จิ้งจก อ่านหนังสืออยู่เงียบๆ คนเดียวเมื่อคืนนี้ อ่านไปคิดไป....ใจก็ฟุ้งออกไปนอกหนังสือเรื่อยเปื่อย ตามองไปเห็นเจ้าจิ้งจกน้อยตัวเล็กกระจิ๋วหลิว เกาะอยู่ที่โคมไฟเหนือที่นอน ตัวของมันเล็กมาก ราวกับเพิ่งจะออกมาจากไข่ ผิวมันบางเสียจนมองเห็นเครื่องในของมัน ดูท่าทางมันคงจะหิวนะ มาเกาะอยู่ที่โคมไฟนี่คงทำให้มันอบอุ่นบ้างละ มันนิ่งและสงบมาก รอเวลาอยู่.... รอแมลงหน้าโง่ที่หลงมาเล่นไฟ และมาเป็นเหยื่อของมัน เหมือนความตายรอเวลาที่จะมาลากเอาชีวิตของใครไปยังไงยังงั้น ฉันมองมัน และมันก็กำลังมองฉัน แล้วอาจจะคิดว่า ถ้ากินยัยคนนี้ได้ คงอิ่มไปหลายวัน ไม่หรอก...มันคงไม่ฟุ้งซ่านขนาดนั้นแน่.... เวลาผ่านไปนาน... ยังไม่มีแมลงตัวไหนบินผ่านมาเป็นเหยื่อของมัน อาจจะยังไม่ถึงเวลาก็ได้ แมลงที่หลงมาเล่นไฟ คงไม่ต่างอะไรกับคน ที่หลงแสงสีของโลก หลอกล่อ ฉาบทาด้วยสีสวย ให้ติดอยู่ในกองทุกข์ แล้วก็ออกไปไหนไม่พ้น สุดท้ายแล้ว..ความตายก็มากระชากเอาชีวิตไป เมื่อไหร่ก็ไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ เหมือนแมลงที่หลงมาเล่นไฟ แค่จิ้งจกแลบลิ้นแผล่บ แมลงก็ตายเสียแล้ว แต่ที่ฉันทึ่งก็คืออาการนิ่งสงบของจิ้งจกต่างหาก อาการนิ่งที่ราวกับจะไร้ความคิดแต่ไม่ใช่ มันจ้องอย่างมีสติ และพร้อมที่จะตวัดเอาเหยื่อเป็นอาหาร ในทันทีที่มีโอกาส.... และแล้ว...โอกาสของมันก็มาถึง.... หนึ่งอิ่มกับหนึ่งชีวิต..และความตาย ฉันต่างหากที่กลับเป็นฝ่ายสงบนิ่งแทนมัน เมื่อมองอย่างจับจ้อง และสติถูกเรียกกลับมา ความตายจะมาถึงเราอย่างไร เมื่อไหร่ ไม่รู้ ความรู้สึกวาบเข้าไปถึงหัวใจ.... วันหนึ่งจะมาถึงเรา เราล่ะ...เรากำลังทำอะไรอยู่....   Create Date : 22 พฤษภาคม 2549 3 comments Last Update : 22 พฤษภาคม 2549 0:11:55 น. Counter : 526 Pageviews. Share Tweet

... แต่แอบย่องเข้ามาอ่าน อืมๆๆๆ นั่นสิ สัตว์ตัวน้อยมันยังมีสมาธิมีสติอยู่กับปัจจุบัน ในการหาอาหารยังชีพ ...แต่คนเราหากหลงลืมสติ จึงน่าอายสัตว์มันยิ่งนัก ขอบคุณเจ้าของบล๊อกค่ะ สาธุ   โดย: กลัวจิ้งจก IP: 203.154.242.2 22 พฤษภาคม 2549 15:27:05 น.

เอาจิ้งจกเป็นครู สอนให้มีสติ น่าจะเลิกกลัวจิ้งจกได้แล้วนะคะ   โดย: vistapa 23 พฤษภาคม 2549 9:12:13 น.

เข้าใจกัน ชื่นชมกัน ซึ่งกันและกัน   โดย: ลำธาร IP: 124.121.0.68 20 สิงหาคม 2550 22:15:17 น.