ศิวา-ราตรี * พนมเทียน
ศิวา-ราตรี ของ พนมเทียน
... คงไม่ต้องบรรยายสรรพคุณของมหากาพย์นวนิยายเรื่องยิ่งใหญ่เรื่องนี้กันแล้วนะครับ เพราะตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมา อันตัวผมไม่ต้องทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยเพราะมัวแต่หน้าดำคร่ำเคร่งกับการอ่านศิวา-ราตรีของลุงพนมเทียน ทั้ง ๖ เล่ม ๒,๓๖๒ หน้า ๑๔๑ ตอน โอ้โห้เป็นนวนิยายที่ยาวมากจริง ๆ แต่ก็น้องเพชรพระอุมา ... 
ศิวา-ราตรี ศิวา-ราตรีเป็นนวนิยายที่มีละเมียดละไมทางภาษาระดับยอดเยี่ยม 
การบรรยายฉากสงครามระหว่างเมืองต่างๆ ละเอียดจนเห็นภาพชัดเจนแทบจะรับรู้ถึงกลิ่นดิน กลิ่นเลือดเลยทีเดียว ตัวละครทุกตัวล้วนดิ้นรนเพื่อให้ได้มาซึ่งเป้าหมายสูงสุดของตนเอง อ่านไป ๆ จนจบได้ข้อคิดกับชีวิตประจำวันมากมายแทบทุกบรรทัด ...
ตัวละครเอกที่เป็นตัวเดินเรื่องมีหลายตัว อย่างเช่น สามหน่อมิลักขะ คือ เจ้าชายทุษยันต์ เวชยันต์ และทัสสยุ หรือเจ้าหญิงยามาระตี พระเจ้าพิษณุมหาราช โรหิตา ดุสิดา เจ้าชายสุเรนทรา สินธุ นกุลา กุเวร สุโณ และอื่นๆ อีกมากมาย ... แล้วทุกตัวละครก็เกี่ยวพันกันเพื่อแย่งชิงความเป็นชาติของตน ไม่ว่าจะเป็นมิลักขะหรืออารยัน ...
ตอนจบทุกอย่างคลี่คลายไปด้วยความสุขคละความเศร้า ... สรุปได้ว่าสงครามไม่มีอะไรดีเลย มีแต่ความสูญเสียเท่านั้น (ฮือๆๆ รู้สึกสงสารทุษยันต์กับมาณวิกาเทวี มากๆ)
วันนี้เลยมาชวนเพื่อนหนอนที่เบื่อนวนิยายหวาน ๆ เบา ๆ ลองหางานเขียนระดับครูเรื่อง ศิวา – ราตรี มาอ่านดูกันนะครับ ผมรับรองว่าเพื่อนๆ จะวางไม่ลงแน่นอน ขอบอกสนุกมากจริง ๆ ...
         

Create Date : 01 กันยายน 2550 |
Last Update : 1 กันยายน 2550 19:07:29 น. |
|
42 comments
|
Counter : 5417 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: เมฆชรา วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:19:26:39 น. |
|
|
|
โดย: taeya IP: 58.136.137.96 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:13:14:44 น. |
|
|
|
โดย: X RoBiN วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:14:05:49 น. |
|
|
|
โดย: หมูย้อมสี วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:17:51:39 น. |
|
|
|
โดย: mashi (mashimaru_22 ) วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:0:16:04 น. |
|
|
|
โดย: LEKXY IP: 203.156.45.57 วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:16:45:49 น. |
|
|
|
โดย: minuit (minuit ) วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:18:54:31 น. |
|
|
|
โดย: นู๋นุช IP: 203.144.220.243 วันที่: 1 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:39:47 น. |
|
|
|
โดย: yawaiam IP: 118.172.166.11 วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:1:30:44 น. |
|
|
|
โดย: ตุ๊กติ๊ก IP: 125.24.88.19 วันที่: 11 มิถุนายน 2551 เวลา:14:35:03 น. |
|
|
|
โดย: mhoo-oun IP: 124.120.66.99 วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:22:23:23 น. |
|
|
|
โดย: เธเธเธขเธฐเธฅเธฒ IP: 118.173.195.73 วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:33:17 น. |
|
|
|
โดย: เธเธเธขเธฐเธฅเธฒ IP: 118.173.195.73 วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:36:32 น. |
|
|
|
โดย: ณเรศ IP: 61.47.16.66 วันที่: 15 สิงหาคม 2551 เวลา:16:42:52 น. |
|
|
|
