--[1 กุมภาพันธ์ 2550]--
เอ๊ะ นี่กรูกำลังดูบอลไทยแข่งอยู่นี่นา แล้ว แข่งกับอะไรล่ะนั่น!!
นี่คือความคิดวูปแรกของผม ที่ได้ดูทีวีในร้านฟิตเนสแถวรังสิตเมื่อวานนี้
ก่อนจะอ่านต่อ ผมขอชี้แจงนิดนึงนะครับ อย่าเพิ่งด่าผมเลย
เพราะว่า ฟุตบอลกับผม ออกจะห่าง ๆ กันเอามาก ๆ
พูดตรง ๆ ก็คือ ผมไม่ค่อยได้ดูฟุตบอลเหมือนกับที่เพื่อน ๆ ในห้องนี้ดูกันนะครับ
ทำให้ผมไม่ค่อยรู้ข่าวคราวอะไรเกี่ยวกับฟุตบอลไทย & เทศมากนัก
เลยไม่รู้จักชื่อนักฟุตบอลดัง ๆ ในสมัยนี้ซักเท่าไหร่ นักฟุตบอลดัง ๆ ที่ผมจำชื่อได้
ก็ ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน ดุสิต เฉลิมแสน อะไรเทือกนั้นนั่นแหล่ะครับ
ส่วนนักแตะต่างประเทศ ที่ผมรู้จัก ก็ มาราโดน่า อิลิค คันโตน่า ประมาณนั้นครับ
ประกอบกับว่า ที่บ้านผมนี่ มีทีวี 2 เครื่อง
เครื่องนึงอยู่ห้องแม่ ซึ่งผมไม่ค่อยได้เข้าไป นานๆ จะเข้าไปซักที
เพราะคุณแม่จะนอนไวมาก
ส่วนอีกเครื่องนึง ตั้งอยู่ในห้องผมครับ อะไรก็ดีหมดครับ เสียอย่างเดียว
นั่นก็คือ มันเปิดไม่ติด T___T
หรือพูดตรง ๆ ว่ามันเสียนั่นแหล่ะครับ แล้วก็เสียมานานแล้ว
(แต่ก็ไม่ยอมทิ้ง เพราะเป็นทีวีมรดก ได้รับตกทอดมาจากรุ่นทวด T_T)
หลายปีแล้วครับ ที่ผมไม่ค่อยได้ดูทีวีที่บ้าน นอกเสียจากไปบ้านเพื่อน
หรือไปนั่งกินเหล้า ก็จะได้ดูอยู่บ้างตามสถานการณ์!!!
ทำให้ผมไม่ได้รู้ข่าวคราวอะไรเกี่ยวกับนักฟุตบอลทีมชาติไทยซักเท่าไหร่
ครั้งสุดท้ายที่ดูก็คือแมทซ์ ที่ทำให้พวกเราบอกให้ VJ Getout นั่นแหล่ะครับ
ไทเกอร์คัพหรืออะไรนี่แหล่ะ เท่าที่จำได้นะครับ!!!!
วันนี้ก็เช่นเดียวกันครับ ผมไม่รู้ว่า มันเป็นฟุตบอลแมทซ์อะไรกันแน่
ไม่รู้จริง ๆ ครับ อย่าเพิ่งหาว่าผมเกรียนหรือ มามุขอะไรเลย
ทุกวันผมจะแวะเข้าร้านฟิตเนสน่ะครับ วันนี้ก็เช่นเดียวกัน
เพราะหุ่นออกจะขี้ก้าง เลยต้องฟิตกันหน่อย T__T
วันนี้เข้าไปที่ร้านตอน 2 ทุ่มกว่า ๆ น่ะครับ ปกติจะเข้าไปตอนบ่าย ๆ
บังเอิญว่าวันนี้มีธุระต้องไปทำ เลยเข้าไปที่ร้านดึกหน่อย
ที่ร้านนี้ เค้าจะเปิดทีวีให้ดูด้วยครับ มีทีวีติดให้ดูอยู่ 2 เครื่อง เครื่องนึงเปิดละคร
อีกเครื่องนึงเปิดบอลคู่นี้แหล่ะ ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ก็ไปวอร์ม
ระยะห่างจากทีวีประมาณ 5 เมตร
สายตาผมสั้นครับ มองไม่ค่อยเห็นหรอก ไม่ได้ใส่แว่น T__T
ผมมองไปที่ทีวี "เอ๊ะ บอลนี่หว่า"
ใจก็ไม่ได้สนใจอะไรครับ เพราะผมก็ไม่ค่อยสนใจอยู่แล้วตามสันดานของตัวเอง
แต่ที่ผิดปกติก็คือ พี่ ๆ ที่เค้าเล่นเวทอยู่ตอนนั้น ไม่มีใครสนใจจะเล่นเลย
ยืนดูบอลกันหมด ผมก็เลยหยุดเล่นบ้าง แล้วเดินไปดูด้วย
อ้อ ลืมบอกไปอีกอย่างครับ เค้าเปิดให้ดู แต่เค้าไม่ได้เปิดเสียงให้ฟังนะครับ T_T
เหมือนพวกลานเบียร์ประมาณนั้นแหล่ะครับ มีแต่ภาพให้เราคิดเอาเองว่าใครเป็นใคร
ก่อนจะถามอะไรใคร ผมก็มองไปที่จอทีวีนั่น
"เอ๊ะ ทีมไทยแข่งนี่หว่า โห คนเพียบเลย"
(ตอนแรกยังนึกว่า มาเตะที่ไทยด้วยซ้ำ T__T)
แล้วคำถามในใจก็ตามมาว่า
"แล้วนั่น เชิญทีมต่างชาติที่ไหนมาแข่งอีกล่ะ"
ที่คิดเช่นนี้ก็เพราะว่า เราชอบเชิญทีมเก่ง ๆ ของต่างประเทศมาแข่งอยู่บ่อย ๆ
จะไม่ให้ผมคิดได้ไง ก็ฝรั่งเพียบเลย มีนิโกรด้วย T_T
ผมหันไปถามพี่ที่ยืนดูเยื้อง ๆ กันอยู่ข้างหน้า
"พี่ ๆ ไทยแข่งกับอะไรอ่ะ"
"แข่งกับสิงค์โปร!!!"
