BlogGang.com : : vistapa :

เวลาที่หายไป

วันนี้ตื่นมา 7 โมงครึ่ง แต่นาฬิกา บอกเวลา 6 โมงครึ่ง
มองดูฟ้าสว่างมาก คิดว่านาฬิกาน่าจะเดินผิดไป
อืมม...นับประสาอะไรกับคนจะไม่เดินผิดทางหลงเวลา
ก็นาฬิกาเป็นเครื่องบอกเวลาแท้ๆ ยังเดินไม่ค่อยจะถูกเลย
อยากรู้จังว่าเวลาที่หายไป 1 ชั่วโมงในนาฬิกาน่ะ มันหายไปไหน.......5555

นาฬิกาไม่ใช่เวลา เหมือนกับร่างกายไม่ใช่ชีวิตของเรา

นาฬิกาเดินด้วยเครื่องจักร ฟันเฟือง และ แบตเตอรี่ เดินไปตามกำหนดกฏเกณฑ์ที่มนุษย์ตั้งไว้
ร่างกายของคนเรา ที่ประกอบด้วยอวัยวะหลายอย่างประกอบเป็นชีวิตเหมือนกัน
แต่นาฬิกาไม่ใช่เวลา เหมือนกับที่ร่างกายไม่ใช่ชีวิตที่แท้จริงของเรานั่นเอง
เวลาเป็นนามธรรม ผ่านไปล่วงไป แต่ไม่หายไปไหน
ร่างกายเหมือนนาฬิกา วันหนึ่งจะหยุดเดิน แต่จิตใจยังคงอยู่
เพราะฉะนั้น ร่างกายจึงไม่ใช่ชีวิตของเรา จิตใจต่างหากที่เป็นชีวิตของเรา
เวลากำหนดร่างกาย แต่ไม่ได้กำหนดจิตใจของเรา
ไม่มีร่างกาย เวลาก็ไม่มีความหมายอะไร
เราไม่ได้อยู่ภายใต้บังคับของเวลา แต่อยู่ด้วยการมีปฏิสัมพันธ์กับเวลาเท่านั้นเอง

เวลาไม่หยุดเคลื่อนไปเรื่อยๆ เหมือนชีวิตที่เคลื่อนไปเรื่อยๆ
แต่ร่างกาย ไม่วันใดวันหนึ่งก็ต้องหยุดลง เหมือนนาฬิกาหยุด
ร่างกายก็เลยเปรียบได้กับนาฬิกา แต่จิตใจนั้นเปรียบได้กับเวลา
ร่างกาเสื่อมเหมือนนาฬิกาเดินผิดๆถูกๆ มันเป็นของมันอย่างนั้น ไม่ใช่ของแปลก
ใจเรากับกายเรา เหมือนกับเวลากับนาฬิกา ที่เราแค่เอาไปผูกมันไว้ด้วยกัน
แล้วก็เลยคิดว่ามันเป็นสิ่งเดียวกัน ทั้งที่จริงๆ มันไม่ใช่

อยู่กับร่างกายนี้มานาน นานจนคิดว่ามันเป็นชีวิตของตัวเอง
และคิดว่าต้องมีตลอดมา เพราะใจยึดเอาไว้ ไม่ยอมวางลงซักที
เลยทุกข์เวลาที่มันเปลี่ยนแปลงไป
อย่างอื่นก็เหมือนกัน สิ่งใดรักมาก ห่วงมาก ยึดไว้มาก
สิ่งนั้นก็คงทำให้ทุกข์มากสักวันหนึ่ง
สิ่งใดที่คิดว่าเป็นความสุขในวันนี้
วันหนึ่งจะกลายเป็นความทุกข์ให้ทนไม่ได้ เมื่อมีอันไม่แน่นอน
เหมือนที่คิดว่านาฬิกาจะต้องเดินตรงเวลา
หรือเหมือนกับที่คิดว่า ร่างกายนี้คือชีวิตและจะต้องมีแต่ความสุข
แท้จริงแล้ว มันเหมือนหลอกตัวเอง เพราะชีวิตนี้ไม่เคยมีความสุขเลย
พระท่านว่า โลกนี้ตั้งอยู่บนกองทุกข์ ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น
ทุกข์เท่านั้นที่ตั้งอยู่ และทุกข์เท่านั้นที่ดับไป แต่เราไม่เคยเข้าใจเลย

วันนี้มองเห็นชัดว่ามันเป็นคนละอย่างโดยสิ้นเชิง นี่มองแต่ตัวเองอย่างเดียวเท่านั้น
คนอื่นหรืออย่างอื่นก็ไม่ต้องพูดถึงเลย อืมม.....ก็แล้วทำไมถึงไปยึดเอาไว้ล่ะ
ก็ในเมื่อมันไม่ใช่ ก็ยังจะไปผูกเอาไว้ ได้รู้อย่างนี้ถึงจะวางลงไม่ได้ทันที
แต่ก็ได้ทบทวนเพื่อจะรู้ว่าจริงๆ แล้วมันเป็นยังไง ก็สิ่งที่แค่มาสัมพันธ์กันเท่านั้น
แล้วเราก็คงต้องค่อยๆวาง วางอย่างที่จะเข้าใจมันจริงๆ ไม่ใช่แค่รู้เฉยๆ
เพราะที่จริงแล้ว เราไม่เคยมีอะไรเลย ไม่เคยมีเลย และไม่มีอะไรเลยต่างหาก
การบ้านวันนี้ยาก แต่คงไม่ยากเกินที่เราจะทำได้ในวันหนึ่ง ถ้ามีปัญญามากพอ
ที่จะเข้าใจได้อย่างถ่องแท้

สักวันหนึ่ง....เราจะหยุดชีวิตของเราที่เหมือนนาฬิกาเดินไม่ตรง
ให้ว่างเหมือนเวลาที่มันหายไปในนาฬิกาวันนี้
และจะไม่กลับมาเดินต่ออย่างนาฬิกาอีก...
เวลานั้นมีอยู่.....แต่เราต้องไม่อยู่ในนาฬิกาชีวิตอีกต่อไป....

Create Date : 21 พฤษภาคม 2549

0 comments

Last Update : 21 พฤษภาคม 2549 23:47:48 น.

Counter : 473 Pageviews.