โดย: ทททท IP: 58.9.97.186 วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:23:59:59 น. |
|
|
|
โดย: หนอน IP: 125.26.64.104 วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:20:45:40 น. |
|
|
|
โดย: lalala IP: 58.147.36.104 วันที่: 26 ตุลาคม 2551 เวลา:13:01:35 น. |
|
|
|
โดย: เก๋ IP: 58.181.232.32 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:53:23 น. |
|
|
|
โดย: tarasa_649@hotmail.com IP: 118.172.245.241 วันที่: 15 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:19:40 น. |
|
|
|
โดย: สาคร IP: 61.91.242.2 วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:27:57 น. |
|
|
|
โดย: ชอบอ่าน IP: 172.27.5.5, 203.146.113.231 วันที่: 16 สิงหาคม 2552 เวลา:19:24:32 น. |
|
|
|
โดย: ดารารายพิลาส IP: 10.192.0.163, 203.130.143.243 วันที่: 26 สิงหาคม 2552 เวลา:18:33:25 น. |
|
|
|
โดย: เวชยันต์ IP: 58.9.18.31 วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:0:11:41 น. |
|
|
|
โดย: Pat_lm IP: 202.28.62.245 วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:15:45:05 น. |
|
|
|
โดย: darin IP: 125.26.45.150 วันที่: 30 กันยายน 2552 เวลา:22:59:39 น. |
|
|
|
โดย: ทัสสยุ IP: 125.24.128.8 วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:23:19:51 น. |
|
|
|
โดย: สาวกเพชรพระอุมา IP: 125.26.249.61 วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:14:45:06 น. |
|
|
|
โดย: นาดา IP: 114.128.74.24 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:15:18:35 น. |
|
|
|
โดย: mhoo-oun IP: 203.144.144.165 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:21:43:58 น. |
|
|
|
โดย: เพียว (123zarender ) วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:57:58 น. |
|
|
|
โดย: pobrak IP: 125.26.225.100 วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:17:33:20 น. |
|
|
|
โดย: กรุณาพร IP: 125.26.131.128 วันที่: 26 กันยายน 2554 เวลา:14:54:20 น. |
|
|
|
โดย: เมทินี IP: 125.25.195.44 วันที่: 23 ตุลาคม 2554 เวลา:23:27:22 น. |
|
|
|
โดย: นายเงา IP: 203.156.136.99 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:10:47:12 น. |
|
|
|
โดย: โกอึนชาน IP: 101.109.181.232 วันที่: 24 สิงหาคม 2555 เวลา:20:08:05 น. |
|
|
|
โดย: novel IP: 61.90.96.201 วันที่: 14 ธันวาคม 2555 เวลา:14:38:37 น. |
|
|
|
โดย: ตาคำ (Taboonkam ) วันที่: 29 กรกฎาคม 2557 เวลา:10:56:16 น. |
|
|
|
โดย: จิตเทพ IP: 125.26.68.64 วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:22:23:12 น. |
|
|
|
โดย: นาน้ำฟ้า IP: 223.205.247.9 วันที่: 14 พฤษภาคม 2558 เวลา:13:11:30 น. |
|
|
|
โดย: Kanjana IP: 184.22.20.38 วันที่: 23 มีนาคม 2567 เวลา:21:53:05 น. |
|
|
|
| |
.... ผู้อ่านจะมีความรู้สึกคล้อยตามทันทีว่าองค์หญิงยามาระตีนั้นทรงความงดงามสักปานใด นี่คือความสามารถในเชิงภาษาของ “พนมเทียน” ที่บรรจุไว้ในจินตนิยายเรื่องยิ่งใหญ่นี้ นอกจากความงดงามดังกล่าวแล้ว เค้าโครงเรื่อง “ศิวาราตรี” ยังเต็มไปด้วยความสนุกสนาน ประทับใจไม่รู้เลือน ไม่ว่าจะเป็นฉากรบที่ยิ่งใหญ่เหนือท้องทุ่งเชิงผาสิงห์คำรน ความผูกพันที่แนบแน่นแห่งสามหน่อมิลักขะ คือ ทุษยันต์ เวชยันต์ และ ทัสสยุ สามฝาแฝดที่มีชะตาชีวิตซึ่งแตกต่างกันมาก....