"ฮ๊ะ สิงคโปร์!!!"
ในหัวก็เริ่มประมวลผลทันที ว่า เดี๋ยวนี้ชาติพันธุ์ของสิงค์โปรเปลี่ยนไปได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ
สิงค์โปร ก็น่าจะหน้าออกจีน ๆ อะไรเทือกนั้น หรือไม่ก็แขก (ตามความคิดผมนะครับ)
แต่นี่ ฝรั่งเพียบเลย T___T
ผมไม่ได้ถามอะไรต่อ เพราะใจก็ยังคิดว่า สิงค์โปรเค้าก็คงพัฒนาฟุตบอลของเค้าเหมือนกัน
แต่ยิ่งดู ๆ ไป หน้ากองเชียร์ ที่เชียร์อยู่บนอัฒจรรย์ กับนักเตะ ทำไมมันถึงได้
"แตกต่างกันราวฟ้ากับเหวเยี่ยงนั้นเล่า T__T"
ดู ๆ ไปเรื่อย ๆ เห็นนักเตะไทยคนนึง มีผ้าพันแผลอยู่บนหัว
โอว แม่เจ้า!!!!
โหม่งลูกบอลจนหัวแตกหรือไปโดนศอกใครเค้ามาล่ะนั่นน่ะ T_T
แล้วนี่เค้ากำลังเตะบอล หรือว่า ชกมวยอยู่กันแน่เนี่ย
เสียบกันแต่ละที ถ้าโดนกลางตัวก็ตัวขาดไปเลย T_T
ผมจำจังหวะนึงได้ ที่นักเตะสิงค์โปร 2 คน (ที่หน้าฝรั่งโคตร ๆ) กระโดดขึ้นโหม่ง
โดยมีนักเตะไทย ยืนอยู่ตรงกลาง แล้วดูเหมือนว่านักเตะไทยจะรู้ตัว กระโดดหลบ
เค้าเลยชนกันเองซะงั้น T_T
คิดดูนะครับ ว่าถ้านักเตะไทยคนนั้น (ผมไม่รู้จักชื่อเค้า) กระโดดโดยไม่ได้ดู
ว่าฝรั่ง เอ้ย สิงค์โปรอีกคนนึงก็กระโดดแซนวิสมาด้วย จะเกิดอะไรขึ้น T_T
ผมว่า มีน๊อคกันมั่งแหล่ะ โห กะเอากันตายเลยมั้งนั่นน่ะ
แล้วผมอยากถามเพื่อน ๆ ซักอย่างกับสิ่งที่ผมเห็นในการแข่งน่ะครับ
ที่ทีมไทยได้ฟรีคิก แล้ว ฝรั่ง เอ้ย สิงคโปร์ตั้งกำแพง รู้สึกว่า
ระยะกำแพงมันจะไม่ได้ (ไม่ได้ยินเสียงพากษ์ T_T)
ทำไมเค้า
ไม่ไล่กำแพงให้ร่นไปอีกล่ะครับ ทำไมเค้ามาให้เราเลื่อนจุดตั้งบอลอย่างนั้นล่ะ
กฎใหม่ของฟีฟ่าเหรอครับ (แสดงว่าผมตกข่าวอย่างแรง T_T)
อ้อ เดี๋ยวนี้เค้าให้เลื่อนบอล แทนที่จะเลื่อนกำแพงแล้วหรือ!!!!
