IBS Kids : บันทึกในช่วง 1 เดือนที่ผ่านมา

บันทึกเล็กๆน้อยๆของนิ๊งหน่อง เมื่อเวลาเปิดเทอมผ่านไปได้ 1 เดือน

ทุกเช้า ยังมีลีลา มีการอิดออด ถ่วงเวลาเล็กน้อยพองาม

ขอระบายสี มีหลายลีลานั่งระบายมั่ง

ยืนระบายมั่ง

ไม่งั้นก็ถ้าแม่นกแวะเติมน้ำมัน ก็เอาแล้ว ขอชะโงกดูพี่เด็กปั๊มเติมลมยาง

บางทีก็มีเก็กท่าให้แม่นกถ่ายรูปเล่น

((เสื้อผ้าใส่ไม่เหมือนกันบางวันเพราะ วันจันทร์ถึงวันพุธ ใส่ชุดนักเรียน วันพฤหัส ใส่ชุดพละ ส่วนวันศุกร์ แต่งหล่อไปได้ค่ะ))

แต่ทุกวันนี้ก็ไม่ร้องขอจะรอเพื่อนเสฉวนแล้ว เพราะเพื่อนเสฉวนมาถึงก่อน เข้าไปก่อนเกือบทุกวัน เพราะนิ๊งหน่องยังไม่เสร็จธุระ ก๊ากกกกก

ธุระที่แม่นกว่าก็คืออาหารเช้า ที่แม่นกเคยบอกว่าให้เข้าโครงการของโรงเรียน ตอนนี้เกิดไม่อยากไปกินซะแล้ว ฮือออ จ่ายตังค์ไปหมดแล้วด้วย Y_Y

แม่นกคิดว่า คงเป็นเพราะนิ๊งหน่องเห็นเพื่อนส่วนใหญ่ มาถึงโรงเรียนแล้วก็เข้าไปเล่นบ้านบอลได้เลย แต่ตัวเองกลับต้องเดินไปกินข้าวเช้าที่โรงอาหารก่อน กว่าจะกินเสร็จ มีเวลาเล่นอีกแป๊บเดียวก็ต้องมาเข้าแถวแล้ว

พอไม่กินอาหารเช้าของโรงเรียน งานก็เข้าแม่มานสิคะ ต้องมานึกเมนูให้ว่าจะกินอะไรดี ไม่พ้นวนๆเวียนๆอยู่ไม่กี่อย่าง ข้าว+หมูหยอง ข้าว+ไข่เจียว โจ๊ก ข้าว+หมูทอด ประมาณนี้

นั่งกินไประหว่างทางเลย

แต่ไม่เคยหมดร๊อก ต้องไปจอดรถที่โรงเรียนแล้วก็นั่งกินต่อ อิอิ

ตอนนี้ชักเริ่มอินเตอร์ ขอกินขนมปังทาแยม กินติดๆกันมา 3 วันแระ ฮ่า ฮ่า

ส่วนระหว่างวัน นิ๊งหน่องเป็นยังไง แม่นกก็ได้แต่อ่านตามสมุดสื่อสารที่คุณครูส่งมาให้ทุกวัน ว่านิ๊งหน่องเป็นยังไงบ้าง เพราะเปิดเทอมแล้ว คุณครูไม่มีเวลามาถ่ายรูปให้ดูแล้วค่ะ

สงสัยอะไรก็เขียนกลับไป คุณครูก็จะตอบกลับมาให้ทุกครั้ง

อ้อ แต่มีรูปนิดนึง ในคลาสภาษาอังกฤษที่สอนโดยคุณครูเจ้าของภาษา จะเรียนอาทิตย์ละ 1 วัน เรียนรวมกันทั้ง 2 ห้องในระดับชั้นอนุบาล 1 ด้วยกัน

ลูกชายแม่นกนั่งหน้าตาท่าทางเบื่อซะไม่มี เหอ เหอ

แต่วันก่อน มีแอบฮาค่ะ ตอนเช้าระหว่างนั่งกินข้าวในรถนี่แหล่ะ นิ๊งหน่องสอนแม่นกพับผ้าขนหนู แม่นกก็หันไปถามว่า "แบบนี้เหรอครับ"

