|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
O โมฆะกรรม .. O
O เมื่อหนังสือหลากหลายไม่ชายตา ฟังเขาว่า .. คิดเห็น .. เชื่อเป็นหลัก จึงเห็นคนเชื่องเชื่อ..จนเหลือทัก เดินกันขวักไขว่หน้าทั้งนาคร O ไหว้จอมปลวก, ต้นกล้วย .. อำนวยผล โอ้จิตคนติดตายเกินถ่ายถอน ปล่อยใจให้มิจฉานั้นพาจร พระท่านสอนท่านสั่ง .. ไม่ฟังความ O เป็นมนุษย์สุดดีก็ที่คิด ไยเอาจิตมัดผูก .. ยอมถูกล่าม และเอาสิทธิ์ไตร่ตรอง .. ให้ต้องทราม จนล่องข้าม .. เหตุผลให้คนเย้ย ! O สองมือยก-กบประนม คอก้มต่ำ กำหนดใจ - ความ, คำ ขึ้นย้ำเอ่ย ขอ-เมตตาคุณพระ .. อย่าละเลย ช่วยดั่งเคย .. ทุกปรารถนาที่ปรารมภ์ O หลังพล่ามเพ้อพูดจา .. กับอากาศ พาภพชาติเคล้าคลุก .. จนสุขสม อุปาทานค้ำคาในอารมณ์ ความโง่งมก็เกินบั่น .. ให้อันตรธาน ! O จึงเห็นตัวโง่งม .. นั้นซมโศก- อยู่ในโลกคลุ้มคลั่ง .. ของ-สังขาร- ที่คืบเข้ากอบกิน .. จิต .. วิญญาณ เมื่อวงวัฏฏะสงสาร .. หมุนด้านรอ ! O เห็นเขาวางดอกไม้หลากหลายสี อัญชลีกราบก้มประนมขอ ปากหนึ่งกับถ้อยคำ .. เฝ้าร่ำรอ- พูดเติมต่อสร้างหวังอยู่ทั้งเป็น O ปล่อยผ่านปรารถนาสู่อากาศ เผื่อบาง"ธาตุ"สถิตอยู่ .. จักรู้เห็น ฟังอ้อนวอนขอเอา..ทั้งเช้าเย็น อาจลอบเร้นเหนี่ยวดึงส่งถึงมือ O มิใช่มือสำหรับ .. หยิบ .. จับ .. ทำ- จนกร้านดำบ่งบอก .. นั้นดอกหรือ จะหยิบฉวยบากบั่นว่านั่นคือ- ผลลัพท์ให้ยุดยื้อไว้ถือครอง O ไฉนต้องเฝ้าวอน .. อาทรเขา ที่ไร้เงาแจ่มชัดสัมผัสต้อง กระไรเลยสำนึกจะตรึกตรอง ราวจะล่องลอยลับ .. สิ้นรับรู้ O ไร้รูปและไร้ร่าง .. จะสร้างสรรค์ เพียงโมหันธ์ที่เห็นและเป็นอยู่ เคลือบอารมณ์ร้อนรุ่มเข้าอุ้มชู รอสมสู่ด้วยเงาอย่างเปล่าเปลือง O มือประนม .. นึกตรองคำร้องขอ- กับรูปนามพร่ำพ้อ .. อย่างต่อเนื่อง หวังกุศล .. บำรุงตนรุ่งเรือง ใช้เป็นเครื่องอุดหนุน .. เพิ่มบุญญา O รูปนามที่ไหนหนอ .. จะรอช่วย เอื้ออำนวยมุ่งมาดในปรารถนา บรรยากาศรอบตัว .. จึงมัวตา- จากคุณค่าของมนุษย์ถูกฉุดดึง O รูปนามที่ไหนหนอจะพอเห็น- คอยช่วยเป็นกำลัง .. ให้หวังถึง- ความสำเร็จ .. เช่นพร่ำในคำนึง แม้นเพียงหนึ่งครั้งที่ .. เคยมีมา O รูปนามฤๅว่าสร้าง .. แอบอ้างเอง เมื่อคร่ำเคร่งมือประนม .. พร้อมก้มหน้า แนบน้อมจิตอธิษฐานด้วยมารยา- แห่งมิจฉาการณ์กลั้วทั้งตัวตน O แล้วรูปนามก็ตามคลุกไปทุกที่ ร่วมบัตรพลีภูมิธรรมอยู่ซ้ำหน สถิตอยู่ในถวิลคอยดิ้นรน พาสับสนซัดส่ายอยู่ภายใน O โอ้ล่ะหนอ .. ดวงวันในชั้นสรวง แม้โชนช่วงแสงระยับ .. ขึ้นขับไข ยังมิอาจส่องแจ้งถึงแหล่งใจ- อันหมกไหม้มืดมัวอยู่ทั่วกัน O เห็นเขาวางดอกไม้หลากหลายสี อัญชลีกราบก้ม .. ปรารมภ์-ฝัน- ต่อ-ศรัทธา, นามรูป, เทียน, ธูป, ควัน เหนี่ยวสวรรค์สมสู่ .. ไม่รู้แล้ว !
Create Date : 11 สิงหาคม 2560 |
|
0 comments |
Last Update : 29 ธันวาคม 2563 8:04:27 น. |
Counter : 1098 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|