--[โสดครับโสด (เมิง!!!...หาเรื่องตายไม่รู้ตัวนะเนี่ย)]--
สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้องชาว Bloggang ทุกท่าน!!
ก่อนอื่นก็ต้อง สวัสดีปีใหม่ไทยล่วงหน้ากันไว้ก่อนแล้วกัน
เดินทางกลับบ้านกันอย่างปลอดภัย เมาไม่ขับกันด้วยนะครับ
อย่าลืมรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ บอกท่านให้มอบพรให้เราด้วย
สำหรับคนที่ไม่มีผู้ใหญ่ อนุโลมให้ใช้กำนันแทนได้ (นี่กุจะตลกไปถึงไหน)
หรือไม่ ถ้ากำนันยังไม่ว่าง เรายังมีบรรดา อบต.เฮงซวยให้ไหว้กันอีกครับ
ก็เลือกเอาซักคนก็แล้วกัน
โสดกันไหมครับ???
ถ้าโสดจริง ก็ดีไป แต่ถ้าโสดไม่จริงระวังชีวิตจะหาไม่เหมือนรุ่นน้องผมนะครับ!!
เรื่องของเรื่องก็คือ ผมมีรุ่นน้องอยู่คนนึง อายุประมาณ 27 ปี
หุ่นดี หน้าตาจัดว่าดี นิสัยดี อะไรก็ดีหมด แต่เสียอย่างเดียวที่ปากค่อนข้างจะหมานิดหน่อย T_T
เมื่อก่อนไม่ใช่คนอย่างนี้นะครับ พูดจาไพเราะ ค่อนข้างจะขี้เกรงใจ
แต่ไม่รู้ไปโดนของอะไรมา หลังจากหนีไปบวชมาเดือนนึง กลับมาอีกครั้ง
ปากหมาขึ้นร้อยเท่า!!! กัดทุกคนที่ขวางหน้า ไม่เว้นแม้แต่ผมที่เป็นพี่มัน
โดนมันกัดมาหลายทีจนขาจะขาดอยู่แล้วเนี่ย T_T
ไอ้ครั้นจะกัดตอบ ก็กลัวว่า แทนที่มันจะเป็นหมาธรรมดาที่เคยเป็น มันจะกลายเป็นหมาบ้า
เพราะได้รับเชื้อพิษสุนัขบ้าไปจากผม T_T
เอาล่ะครับ พักเรื่องหมา เรื่องสุนัขไปก่อนก็แล้วกัน ขอกลับเข้าเรื่อง
ผมจะขอเรียกรุ่นน้องคนนี้ว่า ไอ้สาก นะครับ!!!
เรื่องของเรื่องก็คือ
ไอ้สากคนนี้มันมีแฟนครับ รักกันมานานแล้ว 7 ปีผ่านไปมันก็ยังไม่เลิกกันซะที
แฟนชื่อ น้องครก ทำงานเป็น Couter Service อยู่ DTAC ส่วนตัวสากเองมันมีหน้าที่เฝ้ากิจการของทางบ้าน
ด้วยความรักที่เต็มเปี่ยม และ ทางบ้านของทั้งสากและครก เปิดทางโล่งไม่ว่าอะไรเพราะยอมรับได้กับความประพฤติของทั้งคู่.......
เค้าทั้งสองจึงตัดสินใจย้ายออกมาเช่าหออยู่ร่วมกัน
วันเวลาผ่านไปด้วยความปกติสุข ก็มีงอนกันบ้างเป็นครั้งเป็นคราว เนื่องจากไอ้สากที่เป็นรุ่นน้องผม
มันชอบกวนส้งติง ปากหมา บางทีก็ขำ ๆ กันไป แต่บางทีขำไม่ออก ก็เลยเกิดสงครามเย็นภายในบ้าน!!