"เยดดด"

กร๊ากกก จะบอกแม่นกว่า "เยส" ช่ายม๊ายยยยย พอแม่นกทำหน้ายิ้มๆ นิ๊งหน่องรีบพูดต่อ "ใช่ ใช่ ใช่ แบบนี้แหล่ะแม่" เขินหล่ะสิท่า 555+

แสดงว่าที่เรียนๆทุกวันนี้ ก็เข้าหัว จำได้บ้างหล่ะเนาะ ^^

ส่วนตอนเย็น ที่นิ๊งหน่องต้องกลับรถตู้ ดูหน้าตาฮีลั้ลลามากมายค่ะ หรือเพราะรู้ว่าจะได้กลับบ้านแล้วเนี่ย หน้าตาแบบว่า แทบจะเป็นเด็กคนละคนกับตอนเดินลงรถแม่นกเข้าโรงเรียนเลยอ่ะ

ล่าสุด นิ๊งหน่องเริ่มพูดถึงชื่อเพื่อนๆคนอื่นในห้องให้แม่นกฟังแล้วค่ะ แล้วก็เล่าเรื่องในห้องเรียนให้แม่นกฟังด้วย เช่น

"หน่องอยากได้ของเล่นอันนี้ จะเอาไปแบ่งเสฉวน ภูผา แบงค์ รพี เอแคลร์ ได้มั๊ยแม่" (ไม่ได้ค่ะลูก คุณครูไม่ให้เอาของเล่นไปโรงเรียนนะ จำได้ป่าว)

"แม่นก ครูแต๋วจับนิ๊งหน่องกับเสฉวนนั่งแยกกัน ไม่ให้นั่งด้วยกัน เพราะคุยกัน ให้นั่งคนละฝั่งเลย" (อืมม ขอบคุณค่ะคุณครู ถูกใจแม่นกม๊ากกก)

"วันนี้ครูชีน่าให้ร้องเพลงกับเต้นด้วย แต่เสฉวนไม่ยอมเต้นหล่ะ" (บลั๊ฟกันตลอด เพื่อนรัก 2 คนนี้ 555+)

"วันนี้ตอนกลางวัน นิ๊งหน่องกินข้าวเยอะเลย เติมตั้ง 5 ถ้วยแหน่ะแม่" (อ๋อ เหรอคะ อันนี้จะเชื่อดีมั๊ยเนี่ย รู้สึกจะเกินความสามารถของกระเพาะหนูนะ อิอิ)

ฯลฯ

ก็คงจะต้องบอกว่าดีใจค่ะ ที่ลูกเริ่มมาเล่าอะไรที่โรงเรียนให้ฟังบ้าง ไม่ใช่พอแม่นกถามอะไรก็บอกแต่ไม่รู้อย่างเดียว ถึงแม้ว่าทุกเช้า จะมีอาการหน้ามุ่ยตอนเดินลงรถไปบ้าง แต่แม่นกเชื่อว่าถึงเวลาอยู่ที่โรงเรียนจริงๆ นิ๊งหน่องก็สนุกสนานกับเพื่อนๆอยู่แล้วหล่ะ

ค่อยๆเป็น ค่อยๆไป ค่อยๆปรับตัว นะลูกนะ เท่าที่เป็นทุกวันนี้ แม่นกก็ถือว่าดีมากมายแล้วหล่ะ แต่ถ้าจะให้ดีมากขึ้นกว่านี้อีกซักหน่อย ช่วยดื้อน้อยลงกว่านี้ได้มั๊ยครับ บางทีแม่นกทำงานมาเหนื่อยๆ เจอนิ๊งหน่องทำมึน ทำกวน ทำดื้อเนี่ย ฟิวส์มันก็จะขาดได้เหมือนกันนะลูกนะ

ปิดท้าย ด้วยลูกสาว 4 ขาทั้ง 2 ที่บ้านค่ะ พอง พอง ฟู ฟู ขึ้นมาเยอะแล้ว โตเร็วจริงๆ

รักนิ๊งหน่อง

แม่นก

Create Date : 11 มิถุนายน 2552		5 comments
Last Update : 11 มิถุนายน 2552 21:22:02 น.
Counter : 2098 Pageviews.
Share Tweet