้าที่ ก่อนลุกจากเตียง

ขึ้นเตียง

ตระกองเกยโอบกอดนวลสมร

ใจรุ่มร้อนปั่นป่วนชวนกระสัน

ใจรอนรอนอยากล้ำเส้นที่กางกัน

แม่จอมขวัญพี่อยากพาขึ้นเตียง.

OOOO

ความสัมพันธ์ของพี่ฉัตรน้องจีนกำลังก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ แต่จะไปได้ถึงไหน ต้องลุ้นแล้วค่ะ แต่เรื่องราวไม่ได้จบง่ายๆ หรอกนะคะ เพราะน้องใกล้จะกลับบ้านแล้ว พี่ฉัตรจะทำอย่างไร สานต่อหรือหยุดแค่นี้? 

...เรื่องนี้มี E-book แล้วนะ โหลดแล้วอย่าลืมร่วมกิจกรรมชิงรางวัลด้วยนะคะ  

นาง ^^

OOOO

Create Date : 25 มิถุนายน 2564
Last Update : 25 มิถุนายน 2564 18:52:00 น.		0 comments
Counter : 675 Pageviews.
Share Tweet