|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
O ฉันคือประชาชน .. O
กองทัพประชาชนต้องแน่นเต็มพืดไปหมดแบบนี้ .. ไม่ใช่แบบที่สวนลุม 55
O ฉันคือประชาชน ผู้ยากจนทนทุกข์ทั้งลุก-นั่ง ที่คำพูดคำจาไม่น่าฟัง และความหวังอยู่ไหนก็ไม่รู้ O ฉันคือประชาชน ทำงานอย่างอดทน .. ดิ้นรนอยู่ ไม่มีเกียรติเลอเลิศ คอยเชิดชู แต่-ลบหลู่, ส่อเสียด, หยามเหยียด .. พร้อม ! O ฉันคือประชาชน ที่เฝ้าขวนขวายรับการขับกล่อม ถูกหยิบยื่นจริง, เท็จ-ให้เด็ดดอม ที่ภาพค้อมหัวรับ .. งาม-จับตา O ความหวังอันเคยมี, บัดนี้หาย- ไปกับปลายแฉกลิ้นจนสิ้นค่า ทั้งเลวทรามชั่วดีทุกลีลา ล่มกับฝ่าเท้าต่ำเหยียบย่ำลง O ความรักในศักดิ์ศรี ใครหนอที่จับจูงจนสูงส่ง ความเป็นคนที่เห็น .. วกเป็นวง- ผลุบโผล่ตามจำนงที่บงการ O ความรักความภักดี ใครหนอที่ปรุงศัพท์ขึ้นขับขาน ที่ที่ความเป็นคนต้องบนบาน- อธิษฐาน ให้เชื่อจนเหงื่อย้อย ! O ความมั่นคงของชาติ คืออำนาจความคดถูกปลดปล่อย ที่ที่ความถูกต้องนั้นล่องลอย ให้เถื่อนถ่อยจับจองเข้าครองเมือง O ฉันคือประชาชน ที่ที่ความเป็นคนจำป่น .. เปลื้อง- ลงฝังกลบ .. อุดหนุนความขุ่นเคือง คอนเชื่อเชื่องงมงายลงถ่ายทิ้ง ! O ยืนฟังนั่งรอมาพอแรง จนภาพแร้งร้องร่ำก่อนดำดิ่ง- ลงจิกซากเน่าเหม็น .. ก็เห็นจริง- ว่าภาพยิ่งแสร้งทำ .. นั้นต่ำนัก !
O ภาพฝูงชนเรือนแสนเนืองแน่นสู้ กับกลุ่มผู้สามานย์ .. เข้าหาญหัก ที่ที่ราศีสรวง .. ถูกล้วงควัก- ดึงลากหลักการอสัจจ์ขึ้นบัตรพลี O เป็นภาพประชาชน ที่สุดทน เพราะรักในศักดิ์ศรี สุดทนเกินยอมรับให้อับปรีย์- หอบราคี .. น่าชังขึ้นนั่งเมือง O เป็นภาพประชาชน ที่อึดอัดเสียจน .. จำป่น-เปลื้อง- นักรบด้วยปลายลิ้น .. จนสิ้นเปลือง- โอกาสความรุ่งเรืองของเมืองไทย O เป็นนักรบไว้ป้องชาติ กลับใช้ปืนอุกอาจทำบาตรใหญ่ กรูขึ้นบนทำเนียบย่ำเหยียบใจ กระบอกปืนหันใส่ .. เผ่าไทยนี้ O ภาพฝูงชนเรือนแสนเนืองแน่นถนน เคลื่อนตัวบนน้ำใจอันไหลรี่ สองมือยกเงื้อสับความอัปรีย์ เพรียกเสรีเพรียกสิทธิ์อันติดตัว O ร่วมหยาบหยามยศศักดิ์จนหักโค่น ร่วมถ่ายโอนความรู้ให้รู้ทั่ว ร่วมเปลี่ยนแปลงโมหันต์ให้สั่นรัว- แค่ในหัวใจชาติ .. อำนาจนิยม O เป็นหนึ่งความบริสุทธิ์ที่รุดเร่ง- ฝ่ากุมเหงแถวทัพ .. ร่วมขับ-ข่ม- ทุรชาติตัวโตผู้โสมม จนสังคมนอบน้อม .. ลุก-พร้อมกัน O เป็นหนึ่งความบริสุทธิ์ที่ผุดพลุ่ง- ขึ้นพร้อมเพื่ออำรุงความมุ่งมั่น ล่ม-นักรบหลงงานเมื่อวานวัน ยก-ชาติพันธุสยามให้งามตา O สีสิบปีล่วงลับให้นับเนื่อง ความเป็นชาติเชื่อเชื่อง .. ที่เบื้องหน้า- ยังคงกลาดเกลื่อนเช่น .. ที่เป็นมา คือศรัทธาบ้าบอด .. ยังทอดเงา
O สีสิบปีลับล่ม .. เหลือปมด้อย แฝงแววตาเงื่องหงอย .. ที่คอยเฝ้า- ฝันให้ฟ้าสีทอง .. เป็นของเรา ถิ่นที่สีหม่นเทา .. ทอดเงา - ล้อม !
Create Date : 12 ตุลาคม 2556 |
Last Update : 14 ตุลาคม 2563 10:17:18 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1511 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|