เดือดร้อนเพื่อน ๆ ที่ต้องคอยเอาน้ำร้อนสาดให้มันอุ่นขึ้นบ้าง
เรื่องของเรื่องก็คือ (อีกแล้ว)
เมื่อวานนี้ อยู่ดี ๆ ก็มีรุ่นน้องอีกคนหนึ่ง ในแก๊งค์เดียวกัน โทรมาหาผม
เนื่องจากช่วงนี้ การสมาคมระหว่าง ผมซึ่งเป็นหัวหน้าแก๊งค์ กับ พวกมันที่เป็นสาวกแก๊งค์
ไม่ค่อยเหมือนเมื่อก่อน เนื่องจากผมทำงาน กลับบ้านบ้างไม่กลับบ้าง (นี่ก็สามวันติด ๆ แล้ว T_T)
ทำให้ไม่ค่อยได้เจอกัน และไม่ค่อยได้รับรู้ข่าวสารของพวกมันซักเท่าไหร่
ก็อาศัยการสื่อสารแห่งประเทศสารขันฑ์แห่งนี้นี่แหล่ะครับที่เป็นตัวช่วยให้ผมกับพวกมันได้ติดต่อกันบ้าง
"โหล พี่หมันเหรอ" เสียงจากรุ่นน้อง
"เออ เมิงคิดว่ากุเป็นใครล่ะ"
"อย่าเพิ่งตลกพี่"
"เอ่อ............. ครับน้อง มีไรให้รับใช้ครับ"
"ไอ้สาก กับ อีครกมันทะเลาะกันอีกแล้ว"
"ไอ้สากกับอีครก!!!"
"ครับพี่"
"แล้วมันแปลกตรงไหนฟระ ก็เห็นมันทะเลาะกันออกบ่อย"
"มันไม่เหมือนกันน่ะสิพี่"
"ไม่เหมือนกันยังไง ทำไม ไอ้สากมันตำอีครกเหรอ"
"แสรดดดด ไม่มีใครตำใคร มีแต่คนจะเลิกกัน"
"อ้าว ขนาดนั้นเชียว"
"ครับพี่"
"มันทะเลาะกันเรื่องอะไรล่ะ"
"ก็ไอ้สากน่ะสิพี่"
"มันทำไม"
"มันละเมอ"
"ฮ๊ะ !!!.............. อะไรนะ"
"ละเมอพี่ หูแตกไง ต้องให้ย้ำกันบ่อย ๆ"
"เอ่อ กุขอโทษครับ ว่าแต่ว่า ละเมอบ้าอะไรทำให้คนทะเลาะกัน"
"ตอนแรกมันบอกผมก็ถามเหมือนพี่นี่แหล่ะว่า ละเมอบ้าอะไร แต่พอมันบอกมานี่สิ สยองแทน"
"แล้วยังไงล่ะ"
"มันละเมอ "โสดครับโสด""
ผมคิดในใจ "อิ๊บอ๋ายแอ๊ว"
แต่ปากผมพูด "ชิหายแล้ว" (ต่างกันตรงไหนฟระ)
"ครับพี่ ชิหายครับ ไอ้ละเมอนี่ยังไม่เท่าไหร่ แต่ที่สำคัญที่ทำให้ไอ้สากกับอีครกทะเลาะกันได้ก็เพราะ"
"เพราะอะไร"
"เพราะอีครกดันตื่นขึ้นมาตอนไอ้สากละเมอพอดีเด๊ะ!!!"
