Bloggang.com : นัทธ์ : บันไดแห่งความรัก : สันต์ เทวรักษ์ (Blog No.1)

บันไดแห่งความรัก : สันต์ เทวรักษ์ (Blog No.1)

เริ่มต้น blog วันแรก ก็เลยหยิบยกหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาเขียน เป็นเล่มที่เราเคยเขียนไว้ใน blog เก่า (แต่ไม่ได้มีการเขียนต่อเนื่อง ซึ่งจะไม่แวะไปที่นั่นอีกแล้ว ....ก็มีที่นี่แล้วนีนะ ใช่ง่ายกว่าด้วย)

ลอกของเก่ามาปรับใหม่ก็แล้วกัน ง่ายๆ ได้ใจความเหมือนกัน

บันไดแห่งความรัก : สันต์ เทวรักษ์
สนพ.ดอกหญ้า ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ.2535 (375 หน้า)
เป็นหนังสือที่เราหยิบมาอ่านหลายรอบแล้ว และเป็นเวลาปีกว่าๆ ที่เราแฝงตัวอ่านกระทู้ในห้องหนอนหนังสือ เวปบอร์ดของสนุกดอทคอม (เก่า) ...ได้อ่านความเห็น ได้คุยกับเพื่อนๆ ผู้รักการอ่านคล้ายๆ กันในห้องนี้ จนกระทั่งคิดว่า น่าจะมีเรื่องราวมาแบ่งปันกันอ่านบ้าง ....พอดีว่าช่วงนั้นกำลังอ่านเล่มนี้อยู่ และรู้สึกว่าถ้อยภาษาในหนังสือเก่าๆ เล่มนี้ มีอะไรที่กินใจ และไม่ล้าหลัง ก็เลยอ่านไป หยิบยกบ้างตอน มา post ไป และความประทับใจกับความผูกพันระหว่างเพื่อนๆ ในครั้งนั้นก็ยังคงติดตราอยู่ในใจจนทุกวันนี้

สันต์ เทวรักษ์ เป็นนักเขียนในกลุ่มสุภาพบุรุษเช่นเดียวกับยาขอบ เรื่องบันไดแห่งความรัก ลงพิมพ์ครั้งแรกในหนังสือพิมพ์ประชาชาติ เริ่มฉบับปฐมฤกษ์เมื่อ 3 ตุลาคม 2475 และจบลงในฉบับวันที่ 2 มกราคม 2475 (สมัยนั้นเปลี่ยนศักราชใหม่ในเดือนเมษายน) สนพ.ซูลินนำพิมพ์รวมเล่มครั้งแรกเมื่อพ.ศ.2483 ความตั้งใจของผู้ประพันธ์เรื่องนี้ปรากฎอยู่ในคำนำแล้วว่า

"ในการเขียนเรื่องทุกเรื่อง ข้าพเจ้าได้ถือเป็นคติว่าเสนอประโยชน์แก่ท่านผู้อ่านในทางบันเทิงเริงรมย์ ให้หนักยิ่งกว่าประโยชน์อื่นใด...เพราะฉะนั้น 'บันไดแห่งความรัก' จึงมิใช่บทปรัชญาหรือบทเรียนในเรื่องนั้น ซึ่งชื่อของมันแสดงว่าน่าจะเป็น แต่หากเป็นสมุดบันทึกความจำซึ่งหญิงสาวในวัยรักวัยนิยายคนหนึ่งได้จัดทำขึ้น โดยวาดอารมณ์และเหตุการณ์ที่ประจักษ์เฉพาะหน้าเพียงด้านเดียว ด้วยความซื่อตรงต่อตนเองเป็นอารมณ์ของผู้มองโลกในทัศนะที่รื่นรมย์ ....ข้าพเจ้าจึงเพียงแต่หวังให้ 'บันไดแห่งความรัก'-เต็มด้วยความตั้งใจและความประณีตในการบรรยาย เป็นเสมอบันทึกความจำเล่มหนึ่ง ซึ่งบริบูรณ์ไปด้วยศิลปะแห่งการประพันธ์ของนายสันต์ เทวรักษ์ - นักเขียนเล็กๆ คนหนึ่งเท่านั้น..."