คนโตคือ “ทุษยันต์” ถูกอารยันอันเป็นชนชาติศัตรูนำไปชุบเลี้ยงไว้และต้องมาห้ำหั่นโรมรันกับ “เวชยันต์” น้องชายคนกลางผู้เป็นกำลังสำคัญในการกอบกู้เอกราชของมิลักขะ และ “ทัสสยุ” น้องชายคนเล็ก ผู้พยายามทุกวิถีทางที่จะประสานสัมพันธ์ของพี่ชายทั้งสองเข้าด้วยกันให้จงได้ ...
ความเสียสละอันยิ่งใหญ่ในรูปแบบที่ต่างกัน ได้ปรากฏชัดในเรื่องนี้อยู่หลายครั้งหลายหน ไม่ว่าจะเป็นการเสียสละชีพเพื่อกู้ชาติของเหล่ามิลักขะ การเสียสละของ “ทุษยันต์” ที่มีให้แก่น้องชายและเชื้อชาติ การเสียสละของ “โรหิตา” หญิงผู้อาภัพเพื่อชัยชำนะแห่งองค์พิษณุมหาราช จอมกษัตริย์แห่งอารยันและการเสียสละอันยิ่งใหญ่ของผู้เป็นบิดา ที่จำต้องประหารลูกสุดที่รัก ...
้วยน้ำมือตนเอง นี่คือ ความยิ่งใหญ่อลังการแห่ง “ศิวาราตรี” จินตนิยายที่สมบูรณ์แบบที่สุดในชีวิตการเขียนของ “พนมเทียน” ผู้ได้รับการยกย่อง ประกาศเกียรติคุณให้เป็น “ศิลปินแห่งชาติ” สาขาวรรณศิลป์ ปีพ.ศ.2540 จินตนิยายที่ผู้เขียนถึงกับลั่นวาจาออกไปว่า จะไม่เขียนเรื่องทำนองนี้อีกต่อไป เพราะทุกสิ่งทุกอย่างได้ถูกบรรจุไว้ใน “ศิวาราตรี” จนไม่สามารถที่จะเขียนเรื่องทำนองเดียวกันนี้ออกมาได้งดงาม ยิ่งใหญ่เท่ากับเรื่องนี้อีกแล้ว นอกจากที่กล่าวถึงมาแล้ว “ศิวาราตรี” ยังเปี่ยมด้วยฉากรักที่ประทับใจ ฉากความทารุณโหดร้ายที่ผู้ชนะกระทำเอากับผู้อยู่ใต้เบื้องบาทแห่งตน จนเป็นชนวนเหตุแห่งสงครามเลือดนองแผ่นดิน “พนมเทียน” เคยเขียนเรื่องแนวจินตนิยายที่มีเค้าโครงเรื่องผูกพันกับดินแดนภารตะมาก่อนหน้า “ศิวาราตรี” สองเรื่องด้วยกัน คือ “จุฬาตรีคูณ” และ “ปฐพีเพลิง” แต่หากจะรวมความยิ่งใหญ่ งดงาม และประทับใจของจินตนิยายสองเรื่องนี้เข้าด้วยกัน ก็คงไม่อาจทัดเทียมได้กับ “ศิวาราตรี” เพียงเรื่องเดียว สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม รู้สึกเป็นเกียรติ และภาคภูมิใจอย่างยิ่งที่ได้มีโอกาสจัดพิมพ์จินตนิยายเรื่องยิ่งใหญ่นี้ขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อให้ท่านผู้อ่านได้มีโอกาสสัมผัสกับความประทับใจอย่างยากจะรู้เลือนของ “ศิวาราตรี” อย่างสมบูรณ์แบบที่สุด โดยในการจัดพิมพ์ในคร้งนี้ ต้นฉบับแก้ไขปรับปรุง พ.