ส่วนเรื่องลูกโทษเจ้าปัญหานั้น ผมคงไม่มีความคิดเห็นอะไรครับ
เพราะขนาดภาพช้า ผมยังมองไม่ถนัดเลย ว่าตกลงล้มเอง หรือว่าดึงกันแน่
แต่จังหวะก้ำกึ่งอย่างนี้ ก็นะ .......... เป่าไปแล้วด้วย
กรรมการจะเรียกเสียงนกหวีดคืนก็คงไม่ได้เสียแล้ว
แต่หลาย ๆ จังหวะก็น่าเกลียดเกิ๊นนะบังนะ T_T
รู้สึกขนลุกตอนที่โค้ชของทีมเรา ชี้ไปที่ธงไตรรงค์หน้าอกเสื้อ!!!
ตอนที่ทีมเราวอล์คเอ้าท์ออกมาจากสนามนั่นแหล่ะครับ
เลือดรักชาติพุ่งปรี๊ดดดดดดดดด
ผมไม่รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือไม่ เพราะผมดูบอลไม่เป็น
รู้อย่างเดียวว่า ผมรักประเทศชาติผม รักทีมชาติไทยของผม
เหมือนคนไทยทั้งประเทศแหล่ะครับ ปากก็ด่าในตอนแรก ๆ ด่า VJ คนเดียว T_T
แต่พอถึงคราวจริง ๆ ทีมชาติไทย ก็คือประเทศไทยนั่นแหล่ะครับ
ให้ใครมาหยามมิได้!!!
ยังไงก็ลูกหลาน เพื่อนพ้องของเราเองทั้งนั้น
เลือดย่อมข้นกว่าน้ำครับ นี่เป็นสิ่งจริงแท้เสมอ!!!
ตีกันอยู่ในหัวอยู่สองอย่างทั้ง ๆ ที่ไม่ค่อยสันทัดเรื่องบอลเท่าไหร่คือ
1. จะเดินออกมาทำไมล่ะนั่น เตะไปเลย
เตะต่อให้จบ โดนก็โดนไป ตามเอาคืนให้ได้ สปิริตนักกีฬานะโว้ย!!
กับ
2. เดินออกโลด ให้มันรู้ซะมั่ง ว่า กรูเห็นนะโว้ย
มรึงเป่าได้สุนัขไม่รับประทานมาก ไม่ใช่ครั้งแรก แต่หลายครั้งมากแล้ว T_T
พอกลับไปเตะอีกครั้ง
ในใจผมก็ยังมีความหวังอยู่เล็ก ๆ ว่า เอาน่ะ ฝรั่ง เอ้ย สิงคโปร์ เค้าก็คงเห็นใจเราแหล่ะ
เค้าคงเตะเบา ๆ ให้เรารับเหมือนที่ปิยะพงษ์เคยทำไง
ที่ไหนได้
ไอ้ฝรั่ง เอ้ย สิงคโปร์ เบอร์ 15 นั่น แมร่งกดซะตาข่ายแทบขาด T_T
ไร้ความปราณีมาก ๆ พี่แกเล่นยิงย้ำกันสุด ๆ
ก็โอเค ไม่ว่าอะไร เกมส์กีฬา หวังชัยชนะ แต่ที่รับไม่ได้ก็คือ
มันวิ่งดีใจยังกะยึดประเทศได้ ความรักชาติในกายผมพุ่งปรี๊ดดดดดด อีกแล้วครับ
ผมหันไปถามพี่คนข้าง ๆ ทันทีว่า
"นี่เค้าได้แช้มป์เลยเหรอครับพี่"
พี่เค้าหันมาบอกด้วยหน้าตาเคียดแค้นสุด ๆ
ดีเค้าไม่ต่อยหัวผมหลุด กล้ามใหญ่โคตร T_T
"นัดชิงแล้ว แต่แข่งบ้านเค้าก่อน วันอาทิตย์นี้ มันจะมาแข่งบ้านเรา"
แสดดดดดดดดดดดดดด
เลือดรักชาติพุ่งปรี๊ดดดดดดด อีกแล้วครับ T_T
วันอาทิตย์นี้ ตรูจะรีบกลับบ้านมายึดห้องแม่ดูบอล ตรูจะเชียร์ทีมไทย
ไม่กล้าไปที่สนามครับ กลัวอดใจไม่ไหว
เอาขวดน้ำเขวี้ยงกบาลไอ้เบอร์ 15 ของฝรั่ง เอ้ย สิงคโปร์นั่น
โทษฐานดีใจได้เหยียดหยามเลือดในกายกรูมาก ๆ T_T
ทีมไทย สู้ ๆ เชียร์สุดใจขาดดิ้นเลยเว้ย!!!!
อย่าให้ฝรั่ง เอ้ย สิงคโปร์มาหยามเราได้ในบ้านนะครับ!!!
ปล.สำหรับเพื่อน ๆ ที่จะไปเชียร์ที่สนามในวันอาทิตย์นี้นะครับ
ฝาก 1 ขวด ให้เบอร์ 15 ครับ!!!
สมันน้อย เบอร์ 14