เราเริ่ม post "ถ้อยคำที่บอกต่อ" ซึ่งก็คือ คำคม คารม นักเขียน จากหนังสือเล่มนี้เมื่อวันที่ 26 ก.ค.43 และสิ้นสุดในวันที่ 22 ส.ค.43 โดย post ไว้ทั้งสิ้น 15 ครั้ง

แม้ว่าหนังสือเล่มเล็กๆ จะบรรจุถ้อยคำ คารม คำคม ที่น่าสนใจไว้มากมาย แต่ที่มากไปกว่ากันก็คือ หนังสือเล่มนี้ เป็นเสมือนสื่อสัมพันธ์อันยิ่งใหญ่สำหรับเรา ในโลกเสมือนแห่งนี้

"...ฉันมีหนังสือดีๆ อยู่เป็นเพื่อนมากมายหลายเล่ม ซึ่งถ้าจะคิดแต่เพียงเผินๆ แล้ว ผู้ที่มีใจรักหนังสืออย่างฉัน น่าจะไม่ต้องเหงาหงอยเลย นั่นเป็นความเข้าใจของคนโดยทั่วไป แต่คุณควรจะรับทราบไว้ด้วยว่า คนเราจะบำเพ็ญความสุขอยู่ได้กับสิ่งที่ให้ความรู้ความบันเทิงแต่ขาดชีวิตจิตใจเสมอทุกวันไปหาได้ไม่ ย่อมจะเป็นสุขยิ่งกว่า ถ้าได้เสวนาสมาคมกับสิ่งที่มีทั้งประโยชน์ ความเบิกบาน และสดชื่นด้วยชีวิตจิตใจด้วย .....ฉันเพียงแต่หวังให้สิ่งหลังนี้เป็นความหวังเล็กน้อยไม่ใหญ่โตอะไร เพราะว่าความหวังนั้น แม้จะเป็นสิ่งเลื่อนลอย ไม่มีส่วนใกล้ความเป็นจริงเท่าใด ก็จริงอยู่ แต่อย่างน้อยที่สุดมันก็เป็นเครื่องปลอบใจให้ฉันรู้สึกความสุข สุขในอันที่จะระลึกหา - สุขในอันที่จะคิด - สุขในอันที่จะฝัน และคุณนี่เทียวเป็นภาพในแผ่นความฝันของฉัน ฉันเห็นคุณในหน้ากระดาษหนังสือและในดอกไม้ ในฝูงชนและในที่ว่างเปล่า ในเวลาหลับ และในเวลาตื่น ฉันไม่อาจให้โฉมหน้าแก่ภาพของคุณได้ ด้วยกริ่งเกรงว่าฉันจะวาดได้ไม่งามเท่าแม้กึ่งหนึ่งของที่คุณมีและเป็น ดังนั้น ภาพของคุณจึงคงเป็นเงาที่เลื่อนลอยแฝงอยู่หลังฉาก หรือหน้าผืนผ้าบังตา โยกย้ายมายังทุกๆ ทีซึ่งสายตาของฉันเหลือบแลไป..."

หนังสือเปิดโลกแห่งจินตนาการ และอินเตอร์เนทนำเราสู่มิตรภาพในโลกเสมือน

Create Date : 26 ธันวาคม 2547

Last Update : 28 กรกฎาคม 2560 18:23:07 น.

1 comments

Counter : 2657 Pageviews.

ขออภัยสำหรับคห.1 นะครับ
ปกติผมจะพิมพ์เม้นในเวิร์ดแล้วคลิกขวามาลง
เลยมือพลั้งกดไป

ว้าว ไม่คิดว่าจะได้มาอ่านบล็อกหน้าแรกของคุณ
เสียดายก็แต่หนังสือเล่มนี้ประกาศชัดเจนว่า นำเสนอโดยเน้นความบันเทิง
ตัวผมในตอนนี้อาจจะต้องการคำปลอบใจมากกว่าควาบันเทิงที่วาดภาพของความรักว่าหอมหวาน(เพราะตอนนี้ความรักไม่หวานเลย -*-)

แต่ชอบประโยคจบของคุณนะ
ถึงจห้ามคลิกขวาก็อปไป แต่ผมขอจดจำไปใช้ต่อได้ไหมครับ ^^

โดย: ขอรบกวนทั้งชุดนอน

วันที่: 5 มิถุนายน 2551 เวลา:15:55:37 น.