ศ.2545 นั้น ได้รับการสอบทานและตรวจพิสูจน์ความถูกต้อง จากทั้ง พนมเทียน และการทำงานของสำนักพิมพ์อย่างละเอียด รอบคอบชัดเจน สำหรับภาพประกอบปกครั้งนี้สำนักพิมพ์ได้รับเกียรติจากคุณปราโมชย์ ณ ระนอง รังสรรค์จินตนาการเพื่อความสมบูรณ์ยิ่งแห่งศิวาราตรี มาเถิด ภราดา…บัดนี้ ถึงเวลาแล้วที่จะเปิดพลิกไปพบกับจินตนิยายจกาปลายปากกาที่แหลมคมเพริศแพร้วของนักเขียนนามอุโฆษ “พนมเทียน” ผู้ซึ่งบรรจงสร้างสรรค์จินตนิยายเรื่องนี้ไว้อย่างชนิดฝากฝีมือให้ลือลั่นในปฐพี มาเถิด ภราดา…บัดนี้ เรื่องราวแห่งความสนุกสนานประทับใจและงดงามด้วยศิลปะแห่งภาษาศาสตร์ของ “ศิวาราตรี” ได้รอคอยการพิสูจน์จากท่านอยู่ในมือแล้ว ตามเรามาเถิด…ไปสู่ดินแดนรูปดอกบัวแห่งชมพูทวีปในยุคก่อนพุทธกาลโน้น แลดื่มด่ำอรรถรสอันแสนประทับใจแห่ง “ศิวาราตรี” ณ บัดนี้… ต่อครับ ...
พิธีศิวาราตรี
พระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าหลวง ทรงเล่าถึงรายละเอียดของพิธีศิวาราตรี ที่เมืองพารณสี ซึ่งพระองค์ได้เสด็จไปทอดพระเนตรด้วยพระองค์เอง ดังจะขออัญเชิญมาต่อไปนี้.........
"พิธีศิวาราตรี นี้เป็นพิธีลอยบาปของพราหมณ์คล้าย ๆมหาปวาณาจึงโปรดให้ทำตามธรรญเนียมเดิม พิธีนี้ทำในวันเดือนสามขึ้น 15ค่ำ คือเวลาค่ำพระมหาราชครูทำพิธี เริ่มแต่กระสูทธิ์อัตมสูทธิ์ตามแบบเหมือนพิธีทั้งปวงแล้วเอาเสาปักสี่เสา เชือกผูกคอหม้อโยงเสาทั้งสี่ ภายใต้หม้อตั้งพระศิวลึงค์ เจาะหม้อให้น้ำหยดลงมาได้ทีละน้อยเอาขลังสอดไว้ในช่องหม้อที่เจาะนั้นเฉพาะตรงพระศิวะลึงค์ให้น้ำหยดลงถูกพระศิวลึงค์ทีละน้อย แล้วไหลลงมาตามรางซึ่งรองรับพระศิวลึงค์ซึ่งพระพราหมณ์ในประเทศอินเดียซึ่งข้าพเจ้าเคยไปเห็นเรียกว่าโยนีแล้วมีหม้อรองที่ปากรางนั้นเติมน้ำและเปลี่ยนหม้อไปจนตลอดรุ่ง เวลาใกล้รุ่งทำพิธีหุงข้าวหม้อหนึ่งในเทวสถาน เจือน้ำผึ้ง น้ำตาล นม เนยและเครื่องเทศต่างๆสุกแล้วแจกกันกินคนละเล็กคนละน้อยทุกคนทั่วกัน พอได้อรุณก็พากันลงอาบน้ำในคลอง สระผมด้วยน้ำที่สรงพระศิวลึงค์ ผมที่ร่วงในเวลาสระน้ำเก็บลอยไปตามน้ำ แต่การพิธีนี้ไม่มีของหลวงพระราชทาน เป็นของพราหมณ์ทำเองเมื่อพิเคราะห์ดูการที่ทำนี้เห็นว่าจะเป็นการย่อมาเสียแต่เดิมแล้ว ...