|
ปิดตา...เปิดใจ
ทุกๆ วันที่นั่งเรือในคลองแสนแสบนั้น พอหาที่นั่งได้ ฉันก็ปิดสวิทช์ตัวเอง ไม่สนใจกับใครรอบข้าง หลับตาและมองเข้ามาสู่ใจ ขณะที่ความวุ่นวายต่างๆ ยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ ขณะที่เรือโยกโคลงไปมาๆ ฉันรู้สึกเงียบสงบ และเป็นสุขใจกับการที่ไม่ต้องใส่ใจกับสิ่งใดๆ
บางครั้งที่เรือสวนกัน คลื่นก็ทำให้เรือกระแทกกระทั้นขึ้นลง เหมือนชีวิตคนเราเวลาที่เจออุปสรรค ต้องมีสมาธิตั้งใจที่จะประคับประคองชีวิตให้ผ่านพ้น อุปสรรคและปัญหาต่างๆ ในช่วงนั้นไป ชีวิตของเราไม่ต่างอะไรกับเรือ คนขับเรือต้องถือท้ายเรือให้มั่นคง ถึงจะเจอกับคลื่นแรงแค่ไหน ก็ต้องมีสติ มีกำลังใจ พานาวาชีวิตไปข้างหน้าให้จงได้ ถ้าสู้ก็ต้องสู้อย่างมีสติ ถ้าถอยก็ต้องถอยอย่างใช้ปัญญา ชีวิตทุกชีวิต มีจังหวะเวลาเช่นกัน
เมื่อปิดตาลงสนิท เบื้องหลังความมืดและเงียบสงบของใจ กับการได้พิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้า ทำให้รู้สึกว่า...แม้จะปิดหูปิดตาอย่างไรก็ตาม ก็ขอให้เปิดใจเข้าไว้ และสื่อความปรารถนาดี ไปสู่คนรอบๆตัวและรอบๆใจ ก็จะได้รับความสุข เป็นสิ่งตอบแทนกลับมา..แทบจะในทันที...
คนเรายังพอมีเวลาอีกสักเท่าไหร่กันนะ.. และเวลาของฉันยังคงเหลือแค่ไหนหนอ พอที่จะได้ทำสิ่งสำคัญสิ่งหนึ่งก่อนหรือเปล่า พอที่จะได้บอกกับเธอว่า... ไม่ว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้น หรือสิ่งใดจะเปลี่ยนแปรไปอย่างไร ฉันยังคงรักและปรารถนาดีกับเธอเสมอ และฉันเชื่อว่าเธอจะรับรู้ได้ในความรู้สึกนี้...
Create Date : 29 พฤษภาคม 2549 |
|
1 comments |
Last Update : 29 พฤษภาคม 2549 11:20:08 น. |
Counter : 605 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: อัสติสะ 11 มิถุนายน 2553 22:23:33 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
|
ปีใหม่นี้ไม่มีของขวัญมาให้ มีก็แต่หัวใจดวงนี้ มามอบให้แด่เพื่อน..ที่แสนดี ด้วยรักและหวังดีอย่างจริงใจ
ให้ร่ำรวยสวยฉลาดสมปรารถนา ให้ชีวิตมีคุณค่าดังฝันใฝ่ ให้พ้นทุกข์พ้นโศกไร้โรคภัย ตั้งแต่นี้ตลอดไปทุกท่านเทอญ...
|
|
|
|
|
|
|
|