เขายังสามารถอธิบายถึงรุ่นรถคลาสสิกให้เราเข้าใจอย่างง่ายๆ ว่า รถคลาสสิกถูกแบ่งออกเป็นยุคก่อนและหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งหลังจากสงครามจบลง เศรษฐกิจเริ่มฟื้นตัวทั้งฝั่งอเมริกาและยุโรป โดยส่วนใหญ่รถยุโรปจะดีไซน์เป็นรถอีโคคาร์คันเล็กประหยัดน้ำมัน วิ่งตามตรอกซอกซอยได้ ส่วนอเมริกันจะเป็นรถคันใหญ่หรือเรียกว่ารถหน้ายักษ์ ส่วนตัวที่คุณจิ๊บมีนั้นเป็นรถที่อยู่ในยุค 1950 เป็นต้นมา ของผมส่วนใหญ่เป็นรถยุคหลังสงครามโลก เป็นแนวรถสปอร์ตในยุคคุณพ่อ แล้วเผอิญช่วงที่ผมโตขึ้นมาเริ่มมีไอดอลที่ชอบ คือ เอลวิส เพรสลีย์ เห็นเขาเล่นภาพยนตร์เรื่องดังอย่าง บลูฮาวาย เห็นเขาขับรถสปอร์ตคันเล็กๆ อยู่ในหนัง จึงฝังใจมาตลอด เลยรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ผมชอบและสนใจ เป็นความทรงจำที่สวยงามของผม จึงทยอยสะสมมาเรื่อยๆ ตอนเด็กๆ ก็เริ่มเก็บรถโมเดล จนกระทั่งโตขึ้นมาเริ่มทำงานได้ หรือมีศักยภาพในการที่จะไปตามความฝัน พวกนี้ก็เริ่มซื้อรถที่ผมชอบและฝังใจ หรือมีความหลัง ความทรงจำที่ดีมาตั้งแต่ผมยังเล็กๆ พอโตขึ้นมาเจอเพื่อนฝูงที่มีคอเดียวกัน และมารวมตัวกันอยู่ในสมาคมรถคลาสสิกแห่งประเทศไทยก็ยิ่งรู้เรื่องราวมากขึ้น ก่อนซื้อรถทุกคัน ต้องรู้ประวัติที่มาที่ไปของรถ เช่น ในต่างประเทศการจะซื้อรถคลาสสิกวินเทจสักคัน เขาจะมีประวัติตั้งแต่ ณ วันแรกที่รถพ้นสายพานจากโรงงานผลิตเลย เช่นออกมาแล้วใครเป็นเจ้าของมาแล้วบ้าง เจ้าของแต่ละคนใช้วิ่งกี่ไมล์ เครื่องเลขตัวถังต้องตรง ส่วนใหญ่รถของผมจะมาจากเพื่อนคุณพ่อ เพื่อนคุณลุง เป็นคนรู้จักหมด และสมุดทะเบียนก็ถูกต้องเป๊ะ แบบไม่มีข้อสงสัยเลย รถบางคันเจ้าของยังรักมากและยังใช้อยู่ ผมต้องใช้วิธีไปสู่ขอมาเลย (หัวเราะ)
|