"อื๊อหืออออ อะไรมันจะประจวบจำปาทองขนาดนั้น ไม่เรียกซวยแล้วจะเรียกอะไรวะเนี่ย"
"นั่นดิพี่ นอนกันทั้งคืน หลับกันทั้งคู่ ดันมาตื่นเอาตอนที่ไอ้สากละเมอพอดี"
"งานเข้าแล้วไอ้สากเอ้ย"
"ครับพี่ งานเข้า เนี่ย ไอ้สากก็โทรมา อีครกก็โทรมาจนสายผมจะไหม้อยู่แล้ว เจือกให้ผมเป็นคนกลาง
ผมบอกให้พวกมันไปคุยกันเองจะได้ไม่เปลืองค่าโทรศัพท์ก็ไม่ยอม ผมละกลุ้ม"
"เอาน่ะ ถือว่าช่วยเพื่อน"
"ผมน่ะช่วยมันอยู่แล้วพี่ ไม่ต้องกลัว แค่อยากรู้ว่า ไอ้สากมันฝันบ้าอะไรอยู่ ถึงได้ละเมออย่างนั้นออกมา"
"เออ แหะ มันฝันอะไรวะ"
"ผมถามมัน มันบอก มันไม่ได้ฝันอะไร แต่ผมไม่เชื่อหรอก ไม่ฝันแล้วจะละเมอไอ้ โสดครับโสด ออกมาได้ไง"
"เฮ่ย อาจจะเป็นจิตใต้สำนึกของมันก็ได้นะ"
"จิตใต้สำนึกอะไรพี่"
"อ้าว ก็จิตใต้สำนึกที่ว่า มันอยากเป็นโสดอีกครั้ง หรือไม่ก็อยากมีกิ๊ก อะไรประมาณนี้"
"โห จิตใต้สำนึกเสี่ยงตายมาก ๆ พี่ คิดได้ไง"
"อ้าว ก็ว่าไปตามเหตุ"
"ทำไงดีล่ะพี่"
"ก็จะทำยังไง เมิงก็ไม่ต้องทำยังไง มันโทรมาก็คุยกับมันไป เออ ออ ห่อหมกไปกับมันนั่นแหล่ะ
เดี๋ยวมันก็ดีกัน ทะเลาะกันบนเตียง เดี๋ยวมันก็ดีกันบนเตียง ไอ้คู่นี้ก็อย่างนี้แหล่ะ มันไม่เลิกกันหรอก"
"แล้วถ้ามันเลิกกันล่ะพี่"
"ไม่เลิกสิน่ะ"
"โอเค ผมทำตามพี่บอก ถ้าสรุปแล้วมันเลิกกัน ผมโทษพี่นะ"
"อ้าว ไอ้น้องเนรคุณ ไหงงั้นล่ะวะ"
"ไม่รู้ล่ะ แค่นี้นะ"
"เฮ้ยยยยยยยยยย"
เรื่องราวจบลงแต่เพียงเท่านั้น ก่อนที่ผมจะได้รับโทรศัพท์จากไอ้สากตัวก่อเหตุละเมอเสี่ยงตาย
จากการสอบถามได้ความว่า ขณะประมาณตี 3 ซึ่งเป็นเวลากำลังหลับสนิท
สนิททั้งสากและครก อยู่ดี ๆ ไอ้สากก็นึกบ้าอะไรไม่ทราบ ละเมอออกมาแบบน่าเกลียดว่า
"โสดครับโสด"
เรื่องมันน่าจะจบ หากอีนังครก ไม่เจือกตื่นขึ้นมาตอนนั้นพอดิบพอดี๊!!!
มันถามผมว่า มันจะตื่นหลังจากนั้นอีกซัก 10 วินาทีมันจะทำให้เสื้อแดงเลิกชุมนุมไหม
ผมบอก ก็คนมันจะซวย กุก็ช่วยไม่ได้ แล้วเอ็ง เจือกละเมอโสด ๆ ออกมาทำไมล่ะวะ
ก็ผมฝัน
เมิงฝันอะไร
ผมฝันว่า
ว่า
ว่า
ผมไปเที่ยว.............
กุพอจะเดาตอนจบออกล่ะอย่างนี้ .......แล้วไงต่อ.........
แล้วอยู่ดี ๆ ก็มีสาวสวยมาขอเบอร์
แล้วไง
น้องเค้าถามว่า ผมมีแฟนหรือยัง
กุว่าแล้ว เมิงก็เลยตอบน้องในฝันของเมิงไปสิว่า
ครับ
"โสดครับโสดดดดดดด"
เออ สมควรแล้วที่อีครกมันจะโกรธ!!!!
แสรดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สมันน้อย เบอร์ 14
โสดเกือบถึงคาด
วันที่: 11 เมษายน 2552 เวลา:7:19:02 น.
แล้วตกลงเลิกกันมั้ยคะ
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
