Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2563
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
 
28 กุมภาพันธ์ 2563
 
All Blogs
 
O การยุทธและบุษบัน .. O








Caravansary - Kitaro



O ใกล้แล้วที่ ..กลองศึกจักกึกก้อง
อย่างผยอง-เร้าเร่งไม่เกรงขาม
ใกล้เพ-ลาไฟระอุ .. จักคุลาม-
แลบเปลวม้วนเขตคาม .. ให้รุมร้อน
O ใกล้แล้วที่ .. ทรพงศ์จักลงโคลน
หลังไฟโชนแสงปลั่งเช่นครั้งก่อน
ใกล้เพ-ลายุติธรรมที่พร่ำวอน
ถูกรูปนามสำส่อน - ช่วยซ่อนเร้น
O ครั้นเปลวไฟริษยาเกินกว่าซ่อน
แรงรุมร้อนสุมอยู่ .. ก็ชูเด่น
ภาพ-แผกพวกแหกหมดทุกกฎเกณฑ์
ถกกระเบนฉุดลาก .. กระชากทิ้ง !
O ธรรมทั้งปวงเพิ่มพูน-จากมูลเหตุ
เกิดแต่เจตนาขับ ทุกสรรพสิ่ง
เมื่อเผ่ากาปรับแปลงร่วมแย่งชิง
นั่นก็ยิ่งเหมือนหงส์ .. แล่นลงโคลน
O เหมือนร่วมสร้างเงื่อนไข .. ช่วยให้เกิด-
ความบรรเจิดแห่งพลัง .. เพื่อพัง - โค่น
นฤมิตแก่นกลวงก็ช่วงโชน-
รอห้อยโหนวัฏฏะรอบ อยู่รอบราย
O กลองศึกจะกึกก้องคะนองเสียง
แว่วสำเนียงลุกลามเป็นความหมาย
เข้าคุกคามบีบเค้นความเป็นชาย-
ผู้ทำท่าเอียงอายริมชายกระโปรง
O อัปรีย์ยุทธจะกล้ำกรายที่ปลายคาบ
ที่แสงบาปแห่งทิพ - เห็นลิบโล่ง
ความมดเท็จปวงสรรพถูกจับโยง-
เพื่อรั้งโก่งแรงวิบัตลงตัดทอน
O อัปรีย์ยุทธชิงเมือง .. เห็น-เบื้องหน้า
คาวนัยน์ตาเกินคิดจะปิดซ่อน
เกรง-แผ่นดินพลิกคว่ำ .. จนอัมพร-
กลับด้านบนเด้งกระดอน .. บนขอนดิน !






Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2563
Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2563 8:26:57 น. 0 comments
Counter : 472 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.