Bloggang.com : สดายุ... : O โมฆะกรรม .. O

O โมฆะกรรม .. O

O เมื่อหนังสือหลากหลายไม่ชายตา
ฟังเขาว่า .. คิดเห็น .. เชื่อเป็นหลัก
จึงเห็นคนเชื่องเชื่อ..จนเหลือทัก
เดินกันขวักไขว่หน้าทั้งนาคร
O ไหว้จอมปลวก, ต้นกล้วย .. อำนวยผล
โอ้จิตคนติดตายเกินถ่ายถอน
ปล่อยใจให้มิจฉานั้นพาจร
พระท่านสอนท่านสั่ง .. ไม่ฟังความ
O เป็นมนุษย์สุดดีก็ที่คิด
ไยเอาจิตมัดผูก .. ยอมถูกล่าม
และเอาสิทธิ์ไตร่ตรอง .. ให้ต้องทราม
จนล่องข้าม .. เหตุผลให้คนเย้ย !
O สองมือยก-กบประนม คอก้มต่ำ
กำหนดใจ - ความ, คำ ขึ้นย้ำเอ่ย
ขอ-เมตตาคุณพระ .. อย่าละเลย
ช่วยดั่งเคย .. ทุกปรารถนาที่ปรารมภ์
O หลังพล่ามเพ้อพูดจา .. กับอากาศ
พาภพชาติเคล้าคลุก .. จนสุขสม
อุปาทานค้ำคาในอารมณ์
ความโง่งมก็เกินบั่น .. ให้อันตรธาน !
O จึงเห็นตัวโง่งม .. นั้นซมโศก-
อยู่ในโลกคลุ้มคลั่ง .. ของ-สังขาร-
ที่คืบเข้ากอบกิน .. จิต .. วิญญาณ
เมื่อวงวัฏฏะสงสาร .. หมุนด้านรอ !
O เห็นเขาวางดอกไม้หลากหลายสี
อัญชลีกราบก้มประนมขอ
ปากหนึ่งกับถ้อยคำ .. เฝ้าร่ำรอ-
พูดเติมต่อสร้างหวังอยู่ทั้งเป็น
O ปล่อยผ่านปรารถนาสู่อากาศ
เผื่อบาง"ธาตุ"สถิตอยู่ .. จักรู้เห็น
ฟังอ้อนวอนขอเอา..ทั้งเช้าเย็น
อาจลอบเร้นเหนี่ยวดึงส่งถึงมือ
O มิใช่มือสำหรับ .. หยิบ .. จับ .. ทำ-
จนกร้านดำบ่งบอก .. นั้นดอกหรือ
จะหยิบฉวยบากบั่นว่านั่นคือ-
ผลลัพท์ให้ยุดยื้อไว้ถือครอง
O ไฉนต้องเฝ้าวอน .. อาทรเขา
ที่ไร้เงาแจ่มชัดสัมผัสต้อง
กระไรเลยสำนึกจะตรึกตรอง
ราวจะล่องลอยลับ .. สิ้นรับรู้
O ไร้รูปและไร้ร่าง .. จะสร้างสรรค์
เพียงโมหันธ์ที่เห็นและเป็นอยู่
เคลือบอารมณ์ร้อนรุ่มเข้าอุ้มชู
รอสมสู่ด้วยเงาอย่างเปล่าเปลือง
O มือประนม .. นึกตรองคำร้องขอ-
กับรูปนามพร่ำพ้อ .. อย่างต่อเนื่อง
หวังกุศล .. บำรุงตนรุ่งเรือง
ใช้เป็นเครื่องอุดหนุน .. เพิ่มบุญญา
O รูปนามที่ไหนหนอ .. จะรอช่วย
เอื้ออำนวยมุ่งมาดในปรารถนา
บรรยากาศรอบตัว .. จึงมัวตา-
จากคุณค่าของมนุษย์ถูกฉุดดึง
O รูปนามที่ไหนหนอจะพอเห็น-
คอยช่วยเป็นกำลัง .. ให้หวังถึง-
ความสำเร็จ .. เช่นพร่ำในคำนึง
แม้นเพียงหนึ่งครั้งที่ .. เคยมีมา
O รูปนามฤๅว่าสร้าง .. แอบอ้างเอง
เมื่อคร่ำเคร่งมือประนม .. พร้อมก้มหน้า
แนบน้อมจิตอธิษฐานด้วยมารยา-
แห่งมิจฉาการณ์กลั้วทั้งตัวตน
O แล้วรูปนามก็ตามคลุกไปทุกที่
ร่วมบัตรพลีภูมิธรรมอยู่ซ้ำหน
สถิตอยู่ในถวิลคอยดิ้นรน
พาสับสนซัดส่ายอยู่ภายใน
O โอ้ล่ะหนอ .. ดวงวันในชั้นสรวง
แม้โชนช่วงแสงระยับ .. ขึ้นขับไข
ยังมิอาจส่องแจ้งถึงแหล่งใจ-
อันหมกไหม้มืดมัวอยู่ทั่วกัน
O เห็นเขาวางดอกไม้หลากหลายสี
อัญชลีกราบก้ม .. ปรารมภ์-ฝัน-
ต่อ-ศรัทธา, นามรูป, เทียน, ธูป, ควัน
เหนี่ยวสวรรค์สมสู่ .. ไม่รู้แล้ว !

Create Date : 11 สิงหาคม 2560

Last Update : 29 ธันวาคม 2563 8:04:27 น.

0 comments

Counter : 1031 Pageviews.