ถูกรังแก
อยู่ที่นี่มา13ปีไม่มีความทุกข์ มีแต่ความสุขสนุกสนาน เดินไปทางไหน ใครๆก็ทัก ใครๆก็อยากอุ้ม ใครๆก็เข้ามารุมดม กะลิ้มกะเหลี่ย แต่วันนี้ มีหมาทะเลนิสัยเสีย ที่แม่บ้านเก็บเอามาเลี้ยงให้ข้าวให้น้ำ เลยมโนมัยไปเองว่าเป็นเจ้าข้าวเจ้าของอาณาเขต
ใครเดินผ่านมาเป็นพุ่งทะยานเข้ากัด
เช้ามืดเจ๊าะแจ๊ะตามพ่อไปเดินเล่นตามเคย เจ้าหมาทะเลนิสัยเสียพุ่งมาด้านหลัง พ่อไม่เห็นแต่ได้ยินเสียงเจ๊าะแจ๊ะร้องลั่น พ่อรีบตวาดและไล่หมาทะเลไป
ตอนกลับมาถึงบ้าน เจ๊าะแจ๊ะรีบนอน พ่อไม่ทันสังเกตุ แม่เห็นเจ๊าะแจ๊ะซึมผิดปกติ เรียกมาล้างเท้า ก็ไม่ลุก เห็นมีเลือดซึม เลยสงสัย ถามพ่อว่าแจ๊ะโดนอะไรมา พ่อจึงนึกได้เล่าให้ฟัง บอกว่า คิดว่าไม่ทันโดนกัด เราแหวกแผลดูเห็นรอยเขี้ยวเข้าเนื้อ เลือดออกตามแผลนั้น
เลยรีบล้างแผลใส่ยา เจ๊าะแจ๊ะซึมไม่กินข้าว ไม่ลุกจากที่นอน นี่ถ้าพ่อไม่เห็นไม่ไล่หมาทะเล คงโดนขย้ำจมเขี้ยวไปแล้ว
ตกสายๆ แจ๊ะลุกเดินขากะเผลก ร้องลั่น เลยต้องรีบพาไปหาสัตวแพทย์ ที่คลินิกประจำ นางออเซาะพ่อ
แพทย์ทำแผลใหม่ ฉีดยา และให้ยาแก้อักเสบมากิน
กลับมาบ้านก็ยังนอนติดที่ไม่อยากลุก คงระบมแผล
นางพยายามจะเลียแผล เลยต้องปิดผ้ากลอสไว้ ไม่อยากใส่ลำโพงให้ สงสาร
ตอนให้ยากิน ต้องเอาซุกในเนื้อไก่หรือหมู แล้วป้อน แต่นางรู้มาก เคี้ยวเนื้อ แล้วบ้วนยาทิ้งไว้ในชามข้าว ต้องซ่อนยาให้มิดชิดในเนื้อหมูหรือไข่ จะได้ไม่บ้วนทิ้ง
กินยาหมดโดสได้5วัน แผลก็หาย ซนได้ต่อ แต่คงเข็ด ไม่อยากเจอหมาทะเลจอมโหดอีกแล้ว
| Create Date : 02 สิงหาคม 2561 |
| Last Update : 2 สิงหาคม 2561 13:01:54 น. |
|
23 comments
|
| Counter : 945 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
ดีนะคะที่พอเห็นก่อน ไม่งั้นไม่อยากจะคิดเลย